He looked towards the streambank an

He looked towards the streambank and suddenly said: “Don’t all of you think those four from Li Mountain are rather similar to us?”

The four people from Li Shan Sword Sect were at the streambank, eating and chatting, the atmosphere seeming rather pleasant.

At a location far away from the Li Mountain group, Zhe Xiu was also eating.

He was very quiet while eating, his actions were also very slow, making it seem especially serious, as if the ordinary provisions provided by Li Palace were the most exquisite delicacies in the world.

Tang Thirty-Six looked towards that direction, saying, in a slightly sardonic tone: “I’d had thought that wolf-child doesn’t eat.”

Xuan Yuan Po didn’t understand, asking: “How can he not eat?”

Tang Thirty-Six replied: “I thought he’d only do things like consume ice, chew dried meat or perhaps drink fresh blood.”

Chen Chang Sheng said: “That would be a monster.”

Tang Thirty-Six asked him in a very serious manner: “Don’t tell me none of you feel that he’s a monster?”

Xuan Yuan Po gave it a thought, shaking his head saying: “I think it’s fine.”

Tang Thirty-Six couldn’t be bothered paying him any attention, turned his head and asked: “Chen Chang Sheng, you can’t beat him?

Chen Chang Sheng thought for a little while, replying: “Maybe.”

Tang Thirty-Six looked at the far off Zhe Xiu and abruptly said: “I suddenly feel an impulse.”

Chen Chang Sheng asked: “What type of impulse?” with much curiosity.

Tang Thirty-Six said: “An impulse to become friends with that wolf-child.”

Chen Chang Sheng stared at him for a long time before confirming that he was being serious. Chen Chang Sheng couldn’t stop himself feeling rather alarmed, after giving it a thought, he said: “Looking at him, do you really think he looks like someone that needs friends?”

Before the start of the Grand Examination, outside of Li Palace, it was a sea of people, Zhe Xiu stood by himself and gazed at the dawn; after entering the Hall of Zhao Wen, he directly left the grounds of the academic phase and navigated that sea of trees alone.
He traversed across the emerald river and stood within the pavilion atop the mountain, his back facing the rest of the examinees, solitarily, akin to being motherless; would this type of person need friends?

“Don’t tell me none of you think he’s very solitary?” asked Tang Thirty-Six as he looked at the other three.

What he said was “solitary”, not “lonely” or “lonesome”, only a “solitary” word that made it distinctly lonelier.

Chen Chang Sheng was stumped, saying: “Anyone can tell, therefore I don’t think he needs friends.”

Tang Thirty-Six wiggled his finger, saying: “My thoughts on this are completely opposite to yours, I think for someone as solitary as him, what they need the most are friends.”

Xuan Yuan Po asked from the side, with much curiosity: “You want to become friends with Zhe Xiu?”

Tang Thirty-Six countered with his own question: “Can’t I?”

Chen Chang Sheng’s gaze fell upon the area beyond the crowd, looking at that wolf-tribe youth who was silently eating with his head held low, after a moment’s silence he said: “I thought you didn’t like people resembling him.”

Tang Thirty-Six’s gaze followed his, landing upon Zhe Xiu, he said: “That’s right, pretending to be lonely and acting despondent are things I used to always do… you all know this, I loathe that past-self, which means I will also dislike someone like him.”

Chen Chang Sheng retracted his gaze, turning it towards Tang Thirty-Six and asked: “Yet you still want to insist upon becoming friends with him?”

Tang Thirty-Six replied: “If he becomes our friend, he wouldn’t be able to be as malicious towards you and Her Highness.”

Xuan Yuan Po couldn’t stop himself from exclaiming: “The elders of my tribe were right, humans… really are bad people.”

“Not humans,” Chen Chang Sheng corrected him and said: “Only a particular human called Tang Tang.”

Tang Thirty-Six couldn’t be asked arguing with him, he stood up, patted away loose grass from his rear and said: “There’s nothing wrong with trying, he can’t possibly just kill me in front of so many people.”

Luo Luo hadn’t said anything until this moment, she said: “What my tutor said is correct, a solitary person doesn’t seem to need friends, at least… Wo Fu Zhe Xiu won’t be that type of person.”

Chen Chang Sheng gave her a glance, but didn’t say anything.

Tang Thirty-Six lifted up half a roast chicken that had hardly been touched from the mat. He also took two sheets of oilpaper and messily wrapped it, then headed towards the area beyond the crowd.

