2.5. Screening of transformants wit

2.5. Screening of transformants with higher imidacloprid degrading
ability
A photo-chemically induced fluorimetric method was used to
confirm imidacloprid degradation efficiency next to the transformants
tolerance test (Luis Vilchez et al., 1998). In all experimental
steps, imidacloprid was kept and conducted strictly in the dark.
The parent T23 strain and the selected transformants with
improved tolerance to imidacloprid were incubated at 28 C at
180 rpm for 3 d in 100 mL PD containing flasks. Then, the mycelium
was collected by filtration through Whatman No. 1 filter
paper and 5 g of this mycelium was transferred to a flask containing
200 lgmL1 of imidacloprid in a medium (g L1: MgSO47H2O,
0.2, KH2PO4, 0.8, K2HPO4, 0.2, CaSO42H2O, 0.1, (NH4)2SO4, 1.0,
MnSO4, 0.01, FeSO47H2O, 0.005, Na2MoO42H2O, 0.0033, glucose,
0.5, pH 7.0). Un-inoculated flasks with the same concentration of
imidacloprid were used as a control. The flasks were then incubated
at 28 C in an incubator with 180 rpm rotation. After 60 h
of incubation, the concentration of residual imidacloprid was detected
according to a modified photo-chemically induced fluorimetric
method using Fluorescence Spectrometer (RF-5301PC,
Japan). All these experiments were implemented with analyticalreagent
grade chemicals. Reverse osmosis-type quality water was
used throughout. Water samples were filtered through a cellulose
acetate filter (0.45 lm pore size, Millipore HAWP 04700) and collected
in a dark glass bottle previously cleaned with hydrochloric
acid and washed with de-ionized water. The samples were stored
in the dark at 4 C for further use. To an aliquot of the sample containing
imidacloprid, 15 mL of 0.04 M Britton-Robinson buffer
solution (0.04 M orthophosphoric acid; 0.04 M acetic acid; 0.04 M
boric acid; and 0.2 M sodium hydroxide, pH 11.8) was added and
the mixture was diluted to 50 mL with de-ionized water. 3 mL of
the diluted mixture was added into a standard 1.0  1.0 quartz cell.
A blank solution containing no analyte was prepared in the same
way and treated as a control. The excitation and emission
wavelength for fluorescence detection were set at 334 nm and
377 nm, respectively.
The imidacloprid degradation rate (%) was calculated by a formula
(C1  C2)/C1  100 where C1 and C2 represented original
and final concentration of imidacloprid, respectively. All
treatments were conducted in triplicates and the experiment was
repeated 3 times.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.5. การคัดกรองของ transformants กับ imidacloprid สูงย่อยสลายความสามารถในวิธีการชักนำภาพสารเคมี fluorimetric ถูกใช้ในการยืนยันประสิทธิภาพย่อยสลาย imidacloprid ถัดจากการ transformantsการทดสอบความอดทน (Luis Vilchez et al. 1998) ในทดลองขั้นตอน imidacloprid ถูกเก็บ และดำเนินการอย่างเคร่งครัดในมืดสายพันธุ์หลัก T23 และ transformants เลือกด้วยค่าเผื่อการปรับปรุงการ imidacloprid ได้รับการกกที่ 28 C ที่rpm 180 สำหรับ 3 d ใน PD 100 มล.บรรจุขวด แล้ว ยังรวบรวม โดยการกรองผ่านตัวกรอง Whatman เลข 1กระดาษและ 5 กรัมของเส้นใยของมันนี้ถูกย้ายไปที่ประกอบด้วยขวดแก้ว200 lgmL 1 ของ imidacloprid ในสื่อ (g L 1: MgSO4 7H2O0.2, KH2PO4, 0.8, K2HPO4, 0.2, CaSO4 2H2O, 0.1, (NH4) 2SO4, 1.0MnSO4, 0.01, FeSO4 7H2O, 0.005, Na2MoO4 2H2O, 0.0033 กลูโคส0.5, pH 7.0) ขวด inoculated ไม่ มีของimidacloprid ถูกใช้เป็นตัวควบคุม ขวดได้รับการกกแล้วที่ 28 C ในตู้อบที่ 180 รอบต่อนาทีหมุน หลังจากชม. 60พบความเข้มข้นของ imidacloprid เหลือของกกไข่ตามการแก้ไขภาพเคมีเกิด fluorimetricวิธีใช้สเปกโตรมิเตอร์เรืองแสง (RF-5301PCญี่ปุ่น) ทดลองเหล่านี้ถูกนำมาใช้กับ analyticalreagentสารเคมีเกรด ย้อนกลับออสโมซิชนิดคุณภาพน้ำใช้ตลอด ตัวอย่างน้ำกรองผ่านเป็นเซลลูโลสอะซิเตท (0.45 lm รูขุมขนขนาดฟิลเตอร์ HAWP มิลลิพอร์ 04700) และเก็บรวบรวมในแก้วเข้ม ขวดก่อนหน้านี้ทำความสะอาด ด้วยไฮโดรคลอริกกรด และล้าง ด้วยน้ำ de-ไอออน ตัวอย่างถูกเก็บไว้ในมืด 4 c เป็นเวลาต่อไปได้ เพื่อเป็นส่วนลงตัวอย่างมีimidacloprid, 15 mL ของบัฟเฟอร์ 0.04 M Britton-โรบินสันโซลูชัน (0.04 M orthophosphoric กรดกรด 0.04 M 0.04 Mเป็นกรด และโซเดียม ไฮดรอกไซด์ 0.2 M, pH 11.8) เพิ่ม และส่วนผสมถูกเจือจางเพื่อ 50 มล.กับน้ำ de-ไอออน 3 mLส่วนผสมเจือจางถูกเพิ่มลงในเซลล์ควอตซ์ 1.0 1.0 มาตรฐานโซลูชันว่างเปล่าที่ประกอบด้วย analyte ไม่จัดเตรียมในเดียวกันวิธีการ และถือว่าเป็นตัวควบคุม กระตุ้นและลดมลพิษตั้งความยาวคลื่นสำหรับการตรวจจับการเรืองแสงที่ 334 nm และ377 nm ตามลำดับอัตราการสลายตัว imidacloprid (%) คำนวณ โดยใช้สูตร(C1 C2) / 100 C1 ที่ C1 และ C2 แสดงต้นฉบับและความเข้มข้นสุดท้ายของ imidacloprid ตามลำดับ ทั้งหมดบำบัดได้ดำเนินการใน triplicates และการทดลองเป็นทำซ้ำ 3 ครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.5 การตรวจคัดกรองของ transformants กับ imidacloprid ย่อยสลายสูงกว่า
ความสามารถใน
วิธีการ fluorimetric เหนี่ยวนำให้เกิดภาพทางเคมีถูกใช้ในการ
ยืนยันประสิทธิภาพการย่อยสลาย imidacloprid ติดกับ transformants
ทดสอบความอดทน (หลุยส์ Vilchez et al., 1998) ในการทดลองทุก
ขั้นตอน imidacloprid ถูกเก็บไว้และดำเนินการอย่างเคร่งครัดในที่มืด.
