Inside Latin America, Chile is the

Inside Latin America, Chile is the most important producer of
red seaweeds; just in 2011, the production reached 14,469-t
wet weight, with a value of US$21,848,000 (FAO 2013). In a
review by Buschmann et al. (2001), it is pointed out that
Chilean production comes mainly from wild stocks, as at
present, and that the most important Rhodophyta-harvested
species include the carrageenophytes Sarcothalia crispata,
Mazzaella laminarioides , Gigartina skottsbergii ,
Chondracanthus chamissoi, and the agarophytes Gracilaria
chilensis and Gelidium lingulatum, among other less important
species such as Callophyllis variegata and Chondrus
canaliculatus . Due to the economic and social importance
of the activity, with more than 35,000 fishermen involved, a
new General Fisheries Law has been recently passed to the
Chilean Congress for the promotion of restocking and cultivation
of seaweeds.
In Peru, the current legislation only contemplates brown
seaweed harvesting and there is no control over the extraction
of red seaweed. Chondracanthus chamissoi and Gracilaria
lamaneiformis are harvested for the phycocolloid industry
together with small amounts of Porphyra columbina
(Pyropia columbina ) for direct human consumption.
Fishermen extract most of the species and no data of extracted
volumes are available, except for those of Chondracanthus
chamissoi . This species is an important resource for fishermen,
with the major natural beds located at the north
(Pacasmayo, Lambayeque, and Sechura) and south (Pisco
and Paracas) of Peru. This resource is exported mainly for
carrageenan extraction; however, under the absence of governmental
control, export companies control the extraction by
informal agreements with fishermen. Unfortunately, overexploitation
has led to the decrease of populations at the south
reducing both plant size and gel quality (PSW, pers. comm.),
whereas in the north, Chondracanthus chamissoi beds have
been affected by the development of scallop cultivation. On
this regard, Alvarez and Vodden (2009) have documented
harvester knowledge from the four algae harvesters associations
that have been participants in a seaweed cultivation
project in the Pisco area since 2007, and discuss on those
environmental changes that impact seaweed harvesting and
the rupture of ecological cycles.
In Brazil, seaweed exploitation began in the 1960s, with
the harvesting of Gracilaria spp. and Hypnea musciformis
from natural beds. This fact stimulated the establishment of
several seaweed-export firms and three factories, of which,
just one remains today (Câmara-Neto 1987). Since the beginning
of the activity, and because of the lack of regulations,
overexploitation of these beds has compromised natural resource
availability until the complete stop of the activity.
In Mexico, the commercial exploitation of seaweeds has
occurred continuously for approximately 50 years. However,
this activity has not expanded significantly, owing to the
annual production of 40 to 75 t of agar from the harvest of
Gelidium robustum and the sporadic harvesting of
Gracilaria . The carrageenophyte Chondracanthus
canaliculatus has been also seasonally exploited in Baja
California for export as a raw material, although production
volumes are low compared with other carrageenophytes
exploited in Latin America. In the Yucatan peninsula, tropical
species report insufficient volumes for commercial extraction,
although Eucheuma isiforme has been sporadically exploited.
In Argentina, Gracilaria gracilis is used for the production
of agar and Gigartina skottsbergii is used for the production
