The binding of calcium ions to phyt

The binding of calcium ions to phytic acid may occur above pH
5.0 and the extent of binding is dependent upon both pH and the
ratios of calcium and phytic acid (Martin and Evans, 1986).
Theoretically, one mole of phytic acid can chelate a maximum of
six moles of calcium. Between pH 7 and 12, the phosphate group
removed from phytic acid by phytase has approximately two
negative charges due to the dissociation constants (pKa2 of 7.21;
pKa3 of 12.67) within the pH range (Fig. 1). Therefore, calcium
hydrogen phosphate (CaHPO3) would be the predominant species.
At pH 5.4 (used in the present study for the phytase treatment),
where phosphate carries a single negative charge, the form of
calcium dihydrogen phosphate [Ca(H2PO3)2] would, in theory, be
prevalent. However, the electron withdrawing effect of the pair of
hydrogen ions (H+) associated with the phosphoric anion greatly
weakens the anion’s capability to attract Ca2+. Therefore, the bulk
of the divalent cation is expected to be free in the aqueous solution,
thus, explaining the significant increase in the level of detected free
calcium in soymilk upon the phytase treatment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การรวมของไอออนแคลเซียมกรดไฟติกที่อาจเกิดขึ้นข้างต้นค่า pH5.0 และขอบเขตของการผูกขึ้นอยู่กับทั้ง pH และอัตราส่วนของแคลเซียมและกรดไฟติก (มาร์ตินและอีแวนส์ 1986)ในทางทฤษฎี หนึ่งโมลของกรดไฟติกสามารถ chelate สูงสุดไฝที่หกของแคลเซียม ระหว่างค่า pH 7 และ 12 กลุ่มฟอสเฟตเอาออกจากกรดไฟติก โดยโอสเตบิลมีประมาณสองลบค่าธรรมเนียมเนื่องจากค่าคงที่ dissociation (pKa2 ของ 7.21pKa3 ของ 12.67) ภายในช่วง pH (รูปที่ 1) ดังนั้น แคลเซียมไฮโดรเจนฟอสเฟต (CaHPO3) จะเป็นสายพันธุ์เด่นที่ pH 5.4 (ใช้ในการศึกษาสำหรับการรักษาโอสเตบิล),ที่ฟอสเฟตที่มีประจุลบที่เดียว รูปแบบของแคลเซียมไฮโดรเจนฟอสเฟต [Ca (H2PO3) 2] ทฤษฎี จะแพร่หลาย อย่างไรก็ตาม ถอนผลของคู่ของอิเล็กตรอนไฮโดรเจนไอออน (H +) เกี่ยวข้องกับไอออน phosphoric อย่างมากอ่อนตัวของประจุลบความสามารถในการดูด Ca2 + ดังนั้น จำนวนมากของไอออน divalent คาดว่าจะฟรีในละลายดังนั้น อธิบายการเพิ่มระดับของการตรวจพบฟรีแคลเซียมในนมถั่วเหลืองกับการรักษาโอสเตบิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผูกพันของแคลเซียมไอออนกรดไฟติกอาจเกิดขึ้นดังกล่าวข้างต้นมีค่า pH
5.0 และขอบเขตของการผูกขึ้นอยู่กับทั้งค่า pH และ
อัตราส่วนของแคลเซียมและกรดไฟติก (มาร์ตินและอีแวนส์, 1986).
ทฤษฎีหนึ่งโมลของกรดไฟติกสามารถคีเลตสูงสุด ของ
หกไฝของแคลเซียม ระหว่างค่า pH 7 และ 12 กลุ่มฟอสเฟต
ลบออกจากกรดไฟติกโดย phytase มีประมาณสอง
ประจุลบเนื่องจากการคงความร้าวฉาน (pKa2 ของ 7.21;
pKa3 ของ 12.67) อยู่ในช่วงพีเอช (Fig. 1) ดังนั้นแคลเซียม
ไฮโดรเจนฟอสเฟต (CaHPO3) จะเป็นสายพันธุ์ที่โดดเด่น.
ที่พีเอช 5.4 (ใช้ในการศึกษาในปัจจุบันสำหรับการรักษา phytase), การ
ที่ฟอสเฟตดำเนินการประจุลบเดียวรูปแบบของ
แคลเซียมฟอสเฟต dihydrogen [Ca (H2PO3) 2] จะในทางทฤษฎีจะเป็น
ที่แพร่หลาย อย่างไรก็ตามอิเล็กตรอนถอนผลของคู่ของ
ไฮโดรเจนไอออน (H +) ที่เกี่ยวข้องกับแอนไอออนฟอสฟอรัสมาก
อ่อนตัวความสามารถในการประจุลบที่จะดึงดูดความสนใจของ Ca2 + ดังนั้นกลุ่ม
ของไอออนประจุคู่ที่คาดว่าจะเป็นอิสระในการแก้ปัญหาน้ำ
จึงอธิบายว่าการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในระดับของการตรวจพบฟรี
แคลเซียมในนมถั่วเหลืองเมื่อรักษา phytase

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผูกพันของแคลเซียมไอออนในกรดไฟติกอาจเกิดขึ้นข้างต้นอ5.0 และขอบเขตของการจับขึ้นอยู่กับทั้ง pH และอัตราส่วนของแคลเซียมและกรดไฟติก ( มาร์ติน อีแวนส์ , 1986 )ทฤษฎีหนึ่งโมลของกรดไฟติกสามารถคีเลตสูงสุด6 โมล ของแคลเซียม ระหว่างที่ pH 7 และ 12 กลุ่มฟอสเฟตลบออกจากกรดไฟติก โดยมีประมาณสองกลุ่มประจุลบเนื่องจากการค่าคงที่การแตกตัวของ ( pka2 7.21 ;pka3 ของ 12.67 ) ในช่วงพีเอช ( รูปที่ 1 ) ดังนั้น แคลเซียมไฮโดรเจนฟอสเฟต ( cahpo3 ) จะเป็นชนิดเด่นที่ pH 5.4 ( ใช้ในการศึกษาสำหรับการรักษาลด )ฟอสเฟตเนินที่เดียวประจุลบ รูปแบบแคลเซียมฟอสเฟต dihydrogen [ Ca ( 17 . ) 2 ] , ในทางทฤษฎี , เป็นที่แพร่หลาย อย่างไรก็ตาม อิเล็กตรอนถอนผลของคู่ของไฮโดรเจนไอออน ( H + ) ที่เกี่ยวข้องกับไอออนฟอสเป็นอย่างมากลดความสามารถของแอนไอออนดึงดูดแคลเซียม + ดังนั้น กลุ่มขนาดของประจุบวกที่คาดว่าจะว่างในสารละลาย ,ดังนั้นอธิบายเพิ่มขึ้นอย่างมากในระดับของการตรวจพบฟรีแคลเซียมในนมถั่วเหลือง เมื่อการรักษา 1 .