to hasten sunflower harvest. Desicc

to hasten sunflower harvest. Desiccating sunflower as early
as possible without sacrificing yield can be a desirable management
practice to hasten harvest thus avoiding yield-losses due
to bird predation, diseases, lodging, and seed shattering (Gubbels
and Dedio, 1994). Desiccation can be especially useful for hastening
the harvest of genotypes that retain leaves even after the
capitulum (i.e., head) has begun to senesce (Robinson, 1983), and
especially for ‘stay-green’ sunflower hybrids that senesce slower
than conventional hybrids (Larson et al., 2008). In the northern
U.S., during autumn when sunflower is typically harvested, the frequency
of cool, wet weather increases, which can delay harvest.
Timely application of desiccant to sunflower in such a climate can
result in harvesting up to 26 d earlier than for an un-desiccated crop
(Gubbels and Dedio, 1985). Termination of seed filling occurs at physiological maturity
(PM), the point of maximum seed dry matter accumulation, and
hence, when maximum grain yield is achieved (Egli, 1998). Thus,
desiccant application to a grain crop such as sunflower should be
applied at or just after PM to maximize yield. The most accurate
method to assess PM is to measure seed dry matter accumulation
to determine when it ceases (Egli, 1998). However, this is
not practical for most farmers. Producers can greatly benefit from
a practical, yet reliable method for identifying or predicting PM.
Attempts have been made to use simple visual cues such as the
coloration of the capitulum (Robinson, 1983; Schneiter and Miller,
1981; Connor and Sadras, 1992) to estimate PM, but this can
be subjective. A more objective and practical approach that has
worked well in other grain crops (Egli, 1998; Calderini et al., 2000)
is to model the relationship between seed dry matter accumulation
and moisture to determine the percent moisture content
that corresponds to maximum seed dry weight. However, using
this relationship, the seed moisture content at PM can vary among
different species. For instance, Egli and TeKrony (1997) reported
that seed moisture at PM was 55–59% for soybean [Glycine max (L.)
Merr.], 44% for wheat (Triticum aestivum L.), and 33–38% for corn
(Zea mays L.).Recommendations of when to apply desiccants to sunflower
prior to harvest are typically based on the seed moisture content
at PM, and currently, it is recommended that preharvest aids
such as glyphosate and desiccants paraquat and saflufenacil be
applied at 35% or less seed moisture (Zollinger, 2011). However,
there is uncertainty about what the seed moisture content of sunflower
seeds is at PM. Evidence in the literature indicates that it
may range anywhere from 15% (Kole and Gupta, 1982) to 40%
(Anderson, 1975), and may even be as high as 50% (Gubbels and
Dedio, 1985). Because of the economic importance of sunflower
oil, most work to date on characterizing dry matter accumulation
as a function of seed moisture content has focused on oilseed
cultivars. However, confectionary (i.e., non-oilseed) cultivars of
sunflower are an important commodity in the U.S. Non-oilseed cultivars
made up 25% of planted sunflower hectares in the U.S. in
2010 (USDA-NASS, 2011). Yet, much less is known about the relationship
of seed moisture and dry matter accumulation in these
genotypes.
The disparity in the literature with regard to seed moisture
content at PM may be related to the nature of the seed samples
used for analysis across studies. Differences in growth environment,
especially due to temperature (Ploschuk and Hall, 1995) and
genotype (Rondanini et al., 2007) can influence this relationship.
Other factors such as differences in the timing of flowering and
seed filling among plants and/or within individual capitulum might
have an influence as well. The initiation of flowering among sunflower
within a population of plants in a field can occur over several
days (Robinson, 1983; Connor and Sadras, 1992). Likewise, flowering
in an individual capitulum progresses from the outer periphery
towards the center, and depending on the number of floral circles
present, this can take up to 5–7 d (Seiler, 1997). Moreover, as breeders
have selected for oil content in sunflower, the proportion of
embryo or kernel to total grain has increased (López et al., 2000).
Therefore, the proportion of pericarp to total seed mass can vary
considerably among cultivars (Rondanini et al., 2007) and this too
might affect the dynamics of dry matter accumulation and seed
moisture.
Therefore, depending on the cultivar, where the seed is sampled
on the capitulum, and whether there is a discrepancy in
flower timing among plants sampled, all could conceivably effect
the determination of seed moisture content at PM. Rondanini et al.
(2007) considered some of these factors in estimating seed moisture
at PM in eight different sunflower genotypes differing in
maximum seed weight and proportion of pericarp to total grain
across several different experiments and seeds sampled from different
zones on the capitulum. Using a conditional bi-linear routine
to model the relationship of seed dry matter accumulation to
moisture content, Rondanini et al. (2007) found the PM generally
corresponded to a moisture content of 38%, although one of the
genotypes was significantly lower than the others. They concluded
that using moisture content to predict PM was a relatively reliable
method.
