....■■ Air Blast"My magic intercept

....■■ Air Blast"

My magic intercepts the Armor Moth who was rushing here.
Slightly later, the featherkin infants shoot their light crossbows.

Liza's spear and Nana-san's great sword cut its armor, Pochi and Tama's stone-throwing create holes on its wing.
Karina-sama and her two female soldiers take turn to hit it once, and lastly the three beastkin girls finish the battle.

Even though my magic and the girls' attack were repelled by its armor, Liza, Nana-san and the others easily cut through it.
I think this is the difference between us and Mithril Explorers.

One needs that much strength in order to stand by Satou-san's side....
I feel uneasy about my remaining magic power after doing so many battles, but it should have run out faster if not for the wand I've received from Kuro-san.

Although I feel dizzy after overusing my magic, I won't be able to catch up to Satou-san and the others if I rest.
I will fight with the Magic Short Sword I've received together with this long wand if I run out of magic power.

"Are you tired?"
"I-I'm fine!"

I muster up a bravado as to not worry Satou-san.

"You would collapse if you overexert yourself you know. Go ahead and refresh yourself with this."

I receive the small bottle that he's presented to me worryingly, and drink down the citrus flavored liquid.
I feel that magic power wells up from within my body, subsiding the dizziness.

--Don't tell me it was a magic power recovery potion?

My question was quickly affirmed, but the magic potions that I know are hard to drink with strong grass flavor.
Moreover, even though it should be several silver coins worth even for one, he said, "I have a lot", and gave me more bottles.

"Recovering magic power with meditation will use up the time, so please drink it freely."

Although he said that, I don't think I can drink these expensive magic potions so readily.
Even in territorial army, it's a valuable item that's supplied to me only one bottle for emergency...

--I feel like it'll make my sense of value go haywire.


◇


I wonder how many monsters we've defeated.
I understand why the eyes of the two Karina-sama's guards looked like a dead fish's when they were entering the labyrinth.
They've been repeating this absurd ways of fight day after day.

The two guards expressed their poor physical condition right after the featherkin infants, so we're taking a break in a small room called Safety Zone, guided by Satou-san.

Come to think of it, Satou-san has been guiding our journey so far, but I've never seen him use luminance stones to check the course, nor did he check map even once.
I wonder if he has memorized all of the routes?
Satou-san has never pulled the mithril sword on his waist so far.
He must be in charge of direction and mapping.

"Zena, a~n."
"Thank you."

I receive the honey cake that Pochi presents and put it into my mouth.
It's sweet enough to be too sweet, but right now, this sweet spreads out deliciously.


....Looks like I had gone to sleep before I knew it.
I was laid on a carpet with tender felt that had been put on the ground.

When I look up, I see Pochi and Tama silently playing signal-like game with their hands.

"Have you woken up?"

I receive the tureen and a spoon that Satou-san, who says "You're hungry right?", presents me.
The tureen is warm with appetizing steam rising.

--Steam?

I see a hot pot that's being heated on fire behind Satou-san.
It looks like he's cooking inside the labyrinth. The people of [Moonlight] have taught me that it's an act that must not be conducted since it'll gather monsters.

"It's alright since this is a safety zone."

As if reading my worry, Satou-san informs me with his usual calm tone like he's whispering.
When I'm with him, I feel like I'm hallucinating we are in the middle of the city.

The thick vegetable stew that I have is more delicious than any other dish I've ever had.
That's why, I involuntarily asked for a second helping.

--To be that much delicious is a foul play.


◇


My body feels light thanks to the light sleep.
I have a feeling that my magic power has increased somewhat.

We continue the same kind of series of battles after the break, but we are now able to reliably defeat the enemies since everyone has grasped their role.

That appeared from the Gushing Hole as if to prick such carelessness.

--Scissor Centipede

Its very long body looks like a tower when it stands up, sharp claws on the tip of its countless legs are shaped like swords.
And, its crab-like pincers on the sides of its head are emitting fiendish red light.

That pincer swings down toward me who's frozen over the centipede's gigantic body.

We are currently fighting nearly 10 powerful monsters.
There's no one that can prevent that fiendish blade--

Even though I know it's futile, I holds my long wand up to block the swinging-down pincer. Another enemy would skewer me if I were to avoid to the side.

--Just before the pincer bisects the wand in two, a black tornado cuts in.

After kicking away the swinging right-pincer, Satou-san who had appeared out of nowhere brought me to a safe location.

"It's alright now."

Satou-san smiles refreshingly as if to make me feel relieved.
He still looks relaxed even though he's just saved me from danger. Nimbly so, like he always is.


"Insolent fool who tried to put their hands on Zena-sama."

The left pincer which pursued us is warded by a red spear, making it pierce the ground instead.
Liza holds the red spear in one hand, and uses her other hand to push the left pincer into the ground.
That hand seemingly glow red.

"A mere centipede trying to fight Master and Zena-sama, you're a hundred years too early."

The moment after Liza's words, the left pincer is destroyed with a boom sound.
Was that magic just now?

"Liza, I leave the rest to you."
"Understood."

Liza's spear which is clad in red light emits even stronger red light--is that Magic Edge?
I wonder if her secret skill is [Magic Edge]?

She pulls back the spear to the limit, and then thrusts it toward the centipede in one go.
It's not a distance that a spear can reach no matter how long it is.

--Eh?

A lump of red light flies from the tip of the spear like a cannonball, hitting the centipede's head.
When the light disappear, the figure of the centipede with a large hole on its head remains.

Is that perhaps, the shooting [Magic Edge] technique that appears in the hero story I've read in my childhood.
I thought that was just a creation, I've never thought it actually exists.

However, there was no leeway for me to be perturbed from that miscellaneous matter.
The centipede that had lost its head split on its joints, and came attacking like different creatures.