The Orthodox Academy group’s discussion didn’t catch the attention of others, but his sudden action of leaving the woodlands alongside his direction of travel, which seemed to be heading towards the location of Wo Fu Zhe Xiu, immediately captured everyone’s gazes.
The examinees were all very startled, not knowing what he was trying to do; the young girls

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขามองไป streambank และก็กล่าวว่า: "คุณไม่คิดว่า ที่สี่จาก Li ภูเขาจะค่อนข้างคล้ายกับเรา? "สี่คนจากนิกาย Li Shan ดาบอยู่ใน streambank รับประทานอาหาร และพูด คุย บรรยากาศค่อนข้างดีด้วยที่ตั้งห่างไกลจากกลุ่มภูเขา Li, Xiu เจอยังรับประทานเขาก็เงียบขณะรับประทานอาหาร การกระทำของเขาก็ยังช้ามาก ทำให้มันดูเหมือนรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับว่าบทบัญญัติสามัญโดยหลี่พา อาหารที่งดงามที่สุดในโลกมองถังสามสิบ - หกไปทางทิศ บอกว่า ในโทนสี sardonic เล็กน้อย: "ผมคิดว่า หมาป่า-เด็กไม่กินกัน"ซวนหยวน Po ไม่เข้าใจ ถาม: "วิธีสามารถไม่กิน"ถังสามสิบ - หกตอบว่า: "ฉันคิดว่า เขาอยากจะทำสิ่งต่าง ๆ เช่นกินน้ำแข็ง เคี้ยวเนื้อแห้ง หรืออาจจะดื่มเลือดสดเท่านั้น"Chen Sheng ช้างที่กล่าวว่า: "ที่จะเป็นสัตว์ประหลาด"ถังสามสิบ - หกถามเขาในลักษณะรุนแรงมาก: "อย่าบอกนะคุณไม่รู้สึกว่า เขาเป็นมอนสเตอร์"Po ซวนหยวนก็คิด พูดเขาหัวสั่น: "ผมคิดว่า ไม่เป็นไร"ถังสามสิบ - หกไม่ได้ใส่ใจสนใจเขาใด ๆ เปิดหัว และถามเขา: "Chen Sheng ช้าง คุณไม่สามารถเอาชนะเขาได้อย่างไรChen Sheng ช้างคิดการเล็กน้อยในขณะที่ ตอบกลับ: "อาจจะได้"มองซิ่วสุ่ยเจอไกลทังสามสิบ - หก และทันทีกล่าวว่า: "ฉันก็รู้สึกมีแรงกระตุ้น"เฉินช้าง Sheng ถาม: "ชนิดของแรงกระตุ้น" ด้วยความอยากรู้มากถังสามสิบ - หกกล่าวว่า: "เป็นแรงกระตุ้นเป็น เพื่อนกับหมาป่าลูก"Chen Sheng ช้างจ้องที่เขาเป็นเวลานานก่อนยืนยันที่ถูกจริงจัง Chen Sheng ช้างไม่สามารถหยุดตัวเองรู้สึกค่อนข้างตกใจ หลังเครื่อง เขากล่าวว่า: "มองที่เขา คุณจริง ๆ คิดว่า เขาหน้าเหมือนคนที่ต้องการเพื่อน"ก่อนเริ่มตรวจสอบแกรนด์ นอกวัง Li มันเป็นทะเลคน เจอ Xiu ยืน ด้วยตัวเอง และจ้องที่รุ่งอรุณ หลังจากป้อนฮอลล์ Zhao Wen เขาตรงซ้ายบริเวณระยะการศึกษา และสำรวจทะเลต้นไม้เพียงอย่างเดียวเขาถูกตรวจสอบข้ามแม่น้ำมรกต และยืนอยู่ภายในศาลาบนยอดภูเขา หลังหันส่วนเหลือของกลุ่ม solitarily คล้ายกับถูกแม่ บุคคลประเภทนี้ต้องเพื่อน"อย่าบอกนะคุณไม่คิดว่า เขาอยู่โดดเดี่ยวมาก" คำถามทังสามสิบ - หกเป็นเขามองอีกสามเขากล่าวว่า