Tea (Camellia sinensis) is one of t

Tea (Camellia sinensis) is one of the most widely consumed beverages in the world, and it has been used for medicinal purposes for centuries. It contains many bioactive components, such as catechins, caffeine and amino acids ( Wu and Wei, 2002). The application of tea in animals has recently received some attention due to its biological characteristics, such as hypolipidemic, antioxidant and antimicrobial activities ( Hamer, 2007). According to the degree of fermentation, tea is classified into green tea (unfermented), oolong tea (semi-fermented), and black tea (fully fermented). Green tea has been extensively studied as a feed additive to regulate fat deposition and meat quality in animals ( Biswas and Wakita, 2001, Erener et al., 2011 and Hossain et al., 2012). It has been reported that oolong tea contains several low molecular weight antioxidants ( Zhu et al., 2002), and exerts stronger hypolipidemic effect than green tea in rats ( Kuo et al., 2005), thus it would be valuable to evaluate the effect of dietary oolong tea in animals. However, there is limited literature on the effects of oolong tea. In addition, particle size is an important factor affecting the bioavailability of tea ingredients ( Li et al., 2008 and Maeda-Yamamoto et al., 2011). Fine grinding was reported to increase extraction rate of polyphenols from green tea leaves, which enhanced their scavenging capacity on hydroxyl radicals ( Hu et al., 2012), but few studies have been performed on the effects of tea particle size on the growth performance of animals. Therefore, the objective of this study was to evaluate the effect of oolong tea particle size on growth performance, fat deposition, meat quality and antioxidant activity in meat ducks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชา (Camellia sinensis) เป็นหนึ่งในเครื่องดื่มที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในโลก และมีการใช้ยาเพื่อวัตถุประสงค์สำหรับศตวรรษ มันประกอบด้วยหลายส่วนกรรมการก เช่น catechins คาเฟอีน และกรดอะมิโน (วูและเว่ย 2002) ของชาในสัตว์มีเพิ่งได้รับความสนใจบางอย่างเนื่องจากลักษณะของชีวภาพ เช่นกิจกรรม hypolipidemic สารต้านอนุมูลอิสระ และต้านจุลชีพ (Hamer, 2007) ตามระดับของการหมัก ชาจะแบ่งเป็นสีเขียว (unfermented), oolong ชา (กึ่งหมัก), ชาชาดำ (เต็มหมัก) ชาเขียวได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางเป็นอาหารที่สามารถควบคุมคุณภาพไขมันสะสมและเนื้อสัตว์ (บิสวาสและ Wakita, 2001, Erener et al., 2011 และ Hossain et al., 2012) มีรายงานว่า oolong ชาประกอบด้วยสารต้านอนุมูลอิสระน้ำหนักโมเลกุลต่ำหลาย (Zhu et al., 2002), และ exerts hypolipidemic ลักษณะพิเศษที่แข็งแกร่งกว่าชาเขียวในหนู (Kuo et al., 2005), ดังนั้น มันจะมีประโยชน์ในการประเมินผลของชา oolong อาหารสัตว์ อย่างไรก็ตาม มีอยู่จำกัดประกอบการผล oolong ชา นอกจากนี้ ขนาดอนุภาคจะเป็นปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อการดูดซึมของส่วนผสมชา (Li et al., 2008 และ al. et มาเอดะยามาโมโตะ 2011) ดีคัฟรายงานเพิ่มสกัด อัตราของโพลีฟีนจากชาเขียว ใบ ซึ่งเพิ่มกำลังการผลิต scavenging ในอนุมูลไฮดรอกซิล (Hu et al., 2012), แต่การศึกษาไม่ได้ปฏิบัติตามผลของขนาดอนุภาคชาประสิทธิภาพการเจริญเติบโตของสัตว์ ดังนั้น วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ประเมินผลของขนาดอนุภาคชา oolong เติบ ไขมันสะสม