Our study indicates that a diet con

Our study indicates that a diet containing WBG at 16% of the total ration DM
(substituted for maize silage, soya bean meal and wheat bran to change the ruminal
undegradable protein from 35% to 39% of CP> for lactating cows during hot weather
significantly increased actual milk yield, 4% fat-corrected milk yield, milk fat content
and yield, and milk TS content from the cows during hot weather. The beneficial effects
of the treatment diet on milk yield and milk fat content and yield were probably due to
the contribution of WBG, which are good sources of methionine and lysine, and RUP
composed of high-quality protein for milk yield (Clark et al., 1987; Cozzi and Polan,
1994). A positive effect of RUP on milk yield and milk fat content might have improved
energy balance by decreasing excessive ruminal ammonia that is energetically costly to
excrete. DMI, milk protein, lactose and NFS contents, body-condition score and blood
plasma components were not significantly affected by the treatment diet in this study.
Porter and Conrad (1975) reported that WBG produced similar responses in lactating
cows to dried brewers grains (DBG) when added at 20% of total ration DM. Murdock et
al. (198 1) reported that DMI was similar for cows fed WBG at 15% and 30% of the total
ration DM. Cows fed WBG produced slightly more milk and milk fat than those fed
SBM. Blood plasma urea was correlated with soluble nitrogen within rations containing
soya bean meal, but not within rations containing WBG. Davis et al. (1983) found that
when WBG increased to 40% of dietary DM, the DMI decreased and WBG was utilized
more efficiently for milk yield than DBG.
Polan et al. (1985) reported that cows fed WBG or DBG diets produced more milk,
and more milk protein and TS than those fed SBM, whereas milk fat production was the
same for all diets. However, there were no differences in milk protein, fat or TS contents
between WBG and DBG diets, or in plasma urea and serum albumin concentrations for
cows fed WBG, DBG and SBM diets. Johnson et al. (1987) found no change in milk
yield and milk composition for cows fed WBG and SBM diets. Higginbotham et al.
(1989) reported that blood serum glucose was not affected, whereas the serum urea
concentration increased in cows fed high rumen degradability protein diets. Cozzi and
Polan (1994) reported that the DBG diet provided more methionine and a similar
quantity of lysine compared with the soya bean meal (SBM) diet. Also, they observed
more milk and milk protein from cows fed the DBG diet than from those fed SBM,
whereas no dietary differences occurred for 3.5% FCM, or per