เป็น "โดดเดี่ยว" ไม่ "เหงา" หรือ "จผู้เดียว ดาย" เพียงคำ "โดดเดี่ยว" ที่ทำให้มันเหงาตายอย่างเห็นได้ชัดChen Sheng ช้างแก้ไขนิ่งงันการ การพูดว่า: "ทุกคนสามารถบอกได้ ดังนั้นฉันไม่คิดว่า เขาต้องการเพื่อน"ถังสามสิบ - หก wiggled ลายนิ้วมือของเขา พูดว่า: "ความคิดของฉันนี้เป็นสมบูรณ์ตรงข้ามกับคุณ ผมคิดว่า สำหรับคนที่โดดเดี่ยวเป็นเขา พวกเขาต้องการอะไรมากสุดเป็นเพื่อน"ซวนหยวน Po ถามจากด้านข้าง มีความอยากรู้มาก: "คุณต้องการเป็น เพื่อนกับ Xiu เจอ"ถังสามสิบ - หกโต้กับคำถามของตัวเอง: "ไม่สามารถฉัน"เฉินช้าง Sheng จ้องมองอยู่กับนอกฝูงชน กำลังดูว่าเยาวชนเผ่าหมาป่าที่เงียบรับประทานกับหัวของเขาจัดขึ้นต่ำ หลังเงียบทันทีเขากล่าวว่า: "ฉันคิดว่า คุณไม่ชอบคนที่คล้ายเขา"ตามสายตาถังสามสิบ - หกของเขา เขาขึ้นฝั่งเมื่อเจอ Xiu กล่าวว่า: "ใช่ แอบอ้างว่าเป็นความโดดเดี่ยว และ despondent ทำหน้าที่รับรู้สิ่งที่อยากจะทำ... คุณทั้งหมดนี้ ฉันเกลียดชังที่ผ่านมาตัวเอง ซึ่งหมายความว่า จะยังชอบคนที่ชอบเขา"Chen Sheng ช้างหดสายตาของเขา การต่อถังสามสิบ - หก และถาม: "แต่คุณยังคงต้องการขอเป็น เพื่อนกับเขา"ถังสามสิบ - หกตอบว่า: "ถ้าเขากลายเป็นเพื่อนของเรา เขาจะไม่สามารถที่จะเป็นอันตรายต่อคุณและเจ้า"ซวนหยวน Po ไม่สามารถหยุดตัวเองจาก exclaiming: "ผู้อาวุโสของเผ่าของฉันถูกขวา มนุษย์...เป็นคนเลวจริงได้""ไม่มนุษย์ เฉินช้าง Sheng แก้ไขเขา และกล่าวว่า: "เฉพาะมนุษย์เฉพาะเรียกถังถัง"ถังสามสิบ - หกไม่ขอโต้เถียงกับเขา เขายืนขึ้น โรคกลัวหญ้าหลวมที่เก็บจากหลังของเขา และกล่าวว่า: "มีอะไรผิดปกติกับการพยายาม เขาไม่อาจจะเพียงแค่ฆ่าฉันต่อหน้าผู้คนจำนวนมาก"เธอ Luo Luo ไม่กล่าวว่า อะไรจนถึงขณะนี้ กล่าวว่า: "ติวเตอร์ของฉันพูดถูกต้อง เป็นคนโดดเดี่ยวไม่ ต้องเพื่อน น้อย... Wo ฟูเจอ Xiu จะไม่ชนิดของบุคคล"Chen Sheng ช้างให้เธอชำเลืองมอง แต่ไม่ได้พูดอะไรถังสามสิบ - หกยกขึ้นครึ่งหนึ่งไก่ย่างที่แทบไม่ได้สัมผัสจากเสื่อ เขายังเอาสองแผ่นของ oilpaper และ messily ห่อมัน แล้วมุ่งหน้าไปทางนอกฝูงชนอภิปรายของกลุ่มสถาบันดั้งเดิมไม่ได้จับความสนใจของคนอื่น ๆ แต่การกระทำของเขาอย่างฉับพลันของออกจากป่าไม้ควบคู่ไปกับทิศทางของการเดินทาง ซึ่งดูเหมือน จะมุ่งหน้าไปทางที่ตั้งของ Wo ฟูเจอ Xiu ทันทีบันทึก gazes ของทุกคน ของเขากลุ่มที่ได้ทั้งหมดมากสะดุ้ง ไม่ทราบว่าสิ่งที่เขาได้พยายามทำ หญิงสาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขามองไปทาง Streambank และก็กล่าวว่า "อย่าให้ทุกท่านคิดว่าบรรดาสี่หลี่จากภูเขาจะค่อนข้างคล้ายกับเรา?"

