one which stressed national and dem

one which stressed national and democratic goals appealing
to a broadly-based "united front" in both North and South.
On the other hand, the "national-democratic" phase of the
revolution had already been completed in the North and it
was necessary to move ahead with the pressing tasks of building
the economy and remoulding society along socialist lines.
Conflict over the relative importance of the reunification
struggle through 'vpolitical" means and the rapid buildup of
a Communist regime in the North has probably accounted for
much of the controversy within the Lao Dong Party from 1954
to the present.
For more than a year following the Geneva Conference,
Hanoi consciously soft-pedaled its Marxist goals out of def- .
erence to the reunification struggle in the South. Then, as
it became painfully clear that the new Diem government in
South Vietnam would neither succumb to Communist subversion
nor consent to the holding of nation-wide elections, the
decision was taken at a key party plenum in August 1955 "to
consolidate the North and take it to socialism." In anticipation
of this decision, Ho Chi Minh had already visited
Moscow and Peiping to secure badly needed assistance to rebuild
his country's war-torn economy. At this time Peiping,
contributed three times the amount of aid proferred by the
Soviet Union. In quick succession, in t he closing months of
1955, North Vietnam proclaimed its status as "the first people's
democracy in 'southeast Asia, revealed that its land reform
program was merely a prelude to agricultural collectivization,
and characterized its first annual state plan for 1956 as a
step "leading to socialism. *'
For nearly a year, Hanoi executed a ruthless agrarian
"reform" policy which clearly followed Chinese precedent.
Employing the well-known Chinese Communist techniques of
mobilizing the peasants in "struggle" meetings, Communist
cadres reportedly executed between 50,000 and 100,000 landlords
to consolidate the regime's control over the countryside.
Inspired by Mao's call for rapid collectivization of
agriculture and lltransition to socialism" in China, the Viet
Minh continued throughout most of 1956 to look to Peiping for
domestic policy guidance. It is perhaps significant that Soviet
representatives at this time began to express dissatisfaction
with the manner in which their own aid program was
being implemented, complaining to Western diplomats of the
"obstinacy - and stupidity" of Vietnamese officials.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่เน้นเป้าหมายแห่งชาติ และประชาธิปไตยน่าสนใจแบบทั่วไปใช้ "สหหน้า" ทั้งเหนือและใต้ในทางกลับกัน ระยะ "ชาติประชาธิปไตย" ของการปฏิวัติได้เสร็จสมบูรณ์แล้วในภาคเหนือและไม่จำเป็นต้องเดินหน้ากับภารกิจเร่งด่วนของอาคารเศรษฐกิจและสังคมตามสังคมนิยมบรรทัด remouldingความขัดแย้งมากกว่าความสำคัญของการพักผ่าน " vpolitical " หมายถึงและโลหิตอย่างรวดเร็วของคงได้คิดระบอบการปกครองคอมมิวนิสต์ในภาคเหนือมากถกเถียงในลาวดงจาก 1954ปัจจุบันกว่าหนึ่งปีหลังจากการประชุมเจนีวานอกจากนี้ฮานอยสติ soft-pedaled เป้าหมายของ Marxist จาก def-erence เพื่อต่อสู้พักในภาคใต้ แล้ว เป็นมันกลายเป็นเจ็บปวดชัดว่ารัฐบาลเบี้ยใหม่ในตอนใต้ของเวียดนามจะไม่ยอมให้โค่นล้มคอมมิวนิสต์ไม่ยินยอมให้ถือการเลือกตั้งทั่วประเทศ การตัดสินใจถ่ายที่ plenum บุคคลสำคัญ 1955 สิงหาคม"รวมภาคเหนือ และนำไปสังคมนิยม" ในความคาดหมายของการตัดสินใจนี้ โฮจิมินห์ได้แล้วเยี่ยมชมมอสโกและ Peiping การรักษาความปลอดภัยไม่ต้องการความช่วยเหลือเพื่อสร้างเศรษฐกิจสงครามในประเทศของเขา