The Black Cat" is one of Edgar Alla

The Black Cat" is one of Edgar Allan Poe's most memorable stories. The tale centers around a black cat and the subsequent deterioration of a man. The story is often linked with "The Tell-Tale Heart" because of the profound psychological elements these two works share.

"The Black Cat" first appeared in The Saturday Evening Post on August 19, 1843. This first-person narrative falls into the realm of Horror/Gothic Literature, and has been examined in association with themes of insanity and alcoholism.


The Black Cat

For the most wild, yet most homely narrative which I am about to pen, I neither expect nor solicit belief. Mad indeed would I be to expect it, in a case where my very senses reject their own evidence. Yet, mad am I not --and very surely do I not dream.

But to-morrow I die, and to-day I would unburden my soul. My immediate purpose is to place before the world, plainly, succinctly, and without comment, a series of mere household events. In their consequences, these events have terrified --have tortured --have destroyed me. Yet I will not attempt to expound them. To me, they have presented little but Horror --to many they will seem less terrible than baroques. Hereafter, perhaps, some intellect may be found which will reduce my phantasm to the common-place --some intellect more calm, more logical, and far less excitable than my own, which will perceive, in the circumstances I detail with awe, nothing more than an ordinary succession of very natural causes and effects.


From my infancy I was noted for the docility and humanity of my disposition. My tenderness of heart was even so conspicuous as to make me the jest of my companions. I was especially fond of animals, and was indulged by my parents with a great variety of pets. With these I spent most of my time, and never was so happy as when feeding and caressing them.

This peculiar of character grew with my growth, and in my manhood, I derived from it one of my principal sources of pleasure. To those who have cherished an affection for a faithful and sagacious dog, I need hardly be at the trouble of explaining the nature or the intensity of the gratification thus derivable. There is something in the unselfish and self-sacrificing love of a brute, which goes directly to the heart of him who has had frequent occasion to test the paltry friendship and gossamer fidelity of mere Man.

I married early, and was happy to find in my wife a disposition not uncongenial with my own. Observing my partiality for domestic pets, she lost no opportunity of procuring those of the most agreeable kind. We had birds, gold fish, a fine dog, rabbits, a small monkey, and a cat. This latter was a remarkably large and beautiful animal, entirely black, and sagacious to an astonishing degree. In speaking of his intelligence, my wife, who at heart was not a little tinctured with superstition, made frequent allusion to the ancient popular notion, which regarded all black cats as witches in disguise. Not that she was ever serious upon this point--and I mention the matter at all for no better reason than that it happens, just now, to be remembered.

Pluto--this was the cat's name--was my favorite pet and playmate. I alone fed him, and he attended me wherever I went about the house. It was even with difficulty that I could prevent him from following me through the streets.

Our friendship lasted, in this manner, for several years, during which my general temperament and character--through the instrumentality of the Fiend Intemperance --had (I blush to confess it) experienced a radical alteration for the worse. I grew, day by day, more moody, more irritable, more regardless of the feelings of others. I grew, day by day, more moody, more irritable, more regardless of the feelings of others. I suffered myself to use intemperate language to my wife. At length, I even offered her personal violence. My pets, of course, were made to feel the change in my disposition. I not only neglected, but ill-used them. For Pluto, however, I still retained sufficient regard to restrain me from maltreating him, as I made no scruple of maltreating the rabbits, the monkey, or even the dog, when by accident, or through affection, they came in my way. But my disease grew upon me--for what disease is like Alcohol!--and at length even Pluto, who was now becoming old, and consequently somewhat peevish--even Pluto began to experience the effects of my ill temper.

One night, returning home, much intoxicated, from one of my haunts about town, I fancied that the cat avoided my presence. I seized him; when, in his fright at my violence, he inflicted a slight wound upon my hand with his teeth. The fury of a demon instantly possessed me. I knew myself no longer. My original soul seemed, at once, to take its flight from my body; and a more than fiendish malevolence, gin-nurtured, thrilled every fiber of my frame. I took from my waistcoat-pocket a pen-knife, opened it, grasped the poor beast by the throat, and deliberately cut one of its eyes from the socket! I blush, I burn, I shudder, while I pen the damnable atrocity.