Desiccating sunflower at seed moisture 5–10% higher than
what is currently recommended (i.e., 35%) without a significant
yield loss due to termination of seed filling prior to PM, could
translate into harvesting several days to even a week or more
earlier. In autumn, when sunflower is harvested in the northern
U.S., earlier harvest could significantly reduce yield losses
due to seed shattering and lodging of plants caused by extreme
weather, and predation from migrating birds. The primary objective
of the present study was to model the relationship of seed
dry matter accumulation to moisture content in seed from the
periphery to the center of the capitulum to estimate the percent
seed moisture at PM in two commercial high oleic acid oil
hybrids and one confectionary hybrid of sunflower grown in the field.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เร่งเก็บเกี่ยวดอกทานตะวัน Desiccating ดอกทานตะวันเป็นต้นเป็นไปได้โดยไม่สูญเสียผลผลิตสามารถจัดการต้องปฏิบัติการเร่งเก็บเกี่ยวจึง หลีกเลี่ยงการสูญเสียผลผลิตเนื่องนก predation โรค พัก และเมล็ดซึ่งทำให้ป่นปี้ (Gubbelsก Dedio, 1994) Desiccation สามารถเป็นประโยชน์สำหรับ hasteningเก็บเกี่ยวของที่เก็บใบได้หลังจากแคปปิทูลัม (เช่น หัว) ได้เริ่ม senesce (โรบินสัน 1983), และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ 'ห้องพักกรีน' ทานตะวันลูกผสม senesce ที่ช้าลงกว่าปกติลูกผสม (Larson et al., 2008) ในภาคเหนือสหรัฐอเมริกา ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงเมื่อทานตะวันจะเก็บเกี่ยวผลผลิต ความถี่เพิ่มสภาพอากาศเย็น เปียก ซึ่งสามารถเลื่อนเก็บเกี่ยวสามารถใช้เวลาชื้นกับทานตะวันในสภาพดังกล่าวผลเก็บเกี่ยวถึง 26 d ก่อนหน้าสำหรับการครอบตัดไม่ desiccated(Gubbels และ Dedio, 1985) สิ้นสุดของการบรรจุเมล็ดเกิดขึ้น ณวันครบกำหนดที่สรีรวิทยา(PM), จุดสูงสุดเมล็ดแห้งเรื่องสะสม และดังนั้น เมื่อผลผลิตเมล็ดสูงสุดสามารถทำได้ (Egli, 1998) ดังนั้นควรประยุกต์ชื้นพืชเมล็ดพืชเช่นทานตะวันใช้ใน หรือ หลัง PM เพื่อเพิ่มผลผลิต ถูกต้องที่สุดวิธีการประเมิน PM คือการ วัดสะสมเรื่องแห้งเมล็ดเพื่อกำหนดเวลาที่ จะยุติ (Egli, 1998) อย่างไรก็ตาม นี้เป็นไม่ปฏิบัติสำหรับเกษตรกรส่วนใหญ่ ผู้ผลิตได้รับประโยชน์อย่างมากจากวิธีปฏิบัติ ยังเชื่อถือในการระบุ หรือคาดการณ์ PMได้ทำความพยายามในการใช้ภาพสัญลักษณ์อย่างเช่นย้อมสีแคปปิทูลัม (โรบินสัน 1983 Schneiter และมิลเลอร์1981 คอนเนอร์และ Sadras, 1992) การประเมิน PM แต่นี้สามารถสามารถตามอัตวิสัย วิธีการเพิ่มเติมวัตถุประสงค์ และการปฏิบัติที่มีทำงานดีในพืชเมล็ดพืชอื่น ๆ (Egli, 1998 Calderini และ al., 2000)คือ รูปแบบความสัมพันธ์ระหว่างเมล็ดแห้งเรื่องสะสมและความชื้นเพื่อกำหนดเนื้อหาเปอร์เซ็นต์ความชื้นที่สอดคล้องกับน้ำหนักแห้งของเมล็ดสูงสุด