Cobalt is an essential trace elemen

Cobalt is an essential trace element in humans, mainly as
a component of Vitamin B12, cobalamin (Elinder and Friberg,
1986). The current recommended daily intake of cobalamin in
adults in the Nordic countries is 2.0 g/day (Anonymous, 2004),
corresponding to a cobalt requirement of 8 ng/day (Elinder and
Friberg, 1986). High levels of occupational cobalt exposure, usually
through inhalation, are associated with a series of adverse
respiratory health events like asthma, lung fibrosis and possibly
even lung cancer (International Agency for Research on Cancer,
1991), whereas cobalt from alimentary sources rarely is a medical
problem.
One notable exception was the epidemic of cardiomyopathy
among heavy male beer drinkers in areas of North America
and Europe during the 1960s. The epidemic was associated with
cobalt sulphate (or chloride) as an additive to certain brands of
beer, and cardiomyopathy cases were estimated to have ingested
cobalt doses of up to 10 mg per day (Alexander, 1972). It is
believed, however, that the high fatality rate during this epidemic
was not exclusively caused by cobalt or cobalt salts but

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โคบอลต์เป็นธาตุสำคัญในมนุษย์ ส่วนใหญ่ส่วนประกอบของวิตามินบี 12, cobalamin (Elinder และ Friberg1986) . ปัจจุบันแนะนำให้บริโภคประจำวันของ cobalamin ในผู้ใหญ่ในประเทศนอร์ดิกคือ 2.0 กรัม/วัน (ไม่ระบุชื่อ 2004),สอดคล้องกับความต้องการของโคบอลต์ 8 ฉบับ/วัน (Elinder และFriberg, 1986) ระดับสูงของโคบอลต์อาชีว มักจะโดยการสูดดม เกี่ยวข้องกับชุดของอาการไม่พึงประสงค์กิจกรรมสุขภาพทางเดินหายใจเช่นโรคหอบหืด ปอด และอาจแม้แต่มะเร็งปอด (สำนักงานระหว่างประเทศเพื่อการวิจัยโรคมะเร็ง1991), ในขณะที่แหล่งโคบอลต์จากทางเดินอาหารไม่ค่อย เป็นแพทย์ปัญหาข้อยกเว้นหนึ่งที่โดดเด่นคือ การแพร่ระบาดของ cardiomyopathyในหมู่ผู้ดื่มเบียร์ชายหนักในพื้นที่ของทวีปอเมริกาเหนือและยุโรปในช่วงทศวรรษ 1960 โรคระบาดถูกเชื่อมโยงกับโคบอลต์ซัลเฟต (หรือคลอไรด์) เป็นสารที่บางแบรนด์เบียร์ กรณี cardiomyopathy และถูกคาดว่าจะได้กินปริมาณโคบอลต์ของถึง 10 มิลลิกรัมต่อวัน (อเล็กซานเดอร์ 1972) มันเป็นเชื่อว่า อย่างไรก็ตาม ที่อัตราการตายสูงในช่วงนี้การแพร่ระบาดไม่เฉพาะเกิดจากโคบอลต์หรือโคบอลต์เกลือ แต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โคบอลต์เป็นธาตุที่จำเป็นในมนุษย์ส่วนใหญ่เป็น
ส่วนประกอบของวิตามินบี 12, cobalamin (Elinder และไฟร์เบิร์กเป็น
1986) ปัจจุบันการบริโภคประจำวันที่แนะนำของ cobalamin ใน
