Foot and mouth disease (FMD) is end

Foot and mouth disease (FMD) is endemic in Zambia and several other African countries and
impacts negatively on the livelihoods of the people (Perry & Hedger 1984; Perry & Stones 2007).
FMD is the single most important economic animal disease affecting regional trade in livestock,
wildlife and other agricultural products within the Southern African Development Community
and Common Market for East and Southern Africa. Zambia, like many other African countries,
is looking for ways to derive maximum benefit from trade in livestock and wildlife resources
through prescribed international standards such as disease-free zones and the progressive control
pathway. Many economists consider regional trade in the subregion as a vehicle for economic
growth, poverty reduction and achievement of the much desired millennium development goals.
Since the first case in 1933, several outbreaks have occurred in Zambia and areas with a high FMD
risk have been described (Chilonda et al. 1999; Mweene et al. 1996; Overby & Zyambo 1983; Perry
& Hedger 1984; Zyambo 1975). These studies were all conducted more than two decades ago.
However, the epidemiological pattern of FMD may not remain static in space and time owing
to both its highly contagious nature (Radostits, Blood & Gay 1994) and the behaviour of human
populations. The most recent study (Chilonda et al. 1999) concluded that the epidemiology of
FMD transmission in Zambia is not adequately understood. Since then several outbreaks have
occurred within Zambia and the surrounding region, with an increased frequency observed
since 2004 (Thobokwe et al. 2010; Thomson, Penrith & Fosgate 2012). The reasons for the recent
outbreaks in Zambia are not well known, but elsewhere in the region it is suspected to be as a
result of the breakdown in the once effective control measures of the 1980s and 1990s. Therefore,
the spatial aggregation of FMD cases needs to be assessed and updated to help design effective
control measures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคปากและเท้า (FMD) เป็นยุงในแซมเบียและหลายประเทศแอฟริกา และผลกระทบในเชิงลบในวิถีชีวิตของคน (Perry และ Hedger 1984 เพอร์รีและหิน 2007)FMD เป็นเดียวสำคัญทางเศรษฐกิจโรคส่งผลกระทบต่อการค้าภูมิภาคในปศุสัตว์สัตว์ป่าและการเกษตรอื่น ๆ ภายในชุมชนพัฒนาแอฟริกาใต้และตลาดทั่วไปในตะวันออกและแอฟริกาใต้ แซมเบีย เช่นประเทศในแอฟริกาอื่น ๆกำลังมองหาวิธีที่จะได้รับประโยชน์สูงสุดจากการค้าในปศุสัตว์และสัตว์ป่าทรัพยากรกำหนดมาตรฐานสากลเช่นโซนที่ปราศจากโรคและการควบคุมที่ก้าวหน้าผ่านทางเดิน นักเศรษฐศาสตร์หลายพิจารณาภูมิภาคค้าในภูมิภาคลุ่มที่เป็นพาหนะสำหรับเศรษฐกิจเจริญเติบโต ลดความยากจน และความสำเร็จในเป้าหมายการพัฒนามิลเลนเนียมต้องที่มากตั้งแต่กรณีแรกในปี 1933 เกิดระบาดหลายในแซมเบียและทาง FMD สูงความเสี่ยงมีการอธิบาย (Chilonda et al. 1999 Mweene et al. 1996 Overby และ Zyambo 1983 เพอร์รีและ hedger 1984 Zyambo 1975) การศึกษาเหล่านี้ได้ทั้งหมดดำเนินการมากกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมาอย่างไรก็ตาม รูปแบบความ FMD อาจไม่อยู่คงที่ในพื้นที่และเวลา owingลักษณะสูงติดต่อ (Radostits เลือด และเกย์ 1994) และพฤติกรรมของมนุษย์ประชากร การศึกษาล่าสุด (Chilonda et al. 1999) สรุปที่ระบาดของไม่เพียงพอเข้าใจส่ง FMD ในแซมเบีย ตั้งแต่นั้น มีการแพร่ระบาดหลายเกิดขึ้นภายในแซมเบียและรอบข้าง มีความถี่เพิ่มขึ้นเป็นที่สังเกตตั้งแต่ปี 2004 (Thobokwe et al. 2010 ทอม ฟิต และ Fosgate 2012) สาเหตุของการล่าไม่รู้จักระบาดในแซมเบีย แต่อื่น ๆ ในภูมิภาค จะถูกสงสัยว่าจะเป็นการผลของการแบ่งในมาตรการควบคุมที่มีประสิทธิภาพเพียงครั้งเดียวของแถบเอเชีย ดังนั้นรวมพื้นที่ของ FMD กรณีต้องสามารถประเมิน และปรับปรุงเพื่อช่วยออกแบบมีประสิทธิภาพมาตรการควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคปากและเท้าเปื่อย ) แซมเบียและประเทศในแอฟริกาหลายอื่น ๆ และ ผลกระทบในทางลบต่อ
วิถีชีวิตของคน ( เพอร์รี่& hedger 1984 ; เพอร์รี่&หิน 2007 ) .