อย่างไรก็ตาม การใช้ความสัมพันธ์นี้ ชื้นในเมล็ดที่แตกต่างกันระหว่างสายพันธุ์ต่าง ๆ เช่น Egli และ TeKrony (1997) รายงานความชื้นให้เมล็ดที่ถูก 55 – 59% ถั่วเหลือง [Glycine max (L.)Merr.], 44% ข้าวสาลี (Triticum aestivum L.), และ 33-38% สำหรับข้าวโพด(ซี mays L.) คำแนะนำเมื่อ desiccants กับทานตะวันก่อนเก็บเกี่ยวจะขึ้นอยู่กับเมล็ดชื้นที่ PM และ ปัจจุบัน แนะนำที่ preharvest ช่วยเช่นไกลโฟเสตและ desiccants พาราคว็อทและ saflufenacilใช้ 35% หรือน้อย กว่าความชื้นเมล็ดพันธุ์ (Zollinger, 2011) อย่างไรก็ตามมีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับว่าเมล็ดชื้นของทานตะวันเป็นเมล็ดพืชบ่งชี้หลักฐานน.ในวรรณคดีอาจช่วงใดก็ได้ตั้งแต่ 15% (Kole และกุปตา 1982) 40%(แอนเดอร์สัน 1975) และอาจจะมีสูงถึง 50% (Gubbels และDedio, 1985) เนื่องจากความสำคัญทางเศรษฐกิจของทานตะวันน้ำมัน ส่วนใหญ่ทำงานวันที่กำหนดลักษณะของสะสมเรื่องแห้งเป็นฟังก์ชันของความชื้นเมล็ด เนื้อหาได้เน้น oilseedพันธุ์ อย่างไรก็ตาม พันธุ์ confectionary (เช่น ไม่มี-oilseed) ของทานตะวันเป็นสินค้าโภคภัณฑ์สำคัญในพันธุ์สหรัฐฯ ไม่ oilseedขึ้น 25% ของปลูกไร่ทานตะวันในสหรัฐอเมริกาใน2010 (จาก-NASS, 2011) ยัง มากน้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเมล็ดความชื้น และแห้งว่าสะสมในเหล่านี้ศึกษาจีโนไทป์Disparity ในเอกสารข้อมูลเกี่ยวกับเมล็ดความชื้นเนื้อหาที่อาจเกี่ยวข้องกับธรรมชาติอย่างเมล็ดใช้สำหรับการวิเคราะห์ในการศึกษา ความแตกต่างในสภาพแวดล้อมในการเจริญเติบโตโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากอุณหภูมิ (Ploschuk และฮอลล์ 1995) และลักษณะทางพันธุกรรม (Rondanini et al., 2007) สามารถมีอิทธิพลต่อความสัมพันธ์นี้ปัจจัยอื่น ๆ เช่นความแตกต่างในช่วงเวลาของดอก และเมล็ดบรรจุ ระหว่างพืช และ/หรือ ในแต่ละแคปปิทูลัมอาจมีผลต่อเช่น เริ่มต้นของดอกจากดอกทานตะวันภายในประชากรของพืชในเขตสามารถเกิดขึ้นได้ผ่านหลายวัน (โรบินสัน 1983 คอนเนอร์และ Sadras, 1992) ในทำนองเดียวกัน เวอร์ริ่งในการเคลื่อนแต่ละแคปปิทูลัมจากยสปริงภายนอกตัว และขึ้นอยู่กับจำนวนดอกไม้วงกลมปัจจุบัน ซึ่งอาจใช้เวลาถึง 5-7 d (Seiler, 1997) ได้ นอกจากนี้ เป็นบรีดเดอร์สเลือกน้ำมันดอกทานตะวัน สัดส่วนของเนื้อหาตัวอ่อนหรือเมล็ดให้เมล็ดข้าวรวมได้เพิ่มขึ้น (López และ al., 2000)ดังนั้น สัดส่วนของ pericarp กับมวลรวมของเมล็ดอาจแตกต่างกันระหว่างพันธุ์ (Rondanini et al., 2007) มากและมากเกินไปอาจส่งผลกระทบต่อของสะสมเรื่องแห้งและเมล็ดความชื้นดังนั้น ตาม cultivar ที่เมล็ดพันธุ์มีความบนแคปปิทูลัม และ ว่ามีความขัดแย้งในช่วงเวลาระหว่างพืชตัวอย่างดอกไม้ ดักรอทั้งหมดอาจมีผลความมุ่งมั่นของเมล็ดชื้นที่น. Rondanini et al(2007) ถือว่าเป็นบางส่วนของปัจจัยเหล่านี้ในการประมาณความชื้นของเมล็ดที่ PM ในแปดต่าง ๆ ทานตะวันศึกษาจีโนไทป์แตกต่างกันในน้ำหนักเมล็ดสูงและสัดส่วนของ pericarp เพื่อเมล็ดข้าวรวมทดลองแตกต่างกันและความแตกต่างจากเมล็ดพืชหลายโซนบนแคปปิทูลัม ใช้ชุดคำสั่งสองเส้นแบบมีเงื่อนไขแบบความสัมพันธ์ของสะสมเรื่องแห้งเมล็ดจะเนื้อหาความชื้น Rondanini et al. (2007) พบ PM โดยทั่วไปcorresponded การชื้น 38% แต่หนึ่งของการศึกษาจีโนไทป์ได้ต่ำกว่าผู้อื่น พวกเขาสรุปว่า ใช้ชื้นเพื่อทำนาย PM น่าเชื่อถือค่อนข้างวิธีการDesiccating ทานตะวันเมล็ดความชื้นเวย์ 5 – 10% สูงกว่าอะไรในปัจจุบันขอแนะนำ (เช่น 35%) ไม่ มีความสำคัญผลผลิตขาดทุนเนื่องจากการสิ้นสุดของเมล็ดบรรจุก่อน PM สามารถแปลเก็บเกี่ยวหลายวันสัปดาห์แม้แต่น้อยก่อนหน้านี้ ในฤดูใบไม้ร่วง เมื่อการเก็บเกี่ยวดอกทานตะวันในภาคเหนือสหรัฐอเมริกา ก่อนการเก็บเกี่ยวสามารถลดความสูญเสียผลผลิตเนื่องจากเมล็ดพันธุ์ซึ่งทำให้ป่นปี้ และพักของพืชเกิด โดยมากสภาพอากาศ และ predation จากย้ายนก วัตถุประสงค์หลักการศึกษาปัจจุบันเป็นแบบความสัมพันธ์ของเมล็ดแห้งสะสมเรื่องเนื้อหาความชื้นในเมล็ดจากการยสปริงศูนย์ของแคปปิทูลัมสามารถประเมินเปอร์เซ็นต์ความชื้นเมล็ดที่ PM ในสอง oleic กรดสูงค้าน้ำมันลูกผสมและผสม confectionary หนึ่งของทานตะวันที่ปลูกในฟิลด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เร่งเก็บเกี่ยวดอกทานตะวัน desiccating ทานตะวันเร็ว
ที่สุดเท่าที่ทำได้โดยไม่ต้องเสียสละผลตอบแทนอาจจะเป็นที่น่าพอใจการจัดการ
การปฏิบัติเพื่อเร่งเก็บเกี่ยวจึงหลีกเลี่ยงการสูญเสียผลผลิตเนื่องจาก
การปล้นสะดมนกโรคที่พักและแตกเมล็ดพันธุ์ (Gubbels
และ Dedio, 1994) ผึ่งให้แห้งจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับการเร่ง
เก็บเกี่ยวของยีนที่เก็บใบแม้หลังจาก
ดอก (เช่นหัว) ได้เริ่มที่จะ senesce (โรบินสัน, 1983) และ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ 'อยู่สีเขียว' ลูกผสมดอกทานตะวันที่ senesce ช้าลง
กว่าเดิมลูกผสม ( Larson et al., 2008) ในภาคเหนือของ
สหรัฐเมื่อช่วงฤดูใบไม้ร่วงดอกทานตะวันจะมีการเก็บเกี่ยวปกติความถี่
ของเย็นเพิ่มขึ้นของสภาพอากาศเปียกซึ่งสามารถชะลอการเก็บเกี่ยว.
ทันเวลาการประยุกต์ใช้สารดูดความชื้นที่จะดอกทานตะวันในสภาพภูมิอากาศดังกล่าวสามารถ
ส่งผลในการเก็บเกี่ยวถึง 26 d ก่อนหน้านี้กว่าสำหรับการยกเลิก พืช -desiccated
(Gubbels และ Dedio, 1985) การสิ้นสุดของการบรรจุเมล็ดเกิดขึ้นที่สุกแก่ทางสรีรวิทยา
(PM) จุดสูงสุดสะสมเมล็ดแห้งและ
ด้วยเหตุนี้เมื่อผลผลิตสูงสุดคือความสำเร็จ (Egli, 1998) ดังนั้น
การประยุกต์ใช้สารดูดความชื้นเพื่อการเพาะปลูกเมล็ดพืชเช่นดอกทานตะวันควรจะ
นำมาใช้ในหรือหลัง PM เพื่อเพิ่มผลผลิต ที่ถูกต้องที่สุด
วิธีการในการประเมิน PM คือการวัดการสะสมเมล็ดแห้ง
เพื่อตรวจสอบเมื่อมันสิ้นสุดลง (Egli, 1998) แต่นี้
ไม่ได้ในทางปฏิบัติสำหรับเกษตรกรส่วนใหญ่ ผู้ผลิตอย่างมากจะได้ประโยชน์จาก
การปฏิบัติวิธีการที่เชื่อถือสำหรับยังระบุหรือทำนายน.
