In the case of vertebrate taxa at t

In the case of vertebrate taxa at the end of the P-T in the Karoo Basin of South Africa, subsequent additional and intensive sampling effort revealed that the stair-stepped pattern was largely removed with the ends of ranges extending much closer to the boundary (Smith and Ward 2001). Given the much coarser-grained and comparatively poorer insect fossil record during the Late Permian, however, it is possible that the P-T extinction actually occurred during the mid- to Late Permian rather than at the last stage of the Permian, encompassing the three time intervals preceding the event (Fig. 4b). An alternative explanation is that sample size is insufficient to demonstrate the Signor–Lipps effect, even though the pattern (Fig. 4b) is consistent with it. Both explanations are consistent with the total diversity data in Fig. 3 and in the turnover of other terrestrial taxa (Retallack 1995). After the “mother of all extinctions,” there is indication of a distinct Middle Triassic rebound as the early phase of the modern insect fauna was established. It is not until the Late Jurassic (Kimmeridgian Stage) that there is evidence for a third major extinction event (Fig. 4b, arrow 3), coinciding with the origin of many new taxa, discussed earlier. The taxa that became extinct undoubtedly represent less competitive, earlier Mesozoic

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนด taxa หลอดจบ P-T ใน Karoo อ่างของแอฟริกาใต้ สุ่มตัวอย่างแบบเร่งรัด และเพิ่มเติมต่อมาพยายามเปิดเผยว่า รูปแบบบันไดก้าวส่วนใหญ่ถูกเอาออก ด้วยปลายของช่วงที่ขยายมากใกล้กับขอบเขต (สมิธและ Ward 2001) กำหนดมาก coarser-เม็ด และดีอย่างหนึ่งย่อมแมลงฟอสระเบียนระหว่างปลาย Permian อย่างไรก็ตาม เป็นที่ดับ P-T จริงเกิดขึ้นในระหว่างกลาง - ไปปลาย Permian แทน ที่ขั้นตอนสุดท้ายของ Permian ครอบคลุมสามเวลาช่วงก่อนเหตุการณ์ (Fig. 4b) คำอธิบายทางเลือกคือขนาดตัวอย่าง insufficient แสดงผล Signor-Lipps แม้ว่ารูปแบบ (Fig. 4b) มีความสอดคล้องกับการ ทั้งคำอธิบายสอดคล้องกับข้อมูลหลากหลายรวม Fig. 3 และการหมุนเวียนของ taxa ภาคพื้นอื่น ๆ (Retallack 1995) หลังจาก "แม่ของ extinctions ทั้งหมด มีการระบุความแตกต่างกลาง Triassic ฟื้นตัวเป็นระยะเริ่มต้นของสัตว์แมลงทันสมัยก่อตั้ง มันไม่ได้จนกว่าจะสายจูราสสิ (Kimmeridgian Stage) ที่มี เป็นหลักฐานมีเหตุการณ์สูญพันธุ์หลักสาม (Fig. 4b ศร 3), เนื่องของ taxa ใหม่หลาย กล่าวถึงก่อนหน้านี้ Taxa ที่กลายเป็นสูญไม่ต้องสงสัยเป็นตัวแทนแข่งขันน้อย ก่อนหน้านี้มีโซโซอิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกรณีที่แท็กซ่าเลี้ยงลูกด้วยนมในตอนท้ายของ PT ใน Karoo ลุ่มน้ำของแอฟริกาใต้พยายามสุ่มตัวอย่างเพิ่มเติมและเข้มข้นต่อมาพบว่ารูปแบบบันไดก้าวถูกลบออกส่วนใหญ่ที่มีปลายของช่วงที่ขยายมากใกล้เขตแดน (สมิ ธ และ วอร์ด 2001) ป.