เปื่อยเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในสัตว์เศรษฐกิจ โรคที่มีผลต่อการค้าในภูมิภาคในปศุสัตว์
สัตว์ป่าและสินค้าเกษตรอื่น ๆในการพัฒนาชุมชน ภาคใต้ของแอฟริกา
และร่วมกันสำหรับตลาดตะวันออกและภาคใต้ของแอฟริกา แซมเบีย เช่นเดียวกับหลายประเทศในแอฟริกา อื่น ๆ ,
กําลังมองหาวิธีที่จะได้รับประโยชน์สูงสุดจากการค้าปศุสัตว์และทรัพยากรสัตว์ป่า
ผ่านมาตรฐานสากล เช่น กำหนดเขตปลอดโรค และเส้นทางการควบคุม
ก้าวหน้า นักเศรษฐศาสตร์หลายคนพิจารณาการค้าในภูมิภาคในภูมิภาคเป็นยานพาหนะสำหรับการเติบโตทางเศรษฐกิจ
,การลดความยากจน และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของที่ต้องการมาก เป้าหมายการพัฒนาสหัสวรรษ .
ตั้งแต่กรณีแรกใน 1933 หลายระบาดเกิดขึ้นในประเทศแซมเบีย และพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูงเปื่อย
ได้รับการอธิบาย ( chilonda et al . 2542 ; mweene et al . 1996 ; โอเวอร์บี้& zyambo 1983 ; เพอร์รี่
& hedger 1984 ; zyambo 1975 ) การศึกษาเหล่านี้ทั้งหมดถูกดำเนินการมากกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมา .
อย่างไรก็ตามรูปแบบของการระบาดวิทยาเปื่อยอาจไม่คงที่ ในพื้นที่ และเวลา เนื่องจาก
ทั้งธรรมชาติของมันสูงติดต่อ ( radostits เลือด& Gay 1994 ) และพฤติกรรมของประชากรมนุษย์

การศึกษาล่าสุด ( chilonda et al . 1999 ) สรุปว่าระบาดวิทยา
เปื่อยส่งในแซมเบียไม่เพียงพอครับ ตั้งแต่นั้นมาหลายระบาดได้
เกิดขึ้นภายในแซมเบียและบริเวณภูมิภาคเพิ่มขึ้นความถี่สังเกต
ตั้งแต่ปี 2004 ( thobokwe et al . 2010 ; ทอมสัน , Penrith & fosgate 2012 ) เหตุผลสำหรับการระบาดล่าสุด
ในแซมเบียจะไม่รู้จักกันดี แต่ที่อื่น ๆ ในภูมิภาคเป็นที่สงสัยว่าจะเป็น
ผลของการมีมาตรการควบคุมที่มีประสิทธิภาพครั้งเดียวของปี 1980 และ 1990 ดังนั้น