ทั้งสี่คนจาก Li Shan ดาบนิกายอยู่ที่ Streambank กินและพูดคุยบรรยากาศดูเหมือนค่อนข้าง รื่นรมย์.

ในสถานที่ห่างไกลออกไปจากกลุ่ม Li ภูเขา Zhe ซิ่วก็ยังรับประทานอาหาร.

เขาเป็นคนเงียบมากในขณะที่การรับประทานอาหารการกระทำของเขาก็ยังช้ามากทำให้มันดูเหมือนร้ายแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นถ้าบทบัญญัติสามัญให้โดยหลี่พาเลซเป็น . อาหารที่งดงามที่สุดในโลก

ตั้งสามสิบหกมองไปในทิศทางที่ว่าด้วยน้ำเสียงขมขื่นเล็กน้อย: ". ฉันเคยคิดว่าหมาป่าเด็กไม่กิน"

Xuan หยวน Po ไม่เข้าใจถาม: "วิธีการที่เขาไม่สามารถกินได้"

ถังสามสิบหกตอบ: ". ผมคิดว่าเขาเพียงต้องการทำสิ่งที่ชอบกินน้ำแข็งเคี้ยวเนื้อแห้งหรือบางทีอาจจะดื่มเลือดสด"

เฉินช้าง Sheng กล่าวว่า: "นั่นจะเป็นมอนสเตอร์".

ถังสามสิบหกถามเขาในลักษณะที่ร้ายแรงมาก "อย่าบอกนะว่าไม่มีใครที่คุณรู้สึกว่าเขาเป็นสัตว์ประหลาด?"

Xuan หยวน Po ให้มันคิดในสั่นศีรษะของเขาพูดว่า: ". ฉันคิดว่ามันเป็นดี"

ถังสามสิบ -Six ไม่สามารถจ่ายเงินให้เขาใส่ใจความสนใจใด ๆ หันหัวของเขาและถามว่า: "เฉินช้าง Sheng, คุณไม่สามารถชนะเขา?

เฉินช้าง Sheng คิดหน่อยตอบ:". อาจจะ "

ถังสามสิบหกมอง ที่ไกลออกไป Zhe ซิ่วและทันทีกล่าวว่า ". ผมก็รู้สึกว่าแรงกระตุ้น"

เฉินช้าง Sheng ถามว่า: "สิ่งที่ประเภทของแรงกระตุ้น?" ด้วยความอยากรู้มาก.

Tang สามสิบหกกล่าวว่า "แรงกระตุ้นที่จะกลายเป็นเพื่อนกับ wolf- ว่า เด็ก. "

เฉินช้าง Sheng จ้องมองมาที่เขามาเป็นเวลานานก่อนที่จะยืนยันว่าเขากำลังถูกร้ายแรง เฉินช้าง Sheng ไม่สามารถหยุดตัวเองรู้สึกค่อนข้างตกใจหลังจากที่ให้มันคิดเขากล่าวว่า "มองไปที่เขาจริงๆคุณคิดว่าเขามีลักษณะเหมือนคนที่ต้องการเพื่อน?"

ก่อนที่จะเริ่มการตรวจสอบแกรนด์นอกหลี่ พระราชวังมันเป็นทะเลของคน Zhe ซิ่วยืนอยู่ข้างตัวเองและจ้องในยามเช้า; หลังจากที่เข้ามาในห้องโถงของ Zhao Wen เขาออกโดยตรงพื้นที่ของขั้นตอนการศึกษาและสำรวจทะเลของต้นไม้ที่อยู่คนเดียว.
เขาเดินทางข้ามข้ามแม่น้ำมรกตและยืนอยู่ภายในศาลาบนยอดภูเขาด้านหลังของเขาหันหน้าไปทางส่วนที่เหลือของสอบไล่ที่เดียวดาย คล้ายกับการเป็นแม่; คนประเภทนี้จะต้องมีเพื่อน?

"อย่าบอกนะว่าไม่มีใครที่คุณคิดว่าเขาเป็นโดดเดี่ยวมาก?" ถาม Tang สามสิบหกในขณะที่เขามองไปที่อีกสาม.

