“We have finally finished traversin

“We have finally finished traversing that icy plain. The lifeless icy plain was separated from this paradise by a river.”

Yi Yun marveled at the fascinating Great Empress mystic realm.

Beside Yi Yun, Lin Xintong mused, “I have some comprehensions. The icy plain we just traversed is extreme in cold Yin…And the lava lake you mentioned before where you plucked the red lotus was that of extreme Yang.”

“Be it pure Yang or pure Yin, they will result in a land of death. And on this other side of the river, it is filled with Yin-Yang energies. They are as one here, and in this way, the natural laws result in this vibrant scene…”

“This is probably what the greatest revelation given to me by the extreme frost icy plains…”

Yin-Yang balance was actually one of the most simple of reasonings. Despite people knowing such a simple reasoning, pushing this idea to the extreme was not that simple.

When pure Yin and pure Yang met each other, sometimes it would not be a Yin-Yang harmony, but it could result in conflict, which each killing the other.

“Oh? There’s a palace there!”

Lin Xintong pointed with her hand. Yi Yun looked over and indeed, he saw a palace surrounded by beautiful flowers and trees.

The palace was not magnificent, but it gave an exquisite feeling. It perfectly blended with the surroundings, giving one a harmonious and natural feeling.

“Let’s go over.”

Lin Xintong held Yi Yun’s hand and walked towards the palace. The God Advent Tower’s Item Spirit had previously said that after she traversed the extreme frost icy plains, she would obtain an opportunity that she deserved, which was a chance to reverse her fate.

And this sudden appearance of a palace made Lin Xintong feel like it was a summoning from deep within her heart…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เราก็เสร็จภายที่ล้วนเป็นน้ำแข็ง ราบน้ำแข็งตายถูกแยกออกจากสรวงสวรรค์ตามแม่น้ำ"ยียุน marveled ในดินแดนลึกลับเอ็มเพรสดีน่าสนใจข้างยียุน หลินซินตง mused "ได้จับบาง ราบน้ำแข็งเราก็ถูกตรวจสอบเป็นรุนแรงในหยินเย็น... และทะเลสาบลาวาที่คุณกล่าวถึงก่อนที่คุณดึงบัวแดงที่ยางมาก""ยางบริสุทธิ์หรือบริสุทธิ์หยิน พวกเขาจะส่งผลให้ดินแดนแห่งความตาย และจากนี้อีกด้านหนึ่งของแม่น้ำ มันเต็มไป ด้วยพลังหยินหยาง พวกเขาเป็นหนึ่งเดียวที่นี่ และด้วย วิธีนี้ ผลการค้นหากฎหมายธรรมชาติในฉากนี้มีชีวิตชีวา...""นี่อาจจะเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเปิดเผยทำให้ราบน้ำแข็งน้ำแข็งมาก..."หยินหยางสมดุลเป็นจริงหนึ่งง่ายที่สุดของ reasonings แม้ มีผู้รู้ดังกล่าวเป็นเหตุผลง่าย ๆ ผลักดันแนวคิดนี้ไปมากได้ไม่ง่ายเมื่อบริสุทธิ์ Yin และ Yang บริสุทธิ์พบกัน บางครั้งมันจะไม่ความสามัคคีหยินหยาง แต่มันอาจทำให้เกิดความขัดแย้ง แต่ฆ่าอีก"โอ้ มีพระราชวังมี"หลินซินตงชี้ ด้วยมือของเธอ ยียุนมองมากกว่า และแน่นอน เขาเห็นพระราชวังล้อมรอบ ด้วยต้นไม้และดอกไม้สวยงามพระราชวังไม่ได้งดงาม แต่มันให้ความรู้สึกสวยงาม มันสมบูรณ์แบบผสมกับสภาพแวดล้อม ให้ความรู้สึกกลมกลืน และเป็นธรรมชาติหนึ่ง"ลองไปกว่านี้"หลินซินตงยียุนมือถือ และเดินเข้าสู่พระราชวัง จิตวิญญาณของพระเจ้ามาถึงอาคารสินค้าได้กล่าวก่อนหน้านี้ว่า หลังจากที่เธอถูกตรวจสอบ มากฟรอสท์ราบน้ำแข็ง เธอจะได้รับโอกาสที่เธอสมควร ซึ่งเป็นโอกาสที่จะกลับชะตากรรมของเธอและนี้ฉับพลันของวังซินตงหลินรู้สึกเหมือนมันเป็นการเรียกจากส่วนลึกภายในหัวใจของเธอ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เราได้เสร็จสิ้นในที่สุดภายในที่ธรรมดาน้ำแข็ง ที่ราบน้ำแข็งไม่มีชีวิตชีวาถูกแยกออกจากสวรรค์แห่งนี้โดยแม่น้ำ. "

ยี่หยุนประหลาดใจที่น่าสนใจที่ดีคุณหญิงลึกลับอาณาจักร.

