He joined the group of men at the f

He joined the group of men at the fence. Finally, the foreman
Jake appeared and began pointing to men.
"Six, seven, eight. . ." Jake's eyes passed Jim, then returned to
him. The foreman said Jim's name and everybody turned to look.
"Nine."
Jim closed his eyes in relief. As he passed through the gate, Jake
said to him, "I listened to the fight last night." He took out his
newspaper. Jim's eyes ran over the words:
BRADDOCK KNOCKOUT OVER GRIFFIN IN 3
Jim shook his head, not believing it. A few men crowded round
to hear what he had to say. They seemed surprised that he had
come to work today.
"It was one night only," explained Jim. "My share was a
hundred and twenty five dollars. We had bills of one hundred
and twenty to pay. That left me with five dollars."
Jake laughed. "That makes you a rich man." Then he said
seriously, "Good fight."
Jim could see that these men around him, with their old clothes
and tired faces, had found hope watching him fight. He had
fought something real, something he could see—they all wished
for that chance.
He joined his partner, Mike. Words weren't necessary. The two
picked up their hooks and began to work, moving the heavy sacks.
"Why didn't you tell me you were going to win again?" said
Mike. "I didn't put any money on you."
Mike smiled, but it wasn't the smile Jim remembered. It was
tired. Less happy.
"Come on," Mike said. "Talk me through that last round."
Jim started describing the events of the last round again. Since
the cast had come off his arm, he worked with both hands.
Without thinking, he moved the hook to his left hand and
continued working with smooth, strong movements.
38
•
A week later, Mae was walking back from the stores with Rosy
when she saw a shiny new car drive away from their apartment
house. Joe Gould's car.
She found Jim standing in the yard behind the building. He
looked so happy, so handsome and confident in the sun, with his
square chin and his bright eyes up to the blue sky. Then he turned
and Mae felt her heart stop. She saw it in his eyes—the old
excitement.
"Joe was here," said Jim. "He thinks they'll let me box again."
It was hard for Mae to speak. "You said it was one fight."
"It's my chance, Mae, to make you and the kids proud."
Mae fought to control her fear and anger. "I am proud . . .
and grateful. But what would we do if something bad happened
to you? Something worse than a broken hand, so you couldn't
work?"
She couldn't even tell her worst fear: What will happen if you're
killed?
"What would happen to us?" demanded Mae. "To the children?
We're hardly managing now."
Jim shook his head sadly. He waved a hand at the broken
building, the empty yard. Couldn't she see? He was already killing
himself-—and for what? A few coins at the end of a long day's
work? "I have to do better than I'm doing," he replied.
Mae stepped closer. "Things are better now. Please, Jim . . ."
He wanted to take her in his arms, but he stopped himself. He
had to think about the family's future. The strength was clear in his