กิจกรรมคุณภาพและสารต้านอนุมูลอิสระของเนื้อในเนื้อเป็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชา (Camellia sinensis) เป็นหนึ่งในเครื่องดื่มที่บริโภคกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในโลกและมันถูกนำมาใช้เพื่อการรักษาโรคมานานหลายศตวรรษ มันมีส่วนประกอบออกฤทธิ์ทางชีวภาพเป็นจำนวนมากเช่น catechins, คาเฟอีนและกรดอะมิโน (อู๋และ Wei, 2002) การประยุกต์ใช้ชาในสัตว์ได้เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับความสนใจบางส่วนเนื่องจากลักษณะทางชีวภาพเช่น hypolipidemic กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระและต้านจุลชีพ (Hamer 2007) ตามระดับของการหมักชาแบ่งเป็นชาเขียว (ไม่หมัก), ชาอูหลง (กึ่งหมัก) และชาดำ (หมักเต็มที่) ชาเขียวได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางในฐานะที่เป็นอาหารเสริมเพื่อควบคุมการสะสมไขมันและเนื้อสัตว์ที่มีคุณภาพในสัตว์ (Biswas และ WAKITA 2001 Erener et al., 2011 และ Hossain et al., 2012) มันได้รับรายงานว่าชาอูหลงที่มีสารต้านอนุมูลอิสระที่มีน้ำหนักโมเลกุลหลายต่ำ (Zhu et al., 2002) และออกแรงผล hypolipidemic แข็งแกร่งกว่าชาเขียวในหนู (Kuo et al., 2005) ดังนั้นจึงจะมีคุณค่าในการประเมินผลกระทบ ชาอูหลงอาหารในสัตว์ แต่มีวรรณกรรม จำกัด เกี่ยวกับผลกระทบของชาอูหลง นอกจากนี้ขนาดของอนุภาคเป็นปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อการดูดซึมของส่วนผสมชา (Li et al., 2008 และมาเอดะยามาโมโต-et al., 2011) ปรับบดมีรายงานว่าจะเพิ่มอัตราการสกัดของโพลีฟีนจากใบชาเขียวที่เพิ่มความสามารถในการขับของพวกเขาในอนุมูลไฮดรอก (Hu et al., 2012) แต่การศึกษาไม่กี่ได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับผลกระทบของขนาดอนุภาคชาต่อการเจริญเติบโตของ สัตว์ ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการประเมินผลของชาอูหลงขนาดอนุภาคต่อการเจริญเติบโตของการสะสมไขมันที่มีคุณภาพเนื้อสัตว์และสารต้านอนุมูลอิสระในเป็ดเนื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชา ( ต้นชา ) เป็นหนึ่งในเครื่องดื่มที่บริโภคอย่างกว้างขวางมากที่สุดในโลก และมันได้ถูกใช้เพื่อสมุนไพรมานานหลายศตวรรษ มันประกอบด้วยส่วนประกอบที่ออกฤทธิ์ทางชีวภาพมากมาย เช่น catechins คาเฟอีนและกรดอะมิโน ( Wu และ Wei , 2002 ) การใช้ชาในสัตว์ที่เพิ่งได้รับความสนใจบางอย่าง เนื่องจากลักษณะทางชีวภาพ เช่น hypolipidemic ,กิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระและสารต้านจุลชีพ ( นักแสดง , 2007 ) ตามระดับของการหมัก ชาแบ่งเป็นชาเขียว ( unfermented ) , ชาอู่หลง ( กึ่งหมัก และชาดำหมักอย่างเต็มที่ ) ชาเขียวได้รับอย่างกว้างขวางใช้เป็นอาหารเสริมเพื่อควบคุมการสะสมไขมันและคุณภาพเนื้อของสัตว์ ( บิสวาส และ วากิตะ ปี 2001 erener et al . , 2011 และ Hossain et al . , 2012 )มันได้รับรายงานว่าชาอูหลงที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำหลายสารต้านอนุมูลอิสระ ( Zhu et al . , 2002 ) , และสร้างขึ้น hypolipidemic Effect มากกว่าชาเขียวในหนูขาว ( Kuo et al . , 2005 ) ดังนั้น มันจะมีคุณค่าที่จะศึกษาผลของการดื่มชาอูหลงอาหารในสัตว์ อย่างไรก็ตาม มีวรรณกรรม จำกัด ผลของชาอู่หลง นอกจากนี้ขนาดอนุภาคที่เป็นปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อปริมาณส่วนผสมชา ( Li et al . , 2008 และมาเอดะ Yamamoto et al . , 2011 ) ดีคัฟมีรายงานว่าจะเพิ่มอัตราการสกัดโพลีฟีนอลจากใบชาเขียว ซึ่งการเพิ่มขึ้นของความสามารถในกลุ่มไฮดรอกซิล ( Hu et al . , 2012 )แต่ไม่กี่มีการทำการศึกษาผลของขนาดอนุภาคชาต่อการเจริญเติบโตของสัตว์ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เพื่อศึกษาผลของชาอูหลง ขนาดอนุภาคต่อการเจริญเติบโต อัตราการสะสมไขมัน คุณภาพเนื้อ และ ต้านอนุมูลอิสระในเป็ดเนื้อ