The building design was drafted by

The building design was drafted by the stage designer Christian Jank and realized by the architect Eduard Riedel.[16] For technical reasons the ruined castles could not be integrated into the plan. Initial ideas for the palace drew stylistically on Nuremberg Castle and envisaged a simple building in place of the old Vorderhohenschwangau Castle, but they were rejected and replaced by increasingly extensive drafts, culminating in a bigger palace modelled on the Wartburg.[17] The king insisted on a detailed plan and on personal approval of each and every draft.[18] Ludwig's control went so far that the palace has been regarded as his own creation, rather than that of the architects involved.[19]

Whereas contemporary architecture critics derided Neuschwanstein, one of the last big palace building projects of the nineteenth century, as kitsch, Neuschwanstein and Ludwig II's other buildings are now counted among the major works of European historicism.[20][21] For financial reasons a project similar to Neuschwanstein – Falkenstein Castle – never left the planning stages.[22]

The palace can be regarded as typical for nineteenth-century architecture. The shapes of Romanesque (simple geometric figures such as cuboids and semicircular arches), Gothic (upward-pointing lines, slim towers, delicate embellishments) and Byzantine architecture and art (the Throne Hall décor) were mingled in an eclectic fashion and supplemented with 19th-century technical achievements. The Patrona Bavariae and Saint George on the court face of the Palas (main building) are depicted in the local Lüftlmalerei style, a fresco technique typical for Allgäu farmers' houses, while the unimplemented drafts for the Knights' House gallery foreshadow elements of Art Nouveau.[23] Characteristic of Neuschwanstein's design are theatre themes: Christian Jank drew on coulisse drafts from his time as a scenic painter.[24]

The basic style was originally planned to be neo-Gothic but the palace was primarily built in Romanesque style in the end. The operatic themes moved gradually from Tannhäuser and Lohengrin to Parsifal.[25]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การออกแบบร่าง โดยผู้ออกแบบเวที Jank คริสเตียน และรับรู้ โดยสถาปนิก Eduard Riedel[16] สำหรับเหตุผลทางเทคนิค ปราสาทเจ๊งอาจไม่สามารถรวมอยู่ในแผนการ เริ่มต้นคิดจะพาดึงเบิร์กปราสาททำเล และ envisaged อาคารง่ายแทนปราสาท Vorderhohenschwangau เก่า แต่พวกเขาถูกปฏิเสธ และถูกแทนที่ ด้วยร่างอย่างละเอียดมากขึ้น จบในวังใหญ่คือ แบบจำลองบน Wartburg[17] พระยืนยันแผนรายละเอียด และ การอนุมัติส่วนบุคคลของแต่ละร่าง[18] ลุดวิกแห่งของควบคุมไปจนว่า วังถูกถือเป็นการสร้างของเขาเอง แทนที่ของสถาปนิกเกี่ยวข้อง[19]ในขณะที่นักวิจารณ์สถาปัตยกรรมร่วมสมัยเยาะหยันนชไตน์ วังใหญ่สุดท้ายอาคารโครงการศตวรรษ เป็น kitsch หนึ่งนชไตน์และลุดวิกแห่ง II อาคารอื่น ๆ จะนับระหว่างงานสำคัญของ historicism ยุโรปขณะนี้[20][21] เพื่อเหตุผลทางการเงิน โครงการคล้ายกับนชไตน์ –ปราสาท Falkenstein – ซ้ายขั้นวางแผนไม่[22]วังอาจถือเป็นปกติสำหรับสถาปัตยกรรมศตวรรษปั้นจั่น ทรงโรมัน (เรื่องเรขาคณิตเลข cuboids และอาร์เชส semicircular), โกธิค (เส้นที่ชี้ขึ้นด้านบน เสาบาง ละเอียดอ่อนตกแต่ง) และสถาปัตยกรรมไบแซนไทน์ และศิลปะ (การตกแต่งพระที่นั่ง) ได้เข้าในแฟชั่น eclectic และเสริม ด้วยความสำเร็จทางเทคนิคของศตวรรษ Patrona Bavariae และนักบุญจอร์จหน้าศาลของ Palas (อาคาร) แสดงในรูปแบบ Lüftlmalerei ถิ่น เทคนิคจิตรกรรมฝาผนังทั่วไปสำหรับ Allgäu เกษตรกรบ้าน ในขณะที่ร่างนำมาใช้สำหรับแกลเลอรีเฮ้าส์อัศวิน foreshadow องค์ประกอบของศิลปะสมัยใหม่[23] ลักษณะของการออกแบบของนชไตน์เป็นละครชุดรูปแบบ: Jank คริสเตียนดึงร่าง coulisse จากเวลาของเขาเป็นจิตรกรที่สวยงาม[24]ลักษณะพื้นฐานที่เดิมทีเป็นนีโอโกธิค แต่วังส่วนใหญ่สร้างขึ้นในสไตล์โรมันในสุด รูป operatic ย้ายค่อย ๆ จาก Tannhäuser และโลเฮ็นกริน Parsifal[25]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การออกแบบอาคารถูกเกณฑ์ทหารโดยผู้ออกแบบคริสเตียน แยงค์และตระหนักโดยสถาปนิกเอ็ดเวิร์ดเดล [ 16 ] สำหรับเหตุผลทางเทคนิคที่ทำลายปราสาทไม่รวมอยู่ในแผน แนวคิดเบื้องต้นสำหรับวาดใน Nuremberg ปราสาทและวัง stylistically เพื่อสร้างง่ายในสถานที่ของปราสาท vorderhohenschwangau เก่าแต่พวกเขาถูกปฏิเสธและถูกแทนที่ด้วยร่างที่กว้างขวางมากขึ้น culminating ในพระราชวังใหญ่จำลองในวาร์ทเบิร์ก [ 17 ] กษัตริย์ยืนยันในรายละเอียดของแผน และการอนุมัติส่วนบุคคลของแต่ละคนและทุกร่าง [ 18 ] ลุดวิกก็ควบคุมไปที่วัง ถือเป็นการสร้างของเขาเอง มากกว่าที่ ของสถาปนิกที่เกี่ยวข้อง [ 19 ]