สายพันธุ์พ่อแม่ T23 และ transformants เลือกด้วย
ความอดทนการปรับปรุงเพื่อ imidacloprid ถูกบ่มวันที่ 28? C ที่
180 รอบต่อนาทีเป็นเวลา 3 D ใน 100 มล PD มีขวด จากนั้นเส้นใย
ที่ถูกเก็บรวบรวมโดยการกรองผ่าน Whatman ฉบับที่ 1 กรอง
กระดาษและ 5 กรัมของเส้นใยนี้ถูกย้ายไปขวดที่มี
200 lgmL 1 ของ imidacloprid ในกลาง (g L 1:? MgSO4 7H2O,
0.2, KH2PO4, 0.8 K2HPO4 0.2, CaSO4? 2H2O, 0.1, (NH4) 2SO4 1.0
MnSO4, 0.01, FeSO4? 7H2O, 0.005, Na2MoO4? 2H2O, 0.0033 กลูโคส
0.5, ค่า pH 7.0) ขวดยกเลิกเชื้อที่มีความเข้มข้นเดียวกันของ
imidacloprid ถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุม ขวดถูกบ่มแล้ว
ณ วันที่ 28 องศาเซลเซียสในศูนย์บ่มเพาะ 180 หมุนรอบต่อนาที หลังจากผ่านไป 60 ชั่วโมง
ของการบ่มความเข้มข้นของ imidacloprid ที่เหลือได้รับการตรวจพบ
ตามการปรับเปลี่ยน fluorimetric เหนี่ยวนำให้เกิดภาพทางเคมี
วิธีใช้ Fluorescence Spectrometer (RF-5301PC,
ญี่ปุ่น) การทดลองทั้งหมดเหล่านี้ถูกนำมาใช้กับ analyticalreagent
สารเคมีเกรด น้ำที่มีคุณภาพ Osmosis ชนิดกลับถูก
นำมาใช้ตลอด ตัวอย่างน้ำถูกกรองผ่านเซลลูโลส
กรองอะซิเตท (0.45 LM ขนาดรูขุมขน, อร์ค HAWP 04700) และรวบรวมไว้
ในขวดแก้วสีเข้มทำความสะอาดก่อนหน้านี้กับไฮโดรคลอริก
กรดและล้างด้วยน้ำบริสุทธิ์ กลุ่มตัวอย่างที่ถูกเก็บไว้
ในที่มืดที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียสสำหรับใช้งานต่อไป เพื่อหารของกลุ่มตัวอย่างที่มี
imidacloprid 15 มล 0.04 กันชน M บริท-โรบินสัน
วิธีการแก้ปัญหา (0.04 M กรด orthophosphoric; 0.04 M กรดอะซิติก; 0.04 M
กรดบอริกและ 0.2 M โซเดียมไฮดรอกไซค่า pH 11.8) เป็นเพิ่มและ
ส่วนผสมที่ถูก ลดลงเหลือ 50 มลกับน้ำบริสุทธิ์ 3 มิลลิลิตร
ผสมเจือจางที่ถูกเพิ่มเข้าไปในมาตรฐาน 1.0? 1.0 เซลล์ควอทซ์.
วิธีการแก้ปัญหาที่มีว่างเปล่าไม่มีการวิเคราะห์ถูกจัดทำขึ้นในเดียวกัน
วิธีการและถือว่าเป็นตัวควบคุม กระตุ้นและการปล่อย
ความยาวคลื่นสำหรับการตรวจสอบการเรืองแสงถูกตั้งไว้ที่ 334 นาโนเมตรและ
377 นาโนเมตรตามลำดับ.
อัตราการย่อยสลาย imidacloprid (%) ที่คำนวณได้จากสูตร
(C1? C2) / C1? 100 ที่ C1 และ C2 เป็นตัวแทนของเดิม
ความเข้มข้นและสุดท้ายของ imidacloprid ตามลำดับ ทั้งหมด
รักษาได้ดำเนินการใน triplicates และการทดสอบที่ถูก
ทำซ้ำ 3 ครั้ง