ร. ให้ไว้มากหยาบละเอียดและบันทึกฟอสซิลยากจนเมื่อเทียบกับแมลงในช่วงปลาย Permian แต่ก็เป็นไปได้ว่าการสูญเสีย PT จริงเกิดขึ้นในระหว่างช่วงกลางถึงปลาย Permian มากกว่าในขั้นตอนสุดท้ายของ Permian ที่ครอบคลุมทั้งสามช่วงเวลา ก่อนหน้านี้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น (รูป. 4b) คำอธิบายทางเลือกคือขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่เป็นสาย insuf เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นถึงซินญอ-Lipps ผลแม้ว่ารูปแบบ (รูป. 4b) มีความสอดคล้องกับมัน คำอธิบายที่ทั้งสองมีความสอดคล้องกับข้อมูลที่หลากหลายรวมในรูป 3 และผลประกอบการของแท็กซ่าบกอื่น ๆ (Retallack 1995) หลังจากที่ "มารดาของการสูญพันธุ์ทั้งหมด" มีข้อบ่งชี้ของการฟื้นตัว Triassic กลางที่แตกต่างกันเป็นขั้นตอนแรกของสัตว์แมลงที่ทันสมัย​​เป็นที่ยอมรับ มันไม่ได้จนกว่าจะถึงปลายจูราสสิ (Kimmeridgian เวที) ว่ามีหลักฐานสำหรับเหตุการณ์การสูญเสียใหญ่เป็นอันดับสาม (รูป. 4b ลูกศร 3) ประจวบกับที่มาของแท็กซ่าใหม่ ๆ ที่กล่าวก่อนหน้านี้ แท็กซ่าที่กลายเป็นสูญพันธุ์อย่างไม่ต้องสงสัยเป็นตัวแทนในการแข่งขันน้อยกว่าก่อนหน้านี้หิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกรณีของสัตว์มีกระดูกสันหลังและในตอนท้ายของ p-t ใน Karoo ลุ่มน้ำของแอฟริกาใต้ ที่ตามมาเพิ่มเติมอย่างเข้มข้นและตัวอย่างความพยายามพบว่าบันไดก้าวลวดลายส่วนใหญ่ออกด้วยปลายของช่วงการขยายมากใกล้เขตแดน ( สมิ ธและวอร์ด 2001 ) ได้รับเม็ดหยาบและยากจนมาก โดยแมลงฟอสซิลบันทึกในระหว่าง Permian ล่าช้า อย่างไรก็ตามเป็นไปได้ว่า p-t การสูญเสียเกิดขึ้นจริงๆ ในช่วงกลางถึงปลายยุคเพอร์มากกว่าในขั้นตอนสุดท้ายของเพอร์เมียน ซึ่งครอบคลุมทั้งสามช่วงเวลาที่ผ่านมาเหตุการณ์ ( ภาพ 4B ) คำอธิบายทางเลือกที่ขนาดตัวอย่าง insuf จึง cient ให้ซิน– lipps ผล แม้ว่ารูปแบบ ( ภาพที่ 4B ) สอดคล้องกับมันทั้งคำอธิบายที่สอดคล้องกับความหลากหลายของข้อมูลทั้งหมดในรูปที่ 3 และในการหมุนเวียนของซ่าภาคพื้นดินอื่น ๆ ( retallack 1995 ) หลังจาก " แม่ของการสูญพันธุ์ " มีข้อบ่งชี้ของการตอบสนองที่แตกต่างกันกลางยุคไทรแอสซิกเป็นเฟสแรกของพืชแมลงที่ทันสมัยได้รับการยอมรับมันไม่ได้จนกว่าปลายยุคจูแรสซิก ( เวที kimmeridgian ) ซึ่งมีหลักฐานสำหรับเหตุการณ์การสูญพันธุ์ใหญ่ที่สาม ( ภาพ 4B , ลูกศร 3 ) ประจวบกับที่มาของซ่า ใหม่มากมายที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ ที่ความสูงที่กลายเป็นสูญพันธุ์ไม่ต้องสงสัยเป็นตัวแทนแข่งขันน้อยกว่าก่อนหน้านี้มีโซโซอิก