of carrageenan. The local production of agar supplies the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายในสหรัฐอเมริกา ประเทศชิลีเป็นผู้ผลิตที่สำคัญที่สุดสาหร่ายทะเลสีแดง ใน 2011 การผลิตถึง 14,469 tเปียกน้ำหนัก ค่าของสหรัฐอเมริกา $21,848,000 (FAO 2013) ในการตรวจทานโดย Buschmann และ al. (2001), มันชี้ออกที่Chilean ผลิตมาจากป่าหุ้น ส่วนใหญ่เป็นที่ปัจจุบัน และที่สำคัญสุดเก็บเกี่ยว Rhodophytaพันธุ์รวม carrageenophytes Sarcothalia crispataMazzaella laminarioides, Gigartina skottsbergiiChondracanthus chamissoi และ agarophytes Gracilariachilensis และ lingulatum Gelidium ในหมู่อื่น ๆ สำคัญน้อยกว่าพันธุ์ลาย Callophyllis และ Chondruscanaliculatus เนื่องจากความสำคัญทางเศรษฐกิจ และสังคมกิจกรรม กับชาวประมงกว่า 35000 ที่เกี่ยวข้อง การกฎหมายประมงทั่วไปใหม่แล้วเพิ่งผ่านไปChilean สภาส่งเสริมการเพาะปลูกและการเติมของสาหร่ายทะเลประเทศเปรู กฎหมายปัจจุบันเพียงใคร่สีน้ำตาลไม่ควบคุมสกัดเป็นสาหร่ายที่เก็บเกี่ยว และมีของสาหร่ายสีแดง Chondracanthus chamissoi และ Gracilarialamaneiformis จะเก็บเกี่ยวผลผลิตสำหรับอุตสาหกรรม phycocolloidพร้อมเงิน Porphyra columbina(Pyropia columbina) สำหรับมนุษย์บริโภคโดยตรงชาวประมงส่วนใหญ่พันธุ์แยก และไม่มีข้อมูลของสกัดไดรฟ์ข้อมูลมี ยกเว้นของ Chondracanthuschamissoi นกชนิดนี้เป็นทรัพยากรสำคัญสำหรับชาวประมงเตียงธรรมชาติสำคัญอยู่ที่ภาคเหนือ(Pacasmayo, Lambayeque และ Sechura) และใต้ (Piscoและ Paracas) ของเปรู ส่งออกส่วนใหญ่สำหรับทรัพยากรนี้carrageenan สกัด อย่างไรก็ตาม ภายใต้การขาดงานของภาครัฐควบคุม การสกัดโดยควบคุมบริษัทส่งออกข้อตกลงที่ไม่เป็นทางการกับชาวประมง อับ overexploitationได้นำไปสู่การลดลงของประชากรในภาคใต้ลดทั้งโรงงานขนาด และคุณภาพ (PSW อาทิสื่อ), เจลอาบน้ำในขณะที่ในภาคเหนือ มีเตียง chamissoi Chondracanthusรับผลกระทบจากการพัฒนาของหอยแครงปลูก บนมีการจัดทำเอกสารเรื่องนี้ Alvarez และ Vodden (2009)เก็บเกี่ยวความรู้จากสมาคม harvesters สาหร่าย 4ที่มีผู้เข้าร่วมในการเพาะปลูกสาหร่ายโครงการในพื้นที่ Pisco 2550 และพูดคุยกับคนเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมที่ส่งผลกระทบต่อการเก็บเกี่ยวสาหร่าย และแตกของวงจรระบบนิเวศในบราซิล ใช้ประโยชน์จากสาหร่ายเริ่มในปี 1960 มีการเก็บเกี่ยวของโอ Gracilaria Hypnea musciformisจากธรรมชาติเตียง ข้อเท็จจริงนี้ถูกกระตุ้นการจัดตั้งบริษัทส่งออกสาหร่ายต่าง ๆ และโรงงานที่ 3 ที่เดียวยังคงวันนี้ (Câmara Neto 1987) ตั้งแต่ต้นกิจกรรม และเนื่อง จากไม่มีระเบียบoverexploitation เตียงเหล่านี้ได้ทำลายทรัพยากรธรรมชาติพร้อมใช้งานจนกว่าจะหยุดทำกิจกรรมในประเทศเม็กซิโก เอารัดเอาเปรียบทางการค้าของสาหร่ายทะเลได้เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องประมาณ 50 ปี อย่างไรก็ตามกิจกรรมนี้ได้ไม่ขยายอย่างมีนัยสำคัญ owing เพื่อผลิต 40-75 t ของ agar จากเก็บเกี่ยวของGelidium robustum และมีเก็บเกี่ยวGracilaria Carrageenophyte Chondracanthuscanaliculatus ได้รับการสามารถยัง seasonally ในฟอร์เนียแคลิฟอร์เนียเพื่อการส่งออกเป็นวัตถุดิบ แม้ว่าการผลิตไดรฟ์ข้อมูลจะต่ำเมื่อเทียบกับ carrageenophytes อื่น ๆสามารถในริกา ในสเปนคาบสมุทร เขตร้อนชนิดรายงานปริมาณไม่เพียงพอสำหรับแยกพาณิชย์แม้สามารถ isiforme รดิว sporadicallyประเทศอาร์เจนตินา Gracilaria จระเข้จะใช้สำหรับการผลิตagar และ Gigartina skottsbergii ถูกใช้สำหรับการผลิตของ carrageenan การผลิตเฉพาะของ agar วัสดุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายในละตินอเมริกา, ชิลีเป็นผู้ผลิตที่สำคัญที่สุดของ
สาหร่ายทะเลสีแดง เพียงแค่ในปี 2011 การผลิตถึง 14,469-T
น้ำหนักเปียกมีค่าของ US $ 21,848,000 (FAO 2013) ใน
การตรวจสอบโดย Buschmann และคณะ (2001) ก็จะชี้ให้เห็นว่า
การผลิตชิลีส่วนใหญ่มาจากหุ้นป่า ณ
ปัจจุบันและที่สำคัญที่สุด Rhodophyta เก็บเกี่ยว
สายพันธุ์รวมถึง carrageenophytes Sarcothalia crispata,
Mazzaella laminarioides, Gigartina skottsbergii,
Chondracanthus chamissoi และ agarophytes Gracilaria
chilensis และ Gelidium lingulatum หมู่น้อยที่สำคัญอื่น ๆ
เช่นสายพันธุ์ variegata Callophyllis และ Chondrus
canaliculatus เนื่องจากความสำคัญทางเศรษฐกิจและสังคม
ของกิจกรรมที่มีมากกว่า 35,000 ชาวประมงที่เกี่ยวข้องกับ
กฎหมายการประมงทั่วไปคนใหม่ได้รับการส่งเมื่อเร็ว ๆ นี้
สภาคองเกรสชิลีสำหรับโปรโมชั่นของสต็อกและการเพาะปลูก
ของสาหร่าย.
