One of the important ways Diagnosti

One of the important ways Diagnostic and Dialogic OD differ is that most of the newer OD practices emphasize a view of human systems as dialogic systems (Boje & Khadija, 2005) or meaning-making systems (Bushe, 2009) rather than biological or open systems. In classical OD, the biological metaphor inherent in the open systems model encourages people to think of organizations as a collection of structures and processes adapting to or, in more complex formulations, coevolving with their environment. From this point of view it makes sense to try and figure out the optimal mix of processes and structures in a given kind of environment. It’s then appropriate to try and copy successful innovations from one firm into another firm with similar conditions or sharing the same ecological niche. It also makes sense to use diagnostic models that assume there are optimal kinds of organization–environment fit. Proponents of dialogical forms of OD don’t necessarily dispute that organizations can be described as open systems, they are just more mindful of the limitations. Because collective sensemaking about structures, processes, leadership actions, change models, interventions, and the like are idiosyncratic to whatever group or organization they are applied in, attempts to simply copy an innovation or change process from one system to another system, without thoughtful leadership adapting to local conditions, will usually result in unwanted outcomes. Ideal models of group or organizational functioning meet the same fate because organizational members will attribute their own meanings to whatever leaders or consultants roll out, thus making diagnosis and intervention against an ideal model more a matter of constructing a world than discovering one.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งสำคัญที่วินิจฉัยและ OD แบบโต้ตอบที่แตกต่างกันอย่างใดอย่างหนึ่งคือว่า ส่วนใหญ่ของการปฏิบัติ OD รุ่นใหม่เน้นมุมมองของระบบมนุษย์เป็นระบบแบบโต้ตอบ (Boje & Khadija, 2005) หรือระบบทำความหมาย (Bushe, 2009) มากกว่าระบบทางชีวภาพ หรือเปิด ใน OD คลาสสิก อุปมาทางชีวภาพที่อยู่ในรูปแบบระบบเปิดการส่งเสริมการคิดว่า องค์กรเป็นกลุ่มของโครงสร้างและกระบวนการปรับตัว หรือ ใน สูตรที่ซับซ้อน การ coevolving แวดล้อมไปด้วย จากมุมนี้ มันทำให้รู้สึก และพยายามหาส่วนผสมที่เหมาะสมของกระบวนการและโครงสร้างในการกำหนดชนิดของสิ่งแวดล้อม มันก็เหมาะสม และพยายามคัดลอกสำเร็จนวัตกรรมจากบริษัทหนึ่งเป็นบริษัทอื่นด้วยเงื่อนไขที่คล้ายกันหรือแชร์ช่องระบบนิเวศเดียวกัน นอกจากนี้มันยังทำให้รู้สึกการใช้โมเดลการวินิจฉัยที่ถือว่า มีชนิดที่เหมาะสมขององค์กร – พอดี ผู้เสนอรูปแบบ dialogical ของ OD ไม่จำเป็นต้องโต้แย้งว่า องค์กรสามารถอธิบายเป็นระบบเปิด พวกเขามีสติก็ข้อจำกัด เพราะ sensemaking รวมเกี่ยวกับโครงสร้าง กระบวนการ การดำเนิน การเป็นผู้นำ เปลี่ยนรูป แทรกแซง และเหมือนเป็นนิสัยไม่ว่ากลุ่มหรือองค์กรที่พวกเขาใช้ใน เพียงแค่คัดลอกเป็นนวัตกรรม หรือเปลี่ยนกระบวนการจากระบบหนึ่งไปยังระบบอื่น ไม่มีผู้นำที่แท้ปรับตัวเข้าสภาพของท้องถิ่น ความพยายามจะมักจะส่งผลให้ผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์ รุ่นที่ดีของกลุ่มหรือองค์กรในการทำงานพบชะตากรรมเดียวกันเนื่องจากสมาชิกขององค์กรจะแสดงความหมายตนเองว่าผู้นำหรือที่ปรึกษาย้อน จึง