พยายามที่จะทำให้การใช้ตัวชี้นำภาพง่ายๆเช่น
สีของดอก (โรบินสัน, 1983; Schneiter และมิลเลอร์,
1981; คอนเนอร์และ Sadras, 1992) ในการประมาณการ PM แต่อาจ
จะเป็นอัตนัย วิธีการเพิ่มเติมวัตถุประสงค์และการปฏิบัติที่ได้
ทำงานได้ดีในพืชอื่น ๆ (Egli 1998. Calderini, et al, 2000)
เป็นรูปแบบความสัมพันธ์ระหว่างการสะสมเมล็ดแห้ง
และความชื้นเพื่อตรวจสอบความชื้นร้อยละ
ที่สอดคล้องกับเมล็ดแห้งสูงสุด น้ำหนัก อย่างไรก็ตามการใช้
ความสัมพันธ์นี้ความชื้นเมล็ดที่ PM สามารถแตกต่างกันระหว่าง
สายพันธุ์ที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่น Egli และ TeKrony (1997) รายงาน
ว่าความชื้นเมล็ดที่ PM เป็น 55-59% ถั่วเหลือง [Glycine max (L. )
Merr.], 44% สำหรับข้าวสาลี (Triticum aestivum L. ) และ 33-38% สำหรับ ข้าวโพด
(Zea mays L.). คำแนะนำเมื่อนำไปใช้ในการ desiccants ดอกทานตะวัน
ก่อนที่จะมีการเก็บเกี่ยวเป็นไปตามปกติในความชื้นเมล็ด
ที่ PM และในปัจจุบันก็จะแนะนำที่ช่วย preharvest
เช่น glyphosate และ desiccants พาราควอทและ saflufenacil จะ
นำไปใช้ที่ 35% หรือความชื้นเมล็ดน้อย (Zollinger 2011) แต่
มีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับสิ่งที่ความชื้นเมล็ดดอกทานตะวัน
เมล็ดที่ PM หลักฐานในวรรณคดีที่บ่งชี้ว่ามัน
อาจจะช่วงใดก็ได้จาก 15% (Kole และ Gupta, 1982) ถึง 40%
(Anderson, 1975) และอาจจะสูงถึง 50% (Gubbels และ
Dedio, 1985) เพราะมีความสำคัญทางเศรษฐกิจของดอกทานตะวัน
น้ำมันการทำงานมากที่สุดถึงวันที่ลักษณะการสะสมวัตถุแห้ง
เป็นหน้าที่ของความชื้นเมล็ดพันธุ์ได้มุ่งเน้นใน oilseed
พันธุ์ แต่ขนมหวาน (เช่นไม่ oilseed) สายพันธุ์ของ
ดอกทานตะวันเป็นสินค้าโภคภัณฑ์ที่สำคัญในสหรัฐอเมริกาพันธุ์ไม่ oilseed
ขึ้น 25% ของเฮคเตอร์ดอกทานตะวันที่ปลูกในสหรัฐอเมริกาในปี
2010 (USDA-NASS 2011) แต่น้อยมากที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับความสัมพันธ์
ของความชื้นเมล็ดพันธุ์และการสะสมน้ำหนักแห้งเหล่านี้
ยีน.
ความเหลื่อมล้ำในวรรณคดีเรื่องเกี่ยวกับเมล็ดความชื้น
เนื้อหาที่ PM อาจจะเกี่ยวข้องกับลักษณะของตัวอย่างเมล็ด
ใช้ในการวิเคราะห์การศึกษาทั่ว ความแตกต่างในสภาพแวดล้อมการเจริญเติบโต
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากอุณหภูมิ (Ploschuk และฮอลล์ 1995) และ
จีโนไทป์ (Rondanini et al., 2007) จะมีผลต่อความสัมพันธ์นี้.
ปัจจัยอื่น ๆ เช่นความแตกต่างในระยะเวลาของการออกดอกและ
บรรจุเมล็ดพันธุ์ระหว่างพืชและ / หรือภายใน แต่ละดอกจะ
มีอิทธิพลเป็นอย่างดี การเริ่มต้นของดอกทานตะวันในหมู่
ประชากรของพืชในเขตที่อาจเกิดขึ้นในช่วงหลาย
วันที่ (โรบินสัน, 1983; คอนเนอร์และ Sadras, 1992) ในทำนองเดียวกันการออกดอก
ในแต่ละดอกดำเนินจากขอบด้านนอก
ทางศูนย์และขึ้นอยู่กับจำนวนของวงการดอกไม้
ปัจจุบันนี้อาจใช้เวลาถึง 5-7 d (Seiler, 1997) นอกจากนี้ยังเป็นพ่อพันธุ์แม่พันธุ์
ได้เลือกสำหรับปริมาณน้ำมันดอกทานตะวันในสัดส่วนของ
ตัวอ่อนหรือเคอร์เนลเมล็ดรวมได้เพิ่มขึ้น (López et al., 2000).
