shows the UV–Vis absorption spectra

shows the UV–Vis absorption spectra of luminol–H2O2 in the
absence of CuO nanosheets. As shown in Fig. 5 and 5 mg L1 cloxacillin
sodium had no absorption peak in the studied wavelength
range. Also, it could be seen that luminol–H2O2 reaction had two
absorption peaks at about 301 and 351 nm. Fig. 5 indicates that,
the absorption spectrum of solution containing the CuO nanosheets,
luminol and H2O2 is approximately similar to the absorption
spectrum of the luminol–H2O2 system; this implies that no
chemical interaction happened between luminol–H2O2 and CuO
nanosheets. Moreover, Fig. 5 shows that the absorption of solution
containing the luminol, H2O2 and CuO nanosheets in the range of
301–351 nm is reduced in the presence of cloxacillin sodium. This
shows that, when cloxacillin sodium was injected into the luminol–
H2O2–CuO nanosheets CL system, the cloxacillin sodium competes
with luminol for reacting with OH radicals. This leads to the
decrease of the absorption peak at 301 and 351 nm due to the
decrease in the concentration of H2O2.
Fig. 6 demonstrates the CL emission

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงแรมสเป็คตราดูดซึม UV – Vis ของลูมินอล – H2O2 ในการการขาดงานของ CuO nanosheets ตามที่แสดงใน Fig. 5 และ 5 มิลลิกรัม cloxacillin L 1โซเดียมมีช่วง peak ไม่ดูดซึมในความยาวคลื่น studiedช่วงนั้น มันอาจจะเห็นว่า ลูมินอล – H2O2 ปฏิกิริยามี 2การดูดซึมยอดที่เกี่ยวกับ 301 และ 351 nm Fig. 5 หมายถึงสเปกตรัมการดูดซึมของโซลูชันที่ประกอบด้วย CuO nanosheetsลูมินอลและ H2O2 เป็นประมาณคล้ายกับการดูดซึมสเปกตรัมของลูมินอล – H2O2 นี้หมายถึงการที่ไม่โต้ตอบทางเคมีที่เกิดขึ้นระหว่างลูมินอล – H2O2 CuOnanosheets นอกจากนี้ Fig. 5 แสดงให้เห็นว่าการดูดซึมของโซลูชันประกอบด้วยลูมินอล H2O2 และ CuO nanosheets ในช่วง301-351 nm จะลดลงในต่อหน้าของ cloxacillin โซเดียม นี้แสดงให้เห็นว่า เมื่อโซเดียม cloxacillin ถูกฉีดเข้าไปในลูมินอล-ระบบ H2O2 – CuO nanosheets CL โซเดียม cloxacillin แข่งขันมีลูมินอลสำหรับปฏิกิริยากับอนุมูล OH นี้นำไปสู่การลดลงของจุดสูงสุดของการดูดซึมที่ 301 และ 351 nm เนื่องในลดความเข้มข้นของ H2O2Fig. 6 แสดงให้เห็นถึงมลพิษ CL

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แสดงสเปกตรัมการดูดซึม UV-Vis-ลูมินอลของ H2O2
ในกรณีที่ไม่มีออกไซด์nanosheets ดังแสดงในรูป 5 และ 5 มิลลิกรัม L 1 Cloxacillin โซเดียมไม่มีการดูดซึมสูงสุดในความยาวคลื่นศึกษาช่วง นอกจากนี้ก็อาจจะเห็นว่าปฏิกิริยาลูมินอล-H2O2 มีสองยอดการดูดซึมที่ประมาณ301 และ 351 นาโนเมตร รูป 5 แสดงให้เห็นว่าสเปกตรัมการดูดซึมของการแก้ปัญหาที่มีออกไซด์nanosheets, ลูมินอลและ H2O2 จะอยู่ที่ประมาณคล้ายกับการดูดซึมคลื่นความถี่ของระบบลูมินอล-H2O2; นี้แสดงให้เห็นว่าไม่มีการปฏิสัมพันธ์ทางเคมีที่เกิดขึ้นระหว่างลูมินอล-H2O2 และออกไซด์ nanosheets นอกจากนี้ยังมีรูป 5 แสดงให้เห็นว่าการดูดซึมของการแก้ปัญหาที่มีลูมินอลที่ H2O2 และออกไซด์ nanosheets ในช่วง 301-351 นาโนเมตรจะลดลงในการปรากฏตัวของโซเดียม Cloxacillin นี้แสดงให้เห็นว่าเมื่อโซเดียม Cloxacillin ถูกฉีดเข้าไปใน luminol- H2O2-ออกไซด์ nanosheets ระบบ CL โซเดียม Cloxacillin แข่งขันกับลูมินอลสำหรับปฏิกิริยากับอนุมูลOH? นี้นำไปสู่การลดลงของการดูดซึมสูงสุดที่ 301 และ 351 นาโนเมตรเนื่องจากการลดลงของความเข้มข้นของH2O2 ได้. รูป 6 แสดงให้เห็นถึงการปล่อย CL

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสดงปริมาณการดูดกลืนรังสี UV –ของ–ลูมินอล H2O2 ใน
ขาด 2 ( nanosheets . ดังแสดงในรูปที่ 5 และ 5 มิลลิกรัมต่อลิตร  1 0
โซเดียมไม่มีการดูดซึมสูงสุดในการศึกษาความยาวคลื่น
ช่วง นอกจากนี้ จะเห็นได้ว่าปฏิกิริยาลูมินอล ( H2O2 ได้ 2
การดูดซึมยอดประมาณ 301 และ 366 นาโนเมตร รูปที่ 5 แสดงที่
การดูดซึมสเปกตรัมของโซลูชั่นที่มี nanosheets
2 ( ,ลูมินอล และ H2O2 ประมาณคล้ายกับสเปกตรัมของการดูดกลืน
ลูมินอล–แบตเตอรี่ระบบ แสดงว่าไม่มีปฏิสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่าง
เคมี H2O2 ) และลูมินอล 2 (
nanosheets . นอกจากนี้ รูปที่ 5 แสดงให้เห็นว่าการดูดซึมสารละลาย
ที่มีลูมินอล H2O2 , และในช่วงที่ 2 ( nanosheets
301 – 351 nm จะลดลงในการปรากฏตัวของคลอกซาซิลลินโซเดียม นี้
แสดงให้เห็นว่าคลอกซาซิลลินโซเดียมเมื่อถูกฉีดเข้าไปในลูมินอล ( H2O2 )
2 ( nanosheets CL ระบบ คลอกซาซิลลินโซเดียมแข่งขัน
ที่มีลูมินอลสำหรับ  โอทำปฏิกิริยากับอนุมูลอิสระ นี้นำไปสู่
ลดการดูดซึมสูงสุดที่ 301 และ 351 nm เนื่องจาก
ลดความเข้มข้นของ H2O2
ภาพที่ 6 แสดงการปล่อยซีแอล