. However, in many cases, the dogs

. However, in many cases, the dogs in the control group that did find the treat appeared to sniff the floor until they were able to locate the treat. Perhaps they were following the scent trail left by the experimenter when the treat was placed in the room or were searching for any of the hidden treats using odor cues. This is an important possibility as, although it is heavily relied on by humans in police and quarantine work (Browne et al., 2006), the dog’s sense of smell remains poorly understood (Walker et al., 2006). Whether some dogs could discern the most recent scent trail left by the experimenter, even among the numerous other scent trails left by the same experimenter during the previous exposure phase, is unknown.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

. อย่างไรก็ตาม ในหลายกรณี สุนัขในกลุ่มควบคุมที่ไม่ได้รับการรักษา find ปรากฏ floor สูดดมจนพวกเขาสามารถหารักษา บางทีพวกเขามีต่อกลิ่นทางซ้าย โดยที่ experimenter เมื่อรักษาถูกวางไว้ในห้องก็มองหาขนมซ่อนใช้สัญลักษณ์กลิ่นใด ๆ นี่คือความเป็นไปได้ที่สำคัญเป็น ถึงแม้ว่าจะหนักจะอาศัยในมนุษย์ในตำรวจและตรวจสอบงาน (Browne และ al., 2006), ความรู้สึกของสุนัขกลิ่นยังคงงานเข้าใจ (Walker et al., 2006) ว่าสุนัขบางสามารถมองเห็นทางกลิ่นล่าสุดจาก experimenter ที่ แม้กระทั่งในการกลิ่นอื่น ๆ จำนวนมากเส้นทาง ซ้าย โดย experimenter เดียวกันในระหว่างขั้นตอนเปิดเผยก่อนหน้านี้ ไม่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. อย่างไรก็ตามในหลายกรณีสุนัขในกลุ่มควบคุมที่ไม่ Fi ครั้งการรักษาที่ดูเหมือนจะสูดอากาศ oor ชั้นจนกว่าพวกเขาจะสามารถที่จะหาการรักษา บางทีพวกเขาถูกตามรอยกลิ่นซ้ายโดยทดลองเมื่อรักษาถูกวางไว้ในห้องพักหรือถูกค้นหาใด ๆ ที่ถือว่าซ่อนตัวชี้นำกลิ่น นี่คือความเป็นไปได้ที่สำคัญเป็นถึงแม้มันจะอาศัยโดยมนุษย์ในการทำงานตำรวจและกักกัน (บราวน์ et al., 2006) ความรู้สึกของสุนัขในการดมกลิ่นยังคงเข้าใจ (วอล์คเกอร์ et al., 2006) ไม่ว่าจะเป็นสุนัขบางคนอาจมองเห็นเส้นทางกลิ่นล่าสุดซ้ายโดยทดลองแม้แต่ในหมู่เส้นทางกลิ่นอื่น ๆ อีกมากมายด้านซ้ายโดยทดลองเดียวกันในระหว่างขั้นตอนการเปิดรับก่อนหน้านี้ไม่เป็นที่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. อย่างไรก็ตาม ในหลายกรณี สุนัขในกลุ่มควบคุมที่ไม่ได้ถ่ายทอดและรักษาปรากฏว่าดมเกี่ยวกับflจนกว่าพวกเขาจะสามารถที่จะหาเลี้ยง บางทีพวกเขาอาจจะกำลังตามกลิ่นเส้นทางซ้ายโดยการทดลอง เมื่อปฏิบัติอยู่ในห้อง หรือหาของที่ซ่อนอยู่ใด ๆถือว่าใช้ตัวชี้นำกลิ่น ที่สําคัญมีความเป็นไปได้เช่นแม้ว่ามันจะหนักอาศัยโดยมนุษย์ในการทำงานและกักกัน ( บราวน์ et al . , 2006 ) , ประสาทรับกลิ่นของสุนัขที่ยังคงไม่ค่อยเข้าใจ ( วอล์คเกอร์ et al . , 2006 ) ว่าสุนัขบางตัวสามารถแยกแยะกลิ่นล่าสุดเส้นทางซ้ายโดยการทดลอง แม้แต่ในหมู่อื่น ๆ มากมาย กลิ่นเส้นทางซ้ายโดยการทดลองเดียวกันในระหว่างขั้นตอนการก่อนหน้านี้ที่ไม่รู้จัก