สิ่งที่เขาพูดคือ "โดดเดี่ยว" ไม่ "เหงา" หรือ " เปล่าเปลี่ยว "เพียง" โดดเดี่ยว "คำที่ทำให้มันชัดเจนเหงา.

เฉินช้าง Sheng อึ้งพูด:" ทุกคนสามารถบอกดังนั้นผมไม่คิดว่าเขาต้องการเพื่อน ".

ถังสามสิบหก wiggled นิ้วของเขากล่าวว่า" ความคิดของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้มีความสมบูรณ์ตรงข้ามกับคุณผมคิดว่าสำหรับคนที่โดดเดี่ยวเป็นเขาสิ่งที่พวกเขาต้องเป็นเพื่อนกันมากที่สุด ".

Xuan หยวน Po ถามจากด้านข้างด้วยความอยากรู้มาก:" คุณต้องการที่จะเป็นเพื่อนกับ Zhe ซิ่ว? "

ถังสามสิบหกโต้กับคำถามของตัวเอง" ฉันไม่สามารถ "?

จ้องมองเฉินช้าง Sheng ลดลงอยู่กับพื้นที่ที่นอกเหนือจากฝูงชนที่กำลังมองหาที่ที่เยาวชนหมาป่าเผ่าที่ถูกเงียบรับประทานอาหารกับศีรษะของเขาจัดขึ้นต่ำหลังจากช่วงเวลา เงียบเขากล่าวว่า ". ผมคิดว่าคุณไม่ได้ชอบคนที่คล้ายกับเขาว่า"

จ้องมอง Tang สามสิบหกของใช้ของเขาเชื่อมโยงไปถึงเมื่อ Zhe ซิ่วเขากล่าวว่า "นั่นเป็นสิทธิที่ทำท่าจะเหงาและทำหน้าที่กำลังใจเป็นสิ่งที่ผมใช้อยู่เสมอ . อย่า ... คุณรู้นี้ผมเกลียดที่ผ่านมาตนเองซึ่งหมายความว่าเราจะไม่ชอบคนที่ชอบเขา "

เฉินช้าง Sheng ถอนสายตาของเขาเปลี่ยนมันไปสู่ถังสามสิบหกและถามว่า:" แต่คุณยังคงต้องการที่จะยืนยัน ? กลายเป็นเพื่อนกับเขาว่า "

ถังสามสิบหกตอบว่า" ถ้าเขาจะกลายเป็นเพื่อนของเราเขาจะไม่สามารถที่จะเป็นอันตรายต่อคุณและเสด็จ. "

Xuan หยวน Po ไม่สามารถหยุดตัวเองจากอุทาน" ผู้สูงอายุ ของชนเผ่าของฉันมีสิทธิมนุษย์ ... จริงๆเป็นคนไม่ดี ".

" ไม่มนุษย์ "เฉินช้าง Sheng แก้ไขเขาและกล่าวว่า". เพียงมนุษย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เรียกว่าถังถัง "

ถังสามสิบหกไม่สามารถขอเถียงกับเขา เขาลุกขึ้นยืนตบหญ้าห่างหลุดออกมาจากด้านหลังของเขาและกล่าวว่า ". มีอะไรผิดปกติกับการพยายามที่เขาไม่สามารถเป็นไปได้เพียงแค่ฆ่าฉันในด้านหน้าของผู้คนจำนวนมากเป็น"

Luo Luo ไม่ได้พูดอะไรจนถึงขณะนี้เธอกล่าวว่า : ". สิ่งที่ครูสอนพิเศษของฉันบอกว่าถูกต้องเป็นคนที่โดดเดี่ยวดูเหมือนจะไม่ต้องการเพื่อนอย่างน้อย ... Wo Fu Zhe ซิ่วจะไม่เป็นคนประเภทที่ว่า"

เฉินช้าง Sheng ให้เธออย่างรวดเร็ว แต่ไม่ได้พูด อะไร.

Tang สามสิบหกยกขึ้นครึ่งไก่ย่างที่แทบจะไม่ได้รับการสัมผัสจากเสื่อ นอกจากนี้เขายังเอาสองแผ่นกระดาษแก้วและระเกะระกะห่อมันแล้วมุ่งหน้าไปยังพื้นที่ที่นอกเหนือจากฝูงชน.