นอกจากยี่หยุนหลิน Xintong รำพึงว่า" ผมมี comprehensions บาง ที่ราบน้ำแข็งเราก็เหี่ยวแห้งเป็นมากในหยินเย็น ... และทะเลสาบลาวาที่คุณกล่าวถึงก่อนที่คุณดึงดอกบัวสีแดงเป็นที่ของมากยาง. "

" ไม่ว่าจะเป็นที่บริสุทธิ์ยางหรือบริสุทธิ์หยินก็จะส่งผลให้เกิดในดินแดนแห่งความตาย และในด้านอื่น ๆ ของแม่น้ำก็จะเต็มไปด้วยพลังหยินหยาง พวกเขาจะเป็นหนึ่งในที่นี่และในลักษณะนี้กฎหมายธรรมชาติส่งผลให้ในฉากที่สดใสนี้ ... "

" นี่อาจเป็นสิ่งที่เปิดเผยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่มอบให้กับฉันโดยที่ราบน้ำแข็งน้ำค้างแข็งมาก ... "

ความสมดุลหยินหยางเป็นจริงมากที่สุดแห่งหนึ่ง ที่เรียบง่ายของเหตุผล แม้จะมีคนที่รู้ดังกล่าวเป็นเหตุผลง่ายๆผลักดันความคิดนี้ไปมากก็ไม่ง่าย.

เมื่อบริสุทธิ์หยินและบริสุทธิ์ยางพบกันบางครั้งก็จะไม่เป็นความสามัคคีหยินหยาง แต่มันอาจจะส่งผลให้เกิดความขัดแย้งซึ่งแต่ละฆ่า อื่น ๆ .

"โอ้? มีพระราชวังที่นั่น! "

หลิน Xintong ชี้ด้วยมือของเธอ ยี่หยุนมองไปและแน่นอนเขาเห็นพระราชวังล้อมรอบด้วยดอกไม้ที่สวยงามและต้นไม้.

พระราชวังก็ไม่งดงาม แต่มันให้ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยม มันผสมผสานกันอย่างลงตัวกับสภาพแวดล้อมให้เป็นหนึ่งในความรู้สึกที่กลมกลืนและเป็นธรรมชาติ.

"Let 's ไปกว่า."

หลิน Xintong มือถือยี่หยุนและเดินไปพระราชวัง พระเจ้าจุติทาวเวอร์วิญญาณของรายการที่เคยกล่าวว่าหลังจากที่เธอเดินทางข้ามน้ำค้างแข็งรุนแรงที่ราบน้ำแข็งเธอจะได้รับโอกาสที่เธอสมควรได้รับซึ่งเป็นโอกาสที่จะย้อนกลับชะตากรรมของเธอหนึ่ง.

และนี่ฉับพลันลักษณะของพระราชวังที่ทำหลิน Xintong รู้สึกเช่นนั้น ถูกเรียกจากส่วนลึกภายในหัวใจของเธอ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ในที่สุดเราก็เสร็จประมาณว่าน้ำแข็งธรรมดา ที่ราบน้ำแข็งตายก็แยกจากสวรรค์นี้ โดยแม่น้ำ”อียุน marveled ที่น่าสนใจดี จักรพรรดินี มิสติก อาณาจักรนอกจาก อี ยุนหลิน xintong รำพึง " ฉันมีรายการ . Icy ธรรมดาเราก็เดินทางไป คือ ความหนาว ยิน . . . . . . . และทะเลสาบลาวาที่คุณพูดถึงที่คุณถอนบัวแดงที่ extreme ยาง " ." ให้มันบริสุทธิ์ หรือบริสุทธิ์ หยิน หยาง พวกเขาจะมีผลในดินแดนแห่งความตาย และในด้านอื่น ๆของแม่น้ำ มันเต็มไปด้วยพลังหยิน หยาง . พวกเขาเป็นหนึ่งที่นี่ และในวิธีนี้ กฏธรรมชาติ " สดใส " ฉากนี้ . . . . . ." นี่อาจจะเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเปิดเผยให้โดยน้ำค้างแข็งน้ำแข็งมากราบ . . . . . . . "สมดุลหยิน - หยาง เป็นหนึ่งในที่ง่ายที่สุดของการมีเหตุผล แม้จะมีคนรู้จักเช่นเหตุผลง่าย , ผลักดันความคิดนี้ให้มากมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นเมื่อหยินและหยางบริสุทธิ์บริสุทธิ์พบกัน บางครั้งมันก็ไม่ได้เป็น หยิน - หยาง ความสามัคคี แต่มันอาจส่งผลให้เกิดความขัดแย้ง ซึ่งแต่ละฆ่าอื่น ๆ" โอ้ มันมีพระราชวัง ! "หลิน xintong ชี้ด้วยมือเธอ อียุนมองมากกว่า และแน่นอน เขาเห็นพระราชวังล้อมรอบด้วยดอกไม้ที่สวยงามและต้นไม้วังก็ไม่งดงาม แต่มันให้ความรู้สึกที่งดงาม มันสมบูรณ์ผสมผสานกับสภาพแวดล้อมให้ความรู้สึกกลมกลืนกับธรรมชาติ" ไปกันเถอะ "หลิน xintong จับมืออียุนเดินไปที่พระราชวัง เทพจุติ ทาวเวอร์ของวิญญาณที่เคยบอกว่าหลังจากเธอเดินทางไปสุดโต่งน้ำค้างแข็งน้ำแข็งที่ราบ , เธอจะได้รับโอกาสที่สมควร ซึ่งเป็นโอกาสที่จะย้อนกลับโชคชะตาของเธอและลักษณะนี้อย่างฉับพลันของพระราชวังทำให้หลิน xintong รู้สึกเหมือนมันเรียกจากส่วนลึกของหัวใจเธอ . . . . . . .