More than 20 distinct soil regions

More than 20 distinct soil regions can be found on the South American continent as a result of its geologic history, topography, climate, and vegetation. Three major groupings correspond to the continent’s three primary land regions—the lowlands, the highlands, and the Andes.
Low natural fertility is a conspicuous feature of soils in the humid tropic regions of South America. About half of the continent’s soils consist either of unconsolidated and nutrient-poor sediments (e.g., kaolins [china clays] and quartz sands) deposited in river basins, latosols (red soils leached of silica and containing residual concentrations of iron and aluminum sesquioxides), red-yellow podzols (acidic soils with a bleached upper horizon, or layer, that are low in lime), and regosols (azonal soils consisting mainly of imperfectly consolidated material and having a complex morphology). About one-fifth of the continent is covered by arid soils of various types in which agriculture is risky without irrigation.
Other regions, representing about 10 percent of the total area, are poorly drained, the soils being either gleys (clayey soils in which the substrate is bluish gray, generally sticky, and often structureless because of excessive moisture), groundwater laterites, grumosols (soils with a high content of expanding clays), or planosols (a type of soil found in humid climates in which soluble salts and minerals are leached out of the upper layers and are cemented or compacted at a lower level). In the Andes, slopes are often steep, and lithosols (shallow soils consisting of imperfectly weathered rock fragments) abound, accounting for another 10 percent of the continent’s surface. In the inter-Andean valleys and on some of the foothills, nevertheless, eutrophic soils (deposited by lakes, and containing much nutrient matter, but often shallow and subject to seasonal oxygen deficiency) can be found.
Fertile soils, therefore, extend over only about 10 percent of the surface of South America. The most important of these are brunizems (deep, dark-coloured prairie soils, developed from wind-deposited loess), chestnut soils, and ferruginous tropical soils. On the low coastal ranges, in the foothills of the western Andes, and on the nearby plains and terraces of Colombia and Ecuador, the soils consist mainly of red-yellow latosols, podzols, and alluvial soils. Soils in southern Brazil and Uruguay consist of brunizems, reddish prairie soils, and planosols. The Argentine Pampas, the largest fertile area on the continent, is uniformly covered with the so-called pampean loess, which is calcareous, rich in minerals, and mixed with volcanic sediment.Less rich soils are found in the uplands of northeastern and central Brazil, consisting mainly of sandy regosols in the north and red latosols in the south.
