The tradition of teaching written c

The tradition of teaching written composition is mainly confined to
schools in Britain, and almost unknown at university level, although there
are occasional courses in report writing for engineers and the like. The
American tradition of teaching rhetoric in the form of freshman composition
tends to be derided (in Britain) as remedial English, and its often vague aims satirised as "a course in existential awareness and the accurate use of the
comma" (Bradbury, 1976, p. 111). This is precisely the kind ofobservation
which has kept linguists away from discourse analysis in the past: the fear
that discourse either involves questions of mere surface style; or that
discourse is impossible to delimit, and that there is no way to prevent
semantics, pragmatics, culture and the world from flooding in. The plot in
several campus novels revolves around the frustrations of teaching freshman
composition in American colleges (e.g. Bradbury, 1965; Lodge, 1975, not to
mention Pirsig, 197 4). However, an excellent recent British book on writing
to a directive which could be used on such courses is by Nash (1980). He aims
to strengthen students' intuitions about structures in discourse, and discusses
varieties of rhetorical design and textual cohesion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเพณีการสอนเขียนองค์ประกอบส่วนใหญ่จะจำกัดไปโรงเรียน ในสหราชอาณาจักร และแทบไม่รู้จักมหาวิทยาลัยระดับ แม้ว่าจะมีมีหลักสูตรเป็นครั้งคราวในรายงานเขียนสำหรับวิศวกรและเช่น ที่ประเพณีอเมริกันการสอนสำนวนในรูปแบบขององค์ประกอบวิชาฯมีแนวโน้มที่จะเยาะหยัน (ในสหราชอาณาจักร) อังกฤษเยียวยา และจุดมุ่งหมายของมักจะคลุมเครือ satirised เป็น "หลักสูตรใน existential รับรู้และการใช้ที่ถูกต้องของการเครื่องหมายจุลภาค" (Bradbury, 1976, p. 111) นี่คือ ofobservation ประเภทแม่นยำซึ่งได้เก็บนักภาษาศาสตร์จากวาทกรรมวิเคราะห์ในอดีต: ความกลัววาทกรรมที่อาจเกี่ยวข้องกับคำถามของลักษณะพื้นผิวเพียง หรือที่วาทกรรมไม่จำกัด และมีวิธีการป้องกันความหมาย วจนปฏิบัติศาสตร์ วัฒนธรรม และโลกจากอุทกภัย ลงจุดในหลายวิทยาเขตนวนิยาย revolves รอบหลงสอนวิชาฯองค์ประกอบในวิทยาลัยอเมริกัน (เช่น Bradbury, 1965 ลอดจ์ 1975 ไม่พูดถึง Pirsig, 197 4) อย่างไรก็ตาม กับสมุดล่าสุดอังกฤษยอดเยี่ยมกับการเขียนการคำสั่งที่สามารถใช้ในหลักสูตรดังกล่าวได้ โดยแนช (1980) เขามีจุดมุ่งหมายเพื่อเสริมสร้างนักเรียน intuitions คิดเกี่ยวกับโครงสร้างในวาทกรรม และอธิบายพันธุ์ rhetorical และสามัคคีแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเพณีขององค์ประกอบของการเรียนการสอนที่เขียนถูกกักขังอยู่ส่วนใหญ่เป็นโรงเรียนในสหราชอาณาจักรและไม่รู้จักเกือบจะในระดับมหาวิทยาลัยแม้ว่าจะมีหลักสูตรเป็นครั้งคราวในการเขียนรายงานสำหรับวิศวกรและชอบ ประเพณีของชาวอเมริกันในการสอนสำนวนในรูปแบบขององค์ประกอบน้องมีแนวโน้มที่จะเย้ยหยัน (ในอังกฤษ) ในขณะที่การแก้ไขภาษาอังกฤษและมีจุดมุ่งหมายที่คลุมเครือมักจะไรส์ว่า "แน่นอนในการรับรู้การดำรงอยู่และการใช้ที่ถูกต้องของเครื่องหมายจุลภาค" (แบรดบูรี่ 1976 พี. 111) นี้เป็นอย่างแม่นยำ ofobservation ชนิดที่นักภาษาศาสตร์ได้เก็บออกไปจากการวิเคราะห์วาทกรรมในอดีต: ความกลัวที่เกี่ยวข้องกับการบรรยายทั้งคำถามของรูปแบบพื้นผิวเพียง; หรือวาทกรรมที่เป็นไปไม่ได้ที่จะกำหนดเขตและนั่นเป็นวิธีที่จะป้องกันไม่ให้ไม่มีความหมายเน้นวัฒนธรรมและโลกจากน้ำท่วมใน. พล็อตในนวนิยายมหาวิทยาลัยหลายหมุนรอบผิดหวังจากการเรียนการสอนน้ององค์ประกอบในวิทยาลัยอเมริกัน(เช่นแบรดบูรี่ 1965 ; Lodge, ปี 1975 ที่จะไม่พูดถึงPirsig 197 4) แต่หนังสือที่อังกฤษที่ยอดเยี่ยมที่ผ่านมาเกี่ยวกับการเขียนเพื่อสั่งที่สามารถนำมาใช้ในหลักสูตรดังกล่าวคือโดยแนช (1980) เขามีจุดมุ่งหมายเพื่อเสริมสร้างสัญชาติญาณของนักเรียนเกี่ยวกับโครงสร้างในวาทกรรมและอธิบายถึงความหลากหลายของการออกแบบและการทำงานร่วมกันเชิงโวหารเกี่ยวกับใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเพณีของการสอนเขียนเรียงความเป็นหลักคับ

