Ah, the Jeff Formula. It's so devoi

Ah, the Jeff Formula. It's so devoid of effort and originality, and leads to such homogeneous characters. Like the Bloody Painter, for example. Don't believe me? Well, let's get drawing, and Riff this bitch so I can prove it.

This is Helen, 14 years old.

Can we have a 15 year old Jeff knockoff? Please? Just to do something different?

His dark circles

Wait, he? Helen’s a guy? His parents must really hate him if they name him Helen.

feel as if he has never slept enough. He doesn't care about his messy black hair, since he doesn't like to put too much effort on tidying himself up; it’s unnecessary.

I’m probably going to be saying the same about this story later.

His seat is at the back of the classroom, next to the window; he always sits there drawing quietly, as it is like everything to him. He doesn't like to socialize with people, making him a lonely one.

“The Lonely One,” coming soon from Lifetime.

There was a person being pushed to the floor after school.

That’s Tom, who is always the victim of bullying, not because he did anything before, it’s just the dislikes of people around him. These things happen often, and Helen is used to it. Though he does feel bad for Tom, he doesn't want to interfere, as it is quite bothersome.

Screw helping people! That’s just bothersome.

During recess, Judy

Who the hell is Judy?

says she’s missing her watch as she searches for it. Helen doesn't help her, since it’s none of his business.

Suddenly, someone sees something flashing in Helen’s bag. “What’s this?”

(Helen): The souls of the innocent.

Ban says, as he puts his hand into the bag, and takes out a watch that is trimmed with fake diamonds. Helen is very surprised to see it, as he does not know how it got there. “Ah! That’s my watch!” Judy receives the watch from Ban after seeing the situation. Both of them stare at Helen with a weird glare. “It’s not me,” says Helen, who is still drawing on his notebook without raising his head a bit. “Yeah right,” Judy leaves the classroom with Ban as she concludes.

Silly question time: Who is Ban, and what kind of name is Ban? It’s almost as stupid as Liu.

The following day, as usual, Helen sits at his table drawing. She

Ok, can Helen make up his/her mind about his/her gender?

notices that the atmosphere doesn't feel right around him; people start whispering about him, and even a few starts calling him a “Thief”. He decides not to explain for himself, as he knows that it’s useless to do so. As time passes, Helen becomes the new target or victim for people to bully; everything he does now is being exaggerated.

(Helen): -stands up-

(Bully): That asshole’s standing up! He’s going to take over the school!

He doesn't like it, but he doesn't resist. He keeps the feelings in his heart, keeping silent. Until one day, Ban came to him and snatched his notebook, with his unfinished drawings on it. “Always doing these meaningless things.” Says Ban as he tears down a few pages of drawings, tearing them into pieces, wanting to see Helen’s reaction. At this rate, the feelings that he has been holding bursts out. He punches Ban in the face,

FALCON PUNCH!

and starts the fight. Helen isn't that powerful however, so he was beaten up in no time. Other students went to see the fight, without stopping it; some people even stomped him in his face and stomach.

Well, at least he isn't overpowered like Jeff.

Right after the bell rings, everyone stops what they're doing and went back to their seats before the teacher came. Helen returned to his seat, as if nothing happened. The teacher enters the room later on, “Oh my, Helen! What happened?” Helen has so many visible bruises on him that the teacher notices right after he enters the room. Everybody turns to look at him, waiting for him to give a response while glaring at him with a murderous look.

And the teacher, of course, doesn’t notice this.

“I fell from the stairs, Miss.” Helen replies as the glares disappear. After returning home from school, his parents also ask him what happened, and he responds with the same answer. The blue jacket he is wearing covers all of the bruises other than those on his face. His parents believe it without doubts.

(Narrator): …because every adult is an idiot in this story.

Usually, when Helen’s parents ask him about how he is at school, he always says he’s fine. He even lied about making a lot of friends, living happily every day. Helen refuses to tell his parents the truth, since he doesn't want to make his parents worry about him.

A few months later, he has gotten used to the negative comments about him, and getting hit or humiliated has been a normal event for him; he is completely immune to these things now. Who framed him in the first place? Why did the culprit do this? This doesn’t matter anymore. Nothing matters anymore now. “Hi! You there?” Helen receives a message from an unknown user on Facebook. “Who're you?” He replies.

(Person): What, are you dense? Are you retarded or something? Who the hell do you think I am? I’m the goddamn Batman!

“I’m Tom, your classmate.”

I’d much prefer if that were Batman.

Tom has never interacted with him before. This surprised him a bit. “What is it?” Helen says. “Um… are you alright?” “It’s none of your business.” Helen concludes Tom’s question. Tom types for a while before coming up with, “Listen, I know how u feel right now. You’re in the same situation as I am. I really want to help u, but I can’t… sorry.” Afterwards, Tom and Helen text each other for a long time, and Helen feels much better after telling him all the pain and feelings he has been through.

…they’re going to fall in love, aren’t they?

He can even joke around with Tom, often using “ : )” to show his happiness. This is the first time he thinks he has made a friend. It is a warm weather in the afternoon. “Come meet me on the roof after the first period in the afternoon. We need to talk, don’t ask me why.” texted Tom last night. Following his instructions, Helen meets Tom on the roof, waving his hand and walking towards him, saying “Hey Tom! What’s up, friend?”

“Um… I have something to say…something important…” says Tom with a serious face.