The agricultural development of South America closely reflects the distribution of soils according to their fertility. It is mostly confined to the eastern mid-latitude plains, in which is concentrated the production of cereal grains and cattle grazing; to the subtropical and temperate parts of the Andes, from Colombia to Chile, where grazing takes place and a variety of crops are cultivated; and to eastern and southeastern Brazil, where coffee, cacao, soybeans, and sugarcane are grown, while the interior plateaus are devoted to cattle grazing.



Soils in South America. Britannica
According to some estimates, in several countries half or more of the presently arable land has been severely damaged or ruined by poor land management. In the Andes, land that once produced high yields of wheat is now abandoned. Mountain forests are still cleared for cattle grazing and cultivation, which greatly accelerates erosion and ruins the soil of the region for years thereafter. Soil damage has been less severe in areas of relatively flat terrain. Campaigns for soil conservation or restoration have been implemented in most countries. Britannica

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นที่ดินแตกต่างกันมากกว่า 20 สามารถพบได้ในทวีปอเมริกาใต้ผลของธรณีวิทยาประวัติ ภูมิประเทศ ภูมิอากาศ และพืช การจัดกลุ่มหลักสามตรงกับแผ่นดินหลักของทวีปสามภูมิภาค – สกอตแลนด์ตอนใต้ ในไฮแลนด์ และอังเดสความอุดมสมบูรณ์ตามธรรมชาติต่ำเป็นคุณลักษณะเด่นของในภูมิภาคทรอปิกชื้นของอเมริกาใต้ ประมาณครึ่งหนึ่งของดินเนื้อปูนของทวีปประกอบด้วยหนึ่งในงวด และตะกอนธาตุอาหารต่ำ (เช่น kaolins [จีน clays] และทรายควอตซ์) ฝากในแม่น้ำอ่างล่างหน้า latosols (สีแดงดินเนื้อปูน leached ของซิลิก้า และประกอบด้วยความเข้มข้นที่เหลือของ sesquioxides เหล็กและอลูมิเนียม), สีแดงเหลือง podzols (กรดดินเนื้อปูนกับขอบฟ้าบนเซล ชั้น ที่ต่ำในมะนาว), และ regosols (azonal ดินเนื้อปูนประกอบด้วยส่วนใหญ่ไม่รวมวัสดุ และมีสัณฐานวิทยาที่ซับซ้อน) ประมาณ 1 5 ของทวีปปกคลุม ด้วยดินเนื้อปูนที่แห้งแล้งชนิดต่าง ๆ ในการ เกษตรเป็นการเสี่ยง โดยไม่มีการชลประทานภูมิภาคอื่น ๆ แสดงประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ทั้งหมด มีงานระบายออก ดินเนื้อปูนถูก gleys (ดินเนื้อปูนเหนียวซึ่งพื้นผิวที่เป็นระยับสีเทา เหนียวโดยทั่วไป และ structureless บ่อยเนื่องจากความชื้นที่มากเกินไป), อยู่ตอนริมน้ำ grumosols (ดินเนื้อปูน มีเนื้อหาสูงการขยาย clays), หรือ planosols (ชนิดของดินที่พบในสภาพอากาศชื้นในเกลือละลายน้ำและแร่ธาตุที่มี leached จากชั้นบน และคาร์ หรือกระชับในระดับต่ำ) ในอังเดส มักลาดชัน และ ชุม lithosols (ตื้นดินเนื้อปูนประกอบด้วยชิ้นส่วนไม่ weathered rock) การบัญชีสำหรับอีก 10 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ของทวีป ในหุบเขาระหว่าง Andean และบางตีน แต่กระนั้น eutrophic นำดินเนื้อปูน (ฝากตามทะเลสาบ และประกอบด้วยเรื่องมากธาตุอาหาร แต่มักจะตื้น และอาจ มีการขาดออกซิเจนตามฤดูกาล) สามารถพบอุดมสมบูรณ์ดินเนื้อปูน ดังนั้น ขยายผ่านเพียงประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์ของพื้นผิวของอเมริกาใต้ สำคัญสุดของเหล่านี้เป็น brunizems (ทุ่งหญ้าลึก สีเข้มสีดินเนื้อปูน พัฒนาจากดินเหลืองฝากลม), ดินเนื้อปูน chestnut, ferruginous ร้อนเป็นใจ และ ช่วงชายฝั่งต่ำ ตีนเขาอังเดสตะวันตก และ บนราบใกล้เคียงและระเบียงของโคลอมเบียและเอกวาดอร์ ดินเนื้อปูนประกอบด้วยส่วนใหญ่ของ latosols