อภิปรายกลุ่มออร์โธดอกสถาบันการศึกษาไม่ได้ดึงดูดความสนใจของคนอื่น ๆ แต่การกระทำอย่างกะทันหันของการออกจากป่าข้างทิศทางของเขาในการเดินทางซึ่ง ดูเหมือนจะมุ่งหน้าไปทางที่ตั้งของ Wo Fu Zhe ซิวทันทีจับอาศัยการมองตาของทุกคน.
สอบทุกคนตกใจมากไม่ทราบว่าสิ่งที่เขาพยายามจะทำอย่างไร หญิงสาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาดูต่อ streambank และก็กล่าวว่า : " ไม่ทั้งหมดคุณคิดว่าทั้งสี่จากหลี่ภูเขาค่อนข้างคล้ายกับเรา ? "ทั้ง 4 คน จาก ลี ฉาน ดาบสำนักอยู่ที่ streambank กินและคุยกัน บรรยากาศที่ค่อนข้างสบายในสถานที่ห่างไกลจากกลุ่มภูเขาหลี่ เจ๋อซู่ก็ยังกินเขาเป็นคนเงียบ ในขณะที่การรับประทานอาหาร , การกระทําของเขาก็ยังช้ามาก ทำให้มันดูโดยเฉพาะอย่างยิ่งร้ายแรงเช่นถ้าธรรมดาบทบัญญัติโดยหลี่วังเป็นอาหารที่สวยงามที่สุดในโลกตั้งสามสิบหก มองไปในทิศทางนั้น กล่าวว่า " ด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยเล็กน้อย : " ฉันมีความคิดที่ไม่มีเด็กหมาป่ากิน .ซวนหยวน ปอไม่เข้าใจ ถาม : " ทำไมเขาไม่กิน "ตั้งสามสิบหก ตอบว่า " ผมคิดว่า เขาจะทำแต่สิ่งที่ชอบกินไอศครีม เนื้อแห้ง เคี้ยว หรืออาจดื่มเลือดสดๆ "เฉินฉาง เซิง กล่าวว่า " นั่นเป็นสัตว์ประหลาด "ตั้งสามสิบหกถามเขาในลักษณะที่ร้ายแรงมาก " อย่าบอกนะว่าพวกเธอรู้สึกว่าเขาเป็นปีศาจ ? "ซวนหยวน ปอก็นึกว่าสั่นศีรษะของเขาว่า : " ฉันคิดว่ามัน ดีตั้งสามสิบหกไม่สามารถ bothered จ่ายเขามีความสนใจ หันศีรษะของเขาและถามว่า : " เฉินฉาง เซิง ก็สู้เขาไม่ได้ ?เฉินฉาง เซิง คิดว่าสักพักตอบ : " บางที "ตั้งสามสิบหกมองไกลเจ๋อซู่ และเขากล่าวว่า : " ผมก็รู้สึกมีแรงกระตุ้น "เฉินฉาง เซิง ถาม : " สิ่งที่ประเภทของแรงกระตุ้น ? " ด้วยความอยากรู้มากตั้งสามสิบหก กล่าวว่า " มีแรงกระตุ้นที่จะเป็นเพื่อนกับหมาป่านั่นเด็ก”เฉินฉาง เซิง จ้องเขานานก่อนที่จะยืนยันว่าเขาจริงจัง เฉินฉาง เซิง ไม่สามารถหยุดตัวเขาเองรู้สึกค่อนข้างตกใจหลังให้มันคิดว่า เขากล่าวว่า : " มองไปที่เขา คุณคิดว่าเขาดูเหมือนคนที่ต้องการเพื่อน "ก่อนที่จะเริ่มต้นของการสอบใหญ่ นอก ลิ พาเลซ เป็นทะเลคน เจ๋อซู่ยืนอยู่คนเดียว และจ้องมองรุ่งอรุณ หลังจากที่เข้ามาในห้องโถงของ Zhao Wen , เขาโดยตรงออกจากสนามในช่วงวิชาการ และสำรวจทะเลของต้นไม้คนเดียวเขาเดินทางไปทั่วแม่น้ำมรกตยืนอยู่ภายในศาลาบนภูเขา เขากลับมาเผชิญหน้ากับส่วนที่เหลือของผู้สอบ เดียวดาย , คล้ายกับถูกแม่ ; จะคนที่ต้องการเพื่อนประเภทนี้" อย่าบอกนะว่าพวกนายคิดว่าเขาจะโดดเดี่ยวมาก " ขอตั้งสามสิบหก เขามองดูสามอื่น ๆเขาพูดว่า " โดดเดี่ยว " ไม่ " เหงา " หรือ " เหงา " , " โดดเดี่ยว " คำพูดที่ทำให้มันชัดเรื่อยๆเฉินฉาง เซิง อึ้งว่า " ใครบอกได้ ดังนั้นผมไม่คิดว่าเขาต้องการเพื่อน .