Given the gamut of advertisements (

Given the gamut of advertisements (ads) that consumers see every day for the thousands of products that are available in the marketplace, it seems that unconscious triggers, like those appealing to the basic senses, may be a more efficient way to appeal to consumers. Also, these sensory triggers may result in consumers' self-generation of (desirable) brand attributes, rather than those verbally provided by the advertiser. Such deductive engagement may be more persuasive versus deliberate statements (Sengupta & Gorn, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดขอบเขตของการโฆษณา (โฆษณา) ที่ผู้บริโภคเห็นทุกวันหลายพันของผลิตภัณฑ์ที่มีอยู่ในตลาด เหมือนสติที่ทริก เกอร์ เช่นเดียวกับที่ดึงดูดความรู้สึกพื้นฐาน อาจจะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อดึงดูดผู้บริโภค ยัง กระตุ้นประสาทสัมผัสเหล่านี้อาจส่งผลในการสร้างตนเองของผู้บริโภคของแอตทริบิวต์ของแบรนด์ (ต้อง) มากกว่าผู้ให้วาจาตามที่โฆษณา มีส่วนร่วมดังกล่าวนิรนัยอาจโน้มน้าวใจมากขึ้นเมื่อเทียบกับงบที่เจตนา (Sengupta & Gorn, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่กำหนดขอบเขตของการโฆษณา (ADS) ที่ผู้บริโภคเห็นทุกวันสำหรับพันของผลิตภัณฑ์ที่มีอยู่ในตลาดมันก็ดูเหมือนว่าการเรียกสติเช่นเดียวกับที่น่าสนใจให้ความรู้สึกพื้นฐานที่อาจจะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อดึงดูดความสนใจให้กับผู้บริโภค นอกจากนี้ทริกเกอร์ประสาทสัมผัสเหล่านี้อาจส่งผลให้เกิดการสร้างตัวเองของผู้บริโภคของคุณลักษณะ (ที่พึงประสงค์) แบรนด์มากกว่าที่ระบุไว้ด้วยวาจาโดยผู้โฆษณา การมีส่วนร่วมนิรนัยดังกล่าวอาจจะโน้มน้าวใจมากเมื่อเทียบกับงบโดยเจตนา (Sengupta & Gorn, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบุขอบเขตของโฆษณา ( โฆษณา ) ที่ผู้บริโภคเห็นทุกวันสำหรับหลายพันของผลิตภัณฑ์ที่มีอยู่ในตลาด มันดูเหมือนว่า สติเกอร์ เหมือนกับที่ดูดประสาทสัมผัสพื้นฐาน อาจเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อดึงดูดผู้บริโภค ยังก่อให้เกิดความรู้สึกเหล่านี้อาจส่งผลให้ผู้บริโภครุ่นของตนเอง ( คุณลักษณะ ) ของแบรนด์ มากกว่านั้นด้วยวาจาโดยผู้โฆษณา เช่นงานหมั้นอาจจะมากขึ้นเมื่อเทียบกับแบบประทับในงบ ( เซนคุปตา & กอร์น , 2002 )