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราหมายถึงอาหารที่ประกอบด้วย WBG ที่ 16% ของอาหารทั้งหมด DM(ทดแทนไซเลจต่อข้าวโพด ถั่วเหลืองถั่วเขียวรำข้าวสาลีและอาหารการเปลี่ยนแปลงที่ ruminalโปรตีน undegradable จาก 35% 39% ของ CP > สำหรับโครีดนมวัวในช่วงอากาศร้อนเพิ่มนมจริง นมแก้ไขไขมัน 4% ไขมันนมและผลตอบแทน และนม TS เนื้อหาจากวัวในช่วงอากาศร้อน ผลประโยชน์อาหารบำบัดบนผลผลิต และน้ำนมไขมัน และผลผลิตมีคงเนื่องสัดส่วนของ WBG ซึ่งเป็นแหล่งดีของ methionine และแอล-ไลซีน และห้องพักประกอบด้วยโปรตีนคุณภาพสูงสำหรับผลผลิตน้ำนม (Clark et al., 1987 Cozzi และ Polan1994) ได้ผลบวกคือผลผลิตน้ำนมและไขมันนมอาจมีการปรับปรุงสมดุลพลังงาน โดยการลดแอมโมเนีย ruminal มากเกินไปที่หรบ ๆ ค่าใช้จ่ายให้ขับถ่าย DMI โปรตีนนม แล็กโทส และเนื้อหา NFS คะแนนสภาพร่างกาย และเลือดพลาสมาส่วนประกอบไม่มากถูกกระทบจากอาหารรักษาในการศึกษานี้กระเป๋าและคอนราด (1975) รายงานว่า WBG ผลิตตอบสนองที่คล้ายกันในการศึกษาวัวกับ brewers แห้งธัญพืช (DBG) เมื่อเพิ่ม 20% ของยอดรวม ration DM Murdock etal. (198 1) รายงานว่า DMI ที่สำหรับวัวเลี้ยง WBG ที่ 15% และ 30% ของยอดรวมอาหาร DM เลี้ยง WBG วัวผลิตน้ำนมและไขมันนมกว่าเลี้ยงเพิ่มเติมเล็กน้อยSBM ยูเรียในเลือดถูก correlated กับไนโตรเจนละลายภายในได้ประกอบด้วยเหลืองถั่วอาหาร แต่ภาย ในได้ประกอบด้วย WBG ไม่ Davis et al. (1983) พบว่าเมื่อ WBG เพิ่มขึ้น 40% ของอาหาร DM, DMI ลดลง และมีใช้ WBGมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับผลผลิตน้ำนมมากกว่า DBGPolan et al. (1985) รายงานว่า โคได้รับอาหารที่ WBG หรือ DBG ผลิตน้ำนมมากขึ้นและเพิ่มเติมนมโปรตีนและ TS กว่าผู้เลี้ยง SBM ในขณะผลิตไขมันนมสำหรับอาหารทั้งหมดเหมือนกัน อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างไม่มีในนมโปรตีน ไขมัน หรือเนื้อหา TSระหว่างอาหาร WBG และ DBG หรือพลาสม่า serum albumin และยูเรียความเข้มข้นในวัวเลี้ยงอาหาร WBG, DBG และ SBM Johnson et al. (1987) พบไม่มีนมองค์ประกอบผลผลิตและนมสำหรับแม่โคได้รับอาหารที่ WBG และ SBM Higginbotham et al(1989) รายงานว่า ไม่ได้มีการรับผลน้ำตาลในเลือด serum ในขณะที่ยูเรียในซีรั่มเพิ่มความเข้มข้นในแม่โคได้รับอาหารโปรตีนที่ degradability ต่อสูง Cozzi และPolan (1994) รายงานว่า อาหาร DBG ให้ methionine เพิ่มเติมและความคล้ายคลึงกันปริมาณของไลซีนเมื่อเทียบกับอาหารถั่วเหลืองอาหาร (SBM) ยัง พวกเขาสังเกตนมและโปรตีนนมจากวัวขึ้นไปเลี้ยงอาหาร DBG กว่าจากผู้เลี้ยง SBMในขณะที่ไม่มีความแตกต่างของอาหารเกิดขึ้น 3.5% FCM หรือต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าอาหารที่มี WBG ที่ 16% ของอาหารทั้งหมด DM
(แทนการหมักข้าวโพดถั่วเหลืองถั่วอาหารและรำข้าวสาลีที่จะเปลี่ยนกระเพาะหมัก
โปรตีน undegradable จาก 35% ถึง 39% ของซีพี> วัวให้นมบุตรในช่วงอากาศร้อน
อย่างมีนัยสำคัญ ผลผลิตน้ำนมเพิ่มขึ้นจริงผลผลิตน้ำนมไขมันแก้ไข 4% ปริมาณไขมันนม
และผลผลิตและนมเนื้อหา TS จากวัวในช่วงอากาศร้อน. ผลประโยชน์
ของอาหารการรักษาต่อผลผลิตนมและนมปริมาณไขมันและผลผลิตอาจจะเป็นเนื่องจาก
มีส่วนร่วมของ WBG ซึ่งเป็นแหล่งที่ดีของ methionine และไลซีนและโฟโต้
ประกอบด้วยโปรตีนที่มีคุณภาพสูงสำหรับผลผลิตน้ำนม (คลาร์ก, et al, 1987;. Cozzi และ Polan,
1994) ผลกระทบในเชิงบวกของโฟโต้ต่อผลผลิตนมและนม. ปริมาณไขมันอาจมีการปรับปรุง
สมดุลของพลังงานโดยการลดแอมโมเนียมากเกินไปในกระเพาะรูเมนที่เป็นเกลียวค่าใช้จ่ายใน
การขับถ่าย. DMI โปรตีนนมแลคโตสและเนื้อหา NFS คะแนนสภาพร่างกายและเลือด
ส่วนประกอบพลาสม่าที่ไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญจากการรับประทานอาหารการรักษาในการศึกษานี้.
