Within the literature on environmen

Within the literature on environmental policy and planning, public participation
is usually considered an unalloyed good. This emphasis on the inherent desirability
of public involvement is part of a tradition which seeks to ‘open up’ planning
processes to democratic scrutiny and to expand the scope of public involvement
as an integral part of improvements in policy delivery. These claims over the
merits of participation have tended, however, to sit awkwardly with accounts of
the policy process which highlight a propensity towards special interest capture
and bureaucratisation as the reality of participation in practice. Consequently, it
is not always clear how expanding the scope of public involvement might
actually lead to improvements in policy delivery.
This paper argues that the failure to specify the conditions for successful
public participation stems from a neglect of some key insights derived from
institutiona l public choice theory and related rational choice work on social
capital. By examining participation as a collective action problem, the former

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเอกสารประกอบการในนโยบายสิ่งแวดล้อมและมีส่วนร่วมในการวางแผน สาธารณะโดยปกติจะถือเป็นการดี unalloyed นี้เน้นที่ชอบธรรมโดยธรรมชาติสาธารณะมีส่วนร่วมเป็นส่วนหนึ่งของประเพณีที่พยายามที่จะ 'เปิด' การวางแผนกระบวน การประชาธิปไตย scrutiny และขยายขอบเขตเกี่ยวข้องสาธารณะเป็นเป็นส่วนหนึ่งของการปรับปรุงนโยบายในการ เรียกร้องเหล่านี้ผ่านการข้อดีของการมีส่วนร่วมได้มีแนวโน้ม ไร นั่งเก้ ๆ กับบัญชีกระบวนการนโยบายที่เน้นสิ่งต่อดอกเบี้ยพิเศษจับและ bureaucratisation เป็นความเป็นจริงของการมีส่วนร่วมในทางปฏิบัติ ดังนั้น มันมักจะไม่ชัดเจนการขยายขอบเขตเกี่ยวข้องสาธารณะอาจจะ นำไปสู่การปรับปรุงนโยบายในกระดาษนี้จนที่ล้มเหลวในการระบุเงื่อนไขสำหรับการประสบความสำเร็จประชาชนมีส่วนร่วมเกิดจากการละเลยของข้อมูลเชิงลึกบางคีย์ที่ได้มาจากทฤษฎีทางเลือกสาธารณะ l institutiona และเลือกเหตุผลที่เกี่ยวข้องกับงานสังคมทุน โดยตรวจสอบการมีส่วนร่วมเป็นการดำเนินการรวมปัญหา อดีต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายในหนังสือที่เกี่ยวกับนโยบายด้านสิ่งแวดล้อมและการวางแผนการมีส่วนร่วมของประชาชนมักจะถือว่าเป็นสิ่งที่ดีไม่เจือปน นี้เน้นที่ความปรารถนาโดยธรรมชาติของการมีส่วนร่วมของประชาชนเป็นส่วนหนึ่งของประเพณีซึ่งพยายามที่จะ 'เปิด' การวางแผนกระบวนการในการตรวจสอบข้อเท็จจริงในระบอบประชาธิปไตยและเพื่อขยายขอบเขตของการมีส่วนร่วมของประชาชนในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของการปรับปรุงในการส่งมอบนโยบาย การเรียกร้องเหล่านี้มากกว่าประโยชน์ของการมีส่วนร่วมมีแนวโน้มแต่จะนั่งอย่างเชื่องช้าที่มีบัญชีของกระบวนการกำหนดนโยบายที่เน้นความโน้มเอียงไปสู่การจับความสนใจเป็นพิเศษและbureaucratisation ตามความเป็นจริงของการมีส่วนร่วมในทางปฏิบัติ ดังนั้นมันไม่ชัดเจนเสมอว่าการขยายขอบเขตของการมีส่วนร่วมของประชาชนอาจจะจริงที่นำไปสู่การปรับปรุงในการส่งมอบนโยบาย. บทความนี้ระบุว่าความล้มเหลวในการระบุเงื่อนไขในการประสบความสำเร็จในการมีส่วนร่วมของประชาชนที่เกิดจากการละเลยของข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญบางอย่างมาจากinstitutiona สาธารณะลิตร ทฤษฎีทางเลือกและการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการเลือกที่มีเหตุผลในสังคมเมืองหลวง โดยการตรวจสอบการมีส่วนร่วมเป็นปัญหาดำเนินการร่วมกันในอดีต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวรรณกรรมเรื่อง นโยบายและแผนสิ่งแวดล้อม การมีส่วนร่วมของประชาชน
มักจะถือว่าเป็นบริสุทธิ์ดี นี้เน้นความพอใจของประชาชนมีส่วนร่วมใน
เป็นส่วนหนึ่งของประเพณีซึ่งพยายามที่จะ ' เปิด ' วางแผน
กระบวนการประชาธิปไตยและการตรวจสอบข้อเท็จจริง เพื่อขยายขอบเขตของการ
เป็นส่วนหนึ่งของการปรับปรุงในการจัดส่งกรมธรรม์เหล่านี้เรียกร้องมากกว่า
ข้อดีของการมีส่วนร่วมมีแนวโน้ม แต่นั่งเก้ๆกังๆกับบัญชี
กระบวนการนโยบายที่เน้นความโน้มเอียงไปสู่
จับความสนใจเป็นพิเศษ และ bureaucratisation ตามความเป็นจริงของการมีส่วนร่วมในการปฏิบัติงาน ดังนั้นมัน
ไม่ได้เสมอที่ชัดเจนว่าการขยายขอบเขตของการจะนำไปสู่การปรับปรุงในการส่งมอบจริง

นโยบาย .กระดาษนี้แย้งว่า ความล้มเหลวในการระบุเงื่อนไขความสำเร็จ
การมีส่วนร่วมของประชาชนเกิดจากการละเลยของคีย์ข้อมูลเชิงลึกที่ได้มาจากทฤษฎีทางเลือกสาธารณะ institutiona
L และที่เกี่ยวข้องกับการเลือกทำทุนสังคม

โดยการตรวจสอบการกระทำที่เป็นปัญหาส่วนรวม , อดีต