The pair are separate but usually u

The pair are separate but usually used to reinforce a unified argument - they are often compared to two strands of thought organically converging into one argument, rather than a mechanical deduction. Moreover, Petrarch's own sonnets almost never had a rhyming couplet at the end as this would suggest logical deduction instead of the intended rational correlation of the form.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คู่แยกจากกัน แต่มักจะใช้อาร์กิวเมนต์รวมหนุน - พวกเขามักจะเปรียบเทียบกับสอง strands ของคิด organically บรรจบเป็นอาร์กิวเมนต์หนึ่ง แทนที่หักกล นอกจากนี้ โคลงเปตรากของตัวเองเกือบไม่ได้ rhyming couplet จบเท่านี้แนะนำตรรกะหักแทนความสัมพันธ์เหตุผลวัตถุประสงค์ของแบบฟอร์ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งคู่จะแยกจากกัน แต่มักจะใช้ในการเสริมสร้างการโต้เถียงแบบครบวงจร - พวกเขาจะเทียบมักสองเส้นของความคิดอินทรีย์บรรจบเป็นหนึ่งอาร์กิวเมนต์มากกว่าการหักกล นอกจากนี้ยังมีบทกวีเพทราร์กของตัวเองแทบจะไม่เคยมีคู่บทกวีที่สิ้นสุดเช่นนี้จะขอแนะนำให้หักตรรกะแทนความสัมพันธ์เหตุผลตั้งใจของฟอร์ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คู่ที่แยกต่างหาก แต่มักจะใช้เพื่อเสริมสร้างเอกภาพอาร์กิวเมนต์ -- พวกเขามักจะเปรียบเทียบกับสองเส้นมาบรรจบกันเป็นอาร์กิวเมนต์หนึ่งคิดว่าอินทรีย์ แทนที่จะหักกล นอกจากนี้ sonnets เองแนวฉากคือแทบจะไม่เคยสัมผัสโคลงที่สิ้นสุดนี้จะแนะนำการหักตรรกะ แทนที่จะตั้งใจเชือด ความสัมพันธ์ของ
แบบฟอร์ม