In some contrast to the undisputed

In some contrast to the undisputed relation between financial and overall economic growth,
the issue of causality created long-standing controversy. At present, it seems fair to conclude
that the basic thrust is from financial development to economic growth and less so the other
way round (see Fase & Abma, 2003, for Asian countries). There are some caveats although,
because there is still lots of reverse and two-way causality as first shown by Demetriades and
Hussein (1996). Moreover, the experience of countries (De Gregorio & Guidotti, 1995) and
episodes (Graff & Karmann, 2006) demonstrates that financial growth can be even harmful or
at least useless for overall development. So, policy makers are well advised to put the right
dose of reform to the economy and neither being too cautious – thus giving growth
opportunities away – nor being too ambitious – thus wasting resources and possibly risking crises.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทางตรงข้ามบางอย่างกับว่าความสัมพันธ์ระหว่างการเงิน และโดยรวมเติบโตทางเศรษฐกิจปัญหาของ causality สร้างถกเถียงที่ยาวนาน ปัจจุบัน เหมือนพอสรุปว่า กระตุกพื้นฐานมาจากการพัฒนาทางการเงินการเติบโตทางเศรษฐกิจ และให้น้อยอีกวิธีการปัดเศษ (ดู Fase และ Abma, 2003 สำหรับประเทศในเอเชีย) มีคำเตือนบางประการแม้ว่าเนื่องจากยังมีมากมาย causality ย้อน และสองเป็น ครั้งแรกแสดง โดย Demetriades และHussein (1996) นอกจากนี้ ประสบการณ์ของประเทศ (De Gregorio และ Guidotti, 1995) และตอน (Graff & Karmann, 2006) แสดงให้เห็นว่า เจริญเติบโตทางการเงินสามารถเป็นอันตรายได้ หรือน้อยไม่มีประโยชน์สำหรับการพัฒนาโดยรวม ดังนั้น ผู้กำหนดนโยบายดีควรวางด้านขวาปริมาณของการปฏิรูปการการเศรษฐกิจ และไม่มีการระมัดระวังเกินไป – ทำ ให้เจริญเติบโตโอกาสเก็บ – หรือการทะเยอทะยานเกินไป– จึง สูญเสียทรัพยากร และอาจซึ่งวิกฤต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางตรงกันข้ามบางอย่างที่จะไม่มีปัญหาความสัมพันธ์ระหว่างการเติบโตทางเศรษฐกิจและการเงินโดยรวม
ปัญหาของเวรกรรมสร้างความขัดแย้งยาวนาน ในปัจจุบันดูเหมือนว่ายุติธรรมที่จะสรุปได้
ว่าพื้นฐานคือแรงผลักดันจากการพัฒนาทางการเงินเพื่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและน้อยดังนั้นอีก
รอบทาง (ดู Fase และ Abma 2003 สำหรับประเทศในเอเชีย) มีบาง caveats แม้ว่าจะเป็น
เพราะยังคงมีจำนวนมากกลับและเวรกรรมแบบสองทางที่แสดงเป็นครั้งแรกโดย Demetriades และ
ฮุสเซน (1996) นอกจากนี้ประสบการณ์ของประเทศ (เดอเปา & Guidotti, 1995) และ
เอพ (การปลูกถ่ายอวัยวะและ Karmann, 2006) แสดงให้เห็นว่าการเจริญเติบโตทางการเงินที่อาจจะเป็นอันตรายหรือ
อย่างน้อยไร้ประโยชน์สำหรับการพัฒนาโดยรวม ดังนั้นผู้กำหนดนโยบายจะได้รับคำแนะนำที่ดีที่จะนำสิทธิใน
ปริมาณของการปฏิรูปเศรษฐกิจและไม่ระมัดระวังมากเกินไป - การเจริญเติบโตจึงให้
โอกาสไป - ไม่เป็นความทะเยอทะยานมากเกินไป - ทำให้สูญเสียทรัพยากรและอาจเสี่ยงวิกฤต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทางตรงกันข้ามกับความสัมพันธ์ไม่มีปัญหาระหว่างการเงินและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจโดยรวม ปัญหาของความสัมพันธ์อันยาวนาน
สร้างการทะเลาะวิวาท ปัจจุบันดูเหมือนว่ายุติธรรมที่จะสรุป
ที่แรงผลักดันพื้นฐานจากการพัฒนาทางการเงินและการเติบโตทางเศรษฐกิจน้อยกว่า ดังนั้นวิธีอื่น ๆรอบ
( ดูระยะที่& abma 2003 สำหรับประเทศในเอเชีย ) มีบาง caveats แม้ว่า
เพราะยังมีหลายย้อนกลับและสองทาง ( เป็นครั้งแรกที่แสดงโดย demetriades และ
ฮุสเซน ( 1996 ) นอกจากนี้ประสบการณ์ของประเทศ ( Gregorio de & guidotti , 1995 ) และ
เอพ ( กราฟ& karmann , 2006 ) แสดงให้เห็นว่าการเติบโตทางการเงินสามารถเป็นอันตรายหรือ
อย่างน้อยก็ไร้ประโยชน์สำหรับการพัฒนาโดยรวม ดังนั้น ผู้กำหนดนโยบายจะทราบดีเพื่อให้เหมาะสม
ยาปฏิรูปเศรษฐกิจและไม่ได้ระมัดระวังมากเกินไป–การเจริญเติบโต
โอกาสจึงให้ห่าง–ไม่ได้ทะเยอทะยานเกินไปและดังนั้นการสูญเสียทรัพยากรและอาจเสี่ยงวิกฤติ