Anovel is a piece of prose fiction

Anovel is a piece of prose fiction of a reasonable length. Even a
definition as toothless as this, however, is still too restricted. Not
all novels are writtten in prose. There are novels in verse, like
Pushkin’s Eugene Onegin or Vikram Seth’s The Golden Gate. As for fiction,
the distinction between fiction and fact is not always clear. And what counts
as a reasonable length? At what point does a novella or long short story
become a novel? André Gide’s The Immoralist is usually described as a novel,
and Anton Chekhov’s ‘The Duel’ as a short story, but they are both about
the same length.
The truth is that the novel is a genre which resists exact definition. This in
itself is not particularly striking, since many things – ‘game’, for example, or
‘hairy’ – resist exact definition. It is hard to say how ape-like you have to be
in order to qualify as hairy. The point about the novel, however, is not just
that it eludes definitions, but that it actively undermines them. It is less a
genre than an anti-genre. It cannibalizes other literary modes and mixes the
bits and pieces promiscuously together. You can find poetry and dramatic
dialogue in the novel, along with epic, pastoral, satire, history, elegy, tragedy
and any number of other literary modes. Virginia Woolf described it as
‘this most pliable of all forms’. The novel quotes, parodies and transforms
other genres, converting its literary ancestors into mere components of itself
in a kind of Oedipal vengeance on them. It is the queen of literary genres in
a rather less elevated sense of the word than one might hear around Buckingham
Palace.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Anovel เป็นชิ้นส่วนของนิยายร้อยแก้วความยาวเหมาะสม แม้แต่การคำจำกัดความที่เป็นฟันเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม ยังคงเป็นถูกจำกัดเกินไป ไม่นวนิยายทั้งหมดคือการ writtten ในร้อยแก้ว มีนวนิยายในข้อ เช่นพุชกินของ Eugene Onegin หรือวิกรรม Seth Golden Gate สำหรับนิยายความแตกต่างระหว่างนิยายและความจริงเสมอไม่ชัดเจน และสิ่งที่นับเป็นความยาวที่เหมาะสม ที่จุดใดหรือไม่ novella หรือเรื่องสั้นยาวกลายเป็นนวนิยายหรือไม่ André Gide Immoralist อธิบายมักจะเป็นนวนิยายและแอนตันของ Chekhov ของ 'การต่อสู้' เป็นเรื่องสั้น แต่พวกเขามีทั้งที่เกี่ยวกับความยาวความจริงก็คือ ว่านิยายประเภทที่ทนต่อคำนิยามที่แน่นอน นี้ในตัวเองเป็นไม่อย่างยิ่งโดดเด่น ตั้งแต่สิ่ง – 'เกม' เช่น หรือ'ขน' – ต่อต้านนิยามที่ชัดเจน มันยากที่จะบอกว่า เหมือนลิงที่คุณจำเป็นต้องเพื่อจัดเป็นขน เกี่ยวกับนวนิยาย จุด ก็ไม่เพียงว่ามัน eludes นิยาม แต่ว่ามันกำลังทำลายพวกเขา ไม่มีประเภทกว่าประเภทที่ต่อต้าน มัน cannibalizes โหมดวรรณกรรมและผสมอื่น ๆบิตและชิ้นส่วน promiscuously โดด คุณสามารถค้นหาบทกวี และละครสนทนาในนิยาย พร้อมกับมหากาพย์ เสียดสี ประวัติ พระ elegy โศกนาฏกรรมและหมายเลขใด ๆ ของโหมดวรรณกรรมอื่น ๆ เวอร์จิเนียวูลฟ์อธิบายไว้ว่า เป็น' นี้ยืดหยุ่นมากที่สุดของแบบฟอร์มทั้งหมด เสนอราคานวนิยาย ล้อเลียน และแปลงประเภทอื่น ๆ แปลงบรรพบุรุษวรรณกรรมเป็นเพียงส่วนประกอบของตัวเองในชนิดของ Oedipal ล้างแค้นพวกเขา เป็นราชินีของประเภทวรรณกรรมในรู้สึกสูงค่อนข้างน้อยของคำมากกว่าหนึ่งอาจได้ยินทั่ว Buckinghamพระราชวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Anovel เป็นชิ้นส่วนของนิยายร้อยแก้วที่มีความยาวที่เหมาะสม แม้จะเป็น
คำนิยามที่เป็นฟันเช่นนี้ แต่ก็ยังคงถูก จำกัด เกินไป ไม่
นวนิยายทั้งหมดจะ writtten ร้อยแก้ว มีนวนิยายในบทกวีเช่นมี
พุชกิน Eugene Onegin หรือกรัมเซทของโกลเด้นเกต สำหรับนิยาย
แตกต่างระหว่างนิยายและความจริงที่ไม่ชัดเจนเสมอ และสิ่งที่นับ
เป็นระยะเวลาที่เหมาะสม? สิ่งที่จุดไม่โนเวลลาหรือเรื่องราวสั้นยาว
กลายเป็นนวนิยายหรือไม่? Andréกีดของ Immoralist มักจะอธิบายว่านวนิยาย
และ Anton Chekhov ของ 'ดวล' เป็นเรื่องราวสั้น ๆ แต่พวกเขาทั้งสองเกี่ยวกับ
ระยะเวลาเดียวกัน.