voice. "I can still take a few punches. At least in the ring you know
who's hitting you."
Mae felt helpless as she watched him walk to the building's dark
back door. This isn't over, James Braddock, she promised.
•
39

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเข้าร่วมกลุ่มของคนในรั้ว สุดท้าย ยืนเจคปรากฏ และเริ่มชี้ไปที่ผู้ชาย"หก เจ็ด แปดแตะ" ของเจคตาผ่านจิม แล้วส่งกลับไปเขา การยืนกล่าวชื่อจิมและทุกคนหันไปมอง"เก้า"จิมปิดตาในบรรเทา ขณะที่เขาผ่านประตู เจคกล่าวว่า เขา "ฉันฟังการต่อสู้คืนนี้" เขาเอาของเขาออกหนังสือพิมพ์ ตาจิมวิ่งผ่านคำ:แบรดด็อคน่าพิศวงกว่ากริฟฟอนใน 3จิมจับศีรษะ ไม่เชื่อ กี่คนแออัดรอบจะได้ยินสิ่งที่เขาได้พูด พวกเขาดูเหมือนว่า เขาประหลาดใจมาทำงานวันนี้"มันเป็นคืนหนึ่งเท่านั้น อธิบายจิม "ของฉันร่วมกันมีการร้อย และยี่สิบห้าดอลลาร์ เรามีสูตรหลักร้อยและยี่สิบจ่าย ที่ซ้ายฉัน มีห้าดอลลาร์"เจคหัวเราะ "ที่ทำให้คุณเป็นเศรษฐี" แล้ว เขากล่าวว่าอย่างจริงจัง "ดีต่อสู้"จิมได้เห็นว่าคนเหล่านี้รอบ เสื้อผ้าเก่าของพวกเขาและใบหน้าเหนื่อย ได้พบหวังดูเขาต่อสู้ เขามีสู้อย่างแท้จริง สิ่งที่เขาได้เห็น — พวกเขาปรารถนาในโอกาสที่เขาเข้าร่วมพันธมิตรของเขา ไมค์ คำที่ไม่จำเป็น ทั้งสองหูดึงหัวของพวกเขา และเริ่มการทำงาน ย้ายกระสอบหนักกล่าวว่า "ทำไมไม่ได้คุณบอกคุณกำลังจะชนะอีก"ไมค์ "ฉันไม่ได้เอาเงินคุณ"ไมค์ยิ้ม แต่มันไม่ได้ยิ้มจำจิม มันเป็นเหนื่อย น้อยสุข"โธ่ ไมค์กล่าวว่า "พูดคุยฉันผ่านรอบสุดท้ายที่"จิมเริ่มอธิบายเหตุการณ์ในรอบสุดท้ายอีกครั้ง ตั้งแต่หล่อที่ได้มาจากแขนของเขา เขาทำงาน ด้วยมือทั้งสองโดยไม่คิด เขาย้ายเบ็ดมือซ้ายของเขา และทำงานที่ต่อเนื่องกับความเคลื่อนไหวที่ราบรื่น แข็งแรง38•สัปดาห์ต่อมา แม่ได้เดินกลับจากร้านค้ากับโรซี่เมื่อเธอเห็นไดรฟ์รถใหม่เงาจากอพาร์ทเมนท์ของพวกเขาบ้าน รถโจ Gouldเธอพบว่าจิยืนอยู่ในลานด้านหลังอาคาร เขาดูเพื่อความสุข เพื่อหล่อ และมั่นใจในดวงอาทิตย์ เขาสี่เหลี่ยมคางและตาสว่างถึงท้องฟ้าสีคราม แล้ว เขาก็หันและแม่รู้สึกว่าหัวใจของเธอหยุด เธอเห็นสายตาของเขา — เก่าความตื่นเต้น"โจได้ที่นี่ กล่าวว่า จิม "เขาคิดว่า พวกเขาจะให้ฉันกล่องอีก"มันไม่ยากสำหรับแม่พูด "คุณกล่าวมันเป็นการต่อสู้หนึ่ง""มันเป็นของฉันโอกาส แม่ เพื่อให้คุณและเด็ก ๆ ภูมิใจ"แม่สู้เพื่อควบคุมความกลัวและความโกรธของเธอ "ฉันภูมิใจ...และขอบคุณ แต่ที่เราทำถ้าสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นคุณ สิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่ามือเสีย ดังนั้นคุณไม่สามารถทำงานอย่างไร"นอกจากนี้เธอจะไม่บอกกลัวเธอเลว: จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณกำลังฆ่าหรือไม่"อะไรจะเกิดขึ้นกับเรา" แค่แม่ "กับเด็กเราจะไม่จัดการตอนนี้"จิมจับศีรษะของเขาเศร้า เขา waved มือที่ที่ใช้งานไม่ได้อาคาร ลานว่าง เธอไม่เห็น แล้วถูกฆ่าตัวเอง-- และอะไร กี่เหรียญเมื่อสิ้นสุดของวันทำงานอย่างไร "ฉันมีดีกว่าที่ฉันทำ เขาตอบว่าแม่ก้าวชิด "สิ่งต่าง ๆ ได้ดีกว่าตอนนี้ กรุณา จิม.. "เขาต้องการเธอในอ้อมแขนของเขา แต่เขาหยุดตัวเอง เขาได้คิดถึงอนาคตของครอบครัว แรงถูกล้างในเขาสั่งงานด้วยเสียง "ฉันยังจะเจาะกี่ น้อย ในแหวนคุณรู้ที่จะกดปุ่มคุณ"แม่รู้สึกกำพร้าเธอเห็นเขาเดินไปตึกดำประตูหลัง นี้ไม่เกิน แบรดด็อค James เธอสัญญา•39