"Magic Edge Cannon nanodesu!"
"Majin Cannon~, How many~?"
"More! Nanodesu!"
"Falcon Phalanx~"

Blasting with carefree voices, Pochi and Tama wreck the BlockPedes with countless red light bullets they shoot from their locations.

--Am I watching a dream I wonder.

I forget to support them with wind magic, as I can only watch the spectacle, dumbfounded.


◇


I was shocked when I checked my growth in the explorer guild.
My level has increased from 17 to 24 in just one day.

It's said that growths are fast in the labyrinth, but this is just too fast no matter how you look at it.
It shouldn't be strange for Liza and the two others who were powerless to turn into superior explorers in just several months.

Probably, Satou-san's guidances and commands are amazing.
Except in that one Gushing Hole case, I never felt that my life was in danger even after we did such continuous battles.
When I was in the labyrinth with everyone from the Selected Corps, I felt that every battle had my life on the line even though we only fought minor enemies.

We need knowledge and experience to cover this difference.
I will ask if I can enter the Training School that Satou-san manages next time.


◇


During the labyrinth exploration, I tried to converse with Karina-sama many times, but she only ever replied with, "Yes", or "You're right" short.

Once, we had a conversation that continued on for a bit with Satou-san as the topic, but her guards poked fun at her, getting it interrupted.
Even though he looks like a gaudy beauty, she seems to be surprisingly pure.

I think that I want to become friend with her for sure.

During that labyrinth exploration, I remember sympathizing with her who earnestly wished nothing but getting stronger, without complaining even once.
She might be my rival in love, but someday I want to have an all-night talk about Satou-san, accompanied with drink, with her.

And then, someday, together the two of us will arrive at the height where Satou-san and the others are!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