When reason returned with the morning --when I had slept off the fumes of the night's debauch--I experienced a sentiment half of horror, half of remorse, for the crime of which I had been guilty; but it was, at best, a feeble and equivocal feeling, and the soul remained untouched. I again plunged into excess, and soon drowned in wine all memory of the deed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แมวดำ"เป็นหนึ่งเรื่องราวอันน่าจดจำโพ Edgar Allan ศูนย์เรื่องแมวดำและเสื่อมสภาพต่อมาของคน เรื่องมักจะเชื่อมโยงกับ "บอกเรื่องหัวใจ" เนื่องจากองค์ประกอบทางจิตวิทยาอย่างลึกซึ้งใช้ร่วมกันเหล่านี้ทำงานสอง"แมวดำ" ปรากฏตัวในเดอะวันเสาร์เย็นลงครั้งแรกในวันที่ 19 สิงหาคม 1843 เล่าเรื่องคนแรกนี้อยู่ในขอบเขตของเอกสารประกอบการคที่น่ากลัว และมีการตรวจสอบในความสัมพันธ์กับชุดรูปแบบบ้าและโรคพิษสุราเรื้อรังแมวดำสำหรับเล่าเรื่องป่ามากที่สุด แต่ส่วนใหญ่บ้านที่ฉันเกี่ยวกับปากกา ฉันไม่คาดหวัง หรือชวนเชื่อ บ้าจริง ๆ ฉันจะคาดหวังได้ ในกรณีที่ความรู้สึกของฉันมากปฏิเสธหลักฐานของตนเอง ยัง บ้าฉันไม่ - กมากย่อม ทำผมไม่ฝันแต่กับเหล่าฉันตาย และวันนี้ฉันจะ unburden วิญญาณของฉัน วัตถุประสงค์ของฉันทันทีจะทำก่อนโลก อุปมา succinctly และไม่ มีข้อคิด เห็น ชุดของใช้ในครัวเรือนเพียง ในผลของพวกเขา เหตุการณ์เหล่านี้ได้หมด - มีทรมาน - ได้ทำลายฉัน แต่ ฉันจะไม่พยายามสำแดงให้ ฉัน พวกเขาได้แสดงเพียงเล็กน้อย แต่สยองขวัญ - ไปมากก็จะดูน่ากลัวน้อยกว่า baroques โดย บางที อาจพบสติปัญญาบางอย่างที่จะลด phantasm ของฉันไปยังทั่วไปสถานที่สติปัญญาบางสงบมาก เหมาะสม และตื่นเต้นมากน้อยกว่าของตัวเอง ซึ่งจะสังเกต ในสถานการณ์ ผมรายละเอียด มีความกลัว ไม่มีอะไรมากกว่าการสืบทอดธรรมดาของธรรมชาติมากสาเหตุและผลจากวัยเด็กของฉัน ฉันมีไว้สำหรับเหล่ามนุษย์ของฉันครอบครอง ฉันเจ็บใจมากเป้าเป็น jest ของสหายของฉันทำให้ฉันได้ ผมชอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งสัตว์ และถูก indulged โดยพ่อแม่ของฉันมีสัตว์เลี้ยงที่หลากหลาย เหล่านี้ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาของฉัน และไม่มีความสุขมากเป็นอาหาร และ caressing พวกเขานี้แปลกของอักขระที่เพิ่มขึ้นกับการเจริญเติบโตของฉัน และในกล้าหาญของฉัน ฉันมาจากหนึ่งในแหล่งข้อมูลหลักของฉันของความสุข ผู้ที่ได้จากการเป็นโรคในสุนัขที่ซื่อสัตย์ และ sagacious ฉันต้องแทบไม่ได้ที่จะแก้ไขปัญหาอธิบายธรรมชาติหรือความรุนแรงของการพึงพอใจจึง derivable มีบางสิ่งบางอย่างในใจคอโหด ซึ่งไปตรงหัวใจของเขาที่ได้มีโอกาสเป็นการทดสอบมิตรภาพเล็ก ๆ น้อยๆ และความจงรักภักดีใยเพียงคน รัก unselfish และพร้อมเสียสละตนเองฉันแต่งงานเช้า และมีความสุขในการค้นหาในภรรยาครอบครองที่ไม่ uncongenial กับตัวเอง สังเกตทรงสำหรับสัตว์เลี้ยงภายในประเทศของฉัน เธอหายไม่โอกาสของ procuring ของชนิดสอดคล้องมากที่สุด เรามีนก ปลาทอง หมาดี กระต่าย ลิงเล็ก และแมว หลังนี้ถูกเป็นอย่างยิ่งใหญ่ และสัตว์ สีดำทั้งหมด และ sagacious ยังมีอันตระการตา ในการพูดของเขาปัญญา ภรรยาของฉัน คนที่หัวใจไม่น้อย tinctured กับความเชื่อโชคลาง ได้พูดบ่อย ๆ ถึงโบราณนิยมความ ซึ่งถือว่าแมวสีดำทั้งหมดเป็นทวิทช์สในปลอม เธอนั้นไม่เคยรุนแรงตามจุด - และฉันพูดเรื่องที่ไม่มีเหตุผลดีกว่าเกิดขึ้น เมื่อกี้นี้ จะถูกจดจำดาวพลูโต - คือชื่อของแมว - สัตว์เลี้ยงที่ชื่นชอบของฉันและ playmate ข้าเลี้ยงเขา และเขาร่วมฉันทุกที่ฉันไปเกี่ยวกับบ้าน ได้ ด้วยความยากลำบากแม้ว่า ฉันสามารถป้องกันไม่ให้เขาตามเราผ่านถนนมิตรภาพของเรากินเวลา ในลักษณะนี้ หลายปี ซึ่งฉัน temperament ทั่วไปและอักขระ - ผ่าน instrumentality ของ Intemperance มาร - มี (ฉันหน้าแดงให้รับสารภาพมัน) มีประสบการณ์แก้ไขรุนแรงสำหรับแย่ลง ฉันเติบโตมา แต่ละวัน อารมณ์มาก แปรปรวนมากขึ้น มากขึ้นว่าความรู้สึกของผู้อื่น ฉันเติบโตมา แต่ละวัน อารมณ์มาก แปรปรวนมากขึ้น มากขึ้นว่าความรู้สึกของผู้อื่น ผมประสบเองใช้ภาษา intemperate กับภรรยา ยาว ฉันจะนำเสนอความรุนแรงส่วนตัวของเธอ สัตว์เลี้ยงของฉัน แน่นอน ทำใจการเปลี่ยนแปลงของฉันครอบครอง ฉันไม่เพียงแต่ที่ไม่มีกิจกรรม แต่ ill-used พวกเขา สำหรับดาวพลูโต อย่างไรก็ตาม ฉันยังคงรักษาสัมมาคารวะพอตัดผมจาก maltreating เขาทำไม่ scruple ของ maltreating กระต่าย ลิง หรือแม้แต่ สุนัข โดยบังเอิญ หรือ โดยเสน่หา พวกเขามาในแบบของฉันไว้ แต่โรคของฉันเติบโตตามผมสำหรับโรคใดอยู่เช่นแอลกอฮอล์! -ยาว แม้แต่ดาวพลูโต ที่ตอนนี้กลายเป็นเก่า และดังนั้นค่อนข้าง peevish - ดาวพลูโตได้เริ่มผลของอารมณ์ของฉันป่วยคืนที่หนึ่ง กลับบ้าน มาก intoxicated จากฟ้าของฉันเกี่ยวกับเมือง ฉัน fancied ว่า แมวหลีกเลี่ยงสถานะของฉัน ผมยึดเขา เมื่อ ในเขาตกใจที่ความรุนแรงของฉัน เขาเกิดแผลตามมือเขาฟันเล็กน้อย ความโกรธของนั้นทันทีต้องฉัน ผมรู้ว่าตัวเองไม่ จิตเดิมของฉันดูเหมือน ครั้ง ใช้ของเที่ยวบินจากร่างกายของฉัน และไฟเบอร์ทุกเฟรมของฉันรู้สึกตื่นเต้น malevolence โหดเหี้ยมกว่า กินหล่อเลี้ยง ผมเอาจากฉัน waistcoat กระเป๋าปากกามีด เปิด grasped สัตว์ไม่ดี โดยคอ และจงใจตัดตาของหนึ่งจากซ็อกเก็ต ฉันหน้าแดง เขียน ฉัน shudder ในขณะที่ฉันปากกาชั่วร้าย damnableเมื่อเหตุผลกลับมาเช้า - เมื่อฉันได้นอนหลับออกจากควันของโลกีย์ของคืน - พบความเชื่อมั่นความสยองขวัญ เลือดเย็น สำหรับอาชญากรรมที่ผมเคยผิด ครึ่งหนึ่งครึ่งหนึ่ง แต่มัน เป็น ที่สุด ความรู้สึกเบา และ equivocal และจิตวิญญาณยังคงขาวละเอียด ฉันลดลงอีก เป็นเกิน เร็ว ๆ นี้ จม น้ำในไวน์หน่วยความจำทั้งหมดของหนังสือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมวดำ "เป็นหนึ่งในเอ็ดการ์อัลลันโปเรื่องราวที่น่าจดจำที่สุด. ศูนย์เรื่องรอบแมวสีดำและการเสื่อมสภาพที่ตามมาของชายคนหนึ่ง. เรื่องที่มักจะเชื่อมโยงกับ" หัวใจบอกเล่า "เพราะองค์ประกอบทางจิตวิทยาที่ลึกซึ้งทั้งสอง การทำงานร่วมกัน. "แมวดำ" ปรากฏตัวครั้งแรกในนิงโพสต์เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม 1843 