ในเปรูกฎหมายปัจจุบันเท่านั้นพิจารณาน้ำตาล
เก็บเกี่ยวสาหร่ายทะเลและมีการควบคุมการสกัดไม่มี
ของสาหร่ายทะเลสีแดง Chondracanthus chamissoi และ Gracilaria
lamaneiformis มีการเก็บเกี่ยวสำหรับอุตสาหกรรม phycocolloid
พร้อมกับขนาดเล็กจำนวน Porphyra Columbina
(Pyropia Columbina) สำหรับมนุษย์บริโภคโดยตรง.
ชาวประมงสกัดที่สุดของสายพันธุ์และข้อมูลของสารสกัดไม่มี
ไดรฟ์ที่มีอยู่ยกเว้นสำหรับผู้ที่ Chondracanthus
chamissoi สายพันธุ์นี้เป็นทรัพยากรที่สำคัญสำหรับชาวประมง
ที่มีเตียงธรรมชาติใหญ่ที่ตั้งอยู่ทางทิศเหนือ
(Pacasmayo, Lambayeque และ Sechura) และทิศใต้ (Pisco
และ Paracas) ของเปรู ทรัพยากรนี้จะถูกส่งออกส่วนใหญ่สำหรับ
การสกัดคาราจีแนน; แต่ภายใต้การขาดงานของภาครัฐ
ควบคุม บริษัท ส่งออกควบคุมการสกัดโดย
ข้อตกลงทางการกับชาวประมง แต่น่าเสียดายที่ overexploitation
ได้นำไปสู่การลดลงของประชากรในภาคใต้
ลดทั้งขนาดโรงงานและคุณภาพเจล (PSW, ข่าวสาร. COMM.)
ในขณะที่ในภาคเหนือ Chondracanthus เตียง chamissoi ได้
รับผลกระทบจากการพัฒนาของการเพาะปลูกหอยเชลล์ เกี่ยวกับ
เรื่องนี้ Alvarez และ Vodden (2009) มีเอกสาร
ความรู้ที่เก็บเกี่ยวจากสี่สาหร่ายสมาคมเก็บเกี่ยว
ที่ได้รับการมีส่วนร่วมในการเพาะปลูกสาหร่ายทะเล
โครงการในพื้นที่ Pisco ตั้งแต่ปี 2007 และหารือในบรรดา
การเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมที่เก็บเกี่ยวสาหร่ายผลกระทบและ
การแตกของ รอบนิเวศวิทยา.
ในบราซิล, การใช้ประโยชน์สาหร่ายเริ่มต้นขึ้นในปี 1960 ที่มี
การเก็บเกี่ยวของ Gracilaria spp และ musciformis Hypnea
จากเตียงธรรมชาติ ความจริงเรื่องนี้กระตุ้นการจัดตั้ง
หลาย บริษัท สาหร่ายทะเลส่งออกและสามโรงงานแห่งที่
ยังคงอยู่เพียงหนึ่งวันนี้ (Câmara-เน 1987) ตั้งแต่จุดเริ่มต้น
ของกิจกรรมและเพราะขาดระเบียบ
overexploitation ของเตียงเหล่านี้ได้ทำลายทรัพยากรธรรมชาติ
ว่างจนหยุดที่สมบูรณ์ของกิจกรรม.
ในเม็กซิโกประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ของสาหร่ายได้
เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาประมาณ 50 ปี แต่
กิจกรรมนี้ยังไม่ได้ขยายอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจาก
การผลิตปีละ 40-75 ตันวุ้นจากการเก็บเกี่ยวของ
robustum Gelidium และเก็บเกี่ยวประปรายของ
Gracilaria carrageenophyte Chondracanthus
canaliculatus ยังได้รับการใช้ประโยชน์ตามฤดูกาลในบาจา
แคลิฟอร์เนียเพื่อการส่งออกเป็นวัตถุดิบแม้ว่าการผลิต
ปริมาณอยู่ในระดับต่ำเมื่อเทียบกับ carrageenophytes อื่น ๆ ที่
ใช้ประโยชน์ในละตินอเมริกา ในคาบสมุทรยูคาทานในเขตร้อน
สปีชีส์รายงานปริมาณไม่เพียงพอสำหรับการสกัดในเชิงพาณิชย์
แม้ว่า Eucheuma isiforme ได้ถูกนำมาใช้เป็นครั้งคราว.