ผู้ใหญ่ในประเทศนอร์ดิกคือ 2.0? g / วัน (ไม่ประสงค์ออกนาม, 2004)
ที่สอดคล้องกับความต้องการของโคบอลต์ 8 ng / วัน (Elinder และ
ไฟร์เบิร์ก, 1986) ระดับสูงของการเปิดรับโคบอลต์อาชีพมักจะ
โดยการสูดดมที่เกี่ยวข้องกับชุดของไม่พึงประสงค์
เหตุการณ์สุขภาพระบบทางเดินหายใจเช่นโรคหอบหืดโรคปอดปอดและอาจจะเป็น
โรคมะเร็งปอด (องค์การระหว่างประเทศเพื่อการวิจัยมะเร็ง,
1991) ในขณะที่โคบอลต์จากแหล่งอาหารไม่ค่อยเป็น ทางการแพทย์
ปัญหา
ข้อยกเว้นหนึ่งที่น่าสังเกตคือการแพร่ระบาดของ cardiomyopathy
ในหมู่นักดื่มเบียร์ชายหนักในพื้นที่ของทวีปอเมริกาเหนือ
และยุโรปในช่วงทศวรรษที่ 1960 การระบาดของโรคที่เกี่ยวข้องกับ
โคบอลต์ซัลเฟต (หรือคลอไรด์) เป็นสารเติมแต่งบางยี่ห้อของ
เบียร์และกรณี cardiomyopathy ถูกคาดว่าจะมีติดเครื่อง
ปริมาณโคบอลต์ถึง 10 มิลลิกรัมต่อวัน (อเล็กซานเด, 1972) มันเป็นความ
เชื่ออย่างไรว่าอัตราการเสียชีวิตสูงในช่วงการระบาดของโรคนี้
ไม่ได้เกิดโดยเฉพาะโคบอลต์หรือโคบอลต์เกลือ แต่ และกรณี cardiomyopathy ถูกคาดว่าจะมีติดเครื่อง ปริมาณโคบอลต์ถึง 10 มิลลิกรัมต่อวัน (อเล็กซานเด, 1972) มันเป็นความเชื่ออย่างไรว่าอัตราการเสียชีวิตสูงในช่วงการระบาดของโรคนี้ไม่ได้เกิดโดยเฉพาะโคบอลต์หรือโคบอลต์เกลือ แต่ และกรณี cardiomyopathy ถูกคาดว่าจะมีติดเครื่อง ปริมาณโคบอลต์ถึง 10 มิลลิกรัมต่อวัน (อเล็กซานเด, 1972) มันเป็นความเชื่ออย่างไรว่าอัตราการเสียชีวิตสูงในช่วงการระบาดของโรคนี้ไม่ได้เกิดโดยเฉพาะโคบอลต์หรือโคบอลต์เกลือ แต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โคบอลต์ เป็นองค์ประกอบสําคัญติดตามในมนุษย์ ส่วนใหญ่เป็นเป็นส่วนประกอบของวิตามินบี 12 , วิตามินบี 12 ( elinder friberg และ ,1986 ) ปัจจุบันแนะนำการบริโภคประจำวันของวิตามินบี 12 ในผู้ใหญ่ในประเทศ Nordic เป็น 2.0 กรัม / วัน ( นิรนาม , 2004 )ที่สอดคล้องกับความต้องการ ของโคบอลต์ที่ 8 กรัม / วัน ( elinder และfriberg , 1986 ) ระดับสูงของการโคบอลต์อาชีพ มักจะผ่านการสูดดม เกี่ยวข้องกับชุดของปรปักษ์กิจกรรมสุขภาพระบบทางเดินหายใจ เช่น โรคหอบหืด ปอด fibrosis และอาจแม้โรคมะเร็งปอด ( องค์การระหว่างประเทศเพื่อการวิจัยมะเร็ง1991 ) ส่วนโคบอลต์จากแหล่งอาหารไม่ค่อยเป็นแพทย์ปัญหาหนึ่งข้อยกเว้นที่น่าสังเกต คือ การแพร่ระบาดของโรคกล้ามเนื้อหัวใจผิดปกติของหนักชายนักดื่มเบียร์ในพื้นที่ของอเมริกาเหนือและยุโรปในช่วงทศวรรษที่ 1960 . โรค ที่เกี่ยวข้องกับโคบอลต์ซัลเฟต ( หรือคลอไรด์เป็นสารเติมแต่งในบางยี่ห้อเบียร์ และด้วยจำนวนประมาณได้กลืนกินโคบอลต์ปริมาณถึง 10 มก. ต่อวัน ( Alexander , 1972 ) มันคือเชื่อ อย่างไรก็ตาม อัตราการเสียชีวิตระหว่างการระบาดของโรคนี้สูงไม่เฉพาะจากโคบอลต์หรือโคบอลต์เกลือแต่