ทำให้การวินิจฉัยและการแทรกแซงกับแบบดีมากเป็นเรื่องของการสร้างโลกที่มากกว่าหนึ่งการค้นพบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในวิธีที่สำคัญการวินิจฉัยและ Dialogic OD แตกต่างกันคือที่สุดของการปฏิบัติ OD รุ่นใหม่เน้นมุมมองของระบบมนุษย์เช่นระบบ Dialogic (Boje & Khadija 2005) หรือความหมายทำระบบ (Bushe 2009) มากกว่าระบบชีวภาพหรือเปิด . ใน OD คลาสสิกอุปมาทางชีวภาพโดยธรรมชาติในรูปแบบระบบเปิดส่งเสริมให้คนที่จะคิดว่าองค์กรที่เป็นคอลเลกชันของโครงสร้างและกระบวนการปรับตัวเข้ากับหรือในสูตรที่ซับซ้อนมากขึ้นช้าจะกับสภาพแวดล้อมของพวกเขา จากมุมมองนี้จะทำให้ความรู้สึกที่จะลองและคิดออกผสมที่ดีที่สุดของกระบวนการและโครงสร้างในรูปแบบที่กำหนดของสภาพแวดล้อม มันเป็นเรื่องที่เหมาะสมแล้วที่จะลองและคัดลอกนวัตกรรมที่ประสบความสำเร็จจาก บริษัท หนึ่งไปยัง บริษัท อื่นที่มีสภาพคล้ายกันหรือร่วมกันนิเวศวิทยาซอกเดียวกัน นอกจากนี้ยังทำให้รู้สึกที่จะใช้รูปแบบการวินิจฉัยที่ถือว่ามีหลายชนิดที่ดีที่สุดขององค์กรสภาพแวดล้อมพอดี ผู้เสนอในรูปแบบของ dialogical OD ไม่จำเป็นต้องโต้แย้งว่าองค์กรสามารถอธิบายเป็นระบบเปิดพวกเขาเป็นเพียงมากขึ้นมีสติ จำกัด เพราะ sensemaking รวมเกี่ยวกับโครงสร้างกระบวนการการดำเนินการเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการแทรกแซงและไม่ชอบมีนิสัยแปลกไปยังกลุ่มหรือองค์กรใด ๆ ก็ตามที่พวกเขาจะนำมาใช้ในความพยายามที่จะเพียงแค่คัดลอกนวัตกรรมหรือการเปลี่ยนแปลงกระบวนการจากระบบหนึ่งไปอีกระบบหนึ่งโดยไม่ต้องเป็นผู้นำความคิด ปรับตัวเข้ากับสภาพท้องถิ่นมักจะส่งผลให้ผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์ รูปแบบในอุดมคติของกลุ่มหรือการทำงานขององค์กรที่ตอบสนองความชะตากรรมเดียวกันเพราะสมาชิกขององค์กรจะแสดงที่มาความหมายของตัวเองกับสิ่งที่ผู้นำหรือที่ปรึกษาแผ่ออกจึงทำให้การวินิจฉัยและการแทรกแซงกับรูปแบบที่เหมาะอีกเรื่องของการสร้างโลกที่ค้นพบมากกว่าหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในวิธีที่สำคัญในการวินิจฉัยและ dialogic OD แตกต่างคือว่าส่วนใหญ่ของการปฏิบัติ OD รุ่นใหม่เน้นมุมมองของระบบมนุษย์เป็นระบบ dialogic ( boje & khadija , 2005 ) หรือความหมายให้ระบบ ( บุ๊ช , 2009 ) มากกว่าระบบชีวภาพ หรือเปิด ในคลาสสิกจากชีวภาพ อุปมาโดยธรรมชาติในรูปแบบระบบเปิดกระตุ้นให้ผู้คนคิดขององค์กรเป็นคอลเลกชันของโครงสร้างและกระบวนการ หรือ ในสูตรที่ซับซ้อนมากขึ้น coevolving กับสภาพแวดล้อมของพวกเขา จากมุมมองนี้มันทำให้รู้สึกที่จะลองและคิดออกที่ดีที่สุดผสมของกระบวนการและโครงสร้างในการระบุชนิดของสภาพแวดล้อม มันก็เหมาะสมที่จะลองและคัดลอกนวัตกรรมที่ประสบความสำเร็จจากบริษัทหนึ่งใน บริษัท อื่นที่มีสภาพคล้ายคลึงกัน หรือใช้เฉพาะในระบบนิเวศเดียวกัน นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะใช้วินิจฉัยรุ่นที่ถือว่ามีชนิดที่เหมาะสมและพอดีกับสภาพแวดล้อมองค์กร ผู้เสนอของรูปแบบการสนทนาของ OD ไม่จําเป็นข้อพิพาทที่องค์กรสามารถอธิบายเป็นระบบเปิด มีเพียงใจจดจ่อของข้อจำกัด เพราะกลุ่ม sensemaking เกี่ยวกับโครงสร้าง กระบวนการ ภาวะผู้นำ การกระทำ เปลี่ยนรูปแบบ มาตรการ และเหมือนจะมีกลุ่มหรือองค์กรที่พวกเขาจะใช้ในความพยายามที่จะเพียงแค่คัดลอกนวัตกรรมหรือการเปลี่ยนแปลงกระบวนการผลิตจากระบบหนึ่งไปยังอีกระบบหนึ่ง โดยไม่คิดภาวะผู้นำการปรับเงื่อนไขท้องถิ่น มักจะ ในผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์ รูปแบบของการทำงานขององค์กรหรือกลุ่มเหมาะเจอชะตากรรมเดียวกันเพราะสมาชิกขององค์การจะความหมายของตัวเองไม่ว่าผู้นำหรือที่ปรึกษาม้วนออก ดังนั้น การวินิจฉัยและการแทรกแซงจากแบบจำลองในอุดมคติมากขึ้นในเรื่องของการสร้างโลกกว่าสมาบัติอย่างหนึ่ง