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเข้าร่วมกลุ่มคนที่รั้ว ในที่สุดหัวหน้าเจคปรากฏตัวขึ้นและเริ่มชี้ไปที่คน. "หกเจ็ดแปด..." สายตาของเจคจิมผ่านไปแล้วกลับไปให้เขา หัวหน้าคนงานกล่าวว่าชื่อของจิมและทุกคนหันมามอง. "เก้า." จิมปิดตาของเขาในการบรรเทา ในขณะที่เขาเดินผ่านประตูเจคพูดกับเขาว่า "ผมฟังต่อสู้คืนที่ผ่านมา." เขาเอาของเขาออกหนังสือพิมพ์ สายตาของจิมวิ่งไปคำว่า: BRADDOCK ที่น่าพิศวงกว่า GRIFFIN ใน 3 จิมส่ายหัวของเขาไม่เชื่อว่ามัน เพียงไม่กี่คนแออัดรอบที่จะได้ยินสิ่งที่เขาจะพูด ดูเหมือนว่าพวกเขาประหลาดใจที่เขาได้เข้ามาทำงานในวันนี้. "มันเป็นคืนเดียว" อธิบายจิม "หุ้นของฉันเป็นร้อยยี่สิบห้าดอลลาร์. เรามีค่าหนึ่งร้อยยี่สิบที่จะจ่าย. ที่เหลือฉันกับห้าดอลลาร์." เจคหัวเราะ "นั่นทำให้คุณเป็นคนที่อุดมไปด้วย." จากนั้นเขาก็กล่าวอย่างจริงจัง "การต่อสู้ที่ดี." จิมได้เห็นว่าคนเหล่านี้รอบ ๆ ตัวเขากับเสื้อผ้าเก่าของพวกเขาและใบหน้าเหนื่อยได้พบความหวังเฝ้าดูเขาต่อสู้ เขาได้ต่อสู้กับสิ่งที่จริงสิ่งที่เขาจะได้เห็นพวกเขาทุกคนอยากมีโอกาสที่. เขาเข้าร่วมหุ้นส่วนของเขาไมค์ คำที่ไม่จำเป็น ทั้งสองหยิบขึ้นมาตะขอของพวกเขาและเริ่มทำงานย้ายกระสอบหนัก. "ทำไมคุณไม่บอกฉันว่าคุณกำลังจะชนะอีกครั้งหรือไม่" กล่าวว่าไมค์ "ผมไม่ได้นำเงินใด ๆ เกี่ยวกับคุณ." ไมค์ยิ้ม แต่มันไม่เป็นรอยยิ้มที่จิมจำ มันก็เหนื่อย มีความสุขน้อยลง. "มา" ไมค์กล่าวว่า "คุยว่าฉันผ่านรอบสุดท้าย." จิมเริ่มอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรอบสุดท้ายอีกครั้ง ตั้งแต่นักแสดงได้หลุดออกมาจากแขนของเขาที่เขาทำงานด้วยมือทั้งสอง. โดยไม่คิดเขาย้ายเบ็ดมือซ้ายของเขาและยังคงทำงานร่วมกับเรียบการเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่ง. 38 •สัปดาห์ต่อมาแม่กำลังเดินกลับมาจากร้านค้าที่มีสีดอกกุหลาบเมื่อเธอเห็นรถใหม่เงาไดรฟ์ออกไปจากอพาร์ทเม้นของพวกเขาที่บ้าน รถโจโกลด์. เธอพบว่าจิมยืนอยู่ในลานด้านหลังอาคาร เขาดูมีความสุขดังนั้นหล่อและมีความมั่นใจในดวงอาทิตย์กับเขาตารางคางและดวงตาที่สดใสของเขาขึ้นไปบนท้องฟ้าสีฟ้า จากนั้นเขาก็หันและแม่รู้สึกว่าหัวใจของเธอหยุด เธอเห็นมันในสายตาที่เก่าของเขาตื่นเต้น. "โจนี่" จิมกล่าวว่า "เขาคิดว่าพวกเขาจะให้ฉันกล่องอีกครั้ง". มันเป็นเรื่องยากสำหรับแม่ที่จะพูด "คุณบอกว่ามันเป็นหนึ่งในการต่อสู้." "มันเป็นโอกาสของฉันแม่ที่จะทำให้คุณและบุตรหลานภาคภูมิใจ." แม่ต่อสู้เพื่อควบคุมความกลัวของเธอและความโกรธ "ผมมีความภูมิใจ... และขอบคุณ แต่สิ่งที่เราจะทำอย่างไรถ้าสิ่งที่ไม่ดีที่เกิดขึ้น. กับคุณบางสิ่งบางอย่างที่เลวร้ายยิ่งกว่ามือหักเพื่อให้คุณไม่สามารถ? ทำงาน?" เธอไม่สามารถที่จะบอกความกลัวที่เลวร้ายที่สุดของเธอ: จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าคุณกำลังฆ่า? "สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเรา" ถามแม่ "เพื่อให้เด็กได้หรือไม่เราแทบจะไม่จัดการขณะนี้." จิมส่ายหัวเศร้า เขาโบกมือมือที่หักอาคารลานที่ว่างเปล่า เธอไม่สามารถเห็น? เขาได้ฆ่าตัวเอง - และสำหรับสิ่งที่? ไม่กี่เหรียญในตอนท้ายของวันที่ยาวนานของการทำงาน? "ผมต้องทำดีกว่าที่ฉันทำ" เขาตอบ. แม่ก้าวใกล้ชิด "สิ่งที่ดีกว่านี้. กรุณาจิม..." เขาต้องการที่จะใช้เวลาของเธอในอ้อมแขนของเขา แต่เขาหยุดตัวเอง เขาต้องคิดเกี่ยวกับอนาคตของครอบครัว ความแข็งแรงเป็นที่ชัดเจนของเขาในเสียง "ผมยังคงสามารถใช้เจาะไม่กี่. อย่างน้อยในแหวนที่คุณรู้ว่าใครตีคุณ." แม่รู้สึกหมดหนทางที่เธอดูเขาเดินไปที่มืดของอาคารประตูหลัง นี่คือไม่เกินเจมส์แบรดด็อกเธอสัญญา. • 39

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มากเกินไปมากเกินไปมากเกินไปมากเกินไปมากเกินไปมากเกินไปมากเกินไปมากเกินไปมากเกินไป