พอร์เตอร์ และคอนราด (1975) รายงานว่า WBG ผลิตที่คล้ายกันในการตอบสนองให้นมบุตร
วัวธัญพืชเบียร์แห้ง (DBG) เมื่อเข้ามาอยู่ที่ 20% ของการปันส่วน DM ทั้งหมด เมอร์และ
อัล (198 1) รายงานว่า DMI เป็นที่คล้ายกันสำหรับวัวที่เลี้ยง WBG ที่ 15% และ 30% ของทั้งหมด
ปันส่วน DM วัวที่เลี้ยง WBG ผลิตนมมากขึ้นเล็กน้อยและไขมันนมกว่าผู้เลี้ยง
SBM ยูเรียพลาสม่าในเลือดมีความสัมพันธ์กับไนโตรเจนที่ละลายน้ำภายในที่มีการปันส่วน
อาหารถั่วเหลืองถั่ว แต่ไม่ได้อยู่ในอาหารที่มี WBG เดวิสและอัล (1983) พบว่า
เมื่อ WBG เพิ่มขึ้นถึง 40% ของ DM อาหารลดลงและ DMI WBG ถูกใช้
อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับผลผลิตน้ำนมกว่า DBG.
Polan et al, (1985) รายงานว่าวัวที่เลี้ยงด้วยอาหาร WBG หรือ DBG ผลิตนมมากขึ้น
และโปรตีนนมมากขึ้นและ TS กว่าผู้เลี้ยง SBM ในขณะที่การผลิตไขมันนมเป็น
อาหารที่เหมือนกันสำหรับทุกคน แต่มีความแตกต่างกันไม่มีโปรตีนนมไขมันหรือเนื้อหา TS
ระหว่าง WBG และอาหาร DBG หรือยูเรียพลาสม่าและความเข้มข้นของโปรตีนชนิดหนึ่งในซีรั่มสำหรับ
เลี้ยงวัว WBG, DBG และ SBM อาหาร จอห์นสันและอัล (1987) พบว่าการเปลี่ยนแปลงในนมไม่มี
ผลผลิตและส่วนประกอบนมสำหรับเลี้ยงวัว WBG และ SBM อาหาร Higginbotham et al.
(1989) รายงานว่าระดับน้ำตาลในเลือดไม่ได้รับผลกระทบในขณะที่ยูเรียเซรั่ม
เข้มข้นที่เพิ่มขึ้นในวัวที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีโปรตีนสูงในการสลายตัวในกระเพาะรูเมน Cozzi และ
Polan (1994) รายงานว่าการรับประทานอาหาร DBG methionine ให้มากขึ้นและที่คล้ายกัน
ปริมาณของไลซีนเมื่อเทียบกับอาหารถั่วเหลือง (SBM) อาหาร นอกจากนี้พวกเขาสังเกตเห็น
นมมากขึ้นและโปรตีนนมจากวัวที่เลี้ยงด้วยอาหาร DBG กว่าจากผู้เลี้ยง SBM,
ในขณะที่ความแตกต่างของการบริโภคอาหารที่ไม่เกิดขึ้น FCM 3.5% หรือต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศึกษาพบว่า อาหารที่มี wbg 16 % ของทั้งหมด ส่วน DM
( ทดแทนข้าวโพดหมักถั่วเหลือง ถั่วป่น และรำข้าวสาลี เพื่อเปลี่ยนโปรตีนในกระเพาะรูเมน
เพราะหมักจาก 35% ถึง 39% ของ CP > เลี้ยงโครีดนมในช่วงอากาศร้อน
เพิ่มขึ้นจริงนม 4 % ไขมันแก้ไขผลผลิตน้ำนม , นมไขมัน
และผลผลิต น้ำนมจากวัว เป็นเนื้อหาในช่วงอากาศร้อนผลประโยชน์