(Tom): I’m pregnant, and you’re the father!

“Remember the watch thieving incident?” How could Helen forget about it? That was how he started suffering! Helen nods to show he remembers.

“I was the culprit!” Tom looked down, scared to look into his eyes.

“WHAT?!” Helen was shocked.

“I stole Judy’s watch and framed you as the culprit.”

“Why did you do this?”

“With you as the new target of victim, my life is much better.” Tom smirks.

So you tell him this on the roof because…?

It’s true however that, when everybody decides to bully Helen, they won’t bother Tom anymore. He’s just like an abandoned toy. For him that is totally perfect. As long as he keeps silent he will be able to live his school life safe and sound. He succeeded; the plan was outstandingly perfect. Helen grabs the collar of his shirt, and, after pushing around a bit, they ended up near the edge of the roof. Tom slips and falls from the roof. Helen instantly grabs his hand, and tries to pull him back up, but Helen does not have that much strength to do so.

“I’m so sorry, Helen.” Tom falls.

Tom’s perfect plan, everyone!

Helen closes his eyes, scared to look at what’s going to happen. He cannot imagine what will happen to one after falling from a 6 story tall building. After the policemen arrive, they have an interview with Helen. He was too horrified by the accident, however, to say even a word. Once again, Helen becomes the topic of discussion between students.

Some people thought Helen pushed Tom from the roof, but most of the others think that Tom committed suicide, and Helen failed saving him, because they saw him grabbing Tom’s hand before he fell. That night, Helen was in his room crying, shivering, and he cannot stop the guiltiness form that is growing inside of her. He needed to calm down. Suddenly, a thought flashed in his mind: “It’s not my fault that Tom died. He deserved to die!” This made him feel much better, and his guilt began to fade away, too. Helen creepily smiles, “Tom has had his punishment… I suppose it’s time for others to have theirs, isn’t it?” His cries turn into laughter in the dark.

(Narrator): And thus Helen became known as the Spanker.

Helen’s classmates decide to have a party on the day of Halloween, but it’s not to celebrate Halloween,

(Narrator): …it’s to worship Satan.

it’s just to have their friends come together to party. Of course, Helen was not invited to the party. The night before the day of Halloween Judy and Maggie were texting each other on Facebook. Both of them live in the school dorm, and Judy’s room is next to Maggie’s.

09:03 – Judy: who’s going to come on tomorrow’s party? I’m so excited : D

09:03 – Maggie: most of our class will be there. But I texted Ban so many times, and even though all the messages I sent are read, he just never replies to me. The hells wrong with him?

(Judy): Should I list it in alphabetical order?

09:04 – Judy: he’s probably working I guess

09:06 – Maggie: something weird is happening…I’ve been hearing footsteps coming from my door for a long time…I think someone’s walking around the dorm

09:06 – Maggie: wait, I’ll go check (Using the hole on the door, Maggie saw something unusual…)

09:07 – Maggie: o my god!! there’s a guy outside who’s wearing a mask and a blue jacket, and he’s holding a knife. and HES ALL BLOODY!!

(Maggie): And rather than run, I decided to text you!

09:07 – Maggie: f**k! he’s knocking my door now

09:08 – Maggie: oh god oh god oh god!!!!

09:08 – Judy: just calm down, and find a weapon or something

09:08 – Judy: protect yourself!