ในอาร์เจนตินา Gracilaria gracilis ถูกนำมาใช้สำหรับการผลิต
ของอาหารเลี้ยงเชื้อและ Gigartina skottsbergii ถูกนำมาใช้สำหรับการผลิต
ของคาราจีแนน ผลิตในประเทศของวัสดุวุ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Inside Latin America, Chile is the most important producer of
red seaweeds; just in 2011, the production reached 14,469-t
wet weight, with a value of US$21,848,000 (FAO 2013). In a
review by Buschmann et al. (2001), it is pointed out that
Chilean production comes mainly from wild stocks, as at
present, and that the most important Rhodophyta-harvested
ชนิด ได้แก่ carrageenophytes sarcothalia crispata mazzaella laminarioides
, ,
skottsbergii gigartina , chondracanthus chamissoi และ agarophytes Gracilaria
chilensis กีลิเดียม lingulatum และระหว่างสายพันธุ์ที่สำคัญ
น้อยอื่น ๆเช่น callophyllis และด่างคอนดรัส
canaliculatus . เนื่องจากความสำคัญทางด้านเศรษฐกิจและสังคม
ของกิจกรรม ที่มีมากกว่า 35 , 000 ชาวประมงที่เกี่ยวข้อง a
new General Fisheries Law has been recently passed to the
Chilean Congress for the promotion of restocking and cultivation
of seaweeds.
In Peru, the current legislation only contemplates brown
seaweed harvesting and there is no control over the extraction
of red seaweed. Chondracanthus chamissoi and Gracilaria
lamaneiformis are harvested for the phycocolloid industry
together with small amounts of Porphyra columbina
(Pyropia columbina ) for direct human consumption.
Fishermen extract most of the species and no data of extracted
volumes are available, except for those of Chondracanthus
chamissoi . This species is an important resource for fishermen,
with the major natural beds located at the north
(Pacasmayo, Lambayeque, and Sechura) and south (Pisco
และ ปาราคัส ) ของเปรู ทรัพยากรนี้จะถูกส่งออกส่วนใหญ่สำหรับ
การสกัดคาร์ราจีแนน อย่างไรก็ตาม ภายใต้การควบคุมของรัฐ
, บริษัทส่งออกควบคุมการสกัดโดย
ข้อตกลงอย่างไม่เป็นทางการกับชาวประมง ขออภัย การเอาเปรียบ
ได้นำไปสู่การลดลงของประชากรในภาคใต้
ลดทั้งขนาดและคุณภาพของพืช ( psw เจล , ข่าวสาร การสื่อสาร ) ,
ส่วนในภาคเหนือ Chondracanthus chamissoi beds have
been affected by the development of scallop cultivation. On
this regard, Alvarez and Vodden (2009) have documented
harvester knowledge from the four algae harvesters associations
that have been participants in a seaweed cultivation
project in the Pisco area since 2007, and discuss on those
environmental changes that impact seaweed harvesting and
the rupture of ecological cycles.
In Brazil, seaweed exploitation began in the 1960s, with
the harvesting of Gracilaria spp. and Hypnea musciformis
from natural beds. This fact stimulated the establishment of
several seaweed-export firms and three factories, of which,
just one remains today (Câmara-Neto 1987). Since the beginning
of the activity, and because of the lack of regulations,
overexploitation of these beds has compromised natural resource
availability until the complete stop of the activity.
In Mexico, the commercial exploitation of seaweeds has
occurred continuously for approximately 50 years. However,
this activity has not expanded significantly, owing to the
annual production of 40 to 75 t of agar from the harvest of
กีลิเดียม robustum และการเก็บเกี่ยวของระบบเป็นระยะ ๆ
. การ carrageenophyte chondracanthus
canaliculatus ได้รับยัง ฤดูกาล ใช้ประโยชน์ใน Baja
แคลิฟอร์เนียเพื่อส่งออกเป็นวัตถุดิบ แต่ปริมาณการผลิตต่ำเมื่อเทียบกับ carrageenophytes

ใช้ประโยชน์อื่น ๆในละตินอเมริกา ในคาบสมุทรยูคาตัน ชนิดร้อนรายงานปริมาณไม่เพียงพอสำหรับใช้ในเชิงพาณิชย์
although Eucheuma isiforme has been sporadically exploited.
In Argentina, Gracilaria gracilis is used for the production
of agar and Gigartina skottsbergii is used for the production
of carrageenan. The local production of agar supplies the