นี้การเล่าเรื่องคนแรกที่ตกอยู่ในดินแดนของสยองขวัญ / วรรณกรรมกอธิคและได้รับการตรวจสอบในการเชื่อมโยงกับรูปแบบของความบ้าและโรคพิษสุราเรื้อรัง. แมวดำสำหรับป่าส่วนใหญ่เล่าเรื่องยังอบอุ่นที่สุดที่ฉันจะปากกาผมไม่ได้คาดหวังหรือเรียกร้องความเชื่อ. บ้าแน่นอนฉันจะไปคาดว่าในกรณีที่ความรู้สึกของฉันปฏิเสธหลักฐานของตัวเอง. แต่นบ้า ฉันไม่ --and มากแน่นอนฉันจะไม่ฝัน. แต่พรุ่งนี้ผมตายและวันฉันจะปรับทุกข์จิตวิญญาณของฉัน. ทันทีวัตถุประสงค์ของฉันคือการวางก่อนที่โลกที่ชัดถ้อยชัดคำชัดถ้อยชัดคำและไม่แสดงความคิดเห็นชุดของ เพียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครัวเรือน. ผลกระทบของพวกเขาในเหตุการณ์เหล่านี้ได้กลัว --have ทรมาน --have ทำลายฉัน แต่ผมจะไม่พยายามที่จะอธิบายให้พวกเขา สำหรับผมแล้วพวกเขาได้นำเสนอน้อย แต่สยองขวัญ --to จำนวนมากที่พวกเขาจะดูเหมือนน่ากลัวน้อยกว่า baroques ปรโลกบางทีสติปัญญาบางคนอาจจะพบซึ่งจะช่วยลดความฝันของฉันไปยังสถานที่ทั่วไปสติปัญญา --some สงบตรรกะมากขึ้นและน้อยกว่าหัวใจเต้นผิดจังหวะของตัวเองซึ่งจะรับรู้ในสถานการณ์ที่ผมรายละเอียดด้วยความกลัวไม่มีอะไร มากกว่าการสืบทอดสามัญของสาเหตุที่เป็นธรรมชาติมากและผลกระทบ. จากวัยเด็กของฉันฉันก็ตั้งข้อสังเกตสำหรับโอวาทและความเป็นมนุษย์การจำหน่ายของฉัน ความอ่อนโยนของหัวใจของฉันก็ยิ่งเห็นได้ชัดเจนเพื่อที่จะทำให้ฉันล้อเล่นของสหายของฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมเป็นคนรักสัตว์และได้รับการตามใจโดยพ่อแม่ของฉันที่มีความหลากหลายที่ดีของสัตว์เลี้ยง เหล่านี้ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ของฉันและไม่เคยมีความสุขมากเมื่อให้อาหารพวกเขาและกอดรัด. ที่แปลกประหลาดของตัวละครนี้ขึ้นอยู่กับการเจริญเติบโตของฉันและในความเป็นลูกผู้ชายของฉันฉันได้รับจากการเป็นหนึ่งในแหล่งที่มาหลักของความสุขของฉัน กับผู้ที่ได้หวงแหนรักสุนัขที่ซื่อสัตย์และไหวพริบผมแทบจะไม่ต้องอยู่ที่ปัญหาของการอธิบายลักษณะหรือความรุนแรงของความพึงพอใจที่ได้มาจึง มีบางอย่างในความรักที่ไม่เห็นแก่ตัวและการเสียสละของเดรัจฉานซึ่งเดินตรงไปที่หัวใจของเขาที่ได้มีโอกาสพบบ่อยในการทดสอบมิตรภาพเล็ก ๆ น้อย ๆ และความจงรักภักดีใยแมงมุมของมนุษย์เพียง. ฉันแต่งงานต้นและมีความสุขที่จะพบใน ภรรยาของผมไม่ได้จำหน่ายไปไม่สบายกับของตัวเอง สังเกตความลำเอียงของฉันสำหรับสัตว์เลี้ยงในประเทศเธอสูญเสียโอกาสของการจัดหาผู้ชนิดที่น่าพอใจมากที่สุด เรามีนกปลาทองปรับสุนัขกระต่ายลิงขนาดเล็กและแมว หลังนี้เป็นสัตว์ที่น่าทึ่งที่มีขนาดใหญ่และสวยงามทั้งสีดำและไหวพริบในการศึกษาระดับปริญญาที่น่าอัศจรรย์ ในการพูดของหน่วยสืบราชการลับของเขาภรรยาของฉันที่หัวใจไม่ได้ tinctured เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีความเชื่อทางไสยศาสตร์ทำพาดพิงบ่อยไปความคิดที่นิยมโบราณซึ่งได้รับการยกย่องทุกแมวสีดำเป็นแม่มดในการปลอมตัว ไม่ว่าเธอเป็นคนที่เคยร้ายแรงเมื่อมาถึงจุดนี้ - และฉันพูดถึงเรื่องที่ทุกคนไม่มีเหตุผลที่ดีกว่าที่มันเกิดขึ้นเพียงแค่ตอนนี้ที่จะจำ. ดาวพลูโต - นี้เป็นชื่อแมว - เป็นสัตว์เลี้ยงตัวโปรดของฉันและเพื่อนคู่หู . ฉันคนเดียวที่เลี้ยงเขาและเขาได้เข้าร่วมฉันทุกที่ที่ฉันไปเกี่ยวกับบ้าน มันก็ยิ่งยากที่ฉันจะป้องกันไม่ให้เขาจากการติดตามเราผ่านถนน. มิตรภาพของเรายังคงอยู่ในลักษณะนี้มานานหลายปีในระหว่างที่อารมณ์ทั่วไปของฉันและตัวอักษร - ผ่านการใช้เป็นเครื่องมือของปีศาจมึนเมา --had (ผม อายที่จะสารภาพว่า) มีประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงที่เลวร้ายกว่า ผมเติบโตขึ้นในแต่ละวันมากขึ้นอารมณ์หงุดหงิดมากขึ้นโดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคนอื่น ๆ ผมเติบโตขึ้นในแต่ละวันมากขึ้นอารมณ์หงุดหงิดมากขึ้นโดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคนอื่น ๆ ฉันได้รับความเดือดร้อนตัวเองในการใช้ภาษามากเกินควรกับภรรยาของฉัน ที่มีความยาวผมยังนำเสนอความรุนแรงส่วนตัวของเธอ สัตว์เลี้ยงของฉันแน่นอนทำให้รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในการจำหน่ายของฉัน ฉันไม่ทอดทิ้งเพียงอย่างเดียว แต่ไม่ดีใช้พวกเขา สำหรับดาวพลูโต แต่ผมยังคงคำนึงเพียงพอที่จะยับยั้งผมจาก maltreating เขาในขณะที่ฉันทำไม่มีศีลธรรมของ maltreating กระต่ายลิงหรือแม้กระทั่งสุนัขเมื่อโดยอุบัติเหตุหรือผ่านความรักของพวกเขามาในทางของฉัน แต่โรคของฉันเติบโตเมื่อฉัน - สำหรับสิ่งที่เป็นเหมือนโรคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ - และที่มีความยาวแม้ดาวพลูโตที่ถูกตอนนี้กลายเป็นเก่าและจึงค่อนข้างเจ้าอารมณ์ - แม้ดาวพลูโตเริ่มที่จะได้สัมผัสกับผลกระทบของอารมณ์ที่ไม่ดีของฉัน. คืนหนึ่ง กลับบ้านมากมึนเมาจากหนึ่งในหลอกหลอนเกี่ยวกับเมืองของฉันฉัน fancied ว่าแมวหลีกเลี่ยงการปรากฏตัวของฉัน ผมยึดเขา; เมื่อในความน่ากลัวของเขาที่ความรุนแรงของฉันเขาลือแผลเล็กน้อยที่มือของฉันกับฟันของเขา โกรธของปีศาจได้ทันทีมีให้ฉัน ผมรู้ว่าตัวเองไม่ได้ จิตวิญญาณเดิมของฉันดูเหมือนในครั้งเดียวที่จะใช้เวลาบินจากร่างกายของฉัน; และมากกว่าโหดเหี้ยมอาฆาตพยาบาท, Gin-หล่อเลี้ยงตื่นเต้นเส้นใยของกรอบของฉันทุก ผมเอามาจากกระเป๋าเสื้อกั๊กของฉันปากกามีดเปิดมันจับสัตว์ที่น่าสงสารจากลำคอและจงใจตัดหนึ่งตาจากซ็อกเก็ต! ผมอายผมเผาไหม้ฉันตัวสั่นในขณะที่ฉันปากกาโหดร้ายน่าเกลียดน่ากลัว. เมื่อเหตุผลที่กลับมาพร้อมกับตอนเช้า --when ผมเคยนอนปิดควันของการทำลายความบริสุทธิ์ของคืน - ครึ่งผมมีประสบการณ์ความเชื่อมั่นของหนังสยองขวัญ, ครึ่งหนึ่งของความสำนึกผิดสำหรับ อาชญากรรมของการที่ผมได้รับความผิด; แต่มันก็เป็นที่ดีที่สุด, ความรู้สึกอ่อนแอและคลุมเครือและจิตวิญญาณที่ยังคงไม่ถูกแตะต้อง ฉันลดลงอีกครั้งในส่วนที่เกินและจมน้ำตายในเร็ว ๆ นี้ความทรงจำของไวน์โฉนดทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แมวสีดำเป็นหนึ่งของ Edgar Allan Poe ที่น่าจดจำมากที่สุดเรื่อง เรื่องศูนย์รอบ ๆแมวสีดำและการเสื่อมสภาพที่ตามมาของผู้ชาย เรื่องราวมักจะเชื่อมโยงกับ " บอกเรื่องราวของหัวใจ " เพราะลึกซึ้งทางจิตองค์ประกอบทั้งสองทำงานร่วมกัน