.... ■■อากาศระเบิด"มหัศจรรย์ของฉันคเกอร์ดัก Moth เกราะที่วิ่งที่นี่เล็กน้อยในภายหลัง ทารก featherkin ยิง crossbows แสงของพวกเขาลิซ่าของหอกและดาบดีนานาซานตัดของเกราะ Pochi และของทามะหินขว้างปาสร้างหลุมบนของปีกSama รินาและทหารหญิงของเธอทั้งสองจะเปิดตีครั้งเดียว และสุดท้าย สามสาว beastkin จบการต่อสู้ถึงแม้ว่า magic ของฉันและของหญิงโจมตีถูกมันไส้ โดยของเกราะ ลิซ่า นานาซัง ทางอื่นตัดผ่านได้ง่าย ๆผมคิดว่า นี่คือความแตกต่างระหว่างเราและสำรวจ Mithrilอย่างที่ต้องการความแข็งแรงที่มากเพื่อยืนเคียงข้าง Satou ซาน...รู้สึกไม่สบายใจเกี่ยวกับพลังวิเศษของฉันที่เหลือหลังจากทำการต่อสู้มากมาย แต่ก็ควรได้ทำงานออกได้เร็วถ้า ไม่เข้าใจฉันได้รับจากบอร์กซังแม้ว่าฉันรู้สึกเวียนหัว overusing วิเศษของฉัน ฉันจะไม่สามารถจับค่า Satou ซังและอื่น ๆ ถ้าผมฉันจะต่อสู้ ด้วยดาบสั้นมายากลฉันได้รับกับเรียวยาวนี้ถ้าทำงานไฟมหัศจรรย์"มีคุณเหนื่อย""ฉัน-ดี! "ผมรวบขึ้น bravado เป็นไม่ต้องกังวล Satou ซัง"คุณจะยุบหากคุณ overexert คุณรู้ด้วยตัวเอง ไปข้างหน้า และฟื้นฟูตัวเอง ด้วยนี่"ฉันได้รับขวดเล็กที่เขานำเสนอผม worryingly และดื่มของเหลว flavored ส้มลงผมรู้สึกว่า พลังวิเศษบ่อค่าจากภายในร่างกายของฉัน subsiding ที่มึน-ไม่ต้องบอกฉันก็ potion กู้คืนอำนาจวิเศษคำถามของฉันมียืนยันอย่างรวดเร็ว แต่ potions วิเศษที่ฉันรู้ยากดื่มด้วยรสชาติของหญ้าที่แข็งแรงยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าควรมีเหรียญหลายคุ้มค่า แม้หนึ่ง เขากล่าวว่า "มีมาก" และให้ผมขวดเพิ่มเติม"กู้คืนอำนาจวิเศษ มีสมาธิใช้เวลา ดังนั้นกรุณาดื่มได้อย่างอิสระ"ถึงแม้ว่าเขากล่าวว่า ฉันไม่คิดว่า ฉันสามารถดื่ม potions วิเศษเหล่านี้มีราคาแพงเพราะแม้กองทัพน่าน เป็นสินค้ามีคุณค่าที่ได้ให้ผมขวดเดียวสำหรับกรณีฉุกเฉิน ...-ฉันรู้สึกเหมือนมันจะทำให้ความรู้สึกของผมค่าไป haywire◇ไม่ทราบจำนวนมอนสเตอร์ที่เราได้พ่ายแพ้เข้าใจทำไมสายตาของยามสองรินา-sama เป็นเหมือนปลาตายเมื่อพวกเขาถูกป้อนเขาวงกตพวกเขาได้ถูกทำซ้ำวิธีนี้ไร้สาระการต่อสู้วันหลังจากวันยามสองแสดงสภาพทางกายภาพดีทันทีหลังจากทารก featherkin ดังนั้นเรากำลังการแบ่งเป็นห้องเล็กที่เรียกว่าเขต แนะนำ โดยซาน Satouมาถึงคิดดูของมัน Satou ซังได้ถูกแนะนำเราเดินทางไกล แต่ผมไม่เคยเห็นเขาใช้หินความส่องสว่างเพื่อตรวจสอบหลักสูตร หรือไม่เขาตรวจสอบแผนที่แม้แต่ครั้งเดียวฉันสงสัยว่า ถ้า เขามีภาพทุกเส้นทางSatou ซังได้ไม่ดึงดาบ mithril บนเอวของเขาจนเขาต้องรับผิดชอบทิศทางและการแม็ป" Zena การ ~ n ""ขอบคุณ"ได้รับเค้กน้ำผึ้งที่ Pochi แสดง และใส่เข้าไปในปากของฉันมันของหวานพอเป็นเกินไปหวาน แต่ตอน นี้ หวานนี้แพร่กระจายออกเต.... ดูเหมือนผมได้ไปนอนก่อนรู้ว่ามันฉันถูกวางบนพรมด้วยสักหลาดชำระเงินที่ได้ถูกวางบนพื้นดินเมื่อฉันค้นหา ฉันเห็น Pochi และทามะอยู่เบื้องหลังเล่นเกมเช่นสัญญาณมือของพวกเขา"มีคุณตื่นขึ้น"ฉันได้รับการ tureen และการช้อนว่า Satou ซัง ที่กล่าวว่า "คุณกำลังหิวอยู่" แสดงฉันTureen จะอบอุ่น ด้วยห้องอบไอน้ำที่เพิ่มขึ้น-อบไอน้ำหรือไม่เห็นหม้อที่ถูกความร้อนไฟไหม้หลัง Satou ซังดูเหมือนเขาจะทำอาหารภายในเขาวงกต คน [แสงจันทร์] สอนฉันว่า มันเป็นสิ่งที่ต้องไม่ดำเนินการเนื่องจากมันจะรวบรวมมอนสเตอร์"ได้ครับเนื่องจากเป็นโซนปลอดภัย"ถ้าอ่านของฉันกังวล Satou ซังจะแจ้งฉัน ด้วยเสียงของเขาสงบปกติเหมือนเขาเป็นวิสเปอริงคุณเมื่อฉันอยู่กับเขา ฉันรู้สึกเหมือนฉันเป็น hallucinating เราอยู่กลางเมืองแกงผักหนาที่อร่อยมากขึ้นกว่าจานอื่น ๆ ที่ผมเคยได้จึง ฉัน involuntarily ขอช่วยสอง-การที่อร่อยมากคือ เล่นสกปรก◇ร่างกายของฉันรู้สึกแสง ด้วยโหมดสลีอ่อนฉันมีความรู้สึกว่า กำลังวิเศษได้เพิ่มขึ้นค่อนข้างเราทำชุดของการต่อสู้ชนิดเดียวกันมา แต่เราก็สามารถกำจัดศัตรูได้เนื่องจากทุกคนมี grasped บทบาทของตนที่ปรากฏจากหลุมจะพุ่งเป็นถ้ายอกกระจายดังกล่าว-ตะขาบสุนัขของร่างกายที่ยาวมากเหมือนทาวเวอร์เมื่อมันยืนขึ้น