09:09 – Maggie: She’s turning the doorknob, good thing I locked it

I thought you said whatever was goin

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อา เจฟสูตร มันเป็นไร้ความพยายามและความคิดริเริ่ม และนำอักขระดังกล่าวเป็นเนื้อเดียวกัน เช่นจิตรกรที่เลือด ตัวอย่าง อย่าเชื่อผมหรือไม่ ดี เรารับวาดรูป และ Riff บ้านี้เพื่อสามารถพิสูจน์มันนี่คือเฮเลน 14 ปีเราได้การ knockoff เจฟอายุ 15 ปี โปรด เพียงแค่ทำในสิ่งที่แตกต่างกันคล้ำของเขารอ เขา เฮเลนของผู้ชายหรือไม่ พ่อแม่ต้องจริง ๆ เกลียดเขาถ้าเขาชื่อเขาเฮเลนรู้สึกว่าเขาไม่เคยได้นอนหลับเพียงพอ เขาไม่สนใจผมสีดำของเขายุ่ง เนื่องจากไม่ชอบใส่มากเกินไปพยายาม tidying เองค่า จึงไม่จำเป็นฉันคงจะพูดเหมือนกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลังเขานั่งอยู่ด้านหลังห้องเรียน ติดหน้าต่าง เขาเสมออยู่มีรูปวาดอย่างเงียบ ๆ มันเป็นเหมือนทุกอย่างกับเขา ไม่ชอบเข้าสังคมกับคน ทำให้เขาหนึ่งโดดเดี่ยวการโดดเดี่ยวหนึ่ง" มาจากอายุการใช้งานเร็ว ๆ นี้มีคนกำลังผลักดันในพื้นที่หลังโรงเรียนเป็นทอม ผู้เป็นเหยื่อของ bullying ไม่ได้ เพราะเขาไม่ได้อะไรก่อน มันเป็นเพียงแค่ไม่ชอบของผู้คนรอบข้างเขา สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นบ่อย ๆ และเฮเลนเป็นใช้ได้ ว่าเขารู้สึกไม่ดีสำหรับทอม เขาไม่ต้องการยุ่ง ก็ค่อนข้าง bothersomeสกรูที่ช่วยคน ที่เป็นเพียง bothersomeระหว่างย่อมุม Judyใครนรกเป็น Judyกล่าวว่า เธอหายไปดูของเธอเป็นเธอค้นหามัน เฮเลนไม่ช่วยเธอ เนื่องจากเป็นธุรกิจของเขาไม่มีทันใดนั้น บางคนเห็นอะไรแวบ ๆ ในถุงของเฮเลน "นี่คืออะไร"(เฮเลน): ชีวิตของผู้บริสุทธิ์บ้าน กล่าวว่า เขาทำให้มือของเขาเข้าไปในกระเป๋า และจะออกดูที่ตัดกับเพชรปลอม เฮเลนได้ประหลาดใจมากที่เห็น เขาไม่รู้ว่ามันมีได้ "อา นั่นคือนาฬิกาของฉัน" Judy รับนาฬิกาจากบ้านหลังจากได้เห็นสถานการณ์ ทั้งสองอย่างมองที่เฮเลนกับแสงจ้าแปลก "ไม่ใช่ฉัน กล่าวว่า เฮเลน ที่ยังคงต้องการวาดในสมุดบันทึกของเขาโดยไม่ต้องยกศีรษะเล็ก "ใช่ขวา Judy เหลือห้องเรียนบ้านเธอสรุปเวลาถามโง่: ที่บ้าน และชนิดของชื่อ บ้าน เกือบเป็นโง่เป็นเล่าได้วันต่อไป ตามปกติ เฮเลนอยู่ที่ตารางของเขาวาด เธอตกลง เฮเลนสามารถทำขึ้นเขา/เธอจิตใจเกี่ยวกับเพศเขา/เธอประกาศที่บรรยากาศไม่รู้สึกขวาที่เขา คนเริ่มวิสเปอริ่งเกี่ยวกับเขา และแม้กระทั่งไม่กี่เริ่มเรียกเขา "ขโมย" เขาตัดสินใจไม่สำแดงตน เป็นเขารู้ว่า มันเป็นประโยชน์ที่จะทำ เป็นเวลาผ่านไป เฮเลนกลายเป็น เป้าหมายใหม่หรือเหยื่อคนรังแก ทุกเรื่องตอนนี้เป็นการปรับสมดุลของแสง(เฮเลน): -หมายถึงค่า -(ใหญ่อวด): asshole ที่ของยืนขึ้น เขากำลังจะไปโรงเรียนไม่ชอบมัน แต่เขาไม่ต่อต้าน เขาคงรู้สึกใจ ทำให้เงียบ จนกระทั่งวันหนึ่ง บ้านมากับเขา และกระชากโน้ตของเขา มีภาพวาดของเขายังไม่เสร็จสิ้นนั้น "มักจะทำสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้" กล่าวว่า บ้านเขาน้ำตาลงกี่หน้าของภาพวาด ฉีกออกเลยเป็นชิ้น อยากดูปฏิกิริยาของเฮเลน ที่นี้ ความรู้สึกที่เขาถือครองระเบิดออก เขาเจาะบ้านหน้าฟอลคอนหมัดและเริ่มต้นการต่อสู้ เฮเลนไม่ที่มีประสิทธิภาพอย่างไรก็ตาม เพื่อให้เขาถูกตีค่าในเวลาไม่นาน นักเรียนคนอื่น ๆ ไปดูการต่อสู้ โดยไม่หยุดมัน บางคนแม้แต่ stomped เขาในท้องและใบหน้าของเขาดี น้อยเขาไม่ได้กำเช่นเจฟทันทีหลังจากระฆังแหวน ทุกคนหยุดสิ่งที่พวกเขากำลังทำ และก็กลับเข้าไปนั่งก่อนครูมา เฮเลนกลับไปที่นั่งของเขา เป็นถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ครูเข้าห้องในภายหลัง, " Oh ฉัน เฮเลน เกิดอะไรขึ้น" เฮเลนมีหลายเห็น bruises บนเขาว่า ครูสังเกตพบว่า หลังจากที่เขาเข้าห้องขวากัน ทุกคนหันไปมองเขา รอเขาให้การตอบสนองขณะแกลริงที่เขากับมอง murderousและครู แน่นอน ไม่สังเกตนี้"ฉันร่วงลงมาจากบันได มิส" เฮเลนตอบกลับเป็นรวมหายไป หลังจากกลับบ้านจากโรงเรียน พ่อยังถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วเขาตอบ ด้วยคำตอบเดียว เสื้อสีฟ้าที่เขาสวมใส่ครอบคลุมขอดใช่บนใบหน้าของเขาทั้งหมด พ่อแม่ของเขาเชื่อว่ามันไม่ มีข้อสงสัย(Narrator): …because every adult is an idiot in this story.Usually, when Helen’s parents ask him about how he is at school, he always says he’s fine. He even lied about making a lot of friends, living happily every day. Helen refuses to tell his parents the truth, since he doesn't want to make his parents worry about him.A few months later, he has gotten used to the negative comments about him, and getting hit or humiliated has been a normal event for him; he is completely immune to these things now. Who framed him in the first place? Why did the culprit do this? This doesn’t matter anymore. Nothing matters anymore now. “Hi! You there?” Helen receives a message from an unknown user on Facebook. “Who're you?” He replies.(Person): What, are you dense? Are you retarded or something? Who the hell do you think I am? I’m the goddamn Batman!“I’m Tom, your classmate.”I’d much prefer if that were Batman.Tom has never interacted with him before. This surprised him a bit. “What is it?” Helen says. “Um… are you alright?” “It’s none of your business.” Helen concludes Tom’s question. Tom types for a while before coming up with, “Listen, I know how u feel right now. You’re in the same situation as I am. I really want to help u, but I can’t… sorry.” Afterwards, Tom and Helen text each other for a long time, and Helen feels much better after telling him all the pain and feelings he has been through.…they’re going to fall in love, aren’t they?He can even joke around with Tom, often using “ : )” to show his happiness. This is the first time he thinks he has made a friend. It is a warm weather in the afternoon. “Come meet me on the roof after the first period in the afternoon. We need to talk, don’t ask me why.” texted Tom last night. Following his instructions, Helen meets Tom on the roof, waving his hand and walking towards him, saying “Hey Tom! What’s up, friend?”“Um… I have something to say…something important…” says Tom with a serious face.(Tom): I’m pregnant, and you’re the father!“Remember the watch thieving incident?” How could Helen forget about it? That was how he started suffering! Helen nods to show he remembers.“I was the culprit!” Tom looked down, scared to look into his eyes.“WHAT?!” Helen was shocked.“I stole Judy’s watch and framed you as the culprit.”“Why did you do this?”“With you as the new target of victim, my life is much better.” Tom smirks.So you tell him this on the roof because…?It’s true however that, when everybody decides to bully Helen, they won’t bother Tom anymore. He’s just like an abandoned toy. For him that is totally perfect. As long as he keeps silent he will be able to live his school life safe and sound. He succeeded; the plan was outstandingly perfect. Helen grabs the collar of his shirt, and, after pushing around a bit, they ended up near the edge of the roof. Tom slips and falls from the roof. Helen instantly grabs his hand, and tries to pull him back up, but Helen does not have that much strength to do so.
“I’m so sorry, Helen.” Tom falls.