ที่นี้เวลา Peipingส่วนครั้งที่สามจำนวน proferred ความช่วยเหลือโดยการสหภาพโซเวียต ถี่ ใน t เขาปิดเดือน1955 เวียดนามเหนือประกาศสถานะเป็น "แรกประชาชนประชาธิปไตยใน "เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เปิดเผยที่การปฏิรูปที่ดินโปรแกรมเป็นเพียงพรีลูดให้โจเซฟเกษตรและลักษณะของแผนรัฐปีแรกในปี 1956 เป็นการขั้นตอนที่ "นำไปสู่สังคมนิยม *'ดำเนินการเหี้ยมเก็บเกือบหนึ่งปี ฮานอยนโยบาย "ปฏิรูป" ที่ชัดเจนตามเหตุที่จีนใช้เทคนิคคอมมิวนิสต์จีนรู้จักของฟเวอร์ชาวนาในการ "ต่อสู้" ประชุม คอมมิวนิสต์ดำเนินการรายงานระหว่าง 50000 และ 100000 มัด cadresการรวมของระบอบการปกครองควบคุมชนบทแรงบันดาลใจของเหมาเรียกโจเซฟอย่างรวดเร็วของเกษตรและ lltransition เพื่อสังคมนิยม"ในประเทศจีน เวียดนามนอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งปี 1956 มองไปที่ Peiping สำหรับคำแนะนำของนโยบายภายในประเทศ มันอาจจะเป็นความสำคัญที่โซเวียตแทนที่เวลานี้เริ่มแสดงความไม่พอใจมีลักษณะการโปรแกรมช่วยเหลือตนเองได้การดำเนินการ บ่นการทูตตะวันตกของ"obstinacy - และความโง่" ของเจ้าหน้าที่ของเวียดนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งเน้นเป้าหมายระดับชาติและประชาธิปไตยที่น่าสนใจไปในวงกว้างตาม "แนวร่วม" ทั้งเหนือและใต้. บนมืออื่น ๆ ที่ "ชาติประชาธิปไตย" ขั้นตอนของการปฏิวัติได้รับแล้วเสร็จในภาคเหนือและมันก็จำเป็นที่จะย้ายไปข้างหน้ากับงานเร่งด่วนของการสร้างเศรษฐกิจและสังคม remoulding ตามแนวสังคมนิยม. ความขัดแย้งมากกว่าความสำคัญของการชุมนุมกันใหม่การต่อสู้ผ่าน 'vpolitical "หมายถึงและการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของระบอบคอมมิวนิสต์ในภาคเหนือได้คิดอาจจะมากของความขัดแย้งภายในดงพรรคลาวจาก 1954 ถึงปัจจุบัน. เป็นเวลากว่าปีต่อไปการประชุมเจนีวา, ฮานอยสตินุ่มถีบเป้าหมายมาร์กซ์ออกจาก def-. การตั้งเพื่อการต่อสู้การชุมนุมกันใหม่ในภาคใต้. แล้วขณะที่มันเป็นที่ชัดเจนอย่างเจ็บปวดว่ารัฐบาลวันใหม่ในภาคใต้เวียดนามไม่จะยอมจำนนต่อการโค่นล้มคอมมิวนิสต์หรือยินยอมให้มีการถือครองของการเลือกตั้งทั่วประเทศที่ตัดสินใจที่Plenum บุคคลสำคัญในสิงหาคม 1955 "เพื่อรวมภาคเหนือและนำไปสังคมนิยม." ใน ความคาดหมายของการตัดสินใจครั้งนี้โฮจิมินเคยไปเยี่ยมอยู่แล้วมอสโกและปักกิ่งเพื่อรักษาความปลอดภัยให้ความช่วยเหลือที่จำเป็นไม่ดีที่จะสร้างเศรษฐกิจสงครามของประเทศของเขา ในเวลานี้ปักกิ่ง, มีส่วนสามเท่าของจำนวนของความช่วยเหลือ proferred โดยสหภาพโซเวียต อย่างรวดเร็วใน t เขาปิดเดือนของปี1955 เวียดนามเหนือประกาศสถานะของการเป็น "คนแรกของประชาธิปไตยใน'เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เปิดเผยว่าการปฏิรูปที่ดินของโปรแกรมเป็นเพียงโหมโรงเพื่อการเกษตร collectivization ที่และลักษณะแผนรัฐประจำปีครั้งแรกสำหรับ1956 เป็นขั้นตอน"ที่นำไปสู่สังคมนิยม * 'เป็นเวลาเกือบปีฮานอยดำเนินการกรเหี้ยม"การปฏิรูป" นโยบายซึ่งตามอย่างชัดเจนก่อนหน้านี้จีน. พนักงานเทคนิคคอมมิวนิสต์ที่รู้จักกันดีของจีนระดมชาวบ้านในการ "ต่อสู้" การประชุมของพรรคคอมมิวนิสต์ cadres ดำเนินการข่าวระหว่าง 50,000 และ 100,000 เจ้าของบ้านไปรวมการควบคุมของระบอบการปกครองมากกว่าชนบท. แรงบันดาลใจจากการเรียกร้องของเหมาสำหรับ collectivization อย่างรวดเร็วของการเกษตรและlltransition สังคมนิยม "ในประเทศจีนเวียดมินห์อย่างต่อเนื่องตลอดทั้ง1956 มองไปที่ปักกิ่งสำหรับคำแนะนำนโยบายในประเทศ. มันมีความหมายบางทีที่โซเวียตตัวแทนที่เวลานี้เริ่มที่จะแสดงความไม่พอใจกับลักษณะที่โครงการความช่วยเหลือของตัวเองคือการดำเนินการ, บ่นกับนักการทูตตะวันตกของ"ความดื้อรั้น - และความโง่เขลา" ของเจ้าหน้าที่เวียดนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งเน้นเป้าหมายแห่งชาติและประชาธิปไตยเพื่อดูด
วงกว้างจาก " แนวร่วม " ทั้งเหนือและใต้
บนมืออื่น ๆ , ขั้นตอน " ประชาธิปไตย " แห่งชาติ
การปฏิวัติเรียบร้อยแล้วในภาคเหนือและ
จำเป็นที่จะย้ายไปข้างหน้าด้วยการกด งานของอาคาร
เศรษฐกิจ และ remoulding สังคมตามแนวสังคมนิยม .