เล็บคมบนปลายขานับไม่ถ้วนมีรูปร่างคล้ายดาบก pincers ปูเหมือนที่ด้านหัวของมันจะเปล่งแสงสีแดงที่โหดร้ายPincer ที่ชิงช้าลงไปฉันที่แช่แข็งผ่านร่างยักษ์ของตะขาบนอกจากนี้เรากำลังจะต่อสู้มอนสเตอร์เกือบ 10 มีประสิทธิภาพมีใครที่สามารถป้องกันที่โหดร้ายใบมีด-แม้ว่าฉันรู้ว่า มันจะลม ๆ แล้ง ๆ ฉันเก็บของฉันเรียวยาวขึ้นบล็อก pincer ลงโล้ ข้าศึกอื่นจะ skewer ฉันถ้าหลีกเลี่ยงด้าน-ก่อน pincer ร้านเรียวสอง วนสีดำตัดในหลังจากเตะไปขวา-pincer swinging, Satou ซังที่มีปรากฏงามนำฉันไปยังตำแหน่งที่ปลอดภัย"ได้ครับเดี๋ยวนี้"Satou ซังยิ้มว่ยประหนึ่งว่าจะทำให้ฉันรู้สึกปลดปล่อยเขายังคงมองผ่อนคลายแม้ว่าเขาได้เพียงบันทึกฉันจากอันตราย กลาสีอื่น ๆ เช่นเสมอเป็นการ"โง่กำเริบที่พยายามใส่มือ Zena sama"Pincer ซ้ายซึ่งติดตามเราเป็น warded โดยหอกแดง ทำให้เจาะพื้นดินแทนลิซ่าถือหอกสีแดงมือหนึ่ง และใช้เธออีกเสือก pincer ซ้ายลงพื้นดูเหมือนว่าเรืองแสงสีแดง"ตะขาบเพียงพยายามต่อสู้กับมาสเตอร์และ Zena sama คุณปีร้อยเร็วเกินไป"ขณะนี้หลังจากที่คำของลิซ่า pincer ซ้ายถูกทำลาย ด้วยเสียงบูมเป็นมายากลที่เมื่อกี้นี้หรือไม่"ลิซ่า ฝากส่วนเหลือให้คุณ""เข้าใจ"หอกของลิซ่าที่ห่มแดงแสง emits แข็งแกร่งไฟสีแดง - เป็นขอบที่ มายากลไม่ทราบว่า ทักษะของเธอลับ [เมจิกขอบ]เธอดึงหอกกลับเพื่อขีดจำกัด และ thrusts ต่อตะขาบในหนึ่งไปไม่ไกลที่หอกสามารถเข้าถึงได้ไม่นานก็-เอ๊ะทั้งหมดของแสงสีแดงลอยจากปลายหอกเช่นกระสุนปืนใหญ่ ตีหัวของตะขาบเมื่อหายไปแสง รูปของตะขาบมีหลุมขนาดใหญ่บนหัวของมันยังคงอยู่คือ ว่า บางที เทคนิค [เมจิกขอบ] ถ่ายภาพที่ปรากฏในเรื่องพระเอกผมเคยอ่านในวัยเด็กของฉันฉันคิดว่า เป็นเพียงสร้าง ผมเคยมีอยู่จริงอย่างไรก็ตาม มีกอไม่ฉันจะ perturbed จากเรื่องเบ็ดเตล็ดที่ตะขาบที่มีหายไปใหญ่แบ่งบนรอยต่อของ และมาโจมตีเช่นสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างกัน"เมจิกแคนนอนขอบ nanodesu""แคนนอน Majin ~, วิธีหลาย ~ ? ""มากขึ้น Nanodesu ""ระบบป้องกันเหยี่ยว ~ "ระเบิดกับทุกเสียง Pochi และทามะก่อวินาศกรรม BlockPedes มีสัญลักษณ์ไฟสีแดงมากมายที่พวกเขายิงจากตำแหน่ง-น.ผมดูความฝันที่หวังไว้ฉันลืมไปสนับสนุนกับลมมหัศจรรย์ เป็นฉันเพียงสามารถชมปรากฏการณ์ dumbfounded◇ผมตกใจเมื่อฉันเจริญเติบโตของฉันในกิลด์ explorerระดับของฉันได้เพิ่มขึ้นจาก 17 กับ 24 ในเพียงหนึ่งวันกล่าวว่า จะเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในเขาวงกต แต่นี้เป็นเพียงเกินไปอย่างรวดเร็วไม่ว่าคุณได้อ่านกันมันไม่ควรจะแปลกสำหรับลิซ่าและสองคนที่ใช้เปลี่ยนเป็นเอ็กซ์พลอเรอร์ผ่อนเดือนละคง guidances Satou ซานและคำสั่งเป็นที่ตื่นตาตื่นใจยกเว้นในกรณีหลุมพุ่งที่หนึ่ง ฉันไม่เคยรู้สึกว่า ชีวิตอยู่ในอันตรายแม้หลังจากที่เราไม่ได้ต่อสู้อย่างต่อเนื่องดังกล่าวเมื่อผมอยู่ในเขาวงกตที่มีหน่วยเลือกทุกคน ฉันรู้สึกว่า ต่อสู้ทุกมีชีวิตบนบรรทัดถึงแม้ว่าเราสู้ศัตรูเล็กน้อยเท่านั้นเราต้องการความรู้และประสบการณ์เพื่อครอบคลุมความแตกต่างนี้ฉันจะถามถ้า ฉันสามารถป้อนโรงเรียนฝึกที่ Satou ซังบริหารเวลาถัดไป◇ในระหว่างการสำรวจเขาวงกต พยายามสนทนากับรินา-sama หลายครั้ง แต่เธอเท่านั้นเคยตอบ ด้วย "ใช่" หรือ "คุณขวา" สั้น ๆครั้ง มีการสนทนาที่ต่อบนสำหรับบิตกับ Satou ซังเป็นหัวข้อ แต่ยามเธอ poked สนุกที่เธอ ทำให้ถูกขัดจังหวะแม้ว่าเขาหน้าเหมือนงาม gaudy เธอดูเหมือนจะน่าแปลกใจที่บริสุทธิ์คิดว่า อยากจะเป็น เพื่อนกับเธอแน่ในระหว่างการสำรวจที่เขาวงกต ฉันจำ sympathizing กับเธอที่ปรารถนาอะไรจริงจัง แต่การเดินทางแข็งแกร่ง ไม่บ่นแม้แต่ครั้งเดียวเธออาจเป็นคู่แข่งของฉันรัก แต่สักวันหนึ่งต้องมีการพูดคุยที่ all-night เกี่ยวกับ Satou ซัง พร้อมเครื่องดื่ม มีเธอแล้ว วัน กันเราทั้งสองจะมาถึงความสูง Satou ซังและอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