ความจริงก็คือนวนิยายเรื่องนี้เป็นประเภทที่ต่อต้านความหมายที่แน่นอน นี้ใน
ตัวเองไม่ได้โดดเด่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่หลายสิ่ง - 'เกม' ตัวอย่างเช่นหรือ
'ขน' - ต่อต้านความหมายที่แท้จริง มันเป็นเรื่องยากที่จะบอกว่าลิงเหมือนคุณจะต้องมี
เพื่อให้มีคุณสมบัติเป็นขน ประเด็นเกี่ยวกับนวนิยาย แต่ไม่ได้เป็นเพียงแค่
ว่ามันพระเอกนิยาม แต่มันแข็งขันทำลายพวกเขา มันเป็นน้อยกว่า
ประเภทกว่าป้องกันประเภท มัน cannibalizes โหมดวรรณกรรมอื่น ๆ และผสม
บิตและชิ้น promiscuously ร่วมกัน คุณสามารถค้นหาบทกวีและละคร
บทสนทนาในนวนิยายพร้อมกับมหากาพย์พระถ้อยคำประวัติศาสตร์ไว้อาลัยโศกนาฏกรรม
และจำนวนของโหมดวรรณกรรมอื่น ๆ เวอร์จิเนียวูล์ฟเล่าว่า
'นี่ยืดหยุ่นมากที่สุดในทุกรูปแบบ' นวนิยายเรื่องนี้คำพูดล้อเลียนและแปรรูป
ประเภทอื่น ๆ การแปลงบรรพบุรุษวรรณกรรมเป็นส่วนประกอบเพียงของตัวเอง
ในชนิดของบิดรล้างแค้นกับพวกเขา มันเป็นราชินีของประเภทวรรณคดีใน
ความรู้สึกที่ค่อนข้างสูงน้อยของคำว่ากว่าหนึ่งอาจได้ยินเสียงรอบบักกิ้งแฮม
พาเลซ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

anovel เป็นชิ้นส่วนของร้อยแก้วนวนิยายของความยาวที่เหมาะสม แม้คำนิยามตามฟันนี้ อย่างไรก็ตาม ก็ยังถูกจำกัด ไม่ทั้งหมดนวนิยายมี writtten เป็นร้อยแก้ว มีนวนิยายในข้อ เช่นพุชกินของยูจีน วันจินหรือ Vikram Seth เป็นประตูสีทอง สำหรับนิยายความแตกต่างระหว่างนวนิยายและความเป็นจริงไม่ได้ชัดเจนเสมอ และสิ่งที่นับตามความยาวที่เหมาะสม ? สิ่งที่จุดที่ไม่สั้นหรือเรื่องยาวสั้นเป็นนิยาย อังเดร ชีดเป็น immoralist มักจะอธิบายเป็นนวนิยายและ ณัฐพงษ์ สมณะ " ดวล " เป็นเรื่องราวสั้น ๆ แต่พวกเขาทั้งสองเกี่ยวกับความยาวเดียวกันความจริงคือนวนิยายที่เป็นชนิดที่ทนทานต่อความละเอียดแน่นอน นี้ในตัวเองไม่โดดเด่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่หลายเรื่อง – เกม ตัวอย่าง หรือ" ขน " –ต่อต้านคำจำกัดความที่แน่นอน มันยากที่จะบอกว่าวิธีการเลียนแบบเหมือนคุณต้องเพื่อให้มีคุณสมบัติเป็นปุย ประเด็นเกี่ยวกับนวนิยาย , อย่างไรก็ตาม , ไม่ได้เป็นเพียงที่ eludes คำนิยาม แต่นั่นมันอย่างจะทำลายพวกเขา มันเป็นน้อยกว่าประเภทมากกว่าการต่อต้านรูปแบบ มัน cannibalizes โหมดวรรณกรรมอื่น ๆและผสมบิตและชิ้นที่ไม่มีจุดประสงค์ด้วยกัน ท่านสามารถค้นหาบทกวีและการละครบทสนทนาในนวนิยาย พร้อมกับมหากาพย์ อภิบาล การเสียดสี , ประวัติ , ไว้อาลัยโศกนาฏกรรมและหมายเลขใด ๆของโหมดวรรณกรรมอื่น ๆ เวอร์จิเนีย วูล์ฟอธิบายว่ามันเป็น" นี้ยืดหยุ่นมากที่สุดของทุกรูปแบบ " ราคา parodies และแปลงใหม่ประเภทอื่นๆ , การแปลวรรณกรรมซึ่งเป็นเพียงส่วนประกอบของบรรพบุรุษตัวเองในชนิดของการล้างแค้นเกี่ยวกับ Oedipus complex ในพวกเขา เป็นราชินีของประเภทวรรณกรรมในมีค่อนข้างน้อยที่ยกระดับความรู้สึกของคำมากกว่าหนึ่งอาจจะได้ยินเสียงรอบ บัคกิ้งแฮมพระราชวัง