ในขณะที่นักวิจารณ์สถาปัตยกรรมร่วมสมัย derided Neuschwanstein ของวังใหญ่ โครงการก่อสร้างของศตวรรษที่สิบเก้าเป็น Kitsch Neuschwanstein พระเจ้าลุดวิกที่ 2 , และอาคารอื่น ๆ ตอนนี้นับระหว่างทำงานหลักของ Historicism ยุโรป [ 20 ] [ 21 ] เพื่อเหตุผลทางการเงินโครงการคล้ายกับ – Falkenstein ปราสาท Neuschwanstein  –ไม่เคยออกจากการวางแผน ขั้นตอน [ 22 ]

วังถือเป็นปกติสำหรับสถาปัตยกรรมในศตวรรษที่สิบเก้า . รูปร่างของโรมัน ( ตัวเลขทางเรขาคณิตที่เรียบง่าย เช่น cuboids โค้งรูปครึ่งวงกลม ) , โกธิค ( ขึ้นชี้เส้น , อาคาร , บางประณีต embellishments ) และสถาปัตยกรรมไบแซนไทน์และศิลปะ ( พระที่นั่ง D é cor ) ผสมในแฟชั่น eclectic และเสริมด้วยศตวรรษ ความสำเร็จทางด้านเทคนิคการ patrona bavariae และเซนต์จอร์จบนศาลหน้าของปาลัส ( อาคารหลัก ) จะปรากฎในท้องถิ่น L ü ftlmalerei แบบปูนเปียกและเทคนิคทั่วไป ALLG U เกษตรกรบ้านในขณะที่ร่าง UNIMPLEMENTED สำหรับหอศิลป์บ้านอัศวิน ' ส่อให้เห็นองค์ประกอบของศิลปะนูโว [ 23 ] ลักษณะของ Neuschwanstein ของการออกแบบหัวข้อ : โรงละครคริสเตียน แยงค์วาด coulisse ร่างจากเวลาที่เขาเป็นจิตรกรทิวทัศน์ [ 24 ]

ลักษณะพื้นฐานแต่เดิมวางแผนที่จะนีโอโกธิค แต่พระราชวังถูกสร้างขึ้นในสไตล์โรมันในที่สุด รูปแบบเสียงย้ายค่อยๆจากผู้ใช้และและเพื่อ tannh โลเฮ็นกรินพาร์ซิฟาล [ 25 ]