.... ว■■อากาศระเบิด "ความมหัศจรรย์ของฉันดักเกราะผีเสื้อที่ถูกวิ่งที่นี่. เล็กน้อยต่อมาทารก featherkin ยิงหน้าไม้เบา. หอกลิซ่าและนานาดาบซังที่ดีตัดเกราะของ Pochi และมะหินขว้างปาสร้าง หลุมบนปีกของมัน. Karina-sama และสองทหารหญิงของเธอใช้เวลาหันไปตีมันครั้งเดียวและสุดท้ายสาม beastkin สาวจบการต่อสู้. แม้ว่าความมหัศจรรย์ของฉันและการโจมตีของหญิงสาวถูกมันไส้เกราะของลิซ่านานาซัง และคนอื่น ๆ ที่ตัดได้อย่างง่ายดายผ่านมัน. ฉันคิดว่านี่คือความแตกต่างระหว่างเรากับมิ ธ ริลสำรวจ. the หนึ่งต้องการความแข็งแรงมากเพื่อที่จะยืนเคียงข้าง Satou ซังของ .... ฉันรู้สึกไม่สบายใจเกี่ยวกับอำนาจวิเศษที่เหลือของฉันหลังจากที่ทำจำนวนมาก การต่อสู้ แต่มันควรจะได้วิ่งออกไปได้เร็วขึ้นหากไม่ได้สำหรับคันที่ผมได้รับจาก Kuro ซัง. ถึงแม้ว่าผมจะรู้สึกวิงเวียนหลังจาก overusing มายากลของฉันฉันจะไม่สามารถที่จะจับขึ้นไป Satou ซังและอื่น ๆ ถ้าฉัน ส่วนที่เหลือ. ฉันจะต่อสู้กับดาบสั้นเมจิกผมได้รับร่วมกับไม้เรียวยาวนี้ถ้าฉันวิ่งออกจากอำนาจวิเศษ. "คุณเบื่อ?" "ฉันฉันเป็นดี!" ผมรวบรวมขึ้นองอาจเป็นไปไม่ได้ กังวล Satou ซัง. "คุณจะยุบถ้าคุณ overexert ตัวคุณเองคุณจะรู้ว่า ไปข้างหน้าและฟื้นฟูตัวเองกับเรื่องนี้. "ฉันได้รับขวดเล็กๆ ที่เขานำเสนอให้กับฉันไม่แยแสและดื่มลงส้มรสเหลว. ผมรู้สึกว่าหลุมอำนาจวิเศษขึ้นมาจากภายในร่างกายของฉันทรุดอาการวิงเวียนศีรษะ. --Don't บอกผมว่ามันเป็นยากู้คืนอำนาจวิเศษ? คำถามของฉันได้รับการยืนยันอย่างรวดเร็ว แต่ยาวิเศษที่ฉันรู้ว่าจะยากที่จะดื่มเครื่องดื่มที่มีรสชาติหญ้าที่แข็งแกร่ง. นอกจากนี้ถึงแม้ว่ามันควรจะเป็นเหรียญเงินมูลค่าหลายแม้สำหรับหนึ่งเขากล่าวว่า "ผมมีเป็นจำนวนมาก" และให้ฉันขวดมากขึ้น. "การกู้คืนพลังงานมายากลกับการทำสมาธิจะใช้เวลาดังนั้นโปรดดื่มได้อย่างอิสระ." แม้ว่าเขาจะบอกว่าฉันไม่คิดว่าฉันสามารถดื่มยาวิเศษเหล่านี้มีราคาแพงดังนั้น ได้อย่างง่ายดาย. แม้จะอยู่ในดินแดนกองทัพก็รายการที่มีคุณค่าที่จ่ายให้กับฉันเพียงหนึ่งขวดสำหรับกรณีฉุกเฉิน ... --I รู้สึกเหมือนมันจะให้ความรู้สึกของฉันที่มีค่าไปรวน. ◇ฉันสงสัยว่าหลายมอนสเตอร์ที่เราเคยพ่ายแพ้ฉันเข้าใจว่าทำไมตาของทั้งสองยาม Karina-sama ที่ดูเหมือนของปลาตายเมื่อพวกเขาเข้าเขาวงกต. พวกเขาได้รับการทำซ้ำวิธีที่ไร้สาระของวันการต่อสู้ครั้งนี้หลังจากวัน. ทั้งสองยามแสดงสิทธิที่สภาพร่างกายของพวกเขาไม่ดีหลังจาก featherkin ทารกดังนั้นเราการหยุดพักในห้องเล็ก ๆ ที่เรียกว่าโซนความปลอดภัยนำโดย Satou ซัง. มาคิดว่ามัน Satou ซังได้รับการชี้แนะการเดินทางของเราเพื่อให้ห่างไกล แต่ฉันไม่เคยเห็นเขาใช้หินสว่าง เพื่อตรวจสอบหลักสูตรที่เขาก็ไม่ตรวจสอบแผนที่แม้แต่ครั้งเดียว. ฉันสงสัยว่าเขาได้จำทั้งหมดของเส้นทางหรือไม่Satou ซังไม่เคยดึงดาบ Mithril บนเอวของเขาเพื่อให้ห่างไกล. เขาจะต้องอยู่ในความดูแลของทิศทางและการทำแผนที่. " Zena เป็น n ~. "" ขอบคุณ. "ฉันได้รับเค้กน้ำผึ้งที่นำเสนอPochi และใส่ลงในปากของฉัน. มันหวานพอที่จะหวานเกินไป แต่ตอนนี้หวานนี้แพร่กระจายออกโอชะ. .... หน้าตา เหมือนที่ผมได้ไปนอนก่อนที่ผมจะรู้ว่ามัน. ฉันถูกวางบนพรมที่มีความรู้สึกอ่อนโยนที่ได้รับการวางอยู่บนพื้นดิน. เมื่อฉันมองขึ้นผมเห็น Pochi และมะเงียบที่เล่นเกมสัญญาณเช่นเดียวกับมือของพวกเขา. "มี คุณตื่นขึ้นมา? "ฉันได้รับหม้ออบและช้อนที่Satou ซังที่บอกว่าเป็น" คุณสิทธิหิว? "ฉันนำเสนอ. หม้ออบอบอุ่นด้วยไอน้ำอร่อยที่เพิ่มขึ้น. --Steam? ฉันเห็นกระติกน้ำร้อนที่ ที่ถูกความร้อนในกองไฟที่อยู่เบื้องหลัง Satou ซัง. มันดูเหมือนว่าเขาปรุงอาหารภายในเขาวงกต คนของ [มูนไลท์] ได้สอนให้ผมว่ามันเป็นการกระทำที่จะต้องไม่ถูกดำเนินการตั้งแต่มันจะรวบรวมมอนสเตอร์. "มันไม่เป็นไรตั้งแต่นี้เป็นโซนความปลอดภัย." ถ้าอ่านกังวลของฉัน Satou ซังบอกฉันด้วยตามปกติของเขา เสียงสงบเหมือนเขากระซิบ. เมื่อฉันกับเขาฉันรู้สึกเหมือนฉันเห็นภาพหลอนที่เราอยู่ในช่วงกลางของเมือง. เคี่ยวผักหนาที่ฉันต้องอร่อยกว่าอาหารจานอื่น ๆ ที่ฉันเคยมี. นั่นคือ เหตุผลที่ผมถามไม่ได้ตั้งใจเป็นครั้งที่สองช่วย. --To เป็นไปได้ว่าอร่อยมากคือการเล่นผิดกติกา. ◇ร่างกายของฉันรู้สึกขอบคุณแสงกับการนอนหลับแสง. ผมมีความรู้สึกว่าอำนาจวิเศษของฉันได้เพิ่มขึ้นค่อนข้าง. เรายังคงชนิดเดียวกัน ของซีรีส์ของการต่อสู้หลังจากหยุด แต่ตอนนี้เราสามารถที่จะเชื่อถือได้กำจัดศัตรูเพราะทุกคนได้ลงโทษบทบาทของพวกเขา. ที่ปรากฏจากหลุมพุ่งราวกับจะทิ่มประมาทเช่น. --Scissor