ดังนั้นสัดส่วนของเปลือกเมล็ดมวลรวมสามารถแตกต่างกัน
มากในหมู่พันธุ์ (Rondanini et al., 2007) และนี้มากเกินไป
อาจส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงของสะสมน้ำหนักแห้งและเมล็ด
ความชื้น.
ดังนั้นขึ้นอยู่กับพันธุ์ที่เมล็ดเป็นตัวอย่าง
ในดอกและไม่ว่าจะมีความแตกต่างใน
การกำหนดเวลาในหมู่ดอกไม้พืชตัวอย่างทั้งหมด กลัวจะมีผลกระทบต่อ
การตัดสินใจของความชื้นเมล็ดที่ PM Rondanini et al.
(2007) การพิจารณาบางส่วนของปัจจัยเหล่านี้ในการประมาณความชื้นเมล็ด
ที่ PM ในแปดยีนดอกทานตะวันที่แตกต่างกันแตกต่างกันใน
น้ำหนักเมล็ดสูงสุดและสัดส่วนของเปลือกเมล็ดทั้งหมด
ทั่วทดลองที่แตกต่างกันและเมล็ดตัวอย่างจากที่แตกต่างกัน
ในโซนดอก การใช้ชีวิตประจำสองเส้นตรงตามเงื่อนไข
ในการจำลองความสัมพันธ์ของการสะสมเมล็ดแห้งเพื่อ
ความชื้นเนื้อหา Rondanini et al, (2007) พบว่าโดยทั่วไป PM
ตรงกับความชื้น 38% ถึงแม้คนหนึ่งของ
ยีนอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าคนอื่น ๆ พวกเขาสรุป
ว่าการใช้ความชื้นที่จะคาดการณ์ PM เป็นที่น่าเชื่อถือค่อนข้าง
วิธี.
desiccating ดอกทานตะวันที่ความชื้น 5-10% สูงกว่าเมล็ด
สิ่งที่กำลังจะแนะนำ (เช่น 35%) โดยมีนัยสำคัญ
สูญเสียผลผลิตเนื่องจากการสิ้นสุดของการบรรจุเมล็ดพันธุ์ก่อนที่จะ PM อาจ
แปลเป็นหลายวันที่จะได้เก็บเกี่ยวสัปดาห์หรือมากกว่า
ก่อนหน้านี้ ในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อดอกทานตะวันจะมีการเก็บเกี่ยวในภาคเหนือ
ของสหรัฐเก็บเกี่ยวก่อนหน้านี้อย่างมีนัยสำคัญสามารถลดการสูญเสียผลผลิต
เนื่องจากเมล็ดแตกและที่พักของพืชที่เกิดจากการที่รุนแรง
สภาพอากาศและการปล้นสะดมจากนกอพยพ วัตถุประสงค์หลัก
ของการศึกษาในปัจจุบันเป็นรูปแบบความสัมพันธ์ของเมล็ด
สะสมน้ำหนักแห้งความชื้นในเมล็ดเนื้อหาจาก
รอบนอกที่จะเป็นศูนย์กลางของดอกในการประมาณร้อยละ
ความชื้นเมล็ดที่ PM ในสองเชิงพาณิชย์สูงน้ำมันกรดโอเลอิก
ลูกผสมและขนมหวาน ไฮบริดของดอกทานตะวันที่ปลูกในสนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อเร่งผลผลิตทานตะวัน desiccating ทานตะวันก่อน
ที่สุดโดยไม่ต้องเสียสละผลผลิตสามารถฝึกบริหาร
ที่พึงประสงค์เพื่อเร่งเก็บเกี่ยวผลผลิต จึงหลีกเลี่ยงการขาดทุนเนื่องจาก
นกปล้นสะดม , โรค , ที่พักและเมล็ดแตก ( gubbels
และ dedio , 1994 ) ส่วนจะเป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการเร่งผลผลิตของพันธุ์ที่เก็บ

ใบหลังคาปิทูลัม ( เช่นหัว ) ได้เริ่ม senesce ( โรบินสัน , 1983 ) , และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ ' สีเขียว '
อยู่ทานตะวันลูกผสมที่ senesce ช้า
กว่าไฮบริดธรรมดา ( Larson et al . , 2008 ) ในภาคเหนือ
สหรัฐอเมริกา ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงเมื่อทานตะวันมักจะเก็บเกี่ยว ความถี่
เย็นเพิ่มสภาพอากาศเปียก , ซึ่งสามารถชะลอการเก็บเกี่ยว
ใบสมัครทันเวลาของสารดูดความชื้นทานตะวันในลักษณะภูมิอากาศ
ผลเก็บเกี่ยวถึง 26 D เร็วกว่าที่เป็นและแห้งพืช
( gubbels และ dedio , 1985 ) การบรรจุเมล็ดพันธุ์ที่เกิดขึ้นในทางวุฒิภาวะ
( PM ) , จุดของเมล็ดและการสะสมน้ำหนักแห้งสูงสุด
ดังนั้นเมื่อผลผลิตสูงสุดได้ ( egli , 1998 ) ดังนั้น ใช้เม็ดสารดูดความชื้น
พืชเช่นดอกทานตะวันควรจะ
ใช้ในหรือหลัง PM เพื่อเพิ่มผลตอบแทนถูกต้องที่สุด
วิธีการประเมิน PM คือการวัดการสะสมน้ำหนักแห้งของเมล็ด
เพื่อตรวจสอบเมื่อมันหยุด ( egli , 1998 ) อย่างไรก็ตาม นี่คือ
ไม่ปฏิบัติสำหรับเกษตรกรมากที่สุด ผู้ผลิตจะได้รับประโยชน์อย่างมากจากการปฏิบัติ แต่วิธีการที่น่าเชื่อถือสำหรับการระบุหรือคาดการณ์น. .