" แมวดำ " ปรากฏตัวครั้งแรกในเย็นวันเสาร์โพสต์เมื่อ 19 สิงหาคม 1843 .ก่อนเล่าเรื่องคนที่ตกอยู่ในขอบเขตของหนังสยองขวัญ / โกธิค วรรณกรรม และได้ตรวจสอบในความสัมพันธ์กับรูปแบบของความบ้าและโรคพิษสุราเรื้อรัง .




แมวดำในป่ามากที่สุด ยังอบอุ่นที่สุดเล่าเรื่องซึ่งผมให้ปากกา ผมไม่คาดหวังและเรียกร้องความเชื่อ บ้าจริงฉันคงจะคาดหวังให้มัน ในกรณีที่ประสาทสัมผัสของฉันปฏิเสธหลักฐานของตัวเอง ยังบ้าชั้นไม่ได้ . . . และแน่นอน ผมไม่ฝัน

แต่พรุ่งนี้ฉันตาย และวันนี้ผมจะเปิดเผยจิตวิญญาณของฉัน วัตถุประสงค์ของฉันทันทีคือสถานที่ก่อนที่โลกอย่างชัดเจน รัดกุม และไม่มีความคิดเห็น , ชุดของเหตุการณ์ในครัวเรือนเท่านั้น ในผลของเหตุการณ์เหล่านี้มีกลัว -- ได้ทรมาน -- ได้ทำลายฉัน แต่ผมจะไม่พยายามที่จะอธิบายให้พวกเขา สำหรับฉันพวกเขามีแสดงน้อยแต่สยองขวัญ - หลายพวกเขาจะดูน่ากลัวน้อยกว่า baroques . ต่อจากนี้ บางที บางอันอาจจะพบซึ่งจะลดภาพลวงตาของฉันไปที่สถานที่ทั่วไป -- ภูมิปัญญาสงบมากขึ้นตรรกะมากขึ้นและไกลตื่นเต้นน้อยกว่าของผมเองซึ่งจะรับรู้ในสถานการณ์ที่ฉันรายละเอียดกับความกลัวไม่มีอะไรมากกว่าคนธรรมดาการทดแทนตามธรรมชาติมาก และผล