ตะขาบของร่างกายนานมากดูเหมือนหอเมื่อมันยืนขึ้นกรงเล็บแหลมที่ปลายของขาที่นับไม่ถ้วนที่มีรูปร่างเหมือนดาบ. และก้ามปูปูเหมือนที่ด้านข้างของศีรษะที่มีการเปล่งแสงโหดเหี้ยมสีแดง. ตรงกลางที่ชิงช้าลงไปฉันที่แช่แข็งมากกว่าตะขาบของยักษ์ ร่างกาย. ขณะนี้เรากำลังต่อสู้กับมอนสเตอร์เกือบ 10 ที่มีประสิทธิภาพ. มีอยู่คนหนึ่งที่สามารถป้องกันไม่ให้โหดเหี้ยม blade-- เป็นแม้ว่าฉันรู้ว่ามันไม่ได้ผลผมถือไม้กายสิทธิ์ของฉันยาวขึ้นเพื่อป้องกันตรงกลางแกว่งลง ศัตรูอีกจะเสียบผมถ้าผมจะหลีกเลี่ยงไปทางด้านข้าง. --Just ก่อนตรงกลาง bisects คันในสองเป็นพายุทอร์นาโดตัดดำ. หลังจากที่เตะไปแกว่งขวาตรงกลาง, Satou ซังซึ่งปรากฏออกมาจากที่ไหน นำฉันไปสถานที่ปลอดภัย. "มันไม่เป็นไรขณะนี้." รอยยิ้ม Satou ซังสดชื่นราวกับจะทำให้ฉันรู้สึกโล่งใจ. เขายังคงมีลักษณะที่ผ่อนคลายแม้ว่าเขาจะถูกบันทึกไว้เพียงฉันจากอันตราย Nimbly เพื่อให้เหมือนอย่างที่เขามักจะเป็น. "คนโง่เขลาที่พยายามจะเอามือของพวกเขาใน Zena-sama." ซ้ายตรงกลางที่ติดตามเราถูกผลักโดยหอกสีแดงทำให้เจาะพื้นดินแทน. ลิซ่าถือหอกสีแดงใน มือและใช้มืออีกข้างของเธอที่จะผลักดันตรงกลางซ้ายลงไปที่พื้น. ที่มือที่ดูเหมือนจะเรืองแสงสีแดง. "เพียงตะขาบพยายามที่จะต่อสู้เจ้านายและ Zena-sama คุณเป็นร้อยปีเร็วเกินไป." ช่วงเวลาหลังจากที่คำพูดของลิซ่า , ตรงกลางด้านซ้ายถูกทำลายด้วยเสียงบูม. ถูกวิเศษที่เพียงแค่ตอนนี้? "ลิซ่าผมออกจากส่วนที่เหลือให้คุณ." "เข้าใจ". หอกของลิซ่าซึ่งอยู่ในชุดแสงสีแดงเปล่งแสงที่แข็งแกร่งสีแดง - คือเวทมนตร์ ขอบ? ฉันสงสัยว่าทักษะความลับของเธอคือ [ขอบเมจิก] เธอกลับดึงหอกถึงขีด จำกัด แล้วยัดไปทางตะขาบในหนึ่งไป. มันไม่ได้ระยะทางที่หอกสามารถเข้าถึงว่านานมันเป็นไม่มี--Eh? ก้อนของแสงสีแดงบินจากปลายหอกเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ที่ตีหัวของตะขาบ. เมื่อไฟหายไปที่ร่างของตะขาบที่มีรูขนาดใหญ่บนหัวของมันยังคงอยู่. คือบางทีการถ่ายภาพ [เมจิกขอบ] เทคนิคที่ปรากฏในเรื่องราวของฮีโร่ที่ผมเคยอ่านในวัยเด็กของฉัน. ผมคิดว่าเป็นเพียงแค่การสร้างผมไม่เคยคิดว่ามันมีอยู่จริง. แต่มีงานที่คั่งค้างสำหรับฉันที่จะตกอกตกใจจากที่อื่น ๆ เรื่อง. ตะขาบที่ได้สูญเสียหัวของมันแยกในข้อต่อและมาโจมตีสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างกันเช่น. "ปืนใหญ่ขอบเมจิก nanodesu!" "จินแคนนอน ~ กี่ ~?" "อื่น ๆ ! Nanodesu! "" เหยี่ยวพรรค ~ "ระเบิดเสียงไม่ห่วงPochi และมะซาก BlockPedes ด้วยกระสุนแสงสีแดงที่นับไม่ถ้วนที่พวกเขายิงจากสถานที่ของพวกเขา. --Am ผมเฝ้าดูความฝันของฉันสงสัยได้. ฉันลืมที่จะสนับสนุนพวกเขาด้วยเวทมนตร์ลมเป็น ฉันเท่านั้นที่สามารถชมปรากฏการณ์, ตะลึง. ◇ผมตกใจเมื่อตรวจสอบการเจริญเติบโตของฉันในสมาคมสำรวจ. ระดับของฉันได้เพิ่มขึ้น 17-24 ในเวลาเพียงหนึ่งวัน. ก็กล่าวว่าการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในเขาวงกต แต่นี้เป็นเพียง เร็วเกินไปไม่ว่าคุณจะมองไปที่มัน. มันไม่ควรจะแปลกสำหรับลิซ่าและทั้งสองคนอื่น ๆ ที่มีอำนาจที่จะกลายเป็นนักสำรวจที่เหนือกว่าในหลายเดือนเพียง. อาจ Guidances Satou ซังและคำสั่งที่น่าตื่นตาตื่นใจ. ยกเว้นในที่หนึ่ง พุ่งกรณีหลุมฉันไม่เคยรู้สึกว่าชีวิตของฉันอยู่ในอันตรายแม้หลังจากที่เราได้ต่อสู้อย่างต่อเนื่องดังกล่าว. เมื่อผมอยู่ในเขาวงกตกับทุกคนจากที่เลือกคณะผมรู้สึกว่าการต่อสู้ทุกคนมีชีวิตของฉันในบรรทัดแม้ว่าเราจะต่อสู้ ศัตรูเล็กน้อย. เราต้องมีความรู้และประสบการณ์เพื่อให้ครอบคลุมความแตกต่างนี้. ฉันจะถามว่าฉันสามารถป้อนโรงเรียนที่ Satou ซังจัดการในครั้งต่อไป. ◇ในระหว่างการสำรวจเขาวงกตผมพยายามที่จะพูดคุยกับ Karina-sama หลายครั้ง แต่เธอ เพียงตอบที่เคยมี "ใช่" หรือ "คุณต้อง" สั้น. เมื่อเรามีการสนทนาที่ต่อเนื่องในสำหรับบิตกับ Satou ซังเป็นหัวข้อ แต่ยามเธอแหย่เล่นของเธอได้รับมันขัดจังหวะแม้เขาจะมีลักษณะเหมือนความงามฉูดฉาดเธอดูเหมือนว่าจะบริสุทธิ์ที่น่าแปลกใจ. ผมคิดว่าผมอยากจะเป็นเพื่อนกับเธอแน่นอน. ในระหว่างการสำรวจเขาวงกตที่ผมจำได้ว่าเห็นอกเห็นใจกับเธอที่จริงจังอยากอะไร แต่การเดินทางแข็งแกร่งโดยไม่ต้องบ่นแม้กระทั่ง ครั้งเดียว. เธออาจจะเป็นคู่แข่งของฉันในความรัก แต่สักวันหนึ่งฉันต้องการที่จะมีการพูดคุยทุกคืนเกี่ยวกับ Satou ซังพร้อมกับเครื่องดื่มกับเธอ. แล้วสักวันหนึ่งด้วยกันเราสองคนจะมาถึงที่ความสูงที่ Satou -san และคนอื่น ๆ เป็น!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. . . . . . . ■■อากาศระเบิด "

