None of the potential predictor var

None of the potential predictor variables predicted changes in headaches or depression. The only correlations that achieved statistical significance were the obvious and trivial ones; that is, the two depression measures at baseline, r ¼ .54, p ¼ .001, the two change in depression measures, r ¼ .70, p ¼ .001, and age and headache chronicity, r ¼ .43, p ¼ .009. Additional potential predictor variables were analysed. Specifically, headache diagnosis (migraine versus TTH), gender, and presence or absence of one or more comorbid anxiety disorders, were investigated as predictors of changes in headaches and depression. Despite many of the descriptive results trending in a theoretically expected direction with associated moderate effect sizes, independent samples t-tests revealed only one significant finding: men demonstrated a significantly larger reduction in mean daily headaches than women, t(16) ¼ 2.30, p ¼ .004, d ¼ 1.21, 95% CId [.08, 2.31].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีตัวแปร predictor อาจทำนายการเปลี่ยนแปลงในภาวะซึมเศร้าหรืออาการปวดหัว ความสัมพันธ์เท่านั้นที่ทำได้นัยสำคัญทางสถิติถูกชัดเจน และเล็กน้อย นั่นคือ ภาวะซึมเศร้า 2 มาตรการที่พื้นฐาน r ¼.54, p ¼.001 ทั้งสองเปลี่ยนแปลงในมาตรการภาวะซึมเศร้า r ¼.70, p ¼.001 และอายุและปวด chronicity, r ¼.43, p ¼.009 ตัวแปร predictor อาจเพิ่มเติมได้ analysed โดยเฉพาะ การวินิจฉัยอาการปวดหัว (ไมเกรนกับ TTH), เพศ และ หรือ น้อย comorbid วิตกกังวลโรค ถูกตรวจสอบเป็น predictors ของการเปลี่ยนแปลงในภาวะซึมเศร้าและอาการปวดหัว แม้ มีหลายผลอธิบาย trending ในทิศทางตามหลักวิชาที่คาดว่ามีขนาดปานกลางผลเชื่อมโยง t-ทดสอบตัวอย่างอิสระเปิดเผยค้นหาสำคัญเดียว: ผู้ชายแสดงอาการปวดหัวทุกวันหมายถึงลดขนาดใหญ่อย่างมีนัยสำคัญกว่าผู้หญิง t(16) ¼ 2.30, p ¼.004, d ¼ 1.21, 95% ซิด [08, 2.31]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีของตัวแปรที่อาจเกิดขึ้นคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงในอาการปวดหัวหรือภาวะซึมเศร้า ความสัมพันธ์ที่ประสบความสำเร็จเพียงนัยสำคัญทางสถิติคือคนที่เห็นได้ชัดและน่ารำคาญ; ว่ามีสองมาตรการภาวะซึมเศร้าที่ baseline อา¼ 0.54 พี¼ 0.001 ทั้งสองมาตรการการเปลี่ยนแปลงในภาวะซึมเศร้า, อาร์¼ 0.70 พี¼ 0.001 และอายุและ chronicity ปวดศีรษะอา¼ 0.43 พี¼ 0.009 ตัวแปรที่มีศักยภาพเพิ่มเติมวิเคราะห์ โดยเฉพาะการวินิจฉัยโรคปวดหัว (ไมเกรนเมื่อเทียบกับ TTH) เพศและการมีหรือไม่มีของหนึ่งหรือมากกว่าโรควิตกกังวล comorbid ถูกตรวจสอบพยากรณ์ของการเปลี่ยนแปลงในอาการปวดหัวและภาวะซึมเศร้า แม้จะมีหลายผลการบรรยายแนวโน้มในทิศทางที่คาดว่าในทางทฤษฎีที่มีขนาดผลกระทบในระดับปานกลางที่เกี่ยวข้องตัวอย่างอิสระเสื้อทดสอบเปิดเผยเพียงหนึ่งการค้นพบที่สำคัญ: ผู้ชายที่แสดงให้เห็นถึงการลดขนาดใหญ่อย่างมีนัยสำคัญในการหมายถึงอาการปวดหัวทุกวันมากกว่าผู้หญิง, เสื้อ (16) ¼ 2.30 พี ¼ 0.004, D ¼ 1.21, 95% CID [0.08, 2.31]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีของตัวแปรทำนายศักยภาพการปวดศีรษะ หรือซึมเศร้า แต่ความสัมพันธ์ที่ได้สถิติเป็นคนชัดเจน และไร้สาระ ที่ สอง ซึมเศร้า มาตรการที่ระยะ R ¼ . 54 , P ¼ . 001 , สองการเปลี่ยนแปลงมาตรการ depression R ¼ . 70 , p ¼ . 001 และอายุ และความเรื้อรังของโรค ปวดหัว R ¼ 43 , p ¼ . 009 .เพิ่มศักยภาพทำนายตัวแปรมาวิเคราะห์ โดยเฉพาะ การวินิจฉัยอาการปวดหัว ( ไมเกรนและปวดศีรษะ ) , เพศ , และการแสดงตนหรือขาดของหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่ง comorbid disorders ความว้าวุ่นใจ พบว่าปัจจัยของการปวดศีรษะ และซึมเศร้า แม้จะมีหลายผลเชิงแนวโน้มในทิศทางที่มีขนาดปานกลางซึ่งคาดว่าผลกระทบที่เกี่ยวข้องแบบตัวอย่างอิสระพบเพียงหนึ่งที่มีการหาผู้ชายแสดงอย่างมีนัยสำคัญขนาดใหญ่ลดหมายถึงปวดหัวทุกวัน มากกว่าผู้หญิง , T ( 16 ) ¼ 2.30 , p ¼ . 004 , D ¼ 1.21 , 95% CID [ 08 2.31
, ]