Tom’s perfect plan, everyone!

Helen closes his eyes, scared to look at what’s going to happen. He cannot imagine what will happen to one after falling from a 6 story tall building. After the policemen arrive, they have an interview with Helen. He was too horrified by the accident, however, to say even a word. Once again, Helen becomes the topic of discussion between students.

Some people thought Helen pushed Tom from the roof, but most of the others think that Tom committed suicide, and Helen failed saving him, because they saw him grabbing Tom’s hand before he fell. That night, Helen was in his room crying, shivering, and he cannot stop the guiltiness form that is growing inside of her. He needed to calm down. Suddenly, a thought flashed in his mind: “It’s not my fault that Tom died. He deserved to die!” This made him feel much better, and his guilt began to fade away, too. Helen creepily smiles, “Tom has had his punishment… I suppose it’s time for others to have theirs, isn’t it?” His cries turn into laughter in the dark.

(Narrator): And thus Helen became known as the Spanker.

Helen’s classmates decide to have a party on the day of Halloween, but it’s not to celebrate Halloween,

(Narrator): …it’s to worship Satan.

it’s just to have their friends come together to party. Of course, Helen was not invited to the party. The night before the day of Halloween Judy and Maggie were texting each other on Facebook. Both of them live in the school dorm, and Judy’s room is next to Maggie’s.

09:03 – Judy: who’s going to come on tomorrow’s party? I’m so excited : D

09:03 – Maggie: most of our class will be there. But I texted Ban so many times, and even though all the messages I sent are read, he just never replies to me. The hells wrong with him?

(Judy): Should I list it in alphabetical order?

09:04 – Judy: he’s probably working I guess

09:06 – Maggie: something weird is happening…I’ve been hearing footsteps coming from my door for a long time…I think someone’s walking around the dorm

09:06 – Maggie: wait, I’ll go check (Using the hole on the door, Maggie saw something unusual…)

09:07 – Maggie: o my god!! there’s a guy outside who’s wearing a mask and a blue jacket, and he’s holding a knife. and HES ALL BLOODY!!

(Maggie): And rather than run, I decided to text you!

09:07 – Maggie: f**k! he’s knocking my door now

09:08 – Maggie: oh god oh god oh god!!!!

09:08 – Judy: just calm down, and find a weapon or something

09:08 – Judy: protect yourself!