ผมเมจิกสกัดมอดเกราะที่รีบมา .
เล็กน้อย ต่อมา featherkin ทารกยิงหน้าไม้ของแสง

ลิซ่าเป็นหอกและนานะซังมากดาบตัดของเกราะ โปจิ และโยนหินมะได้สร้างหลุมบนปีกของมัน
Karina ซามาและสองทหารของเธอ หญิงจะหันมาตีครั้งเดียว และสุดท้ายทั้งสาม beastkin หญิงจบการต่อสู้

แม้ว่าพลังของฉันและหญิงถูก repelled โดยเกราะ ลิซ่า นานะซังและคนอื่นๆได้อย่างง่ายดายตัดมัน
ฉันคิดว่านี่คือความแตกต่างระหว่างเราและสำรวจมิธริล

หนึ่งต้องการพลังมากเพื่อที่จะยืนเคียงข้าง ซาโต้ซัง . . . . . . .
ผมรู้สึกไม่สบายใจ ผมเหลือ พลังวิเศษ หลังจากทำการต่อสู้มากมายแต่มันน่าจะหมดเร็วถ้าไม่มีไม้กายสิทธิ์ที่ผมได้รับจากคุโระซัง

ฉันรู้สึกเวียนหัวหลังจาก overusing เวทมนตร์ของฉัน ฉันไม่สามารถจับ ซาโต้ซังและคนอื่นๆถ้าพัก .
ผมจะต่อสู้ด้วยดาบสั้นเวทมนตร์ฉันได้รับพร้อมกับไม้เรียวยาว นี่ถ้าฉันวิ่งออกไปพลัง

" เหนื่อยไหม ? "
" ฉันไม่เป็นไร "

ผมรวบรวมขึ้นวางก้ามอย่างไม่ต้องกังวล ซาโต้ซัง

" คุณจะพัง ถ้าคุณฝืนตัวเองเลยนะ ไปข้างหน้าและฟื้นฟูตัวเองด้วย "

ฉันได้รับขวดเล็กที่เขาเสนอให้ฉัน worryingly , และดื่มลงส้มรสของเหลว .
ผมรู้สึกว่าพลังเวทย์ เวลขึ้นจากภายในร่างกาย ลดลงและอาการเวียนศีรษะ

-- อย่าบอกนะว่ามันเป็นยาฟื้นพลังวิเศษ

คำถามของฉันได้อย่างรวดเร็วยืนยันแต่ที่ผมรู้คือยาวิเศษ ยากที่จะดื่มกับกลิ่นหญ้าที่แข็งแกร่ง
นอกจากนี้ แม้ว่ามันควรจะหลายเหรียญเงินคุ้มค่า แม้เพียง เขากล่าวว่า " ผมได้เยอะๆ และให้ผมขวดมากกว่า

" ฟื้นพลังเวทย์กับสมาธิ จะใช้เวลา ดังนั้นโปรด ดื่มตามสบาย "

แม้ว่าเขาบอกว่า ผมไม่คิดว่าผมสามารถดื่มแพงเหล่านี้มายากล potions เพื่อ
พร้อมแม้แต่ในกองทัพน่าน มันมีค่าที่ระบุให้ผมขวดเดียว ในกรณีฉุกเฉิน . . . . . . .

