English people traditionally speak

English people traditionally speak the English language, a member of the West Germanic language family. The modern English language evolved from Middle English (the form of language in use by the English people from the 12th to the 15th century); Middle English was influenced lexically by Norman-French, Old French and Latin. Middle English was itself derived from Old English; in the northern and eastern parts of England Old Norse had influenced the language. During its history Modern English has borrowed extensively from other languages e.g. French, Latin, Dutch and to a lesser extent from many others.

There were once many different dialects of modern English in England - which were recorded in projects such as the English Dialect Dictionary (late 19th century) and the Survey of English Dialects (mid 20th century), but many of these have passed out of usage as Standard English has become more widespread through education, the media and socio-economic pressures.[27]

Cornish, a Celtic language, is one of three existing Brythonic languages; its usage has been revived in Cornwall. Historically, another Brythonic Celtic language, Cumbric, was spoken in Cumbria in North West England, but it died out in the 11th century although traces of it can still be found in the Cumbrian dialect. Early Modern English began in the late 15th century with the introduction of the printing press to London and the Great Vowel Shift. Through the worldwide influence of the British Empire, English spread around the world from the 17th to mid-20th centuries. Through newspapers, books, the telegraph, the telephone, phonograph records, radio, satellite television, broadcasters (such as the BBC) and the Internet, as well as the post WWII emergence of the United States as a global superpower, English has become the international language of business, science, communications, aviation, and diplomacy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาวอังกฤษซึ่งพูดภาษาอังกฤษ สมาชิกของครอบครัวภาษาดั้งเดิมเวสต์ ภาษาอังกฤษสมัยใหม่ที่พัฒนาจากภาษาอังกฤษยุคกลาง (แบบฟอร์มภาษาที่ใช้โดยชาวอังกฤษจากการไปศตวรรษที่ 15); ภาษาอังกฤษยุคกลางได้รับอิทธิพล โดยนอร์แมน-ฝรั่งเศส ฝรั่งเศสโบราณ และละติน lexically กลางรับตัวมาจากอังกฤษเก่า ในส่วนภาคเหนือ และภาคตะวันออกของอังกฤษนอร์สมีอิทธิพลภาษา ภาษาอังกฤษสมัยใหม่มีให้ยืมในช่วงประวัติศาสตร์ อย่างกว้างขวาง จากภาษาอื่น ๆ เช่นฝรั่งเศส ละติน ดัตช์ และถึงจากคนอื่น ๆเคยสำเนียงที่แตกต่างกันมากของอังกฤษในอังกฤษ - ทันสมัยที่ถูกบันทึกไว้ในโครงการเช่นพจนานุกรมภาษาอังกฤษ (ช่วงปลายศตวรรษที่ 19) และการสำรวจของอังกฤษสำเนียง (กลางศตวรรษที่ 