2. Materials and methods2.1. Determ

2. Materials and methods
2.1. Determination of physical characteristics

A well-known export-orientated orchard in Samut Sakhon province, Thailand, was chosen as the source for the young coconuts which provided data for this experiment. Newly harvested young “Nahm Wahn” coconuts of uniform size were purchased every four days beginning on the 170th day after pollination and continuing until the 206th day after pollination. They were transported on the same day to a laboratory at the Department of Agricultural Engineering at Kasetsart University, Kamphaengsaen. While the young coconuts were harvested 170 days after pollination, they require 170–195 days to reach the desirable level of maturity. Those that were harvested between 170 and 180 days after pollination were considered immature. The fruit becomes over-mature after 195 days (Siripanich, 1995). Twenty coconuts were randomly selected in accordance with ASAE Standard (ASAE Standard, 1994). The diameter and height of each fruit sample were measured with a vernier caliper, and the weight was measured on an electronic balance (Sartorius PT 6000V2). The specific gravity of each sample was determined by using the water displacement method described by Mohsenin (1996).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. วัสดุและวิธีการ2.1. การกำหนดลักษณะทางกายภาพสวนที่เน้นส่งออกที่รู้จักในจังหวัดสมุทรสาคร ประเทศไทย ได้รับเลือกเป็นแหล่งมะพร้าวที่ให้ข้อมูลสำหรับการทดลองนี้ เก็บเกี่ยวใหม่ "Nahm Wahn" มะพร้าวเหมือนกันขนาดซื้อทุกสี่วันเริ่มต้นใน 170th วันหลังผสมเกสร และต่อเนื่องจน 206th วันหลังผสมเกสร พวกเขาถูกขนส่งในวันเดียวกันที่ห้องปฏิบัติการที่ให้ฝ่ายเกษตรวิศวกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เกษตรกร ในขณะที่มะพร้าวหนุ่ม หวง 170 วันหลังผสมเกสร พวกเขาต้อง 170-195 วันไปถึงระดับที่ต้องการ ที่ถูกเก็บเกี่ยวระหว่าง 170 และ 180 วันหลังจากผสมเกสรได้ถือว่าอ่อน ผลไม้กลายเป็นมากกว่าผู้ใหญ่หลังจาก 195 วัน (Siripanich, 1995) มะพร้าวที่ยี่สิบได้สุ่มเลือก ASAE มาตรฐาน (ASAE Standard, 1994) เส้นผ่านศูนย์กลางและความสูงของผลไม้แต่ละอย่างถูกวัด ด้วยเวอร์เนียมี และน้ำหนักถูกวัดดุลอิเล็กทรอนิกส์ (PT บริษัทซาร์โทเรียส 6000V2) ความถ่วงจำเพาะของแต่ละอย่างถูกกำหนด โดยใช้วิธีแทนที่น้ำโดย Mohsenin (1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. วัสดุและวิธีการ
2.1 การกำหนดลักษณะทางกายภาพ

ที่รู้จักกันดีสวนผลไม้ส่งออกที่เน้นในจังหวัดสมุทรสาคร, ประเทศไทยได้รับเลือกให้เป็นแหล่งข้อมูลสำหรับมะพร้าวซึ่งให้ข้อมูลสำหรับการทดสอบนี้ เก็บเกี่ยวใหม่หนุ่ม "Nahm Wahn" มะพร้าวขนาดเครื่องแบบกำลังซื้อทุกสี่วันเริ่มต้นในวันที่ 170 หลังจากการผสมเกสรและต่อเนื่องจนถึงวันที่ 206 หลังจากการผสมเกสร พวกเขาถูกส่งตัวในวันเดียวกันไปยังห้องปฏิบัติการที่ภาควิชาวิศวกรรมเกษตรมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์กำแพงแสน ในขณะที่มะพร้าวเก็บเกี่ยว 170 วันหลังจากการผสมเกสรที่พวกเขาต้องการ 170-195 วันที่จะถึงระดับที่น่าพอใจของการกำหนด ผู้ที่ถูกเก็บเกี่ยวระหว่าง 170 และ 180 วันหลังจากการผสมเกสรได้รับการพิจารณาที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ผลไม้จะกลายเป็นผู้ใหญ่มากกว่าหลังจาก 195 วัน (ศิริ, 1995) ยี่สิบมะพร้าวถูกสุ่มเลือกให้สอดคล้องกับ ASAE มาตรฐาน (ASAE มาตรฐาน 1994) เส้นผ่าศูนย์กลางและความสูงของกลุ่มตัวอย่างผลไม้แต่ละวัดมี caliper vernier และรับน้ำหนักได้วัดความสมดุลอิเล็กทรอนิกส์ (Sartorius PT 6000V2) แรงโน้มถ่วงที่เฉพาะเจาะจงของแต่ละตัวอย่างถูกกำหนดโดยใช้วิธีการกำจัดน้ำอธิบายโดย Mohsenin (1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . วัสดุและวิธีการ2.1 . การกำหนดลักษณะทางกายภาพการส่งออก orientated สวนผลไม้ที่รู้จักกันดีในจังหวัดสมุทรสาคร ประเทศไทย ได้รับเลือกให้เป็นแหล่งสำหรับมะพร้าวอ่อนที่ให้ข้อมูลสำหรับการทดสอบนี้ เก็บเกี่ยวใหม่หนุ่ม " น้ำว่าน " มะพร้าวขนาดสม่ำเสมอ ซื้อทุก 4 วัน เริ่มต้นที่เติมวัน หลังการผสมเกสรและต่อเนื่องจนถึง 206 วัน หลังการผสมเกสร พวกเขาถูกส่งในวันเดียวกันกับห้องปฏิบัติการที่ภาควิชาวิศวกรรมเกษตร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสน ขณะที่มะพร้าวยังเก็บเกี่ยว 170 วัน หลังจากการผสมเกสร พวกเขาต้องการ 170 – 195 วันถึงระดับที่พึงประสงค์ของวุฒิภาวะ ผู้ที่ถูกเก็บเกี่ยวระหว่าง 170 - 180 วัน หลังการผสมเกสร ถือว่าเป็นเด็กไม่รู้จักโต ผลไม้กลายเป็นมากกว่าผู้ใหญ่หลังจาก 195 วัน ศิริพานิช , 1995 ) ยี่สิบมะพร้าวสุ่มตามมาตรฐาน ( มาตรฐานเซ่เซ่ , 1994 ) เส้นผ่าศูนย์กลางและความสูงของผลไม้แต่ละตัวอย่างถูกวัดด้วยเวอร์เนียร์คาลิเปอร์และถูกวัดบนยอดอิเล็กทรอนิกส์ ( Sartorius PT 6000v2 ) แรงโน้มถ่วงที่เฉพาะเจาะจงของแต่ละตัวอย่างที่กำหนดโดยการใช้วิธีการบรรยายโดยแทนที่น้ำ mohsenin ( 1996 )