จากวัยเด็กของฉันฉันเป็นข้อสังเกตสำหรับการว่านอนสอนง่ายและความเป็นมนุษย์ของการจัดการ ความอ่อนโยนของหัวใจดังนั้นแม้เด่นให้ฉันคือสหายของฉัน ฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง รักสัตว์ และถูกตามใจจากพ่อแม่ที่มีความหลากหลายที่ดีของสัตว์เลี้ยง กับเหล่านี้ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาของฉันและไม่เคยมีความสุขเมื่อให้อาหาร และปลอบโยนพวกเขา .

ตัวละครประหลาดนี้ขยายตัวเติบโต และในความเป็นลูกผู้ชายของผม ผมได้มาจากมัน หนึ่งในแหล่งข่าวหลักของความสุข ผู้ที่ชื่นชมชอบ ซื่อสัตย์และสุนัขที่ฉลาด ฉันต้องแทบจะไม่เป็นปัญหาของการอธิบายธรรมชาติหรือความเข้มของความพึงพอใจดังนั้นที่ได้มาจากมีบางอย่างในตนเอง เสียสละและไม่เห็นแก่ตัว ความรักของคนซึ่งไปตรงหัวใจของผู้ที่ได้โอกาสทดสอบมิตรภาพเล็ก ๆ น้อย ๆบ่อย ๆและความจงรักภักดีของใยแมงมุมเพียงผู้ชาย

ผมแต่งงาน และมีความสุขที่จะหาเมียไม่ได้นค็อนจีนกับนิสัยของตัวเอง สังเกตความลำเอียงของฉันสัตว์เลี้ยงภายในประเทศเธอสูญเสียโอกาส ในการจัดหาผู้ที่น่าพอใจมากที่สุด เรา มี นก ปลา ทอง ดี สุนัข กระต่าย ลิงเล็ก และแมว หลังนี้มีขนาดใหญ่และสวยงามอย่างน่าทึ่ง สัตว์ ทั้งสีดำ และเฉลียวฉลาดในระดับที่น่าอัศจรรย์ ในการพูดของสติปัญญาของเขา ภรรยา ผู้ที่หัวใจไม่น้อย tinctured ด้วยความงมงายทำให้สติบ่อย ๆความคิดโบราณยอดนิยม ซึ่งถือว่าแมวดำเป็นแม่มดปลอมตัวมา ไม่ได้ว่าเธอเคยจริงจังกับประเด็นนี้ . . . และฉันพูดถึงเรื่องนี้เลย ไม่มีเหตุผลมากกว่านั้นมันเกิดขึ้นตอนนี้ ให้จดจำ

