1.The poor often have larger family

1.The poor often have larger family size than average, and relatively large number of family members often have to be looked after by the head of the household.
2.The head of this poor household normally has low education. The majority of these poor heads has only four years of education.
3.They are also found to be mainly in the agricultural sector, working and living in villages. Many of these poor heads do not own land or have access
to the use of land and work as wage laborers.
4.The number of older heads of poor households has increased in recent years.
5.It is often discovered that there are chronic illness and disability among
members in the poor households.
6.The poor often stay in one place, unlikely to move or migrate to other places.
7.Different regions exhibit different characteristics and incidence of poverty.
The Northeastern region is always the poorest region overall, followed by the North and the South. The Central region and Bangkok and vicinity are
the better-off regions where the incidence of poverty is the lowest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. คนยากจนมักจะมีครอบครัวขนาดใหญ่กว่าค่าเฉลี่ยและจำนวนที่ค่อนข้างใหญ่ของสมาชิกในครอบครัวมักจะต้องได้รับการดูแลจากหัวหน้าครัวเรือน.
2. หัวของครัวเรือนที่ยากจนนี้ปกติมีการศึกษาต่ำ ส่วนใหญ่ของหัวที่น่าสงสารเหล่านี้มีเพียงสี่ปีของการศึกษา.
3.They ยังพบว่าเป็นที่ส่วนใหญ่อยู่ในภาคเกษตรที่ทำงานและอาศัยอยู่ในหมู่บ้าน หลายหัวที่น่าสงสารเหล่านี้ไม่ได้เป็นเจ้าของที่ดินหรือมีการเข้าถึง
การใช้ที่ดินและทำงานเป็นคนงานค่าจ้าง.
4. จำนวนของหัวเก่าของครัวเรือนยากจนเพิ่มขึ้นในปีที่ผ่านมา.
5.It มักจะถูกค้นพบว่ามีการเจ็บป่วยเรื้อรัง และความพิการในหมู่
สมาชิกในครัวเรือนที่ยากจน.
6. ยากจนมักจะอยู่ในสถานที่หนึ่งที่น่าจะย้ายหรือโอนย้ายไปยังสถานที่อื่น ๆ .
ภูมิภาค 7.Different แสดงลักษณะที่แตกต่างกันและอุบัติการณ์ของความยากจน.
ภาคตะวันออกเฉียงเหนืออยู่เสมอภูมิภาคที่ยากจนที่สุดโดยรวม ตามด้วยภาคเหนือและภาคใต้ ภาคกลางและกรุงเทพฯและปริมณฑลเป็น
ภูมิภาคที่ดีกว่าออกที่อุบัติการณ์ของความยากจนต่ำสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . คนจนมักจะมีขนาดใหญ่กว่าขนาดของครอบครัวเฉลี่ย และจำนวนที่ค่อนข้างใหญ่ของสมาชิกในครอบครัวมักจะต้องได้รับการดูแล โดยหัวหน้าครัวเรือน .
2 หัวของครัวเรือนที่ยากจนนี้ ปกติมีการศึกษาน้อย ส่วนใหญ่ของหัวที่น่าสงสารเหล่านี้ได้เพียงสี่ปีของการศึกษา .
3.they ยังพบส่วนใหญ่อยู่ในภาคการเกษตร ทำงานและอาศัยอยู่ในหมู่บ้านหลายหัวคนจนเหล่านี้ไม่ได้เป็นเจ้าของที่ดินหรือมีการเข้าถึงการใช้งาน

ที่ดินและแรงงานค่าจ้าง จำนวน 4.the หัวหน้าเก่าของครัวเรือนที่ยากจนมีเพิ่มขึ้นในปีล่าสุด .
5.it มักพบว่ามีการเจ็บป่วยเรื้อรังและพิการของสมาชิกในครัวเรือนยากจน
.
6.the ไม่ดีมักจะอยู่ หนึ่งในสถานที่ที่ยากที่จะย้ายหรือย้ายไปยังสถานที่อื่น ๆ .
7ภูมิภาคที่แตกต่างกันมีลักษณะที่แตกต่างกันและอุบัติการณ์ของความยากจน .
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเป็นภูมิภาคที่ยากจนที่สุดอยู่เสมอ โดยรวม รองลงมา คือ ภาคเหนือ และภาคใต้ ภาคกลาง และกรุงเทพมหานคร และปริมณฑลเป็น
ดีกว่าภูมิภาคที่อุบัติการณ์ของความยากจนคือค่า
.