ความพยายามได้รับการทำที่จะใช้ตัวชี้นำภาพที่เรียบง่ายเช่น
สีของแคปปิทูลัม ( โรบินสัน , 1983 ;และ schneiter มิลเลอร์ ,
1981 ; คอนเนอร์ และ sadras , 1992 ) ประมาณทุ่ม แต่นี้สามารถ
เป็นอัตวิสัย เพิ่มเติมวัตถุประสงค์และวิธีการปฏิบัติที่ใช้ได้ในธัญพืชอื่น ๆ
( egli , 1998 ; calderini et al . , 2000 )
คือรูปแบบความสัมพันธ์ระหว่างการสะสมน้ำหนักแห้งของเมล็ดและหาเปอร์เซ็นต์ความชื้น

ที่สอดคล้องกับความชื้นสูงเมล็ดแห้งหนัก อย่างไรก็ตาม การใช้
ความสัมพันธ์นี้ เมล็ด ความชื้นที่ PM สามารถแตกต่างกันระหว่าง
ชนิด ตัวอย่าง egli และ tekrony ( 1997 ) รายงาน
ที่ความชื้นเมล็ดในน. 55 - 59 % สำหรับถั่วเหลือง [ Glycine max ( L . )
Merr ] 44 % ข้าวสาลี ( ข้าวสาลี L . ) , 33 และ 38 % ของข้าวโพด ( Zea mays L )
2 เมื่อใช้สารดูดความชื้นทานตะวัน
ก่อนการเก็บเกี่ยวมักจะขึ้นอยู่กับเมล็ดความชื้น
ที่ PM และขณะนี้มีข้อเสนอแนะว่า preharvest โรคเอดส์
เช่นสารพาราควอทและและใช้เป็นสารดูดความชื้น saflufenacil
ที่ 35% หรือความชื้นเมล็ดน้อย ( ซัลลีเงอร์ , 2011 ) อย่างไรก็ตาม
มีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับสิ่งที่เมล็ด ความชื้นของเมล็ดดอกทานตะวัน
ที่ PM หลักฐานในวรรณคดี แสดงว่ามัน
อาจจะช่วงใดก็ได้จาก 15 % ( โคล และ Gupta , 1982 ) 40 %
( Anderson , 1975 ) และอาจจะสูงถึง 50% ( gubbels และ
dedio , 1985 ) เพราะความสำคัญทางเศรษฐกิจของน้ำมันเมล็ดดอกทานตะวัน
ที่สุดวันที่ทำงานในลักษณะการสะสมน้ำหนักแห้ง
เป็นฟังก์ชันของความชื้นเมล็ดพันธุ์ได้เน้นพันธุ์ oilseed

อย่างไรก็ตาม ขนมหวาน ( เช่น ไม่ใช่พันธุ์ oilseed ) ของ
ทานตะวันเป็นสินค้าสำคัญในสหรัฐฯ ไม่ใช่พันธุ์ oilseed
ขึ้น 25% ของการปลูกไร่ทานตะวันในสหรัฐอเมริกาใน
( usda-nass 2010 , 2011 ) แต่น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของความชื้นและการสะสม
เมล็ดแห้งในพันธุ์นี้
.