พลูโต . . . นี่มันแมวชื่อ . . เป็นสัตว์เลี้ยงตัวโปรด และเพื่อนเล่น ฉันคนเดียวที่เลี้ยงเขาและเขาได้เข้าร่วมฉันทุกที่ที่ฉันไปเกี่ยวกับเรื่องบ้านมันยังยากที่จะป้องกันไม่ให้เขาจากการติดตามเราผ่านถนน

มิตรภาพของเรายังคงอยู่ ในลักษณะนี้ หลายปี ในระหว่างที่ฉันทั่วไปอารมณ์และตัวละคร -- ผ่านการใช้เป็นเครื่องมือของปีศาจโรคห่า -- ( ฉันอายที่จะยอมรับมัน ) มีประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงที่เลวร้ายกว่า ผมเติบโตขึ้นทุกวันๆ หงุดหงิด มากขึ้น มากขึ้น ขี้โมโหมากขึ้นโดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของผู้อื่น ผมเติบโตขึ้นทุกวันๆ เจ้าอารมณ์ ขี้โมโห มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น โดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของผู้อื่น ฉันได้รับตัวเองใช้ภาษาการทำตามใจมากเกินไปกับภรรยาของฉัน ในที่สุด ผมก็เสนอความรุนแรงส่วนตัวของเธอ สัตว์เลี้ยงของฉัน แน่นอน มีไว้ให้รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในนิสัยของฉัน ผมไม่ใช่แค่หลง แต่ฉันจะใช้มัน สำหรับพลูโต อย่างไรก็ตามฉันยังคงถือว่าเพียงพอที่จะยับยั้งเราจาก maltreating เขา เป็นผมไม่ละอายของ maltreating กระต่าย ลิง หรือแม้แต่สุนัข เมื่อโดยอุบัติเหตุ หรือความรัก พวกเขามาในแบบของผม แต่โรคของฉันเติบโตเมื่อฉัน -- อะไรคือโรค เช่น แอลกอฮอล์ . . . และในที่สุดแม้แต่พลูโต ที่ตอนนี้กลายเป็นเก่าและจึงค่อนข้างขี้งอน แม้แต่พลูโตเริ่มประสบการณ์ผลของอารมณ์ฉันป่วย

คืนนึง กลับมาบ้าน เลยมึน จากหนึ่งใน haunts ของฉันในเมือง ผมชอบที่แมวหลีกเลี่ยงการแสดงตนของฉัน ฉันยึดเขา เมื่อ ในความกลัวของเขาที่รุนแรงของฉัน เขาลือเล็กน้อยบาดแผลบนมือของฉันกับฟันของเขา ความโกรธของปีศาจทันทีสิงฉัน ฉันรู้จักตัวเองอีกต่อไปวิญญาณเดิมดูได้ทันที การใช้เที่ยวบินจากร่างกายของฉันและมากกว่าคิดมุ่งร้าย ทา บ่มเพาะ ตื่นเต้นทุกอณูของกรอบของฉัน ผมเอาจากในกระเป๋าปากกามีด เปิดมัน จับสัตว์ที่น่าสงสาร โดยคอ และจงใจตัดหนึ่งของดวงตาจากเบ้าตา ! ผมหน้าแดง ผมเขียน ผมสั่น ในขณะที่ฉันปากกากันเกิดขึ้น .

เมื่อเหตุผลคืนกับตอนเช้า . . . เมื่อฉันได้หลับไปเอาของคืนราชดำเนิน -- ฉันมีประสบการณ์ความรู้สึกของความน่ากลัวครึ่ง , ครึ่งหนึ่งของความรู้สึกผิด สำหรับความผิดที่ผมได้ผิด แต่มันคือ , ที่ดีที่สุด , ความรู้สึกอ่อนแอ และมีเลศนัย และจิตใจยังคงมิได้ถูกแตะต้อง ฉันอีกครั้ง plunged เป็นส่วนเกิน และในไม่ช้า จมน้ำตายในไวน์ความทรงจำทั้งหมดของโฉนด