. . . ผมรู้สึกเหมือนมันจะทำให้ผมรู้สึกค่าไปร◇ .





ฉันสงสัยว่าหลายมอนสเตอร์ที่เราเคยกำจัด
เข้าใจแล้วทำไมสายตาของทั้งสอง Karina ซามะยามหน้าเหมือนปลาตาย เมื่อพวกเขาอยู่ในเขาวงกต
พวกเขาได้รับทำซ้ำไร้สาระวิธีการต่อสู้วันแล้ววันเล่า .

การ์ดสองคนที่แสดงสภาพทางกายภาพของพวกเขายากจนหลังจาก featherkin ทารก เราจึงไปพักในห้องเล็ก ๆเรียกว่า โซนความปลอดภัย แนะนำโดย ซาโต้ซัง

มาคิดดู ซาโต้ซังได้รับการแนะนำการเดินทางของเราเพื่อให้ห่างไกล แต่ผมไม่เคยเห็นเขาใช้ความสว่างหินเพื่อตรวจสอบหลักสูตร หรือเขาตรวจสอบแผนที่แม้แต่ครั้งเดียว .
ฉันสงสัยว่าถ้าเขาจำได้ทั้งหมดของเส้นทาง ?
ซาโต้ซังไม่เคยดึงดาบมิธริลไว้ที่เอวเพื่อให้ห่างไกล .
เขาจะต้องอยู่ในความดูแลของทิศทางและแผนที่

" ซีน่า , ~ n "
" ขอบคุณ "

ฉันได้รับเค้กน้ำผึ้งที่โปจิเสนอ และใส่มันเข้าไปในปากของฉัน .
มันหวานพอที่จะเป็น หวานเกินไป แต่ตอนนี้ หวานนี้กระจายออกมาอร่อย


. . . . . . . เหมือนฉันได้นอนหลับไป ก่อนที่ผมจะรู้ว่ามัน
ผมถูกวางลงบนพรมกับนุ่ม รู้สึกว่าได้รับการวางอยู่บนพื้นดิน

เมื่อฉันมองขึ้นไป เห็นโปจิทามะอย่างเงียบ ๆและเล่นเหมือนเกมกับสัญญาณมือ

" ตื่นแล้วเหรอ ? "

ผมรับจานก้นลึก และช้อนที่ซาโต้ซัง ที่บอกว่า " คุณหิวใช่มั้ย ? " ของขวัญฉัน .
จานก้นลึกอุ่นด้วยไอน้ำ น่ารับประทาน

-- อบ

ผมเห็นหม้อที่ถูกอุ่นบนไฟหลัง ซาโต้ซัง
ดูเหมือนเขาทำอาหารภายในเขาวงกต คน [ จันทร์ ] ได้สอนฉันว่า มันเป็นหน้าที่ที่ต้องดำเนินการ เพราะจะรวบรวมมอนสเตอร์

" ไม่เป็นไร ตั้งแต่นี้เป็นเขตปลอดภัย "

ถ้าอ่านกังวลของฉัน ซาโต้ซังบอกว่าฉันกับเขาปกติ สงบ เสียงเหมือนกระซิบ
เมื่อฉัน กำลังตกหลุมรักเขาผมรู้สึกเหมือนเห็นภาพหลอน เราอยู่ในกลางของเมือง

ซุปผักข้นที่ได้อร่อยกว่าอาหารอื่น ๆที่ฉันเคยมี .
จึงรัวถามเป็นครั้งที่สองช่วย

. . . ที่อร่อยคือ การเล่นสกปรก .





◇ร่างกายของฉันรู้สึกแสงให้แสงนอน .
ผมรู้สึกว่าพลังเวทย์ของฉันได้เพิ่มขึ้นบ้าง

เรายังคงเป็นชนิดเดียวกันของชุดของการต่อสู้หลังจากหยุด แต่ตอนนี้เราสามารถเชื่อถือได้เอาชนะศัตรู เนื่องจากทุกคนได้เข้าใจบทบาทของตนเอง

ที่โผล่จากหลุมก็ทะลักออกมาราวกับจะทิ่มแทงความประมาทเช่น .

--

กรรไกรตะขาบตัวยาวมากเหมือนหอคอย เมื่อมันยืนขึ้น กรงเล็บแหลมคมที่ปลายขานับไม่ถ้วนมีรูปร่างเหมือนดาบ .
และชอบก้ามของปูที่ด้านข้างของศีรษะจะโหดร้าย เปล่งแสงสีแดง

ที่คีมชิงช้าลงต่อผมที่แข็งกว่าของตะขาบยักษ์ตัว

ตอนนี้เรากำลังต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่มีประสิทธิภาพเกือบ 10 .
ไม่มีใครสามารถป้องกันที่โหดเหี้ยมใบมีด --

ถึงจะรู้ มันไม่ได้ผล ผมถือไม้กายสิทธิ์ของฉันยาวขึ้นเพื่อป้องกันการแกว่งลงคีมศัตรูอื่นจะเสียบผม ถ้าผมจะเลี่ยงไปด้านข้าง

-- ก่อนที่คีม bisects คันสอง ทอร์นาโดสีดำตัด

หลังจากเตะไปควงขวาคีมปากนกแก้ว ซาโต้ ซาน , ที่ปรากฏออกจากไม่มีที่ไหนเลยที่นำฉันไปยังสถานที่ปลอดภัย

" มันไม่เป็นไรหรอก ตอนนี้ " ซาโต้ซัง

ยิ้มสดชื่นราวกับจะทำให้ผมรู้สึกโล่งใจ