09:09 – Maggie: She’s turning the doorknob, good thing I locked it

I thought you said whatever was goin

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ah, สูตรเจฟฟ์ มันจึงไร้ความพยายามและความคิดริเริ่มและนำไปสู่การเป็นเนื้อเดียวกันตัวละครดังกล่าว เช่นเดียวกับจิตรกรเลือดเช่น ไม่เชื่อฉัน? ดีให้ของได้รับการวาดภาพและพวกบ้านี้ดังนั้นฉันสามารถพิสูจน์ได้. นี่คือเฮเลนอายุ 14 ปี. เราจะมี 15 ปี knockoff เจฟฟ์เก่าหรือไม่ กรุณา? เพียงแค่จะทำสิ่งที่แตกต่างกันอย่างไรความหมองคล้ำของเขารอเขา? เฮเลนเป็นผู้ชายหรือไม่? พ่อแม่ของเขาจริงๆต้องเกลียดเขาถ้าพวกเขาชื่อเขาเฮเลน. รู้สึกว่าเขาไม่เคยได้นอนหลับเพียงพอ เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับผมสีดำของเขายุ่งเพราะเขาไม่ชอบที่จะใช้ความพยายามมากเกินไปในการจัดเก็บของตัวเองขึ้น ก็ไม่จำเป็น. ฉันอาจจะได้รับการพูดเหมือนกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลัง. ที่นั่งของเขาเป็นที่ด้านหลังของชั้นเรียนถัดไปที่หน้าต่าง; เขามักจะนั่งเงียบ ๆ มีการวาดภาพตามที่มันเป็นเหมือนทุกอย่างกับเขา เขาไม่ชอบที่จะเข้าสังคมกับคนที่ทำให้เขาเป็นหนึ่งเหงา. "เหงาหนึ่ง" ในเร็ว ๆ นี้จากอายุการใช้งาน. มีคนถูกผลักไปกองกับพื้นหลังเลิกเรียนเป็น. นั่นเป็นทอมที่มักจะตกเป็นเหยื่อของการข่มขู่ ไม่ได้เพราะเขาไม่ได้ทำอะไรก่อนก็แค่ไม่ชอบของผู้คนรอบ ๆ ตัวเขา สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นบ่อยครั้งและเฮเลนจะใช้มัน แม้ว่าเขาจะไม่รู้สึกไม่ดีสำหรับทอมเขาไม่ต้องการที่จะแทรกแซงมันเป็นที่น่ารำคาญมากทีเดียว. สกรูช่วยให้ผู้คน! นั่นเป็นที่น่ารำคาญเพียง. ในช่วงปิดภาคเรียนจูใครนรกคือจูดี้? เธอบอกว่าเธอหายไปนาฬิกาของเธอขณะที่เธอค้นหาสำหรับมัน เฮเลนไม่ได้ช่วยให้เธอเพราะมันไม่มีธุรกิจของเขา. ทันใดนั้นมีคนเห็นกระพริบบางสิ่งบางอย่างในกระเป๋าของเฮเลน "สิ่งนี้คืออะไร?" (เฮเลน): ดวงวิญญาณของผู้บริสุทธิ์ที่. บ้านกล่าวว่าในขณะที่เขาทำให้มือของเขาลงในถุงและจะออกนาฬิกาที่ประดับด้วยเพชรปลอม เฮเลนเป็นประหลาดใจมากที่จะเห็นมันในขณะที่เขาไม่ทราบวิธีการที่จะไปถึงที่นั่น "อา! นั่นคือนาฬิกาของฉัน! "จูดี้ได้รับชมจากบ้านหลังจากที่ได้เห็นสถานการณ์ ทั้งของพวกเขาจ้องมองที่เฮเลนที่มีแสงจ้าแปลก "มันไม่ใช่ผม" เฮเลนที่ยังคงวาดภาพบนสมุดบันทึกของเขาโดยไม่ต้องเพิ่มหัวของเขาเล็กน้อยกล่าวว่า "ใช่ถูกต้อง" จูดี้ออกจากห้องเรียนที่มีบ้านเป็นของเธอสรุป. เวลาคำถามโง่: ใครคือบ้านและสิ่งที่ชนิดของชื่อบ้าน? มันเกือบจะโง่เหมือนหลิว. วันรุ่งขึ้นตามปกติเฮเลนนั่งอยู่ที่โต๊ะของเขาวาดภาพ เธอตกลงเฮเลนสามารถทำขึ้น / ความคิดของเธอของเขาเกี่ยวกับ / เพศของเขาและเธอ? สังเกตว่าบรรยากาศไม่รู้สึกขวารอบเขา; ผู้คนเริ่มกระซิบเกี่ยวกับเขาและแม้กระทั่งการเริ่มต้นไม่กี่เรียกเขาว่าเป็น "โจร" เขาตัดสินใจที่จะไม่อธิบายให้กับตัวเองในขณะที่เขารู้ว่ามันเป็นประโยชน์ที่จะทำเช่นนั้น เมื่อเวลาผ่านไปเฮเลนกลายเป็นเป้าหมายใหม่หรือเหยื่อสำหรับคนที่จะพาล; ทุกอย่างที่เขาไม่ขณะนี้ถูกพูดเกินจริง. (เฮเลน): -stands ขึ้น(Bully): ไอ้นั่นลุกขึ้นยืน! เขาจะใช้เวลามากกว่าโรงเรียน! เขาไม่ชอบมัน แต่เขาไม่ได้ต่อต้าน เขาเก็บความรู้สึกในหัวใจของเขาที่ทำให้เงียบ จนกระทั่งวันหนึ่งบ้านมาหาเขาและคว้าโน๊ตบุ๊คของเขากับภาพวาดของเขายังไม่เสร็จมัน "เสมอทำสิ่งที่ไม่มีความหมายเหล่านี้." กล่าวว่าบ้านในขณะที่เขาลงน้ำตาไม่กี่หน้าของภาพวาดฉีกให้เป็นชิ้นอยากจะดูปฏิกิริยาของเฮเลน ในอัตราที่นี้ความรู้สึกที่เขาได้รับการถือครองระเบิดออก เขาต่อยบ้านในหน้าFALCON