โรงเรียนในประเทศอังกฤษ และเกือบจะไม่รู้จักในระดับมหาวิทยาลัย แม้ว่าจะเป็นหลักสูตร
เป็นครั้งคราวในการเขียนรายงานสำหรับวิศวกรและชอบ
อเมริกันประเพณีสอนวาทศิลป์ในรูปแบบของน้องใหม่องค์ประกอบ
มีแนวโน้มที่จะรับประกัน ( ในอังกฤษ ) เป็นภาษาอังกฤษซ่อมเสริมและจุดมุ่งหมายของมันมักจะคลุมเครือ satirised เป็น " หลักสูตรในอัตถิภาวนิยม ความตระหนัก และการใช้ที่ถูกต้องของ
จุลภาค " ( แบรดเบอร์รี่ , 2518 , หน้า 111 ) นี้คือแน่นอนชนิดเปิน
ซึ่งทำให้นักภาษาศาสตร์จากการวิเคราะห์วาทกรรมในอดีต : ความกลัว
ที่เกี่ยวข้องกับคำถามของวาทกรรมทั้งลักษณะพื้นผิวเท่านั้น หรือที่
วาทกรรมเป็นไปไม่ได้ที่จะจำกัดจำนวน และมีวิธีการป้องกัน
ความหมาย ภาษา วัฒนธรรม และโลก จากน้ำท่วมใน เนื้อเรื่องในนวนิยายหลายวิทยาเขต
หมุนรอบความผิดหวังสอนน้องใหม่
องค์ประกอบในวิทยาลัยอเมริกัน ( เช่น แบรดบิวรี , 1965 ; ลอดจ์ , 1975 , ไม่ได้

พูดถึงเพอร์ซิก , 197 4 ) อย่างไรก็ตาม ล่าสุดหนังสือยอดเยี่ยมอังกฤษการเขียน
เป็นคำสั่งซึ่งสามารถใช้ในหลักสูตรดังกล่าว โดย แนช ( 1980 ) เขามีจุดมุ่งหมาย
เพื่อเสริมสร้างนักศึกษาสัญชาตญาณเกี่ยวกับโครงสร้างในวาทกรรม และกล่าวถึงความหลากหลายของการออกแบบและการทำงานร่วมกัน
สำนวนเดิม