ความต่างในวรรณกรรมเกี่ยวกับความชื้น
เมล็ดที่ PM อาจเกี่ยวข้องกับลักษณะของเมล็ดตัวอย่าง
ที่ใช้ในการวิเคราะห์ในการศึกษา ความแตกต่างในสภาพแวดล้อมการเจริญเติบโต
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากอุณหภูมิ ( ploschuk และ Hall , 1995 ) และ
จีโนไทป์ ( rondanini et al . , 2007 ) สามารถมีอิทธิพลต่อความสัมพันธ์นี้ .
ปัจจัยอื่นๆ เช่น ความแตกต่างในช่วงเวลาของการออกดอกและเมล็ดของพืช
ไส้และ / หรือภายในแคปปิทูลัมบุคคลอาจ
ส่งผลกระทบเช่นกัน การเริ่มต้นของการออกดอกของทานตะวัน
ภายในประชากรของพืชในเขตข้อมูลสามารถเกิดขึ้นได้ผ่านหลาย
วัน ( โรบินสัน , 1983 ; คอนเนอร์ และ sadras , 1992 ) อนึ่ง ออกดอก
ในอุตสาหกรรมเบาบุคคลดำเนินจากนอกขอบ
ต่อศูนย์ และขึ้นอยู่กับจำนวนดอกไม้วงกลม
ปัจจุบันนี้อาจใช้เวลาถึง 5 – 7 D ( ไซเลอร์ , 1997 ) ซึ่งเป็นพ่อพันธุ์แม่พันธุ์
เลือกสำหรับปริมาณน้ำมันในสัดส่วน
ทานตะวันตัวอ่อน หรือเมล็ดเสี้ยนรวมได้เพิ่มขึ้น ( โลเปซ et al . , 2000 ) .
ดังนั้น สัดส่วนของเปลือกเพื่อมวลเมล็ดทั้งหมดสามารถแตกต่างกันมากระหว่างพันธุ์
( rondanini et al . , 2007 ) และด้วย
อาจส่งผลกระทบต่อพลวัตของการสะสมน้ำหนักแห้งของเมล็ด ความชื้น
.
ดังนั้น ขึ้นอยู่กับพันธุ์ที่เมล็ดมีตัวอย่าง
ในอุตสาหกรรมเบา และว่ามีความขัดแย้งใน
เวลาที่ดอกของพืชตัวอย่างทั้งหมดที่น่ากลัวจะผล
การหาเมล็ดความชื้นที่ PM rondanini et al .
( 2550 ) การพิจารณาบางส่วนของปัจจัยเหล่านี้ในการประมาณความชื้นเมล็ดที่ PM
8 พันธุ์ แตกต่างกันที่แตกต่างกันในน้ำหนักเมล็ดดอกทานตะวัน
สูงสุดและส่วนของเปลือกหุ้มเมล็ดรวม
ข้ามการทดลองแตกต่างกันหลายแนวทางที่แตกต่างกัน
และเมล็ดโซนบนหัวกระดูก . การใช้เงื่อนไขสองเส้นตามปกติ
รูปแบบความสัมพันธ์ของการสะสมน้ำหนักแห้งของเมล็ด ความชื้น rondanini

, et al . ( 2007 ) พบว่าโดยทั่วไป
PM ของความชื้นจาก 38 เปอร์เซ็นต์ แม้ว่าหนึ่งของ
พันธุ์ลดลงกว่าคนอื่น ๆ พวกเขาสรุป
ที่ใช้ความชื้นที่จะทำนาย PM เป็นวิธีที่เชื่อถือได้

ค่อนข้างdesiccating ความชื้นเมล็ดทานตะวันที่ 5 – 10% สูงกว่า
อะไรอยู่แนะนำ ( คือ 35% ) โดยไม่พบ
ผลผลิตเสียหายเนื่องจากการสิ้นสุดของเมล็ดพันธุ์บรรจุก่อน PM อาจ
แปลเป็นเก็บเกี่ยวหลายๆวันถึงหนึ่งสัปดาห์หรือมากกว่า
ก่อนหน้านี้ ในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อทานตะวันจะเก็บเกี่ยวในภาคเหนือ
สหรัฐอเมริกา ก่อนเก็บเกี่ยว จะช่วยลดการสูญเสียผลผลิต
เนื่องจากเมล็ดแตก และที่พักของพืชที่เกิดจากสภาพอากาศสุดขั้ว
, และการปล้นสะดมจากนกอพยพ . วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาครั้งนี้คือ

รูปแบบความสัมพันธ์ของเมล็ดพันธุ์ การสะสมน้ำหนักแห้งปริมาณความชื้นในเมล็ดจาก
วางตรงกลางของหัวกระดูกประมาณร้อยละ
ความชื้นเมล็ดที่ PM สองพาณิชย์สูง กรดโอเลอิก น้ำมัน
ลูกผสมและขนมลูกผสมของทานตะวันที่ปลูกในเขตข้อมูล