PUNCH! และเริ่มการต่อสู้ เฮเลนไม่ได้ที่มีประสิทธิภาพ แต่เพื่อให้เขาได้รับการตีขึ้นในเวลาไม่นาน นักเรียนคนอื่น ๆ ไปดูการต่อสู้โดยไม่ต้องหยุดมัน บางคนแม้จะกระทืบไปที่ใบหน้าและท้องของเขา. ดีอย่างน้อยเขาไม่ได้สู้เช่นเจฟฟ์. หลังจากที่ระฆังดังที่ทุกคนจะหยุดสิ่งที่พวกเขากำลังทำและเดินกลับไปยังที่นั่งของพวกเขาก่อนที่จะมาเป็นครู เฮเลนกลับไปยังที่นั่งของเขาราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ครูเข้ามาในห้องในภายหลัง "โอ้ฉันเฮเลน! เกิดอะไรขึ้น? "เฮเลนมีรอยฟกช้ำที่มองเห็นจำนวนมากดังนั้นในพระองค์ครูสังเกตเห็นทันทีหลังจากที่เขาเข้ามาในห้อง ทุกคนหันไปมองเขารอสำหรับเขาที่จะให้การตอบสนองในขณะที่จ้องมองมาที่เขาด้วยรูปลักษณ์การฆาตกรรม. และครูผู้สอนของหลักสูตรที่ไม่ได้แจ้งให้ทราบนี้. "ผมลดลงจากบันไดนางสาว." เฮเลนตอบเป็น จ้องหายไป หลังจากกลับมาจากโรงเรียนบ้านพ่อแม่ของเขายังขอให้เขาสิ่งที่เกิดขึ้นและเขาตอบสนองกับคำตอบเดียวกัน แจ็คเก็ตสีฟ้าเขาสวมครอบคลุมทุกรอยฟกช้ำนอกจากที่ได้บนใบหน้าของเขา พ่อแม่ของเขาเชื่อว่ามันได้โดยไม่ต้องสงสัย. (ผู้บรรยาย). ... เพราะผู้ใหญ่ทุกคนโง่ในเรื่องนี้โดยปกติเมื่อพ่อแม่ของเฮเลนถามเขาเกี่ยวกับวิธีการที่เขาอยู่ที่โรงเรียนเขามักจะบอกว่าเขาดี เขาโกหกเกี่ยวกับการทำมากของเพื่อนที่อาศัยอยู่อย่างมีความสุขทุกวัน เฮเลนปฏิเสธที่จะบอกพ่อแม่ของเขาความจริงเพราะเขาไม่ต้องการที่จะทำให้พ่อแม่ของเขาต้องกังวลเกี่ยวกับเขา. ไม่กี่เดือนต่อมาเขาได้อากาศที่ใช้ในการแสดงความคิดเห็นเชิงลบเกี่ยวกับเขาและได้รับการตีหรือต่ำต้อยได้รับเป็นเหตุการณ์ปกติ เขา; เขาจะสมบูรณ์ภูมิคุ้มกันต่อสิ่งเหล่านี้ในขณะนี้ ใครกรอบเขาในสถานที่แรก? ผู้กระทำผิดไม่ทำเช่นนี้ทำไม? นี้ไม่สำคัญอีกต่อไป เรื่องไม่มีอะไรอีกต่อไปในขณะนี้ "สวัสดี! คุณมี? "เฮเลนได้รับข้อความจากผู้ใช้ที่ไม่รู้จักบน Facebook "ใครที่คุณกำลัง" เขาตอบ. (คน): อะไรที่คุณหนาแน่น? คุณปัญญาอ่อนหรืออะไร? ใครนรกที่คุณคิดว่าฉัน? ฉัน Goddamn แบทแมน! "ผมทอมเพื่อนร่วมชั้นของคุณ." ฉันต้องการชอบมากหากที่แบทแมน. ทอมไม่เคยมีความสัมพันธ์กับเขาก่อน นี้ทำให้เขาประหลาดใจเล็กน้อย "มันคืออะไร?" เฮเลนกล่าวว่า "อืม ... คุณไม่เป็นไร?" "มันไม่มีธุรกิจของคุณ." เฮเลนสรุปคำถามของทอม ทอมชนิดในขณะที่ก่อนที่จะมาถึงด้วย "ฟังผมรู้ว่ายูรู้สึกได้ในขณะนี้ คุณกำลังอยู่ในสถานการณ์เดียวกับผม ผมต้องการที่จะช่วยให้ยู แต่ฉันไม่สามารถ ... ขอโทษ. "หลังจากนั้นทอมเฮเลนและข้อความกันมาเป็นเวลานานและเฮเลนรู้สึกดีขึ้นมากหลังจากที่เขาบอกว่าทุกความเจ็บปวดและความรู้สึกของเขาได้รับการผ่าน. ... พวกเขา อีกครั้งที่จะไปตกอยู่ในความรักที่พวกเขาไม่ได้? เขายังสามารถตลก ๆ กับทอมมักจะใช้ ")" เพื่อแสดงความสุขของเขา ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาคิดว่าเขาได้ทำเพื่อน มันเป็นสภาพอากาศที่อบอุ่นในช่วงบ่าย "มาพบฉันบนหลังคาหลังจากที่ช่วงแรกในช่วงบ่าย เราต้องการที่จะพูดคุยไม่ถามฉันว่าทำไม. "ส่งข้อความทอมคืนที่ผ่านมา ปฏิบัติตามคำแนะนำของเขาได้พบกับทอมเฮเลนบนหลังคาโบกมือของเขาและเดินไปทางเขาว่า "เฮ้ทอม! เกิดอะไรขึ้นเพื่อน "?" อืม ... ฉันมีบางสิ่งบางอย่างที่จะบอกว่า ... สิ่งที่สำคัญ ... "ทอมมีใบหน้าอย่างรุนแรงกล่าวว่า. (ทอม): ฉันตั้งครรภ์และคุณพ่อ!" จำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นลักขโมยนาฬิกา? " วิธีเฮเลนจะลืมเกี่ยวกับมันได้หรือไม่ นั่นคือวิธีที่เขาเริ่มทุกข์! เฮเลนพยักหน้าเพื่อแสดงให้เขาจำได้ว่า. "ผมเป็นผู้กระทำผิด!" ทอมมองลงไปกลัวที่จะมองเข้าไปในดวงตาของเขา. "อะไร ?!" เฮเลนก็ตกใจ. "ผมขโมยนาฬิกาจูดี้และกรอบที่คุณเป็นผู้กระทำผิด." "ทำไมไม่ได้ คุณทำเช่นนี้? "" ด้วยความที่คุณเป็นเป้าหมายใหม่ของเหยื่อชีวิตของฉันจะดีมาก. "ทอม smirks. ดังนั้นคุณบอกเขานี้บนหลังคาเพราะ ... มันเป็นความจริง แต่ที่เมื่อทุกคนตัดสินใจที่จะพาลเฮเลนพวกเขาชนะ 'ทีรำคาญทอมอีกต่อไป เขาก็ชอบของเล่นที่ถูกทิ้งร้าง สำหรับเขาที่สมบูรณ์แบบทั้งหมด ตราบใดที่เขาเก็บเงียบเขาจะสามารถที่จะใช้ชีวิตที่โรงเรียนของเขาปลอดภัยและเสียง เขาประสบความสำเร็จ; แผนเป็นที่สมบูรณ์แบบโดดเด่น เฮเลนคว้าปกเสื้อของเขาและหลังจากที่ผลักดันรอบ bit พวกเขาจบลงด้วยการที่อยู่ใกล้ขอบของหลังคา ทอมบิลและตกจากหลังคา เฮเลนทันทีคว้ามือของเขาและพยายามที่จะดึงเขากลับขึ้น แต่เฮเลนไม่ได้มีความแข็งแรงมากพอที่จะทำเช่นนั้น. "ฉันขอโทษเฮเลน." ทอมตก. แผนสมบูรณ์ของทอมทุกคน! เฮเลนปิดตาของเขา กลัวที่จะมองสิ่งที่จะเกิดขึ้น เขาไม่สามารถจินตนาการถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับหนึ่งหลังจากที่ลดลงจาก 6 ชั้นอาคารสูง หลังจากที่ตำรวจมาถึงพวกเขาได้ให้สัมภาษณ์กับเฮเลน เขาก็ตกใจมากเกินไปโดยอุบัติเหตุ แต่ที่จะพูดแม้แต่คำ อีกครั้งหนึ่งที่เฮเลนกลายเป็นหัวข้อของการสนทนาระหว่างนักเรียน. บางคนคิดว่าเฮเลนผลักทอมจากหลังคา แต่ส่วนใหญ่ของคนอื่น ๆ คิดว่าทอมฆ่าตัวตายและเฮเลนประหยัดเขาล้มเหลวเพราะพวกเขาเห็นเขาคว้ามือของทอมก่อนที่เขาจะลดลง คืนนั้นเฮเลนอยู่ในห้องของเขาร้องไห้ตัวสั่นและเขาไม่สามารถหยุดรูปแบบง่ายๆที่มีการเจริญเติบโตภายในของเธอ เขาต้องการที่จะสงบลง ทันใดนั้นประกายความคิดในใจของเขา: "มันไม่ใช่ความผิดของฉันที่ทอมเสียชีวิต เขาสมควรที่จะตาย! "นี่เองที่ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมากและความผิดของเขาเริ่มที่จะจางหายไปมากเกินไป เฮเลนรอยยิ้ม creepily "ทอมมีการลงโทษของเขา ... ฉันคิดว่ามันถึงเวลาสำหรับคนอื่น ๆ ที่จะมีพวกเขาไม่ได้หรือไม่" เสียงร้องของเขากลายเป็นเสียงหัวเราะในความมืด. (ผู้บรรยาย) และทำให้เฮเลนกลายเป็นที่รู้จัก spanker ได้. เฮเลน เพื่อนร่วมชั้นตัดสินใจที่จะมีงานเลี้ยงในวันฮัลโลวี แต่ก็ไม่ได้ที่จะเฉลิมฉลองวันฮาโลวีน(ผู้บรรยาย): ... มันจะบูชาซาตาน. เป็นเพียงที่จะมีเพื่อนของพวกเขามารวมตัวกันไปงานเลี้ยง แน่นอนว่าเฮเลนไม่ได้รับเชิญไปงานเลี้ยง คืนก่อนวันฮัลโลวีจูดี้และแม็กกี้ที่ถูกส่งข้อความของแต่ละอื่น ๆ บน Facebook ทั้งสองอาศัยอยู่ในหอพักของโรงเรียนและห้องจูดี้อยู่ติดกับแม็กกี้. 09:03 - จูดี้: ใครจะมาในงานปาร์ตี้ในวันพรุ่งนี้หรือไม่ ฉันตื่นเต้นมาก: D 9:03 - แม็กกี้: ที่สุดของชั้นเรียนของเราจะอยู่ที่นั่น แต่ผม texted บ้านหลายครั้งและแม้ว่าข้อความทั้งหมดที่ผมส่งจะอ่านเขาก็ไม่เคยตอบกลับมาให้ฉัน หรือไม่นรกผิดปกติกับเขา(จูดี้): ฉันควรจะแสดงรายการไว้ตามลำดับตัวอักษร? 09:04 - จูดี้เขาอาจจะทำงานฉันเดา09:06 - แม็กกี้: บางสิ่งบางอย่างแปลก ๆ ที่เกิดขึ้น ... ผมเคยได้ยินเสียงฝีเท้ามาจากประตูของฉัน เป็นเวลานาน ... ฉันคิดว่าการเดินของคนรอบหอพัก09:06 - แม็กกี้: รอผมจะไปตรวจสอบ (ใช้หลุมประตูแม็กกี้เห็นอะไรบางอย่างที่ผิดปกติ ... ) 09:07 - แม็กกี้: o พระเจ้า !! มีคนข้างนอกที่สวมหน้ากากและแจ็คเก็ตสีฟ้าและเขาถือมีด และ HES ทั้งหมด BLOODY !! (แม็กกี้) และแทนที่จะเรียกฉันตัดสินใจที่จะข้อความที่คุณ! 09:07 - แม็กกี้: F ** k! เขาเคาะประตูของฉันตอนนี้9:08 - แม็กกี้: โอ้พระเจ้าโอ้พระเจ้าโอ้พระเจ้า !!!! 09:08 - จูดี้: เพียงแค่สงบลงและพบว่ามีอาวุธหรือสิ่งที่9:08 - จูดี้: ป้องกันตัวเอง09:09 - แม็กกี้: เธอเปลี่ยนลูกบิดประตูที่สิ่งที่ดีผมล็อคมันฉันคิดว่าคุณพูดอะไรก็ตามที่goin

