การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเอง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 3 เพื่อหาตัวแปรพยากรณ์ในการทำนายการมีวินัยในตนเองของนักเรียน โดยใช้กลุ่มประชากรนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 3 ปีการศึกษา 2559 จำนวน 1,472 คน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้จำนวน 360 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ แบบสอบถาม ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น จำนวน 1 ฉบับ เป็นแบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scale) 5 ระดับของลิเคอร์ท โดยแบ่งเป็น 2 ตอน ตอนที่ 1 ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเองของนักเรียน และตอนที่ 2 การมีวินัยในตนเองของนักเรียน วิเคราะห์ข้อมูลตัวแปรที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเอง โดยการหาค่าเฉลี่ยเลขคณิต และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์หาค่าความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรพยากรณ์กับการมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (Pearson’s product moment correlation coefficient) และวิเคราะห์สัมประสิทธิ์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน (Stepwise Multiple Regression Analysis) เพื่อเลือกตัวแปรที่มีนัยสำคัญไปสร้างสมการพยากรณ์ที่ดีที่สุด โดยใช้สถิติการถดถอยพหุคูณ ( Multiple regression analysis)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์เขต 3 เพื่อหาตัวแปรพยากรณ์ในการทำนายการมีวินัยในตนเองของนักเรียนโดยใช้กลุ่มประชากรนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์เขต 3 ปีการศึกษา 2559 จำนวน 1,472 คนกลุ่มตัวอย่างที่ใช้จำนวน 360 คนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นจำนวน 1 ฉบับเป็นแบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า (ระดับคะแนน) 5 ระดับของลิเคอร์ทโดยแบ่งเป็น 2 ตอนตอนที่ 1 ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเองของนักเรียนและตอนที่ 2 การมีวินัยในตนเองของนักเรียนวิเคราะห์ข้อมูลตัวแปรที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเองโดยการหาค่าเฉลี่ยเลขคณิตและค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานวิเคราะห์หาค่าความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรพยากรณ์กับการมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันผลิตภัณฑ์ช่วง) และวิเคราะห์สัมประสิทธิ์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน (ศหลายวิเคราะห์การถดถอย) เพื่อเลือกตัวแปรที่มีนัยสำคัญไปสร้างสมการพยากรณ์ที่ดีที่สุดโดยใช้สถิติการถดถอยพหุคูณ (วิเคราะห์การถดถอยหลาย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์เขต 3 เพื่อหาตัวแปรพยากรณ์ในการทำนายการมีวินัยในตนเองของนักเรียน โดยใช้กลุ่มประชากรนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์เขต 3 ปีการศึกษา 2559 จำนวน 1,472 คนกลุ่มตัวอย่างที่ใช้จำนวน 360 คนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นจำนวน 1 ฉบับเป็นแบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า (Rating ชั่ง) 5 ระดับของลิเคอร์ทโดยแบ่งเป็น 2 ตอนตอนที่ 1 ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเองของนักเรียนและตอนที่ 2 การมีวินัยในตนเองของนักเรียน วิเคราะห์ข้อมูลตัวแปรที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเองโดยการหาค่าเฉลี่ยเลขคณิตและค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานวิเคราะห์หาค่าความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรพยากรณ์กับการมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์สห สัมพันธ์ของเพียร์สัน (ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน) และวิเคราะห์สัมประสิทธิ์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน (พหุแบบขั้นตอนการวิเคราะห์การถดถอย) เพื่อเลือกตัวแปรที่มีนัยสำคัญไปสร้างสมการพยากรณ์ที่ดีที่สุดโดยใช้สถิติการถดถอยพหุคูณ (Multiple การวิเคราะห์การถดถอย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์เขต 3 เพื่อหาตัวแปรพยากรณ์ในการทำนายการมีวินัยในตนเองของนักเรียนโดยใช้กลุ่มประชากรนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์เขต 3 ปีการศึกษา 185 จำนวน 1353 คนกลุ่มตัวอย่างที่ใช้จำนวน 360 คนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ความแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นจำนวน 1 ฉบับเป็นแบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า ( Rating Scale ) 5 ระดับของลิ เคอร์ทโดยแบ่งเป็น 2 ตอนตอนที่ 1 ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเองของนักเรียนและตอนที่ 2 การมีวินัยในตนเองของนักเรียนวิเคราะห์ข้อมูลตัวแปรที่ส่งผลต่อการมีวินัยในตนเองโดยการหาค่าเฉลี่ยเลขคณิตและค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานวิเคราะห์หาค่าความสัมพันธ์ระหว่างตัวแ ปรพยากรณ์กับการมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ( ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ) และวิเคราะห์สัมประสิทธิ์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ( Stepwise Multiple Regression Analysis ) เพื่อเลือกตัวแปรที่มีนัยสำคัญไปสร้างสมการพยากรณ์ที่ดีที่สุดโดยใช้สถิ ติการถดถอยพหุคูณ ( Multiple Regression Analysis )