At a mid-range Sukhumvit eatery a w

At a mid-range Sukhumvit eatery a waitress comes to the table, stands
there, looks at us blankly, writes down what we say and walks away. There
is no greeting. There are no pleasantries. She doesn't repeat the order. No
attempt is made to up sell or offer any extras. When the orders arrive they
are wrong. We point this out and she takes the food away with a very angry
look on her face. The correct food comes, delivered by the same waitress who
has daggers in her eyes. She never once says a single word.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ตัวเล็ก ๆ สุขุมวิทขอพนักงานเสิร์ฟมาพร้อมกับตาราง ยืนมี ลักษณะที่เรา blankly เขียนสิ่งที่เราพูดและเดินออกไป มีอวยพรไม่ได้ Pleasantries ไม่ได้ เธอไม่ทำซ้ำใบสั่ง ไม่ใช่พยายามที่จะขายขึ้น หรือข้อเสนอพิเศษใด ๆ เมื่อใบสั่งมาถึงพวกเขาไม่ถูกต้อง เราจุดนี้ออก และเธอนำอาหารไป ด้วยโกรธมากมองหน้าเธอ อาหารที่ถูกต้องมา โดยให้น้องเดียวที่มีมีดเหน็บในสายตาของเธอ เธอไม่เคยกล่าวคำเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงกลางภัตตาคารสุขุมวิทพนักงานเสิร์ฟมาถึงโต๊ะที่ตั้งอยู่
มีลักษณะที่เรา blankly เขียนลงสิ่งที่เราพูดและเดินออกไป มี
ไม่มีคำอวยพรเป็น ไม่มีลอดมี เธอไม่ได้ทำซ้ำคำสั่ง ไม่มี
ความพยายามที่จะทำขึ้นมาขายหรือเสนอความพิเศษใด ๆ เมื่อคำสั่งมาถึงพวกเขา
จะไม่ถูกต้อง เราชี้ให้เห็นนี้และเธอจะอาหารไปด้วยโกรธมาก
ลักษณะบนใบหน้าของเธอ อาหารที่ถูกต้องมาส่งโดยพนักงานเสิร์ฟเดียวกันที่
มีนิ่วในดวงตาของเธอ เธอไม่เคยบอกว่าคำเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่กลางสุขุมวิทพร้อมเสิร์ฟถึงโต๊ะ ยืน
ตรงนั้น มองพวกเราอย่างไร้จุดหมาย เขียนลงในสิ่งที่เราพูดและเดินออกไป มี
ไม่ทักทาย ไม่ทักทายกัน เธอไม่ทำซ้ำคำสั่ง ไม่มี
พยายามขึ้นขาย หรือข้อเสนอพิเศษใด ๆ . เมื่อคำสั่งมาถึงพวกเขา
ผิด เราได้จุดนี้เธอเอาอาหารออกไปด้วยสายตาโกรธ
มากบนใบหน้าของเธออาหารที่ถูกต้องมาส่งโดยเดียวกันเสิร์ฟที่
มีกริชในสายตาของเธอ เขาไม่เคยพูดสักคำ