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อ่า สูตร เจฟฟ์ มันช่างไม่มีความพยายามและความคิดริเริ่ม และทำให้เป็นเนื้อเดียวกัน เช่น ตัวละคร เหมือนจิตรกร เลือดตัวอย่าง ไม่เชื่อฉันเหรอ ? อืม ไปวาดรูป และเป็นยัยบ้านี้ดังนั้นฉันสามารถพิสูจน์มันได้

นี่เฮเลน อายุ 14 ปี

เรามี 15 ปีเก่าเจฟฟ์ knockoff ? ได้โปรด แค่ทำสิ่งที่แตกต่างกันอย่างไร

ของเขาคล้ำ

รอเขา ? เฮเลนเป็นผู้ชาย ?พ่อแม่ของเขาต้องเกลียดเขาจริงๆ ถ้าเขาชื่อเขาเฮเลน

รู้สึกว่าเขาไม่เคยนอนหลับเพียงพอ เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับเส้นผมสีดำของเขายุ่งเหยิง เพราะเขาไม่ชอบใช้ความพยายามมากเกินไปในการทำความสะอาดตัวเอง มันไม่จำเป็น

ผมอาจจะพูดกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลัง

นั่งอยู่หลังห้องติดหน้าต่าง เขาเสมอ นั่งเฉยๆ แบบเงียบๆมันเป็นเหมือนเขาทุกอย่าง เขาไม่ชอบสุงสิงกับคน ให้เขาอยู่คนเดียว

" โดดเดี่ยว " เร็ว ๆนี้จากชีวิต

มีคนถูกผลักไปยังพื้นหลังเลิกเรียน

นั่นคือทอมที่เป็นเหยื่อของการกลั่นแกล้ง ไม่ใช่เพราะเขาทำอะไรมาก่อน ก็แค่ไม่ชอบของผู้คนรอบ ๆตัวเขา สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นบ่อย และ เฮเลน จะใช้มันแม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่ดีกับทอม เขาไม่อยากเข้าไปยุ่ง มันค่อนข้างน่ารำคาญ

กรูช่วยคน นั่นมันน่ารำคาญ

ตอนพัก จูดี้

ใครคือจูดี้

ว่าเธอหายตัวไปดูเธอขณะที่เธอค้นหามัน เฮเลนไม่ช่วยเธอ เพราะมันไม่ใช่ธุระของเขา

อยู่ดีๆ ใครเห็นอะไรแวบ ๆในถุงของเฮเลน " นี่มันอะไร ? "

( เฮเลน )วิญญาณของผู้บริสุทธิ์ . . .

บ้านบอกว่า เขาล้วงมือเข้าไปในถุง แล้วเอานาฬิกาที่ตัดกับเพชรปลอม เฮเลนจะประหลาดใจมากที่เห็นมัน เขาไม่ได้รู้ว่ามันมี " อ๊ะ ! ที่นาฬิกาของฉัน ! " จูดี้ ได้รับชมจากบ้านหลังจากเจอสถานการณ์ ทั้งสองคนจ้องหน้าเฮเลนด้วยสายตาแปลกๆ " ไม่ใช่ฉัน " ว่า เฮเลน