ของอาหารการรักษาต่อผลผลิตน้ำนมและผลผลิตและปริมาณไขมันอาจจะเนื่องจาก
บริจาคของ wbg ซึ่งเป็นแหล่งที่ดีของเมทไธโอนีนและไลซีน และรูป
ประกอบด้วยโปรตีนที่มีคุณภาพสูง สำหรับผลผลิตน้ำนม ( คลาร์ก et al . , 1987 ; คอซซี่ POLAN
และ , 1994 ) ผลบวกของรูปต่อผลผลิตน้ำนมและไขมันอาจจะดีขึ้น
สมดุลพลังงานโดยการลดแอมโมเนียที่แพงมากเกินไปและขะมักเขม้น

ถ่าย . ตามลำดับ โปรตีนนมแลคโตสและ NFS เนื้อหาคะแนนสภาพร่างกายและส่วนประกอบเลือด
ไม่มีผลต่อการรักษาด้วยอาหาร การศึกษานี้
Porter และคอนราด ( 1975 ) ได้รายงานว่า wbg ผลิตการตอบสนองที่คล้ายกัน ?
วัวกับ Brewers ธัญพืชแห้ง ( DBG ) เมื่อเพิ่ม 20% ของ DM เสบียงทั้งหมด เมอร์ด๊อกซ์ร้อยเอ็ด
อัล ( ส่วน 1 ) รายงานที่คล้ายกันดีวัวเลี้ยง wbg 15% และ 30% ของ DM เสบียงทั้งหมด

วัวที่เลี้ยง wbg ผลิตมากขึ้นเล็กน้อยและไขมันนมน้อยกว่าเฟด
4 . ยูเรียไนโตรเจนในเลือดมีความสัมพันธ์กับปริมาณในอาหารที่มี
อาหารถั่วเหลือง แต่ไม่ได้อยู่ในอาหารที่มี wbg .Davis et al . ( 1983 ) พบว่าเมื่อ wbg
เพิ่ม 40% ของการบริโภค DM , DMI ลดลง และ wbg ใช้
มีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับผลผลิตน้ำนมมากกว่า DBG .
POLAN et al . ( 1985 ) ได้รายงานว่า วัวที่เลี้ยง wbg หรือ DBG อาหารผลิตนมมากขึ้น
และโปรตีนนมมากขึ้นและ TS มากกว่าผู้เลี้ยงเป็นฐาน ในขณะที่การผลิตนมไขมัน
เดียวกันทั้งหมด อาหาร อย่างไรก็ตามไม่พบความแตกต่างในโปรตีนนมไขมันหรือ TS และเนื้อหา
ระหว่าง wbg DBG อาหารหรือในยูเรียพลาสมาและซีรัมอัลบูมินความเข้มข้นสำหรับ
วัวเลี้ยง wbg DBG , และอาหาร 4 . จอห์นสัน et al . ( 1987 ) ไม่พบการเปลี่ยนแปลงของผลผลิตน้ำนมและองค์ประกอบน้ำนมของวัวที่เลี้ยง
wbg และอาหาร 4 . ฮิกกินบอเทิม et al .
( 1989 ) รายงานว่าระดับน้ำตาลในเลือดไม่ได้รับผลกระทบ ส่วนซีรั่มยูเรีย
เพิ่มความเข้มข้นของอาหารในกระเพาะวัวสูงการสลายตัวโปรตีนอาหาร คอซซี่ และ
POLAN ( 1994 ) รายงานว่าอาหารที่มีเมทไธโอนีนและ DBG คล้ายกัน
ปริมาณไลซีนเมื่อเทียบกับถั่วเหลืองป่น ( SBM ) อาหาร ยัง , พวกเขาพบ
นมมากขึ้นและโปรตีนนมจากวัวที่ได้รับอาหารจากผู้เลี้ยงมากกว่า DBG SBM
ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างเกิดขึ้น 3.5 % FCM ใยอาหาร หรือต่อ