ตั้งสามสิบหกขยับนิ้วของเขาว่า : " ความคิดของฉันนี้เป็นสมบูรณ์ตรงข้ามกับคุณ ฉันคิดว่าคนที่โดดเดี่ยวอย่างเขา สิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดคือเพื่อน "ซวนหยวนโปถามจากด้านข้างกับความอยากรู้มาก : " คุณต้องการที่จะเป็นเพื่อนกับเจ๋อซู่ ? "ตั้งสามสิบหกตอบโต้กับคำถามของเขา : " ฉันไม่สามารถ ? "เฉินฉาง เซิง สายตาตกลงบนพื้นที่นอกเหนือจากฝูงชนมองหมาป่าเผ่าเยาวชนที่เงียบๆกินข้าวกับศีรษะของเขาจัดขึ้นต่ำ หลังจากช่วงเวลาของความเงียบ เขากล่าวว่า : " ฉันคิดว่าเธอไม่ชอบคนที่คล้ายเขา " .ตั้งสามสิบหกมองตามของเขาลงบนเจ๋อซู , เขากล่าวว่า : " ใช่ แกล้งเหงาและทำท่าหมดหวังเป็นสิ่งที่ผมเคยทำเสมอ . . . . . . . คุณรู้นี่ ฉันเกลียดอดีตของตนเอง ซึ่งหมายความว่า ผมจะชอบคนที่เหมือนเขา "เฉินฉาง เซิง หด สายตาของเขาเปลี่ยนไปตั้งสามสิบหกและถามว่า : " คุณยังอยากจะยืนยันเป็นเพื่อนกับเขา "ตั้งสามสิบหก ตอบว่า " ถ้าเขาจะกลายเป็นเพื่อนของเรา เขาก็ไม่สามารถจะเป็นอันตรายต่อคุณและองค์หญิง "ซวนหยวนโป ก็ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการอุทาน : " ผู้อาวุโสของเผ่าของฉันถูก มนุษย์ . . . . . . . จริงๆคือคนเลว "" ไม่ใช่มนุษย์ " เฉินฉาง เซิง แก้ไขเขาและกล่าวว่า : " มีเพียงมนุษย์เรียกว่าถังถัง .ตั้งสามสิบหกไม่ได้ ขอเถียงกับเขา เขาก็ลุกขึ้นยืน ลูบหัวไปหลวมหญ้าจากด้านหลังของเขาและกล่าวว่า : " มีอะไรผิดปกติกับการพยายาม เขาไม่อาจจะฆ่าฉันต่อหน้าคนมากมาย " .หลัวหลัวไม่พูดอะไรเลยจนถึงบัดนี้ เธอกล่าวว่า : " ติวพูดถูกต้อง โดดเดี่ยว คนที่ดูเหมือนจะไม่ต้องการเพื่อน อย่างน้อย . . . . . . . โว้ ฟู่เจ๋อซู่จะไม่เป็นคนแบบนั้น "เฉินฉาง เซิง ทำให้เธอเหลือบมองแต่ไม่ได้พูดอะไรตั้งสามสิบหกยกครึ่งไก่ย่างที่แทบจะไม่ได้ถูกแตะต้องจากเสื่อ เขายังเอาสองแผ่นกระดาษน้ำมันซึ่งกันน้ำได้ และหักล้างห่อไว้ แล้วมุ่งหน้าไปทางเขตเหนือฝูงชนการอภิปรายกลุ่มดั้งเดิมโรงเรียนไม่ได้รับความสนใจของผู้อื่น แต่การกระทำของเขาอย่างฉับพลัน ก่อนออกจากป่าควบคู่ไปกับทิศทางของการเดินทาง ซึ่งดูเหมือนจะมุ่งหน้าไปยังตำแหน่งของ wo ฟู่เจ๋อซู่ immediat ,