20), แต่หลายเหล่านี้ได้ผ่านจากการใช้งานเป็นภาษาอังกฤษมาตรฐานได้กลายเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นผ่านการศึกษา สื่อ และความกดดันทางเศรษฐกิจและสังคม [27]คอร์นิช ภาษาเซลติก เป็นหนึ่งในสามอยู่โธนิคที่ภาษา การใช้งานได้รับการฟื้นฟูในคอร์นวอลล์ อดีต ภาษาเซลติกโธนิคที่อื่น Cumbric ถูกพูดในคัมเบรียในเหนืออังกฤษ แต่มันตายหมดในศตวรรษที่ 11 แม้ว่าร่องรอยของมันยังคงพบได้ในภาษา Cumbrian ภาษาอังกฤษสมัยต้นเริ่มขึ้นในปลายศตวรรษที่ 15 เป็นผู้นำของการกดพิมพ์ลอนดอนและกะสระเสียงดี ผ่านอิทธิพลทั่วโลกของจักรวรรดิอังกฤษ อังกฤษแพร่กระจายไปทั่วโลกจากที่ 17 ศตวรรษกลาง 20 ทาง ผ่านหนังสือพิมพ์ หนังสือ เดลินิวส์ โทรศัพท์ บันทึกแผ่น วิทยุ ดาวเทียม ผู้บรรยาย (เช่นบีบีซี) และอินเทอร์เน็ต โพสต์เกิดสงครามของสหรัฐอเมริกาเป็นมหาอำนาจโลก ภาษาอังกฤษได้กลายเป็น ภาษาต่างประเทศของธุรกิจ วิทยาศาสตร์ สื่อสาร การบิน และการเจรจาต่อรอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาวอังกฤษแบบดั้งเดิมที่พูดภาษาอังกฤษในสมาชิกของครอบครัวภาษาเยอรมันตะวันตก ภาษาอังกฤษที่ทันสมัยวิวัฒนาการมาจากภาษาอังกฤษยุคกลาง (รูปแบบของภาษาในการใช้งานโดยคนอังกฤษตั้งแต่วันที่ 12 ถึงศตวรรษที่ 15); ภาษาอังกฤษยุคกลางได้รับอิทธิพล lexically นอร์แมนฝรั่งเศสแก่ฝรั่งเศสและละติน ภาษาอังกฤษยุคกลางได้รับตัวเองที่ได้มาจากภาษาอังกฤษ; ในส่วนภาคเหนือและภาคตะวันออกของอังกฤษอร์สโบราณมีอิทธิพลต่อภาษา ในประวัติศาสตร์ปัจจุบันภาษาอังกฤษได้ยืมอย่างกว้างขวางจากภาษาอื่นเช่นภาษาฝรั่งเศสภาษาละติน, ดัตช์และในระดับน้อยจากคนอื่น ๆ อีกมากมาย. มีครั้งหนึ่งเคยเป็นภาษาที่แตกต่างของภาษาอังกฤษที่ทันสมัยในอังกฤษ - ซึ่งถูกบันทึกไว้ในโครงการต่าง ๆ เช่นภาษาอังกฤษภาษาถิ่นพจนานุกรม ( ปลายศตวรรษที่ 19) และการสำรวจภาษาอังกฤษ (กลางศตวรรษที่ 20) แต่หลายเหล่านี้ได้ผ่านการออกจากการใช้งานที่เป็นมาตรฐานภาษาอังกฤษได้กลายเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นผ่านการศึกษาสื่อและแรงกดดันทางเศรษฐกิจและสังคม. [27] คอร์นิชเซลติก ภาษาเป็นหนึ่งในสามภาษาโธนิคที่มีอยู่ การใช้งานที่ได้รับการฟื้นฟูในคอร์นวอลล์ ในอดีตอีกโธนิคภาษาเซลติก Cumbric ถูกพูดในคัมเบรีในตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศอังกฤษ แต่ก็เสียชีวิตออกมาในศตวรรษที่ 11 แม้ว่าร่องรอยของมันยังสามารถพบได้ในภาษา Cumbrian ภาษาสมัยใหม่ยุคแรกเริ่มต้นขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 15 ด้วยการแนะนำของกดพิมพ์ไปยังกรุงลอนดอนและสระกะที่ดี ผ่านอิทธิพลทั่วโลกของจักรวรรดิอังกฤษ, อังกฤษแพร่กระจายไปทั่วโลกจากที่ 17 ถึงศตวรรษที่ 20- กลาง ผ่านหนังสือพิมพ์, หนังสือ, โทรเลขโทรศัพท์แผ่นเสียงวิทยุโทรทัศน์ดาวเทียมกระจายเสียง (เช่นบีบีซี) และอินเทอร์เน็ตเช่นเดียวกับการเกิดขึ้นโพสต์สงครามโลกครั้งที่สองของประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นมหาอำนาจระดับโลกภาษาอังกฤษได้กลายเป็น ภาษาต่างประเทศของธุรกิจวิทยาศาสตร์, การสื่อสาร, การบินและการเจรจาต่อรอง