ความขัดแย้งเหนือความสำคัญสัมพัทธ์ของการรวม
ดิ้นรนผ่าน ' vpolitical " หมายถึงและอย่างรวดเร็ว buildup ของ
เป็นคอมมิวนิสต์ในภาคเหนืออาจจะคิด
มากของความขัดแย้งภายในพรรคจาก 1954 ลาวด่ง

ถึงปัจจุบัน กว่าปีต่อไปนี้การประชุมเจนีวา
ฮานอยนุ่ม consciously เร่งเท่าไหร่ , เป้าหมายของมาร์กซ์ออก Related .
erence เพื่อรวมการต่อสู้ในภาคใต้ แล้วเป็น
เป็น painfully ชัดเจนว่ารัฐบาลเดียมใหม่
เวียดนามใต้จะไม่ก้มหัวกับคอมมิวนิสต์ การโค่นล้ม
หรือยินยอมที่จะถือของการเลือกตั้งทั่วประเทศ ,
ตัดสินใจถ่ายใน Plenum พรรคในเดือนสิงหาคม 1955 "

รวมภาคเหนือ และเอาไปให้สังคมนิยม " ในความคาดหมาย
ของการตัดสินใจ นี้โฮจิมินห์ได้ไปเยือนมอสโกและปักกิ่งเพื่อรักษาความปลอดภัยไม่ดี

ต้องการความช่วยเหลือเพื่อสร้างเศรษฐกิจที่ฉีกขาดของประเทศของเขา ในช่วงเวลานี้ปักกิ่ง
ส่วน , สามเท่าของความช่วยเหลือ proferred โดย
สหภาพโซเวียต ความเสมอต้นเสมอปลายใน t เขาปิดเดือน
1955 เวียดนามเหนือประกาศสถานะของการเป็น " คนแรกของ
ประชาธิปไตยในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เปิดเผยว่า การปฏิรูปที่ดิน
โปรแกรมเป็นเพียงบทนำและ collectivization การเกษตร
ครั้งแรกของรัฐที่มีแผนสำหรับ 1956 เป็น
ขั้นตอน " สู่สังคมนิยม * '
เกือบปี ฮานอยประหารชีวิตโหด 1
" ปฏิรูป " ตามนโยบายที่ชัดเจนของจีนอ้าง .
ใช้ที่รู้จักกันดีของจีนคอมมิวนิสต์เทคนิค
ระดมชาวบ้านใน " การประชุมการต่อสู้คอมมิวนิสต์
"พวกทัวร์ดำเนินการระหว่าง 50 , 000 และ 100000 เจ้าของบ้าน
รวมการควบคุมของรัฐบาลมากกว่าชนบท .
แรงบันดาลใจโดยเรียกเหมา เพื่อการเกษตร และ lltransition Collectivization
สังคมนิยม " ในประเทศจีน , เวียดนาม
มิงอย่างต่อเนื่องตลอดที่สุดของปี 1956 ถึงมองไปปักกิ่งเพื่อ
แนะแนวนโยบายภายในประเทศ บางที มันเป็น สำคัญที่โซเวียต
ตัวแทนในเวลานี้เริ่มแสดงความไม่พอใจ
กับลักษณะที่โปรแกรมช่วยเหลือตนเองคือ
ถูกใช้ บ่นกับนักการทูตตะวันตกของ
" ความดื้อรั้นและความโง่เขลา " ของเจ้าหน้าที่เวียดนาม