สีแดงเหลือง podzols และดินเนื้อปูนทราย ในประเทศบราซิลและอุรุกวัยประกอบด้วย brunizems ทุ่งหญ้าน้ำตาลดินเนื้อปูน และ planosols Pampas อาร์เจนตินา พื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ที่ใหญ่ที่สุดบนทวีป สม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียงได้รับการปกคลุม ด้วยเรียกว่า pampean ดินเหลือง ซึ่งเป็นปูน อุดมไปด้วยแร่ธาตุ และผสมกับตะกอนภูเขาไฟ ดินเนื้อปูนน้อยรวยจะพบในชายบราซิลตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคกลาง ประกอบด้วยส่วนใหญ่ regosols ทรายเหนือและ latosols แดงในภาคใต้การพัฒนาเกษตรของอเมริกาใต้สะท้อนการกระจายของดินเนื้อปูนตามความอุดมสมบูรณ์ของพวกเขาอย่างใกล้ชิด ส่วนใหญ่จะจำกัดให้ราบกลางละติจูดตะวันออก ซึ่งจะเข้มข้นการผลิตธัญพืชธัญพืชและวัว grazing ส่วนสำรอง และกาลเทศะของอังเดส จากโคลอมเบียสู่ชิลี ที่ grazing เวลาสถานที่และความหลากหลายของพืชที่ปลูก และตะวันออก และตะวันออกเฉียงใต้บราซิล กาแฟ cacao ถั่วเหลือง และอ้อยที่ปลูก ขณะที่ราบภายในจะทุ่มเทเพื่อการปศุสัตว์ grazing ดินเนื้อปูนในอเมริกาใต้ Britannicaตามประมาณการบาง ในหลายประเทศ อย่างน้อยครึ่งที่ดินเพาะปลูกปัจจุบันได้รุนแรงเสียหาย หรือเจ๊งจัดการที่ดินจน ในอังเดส ขณะนี้มีละทิ้งที่ดินที่เมื่ออัตราผลตอบแทนสูงของข้าวสาลี ผืนป่ายังคงไว้สำหรับวัว grazing และเพาะปลูก เพิ่มความเร็วการกัดเซาะ และซากปรักหักพังของดินภาคสำหรับปีหลังจากนั้นมาก ดินความเสียหายได้รุนแรงน้อยกว่าในพื้นที่ภูมิประเทศค่อนข้างแบน มีการดำเนินการส่งเสริมการอนุรักษ์ดินหรือปลูกในประเทศส่วนใหญ่ Britannica

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กว่า 20 ภูมิภาคดินที่แตกต่างกันสามารถพบได้ในทวีปอเมริกาใต้เป็นผลมาจากประวัติศาสตร์ทางธรณีวิทยาของภูมิประเทศภูมิอากาศและพืชผัก สามกลุ่มหลักที่สอดคล้องกับทวีปสามภูมิภาคหลักดินแดนที่ราบลุ่มที่ราบสูงและเทือกเขาแอนดี.
ความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติต่ำเป็นคุณลักษณะเด่นของดินในภูมิภาคเขตร้อนชื้นของทวีปอเมริกาใต้ ประมาณครึ่งหนึ่งของดินของทวีปประกอบด้วยทั้งตะกอนไม่รวมและสารอาหารที่ไม่ดี (เช่นเกาลิน [ดินเหนียวจีน] และหาดทรายควอทซ์) ฝากในลุ่มน้ำ, latosols (ดินสีแดงชะล้างของซิลิกาและมีความเข้มข้นที่เหลือของธาตุเหล็กและ sesquioxides อลูมิเนียม) podzols สีแดงสีเหลือง (ดินที่เป็นกรดที่มีการฟอกขาวขอบฟ้าบนหรือชั้นที่ต่ำในมะนาว) และ regosols (ดิน azonal ส่วนประกอบของวัสดุรวมไม่สมบูรณ์และมีลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่ซับซ้อน) เกี่ยวกับหนึ่งในห้าของทวีปถูกปกคลุมด้วยดินที่แห้งแล้งของประเภทต่างๆซึ่งในการเกษตรมีความเสี่ยงโดยไม่ต้องชลประทาน.
ภูมิภาคอื่น ๆ คิดเป็นประมาณร้อยละ 10 ของพื้นที่ทั้งหมดมีการระบายน้ำไม่ดีดินถูกทั้ง gleys (ดินเหนียวที่ พื้นผิวเป็นสีเทาสีฟ้าเหนียวทั่วไปและมักจะ structureless เพราะความชื้นที่มากเกินไป) laterites น้ำใต้ดิน grumosols (ดินที่มีเนื้อหาสูงของการขยายดินเหนียว) หรือ planosols (ชนิดของดินที่พบในภูมิอากาศร้อนชื้นซึ่งเกลือที่ละลายน้ำและแร่ธาตุที่เป็น ชะล้างออกมาจากชั้นบนและมีการยึดหรือบดอัดในระดับที่ต่ำกว่า) ในเทือกเขาแอนดีลาดมักจะสูงชันและ lithosols (ดินตื้นประกอบด้วยสภาพไม่สมบูรณ์เศษหิน) มากคิดเป็นร้อยละ 10 ของพื้นผิวของทวีป ในหุบเขาระหว่างแอนเดียนและในบางส่วนของเชิงเขา แต่ดิน eutrophic (ฝากด้วยทะเลสาบและมีเรื่องสารอาหารมาก แต่มักจะตื้นและอาจมีการขาดออกซิเจนตามฤดูกาล) สามารถพบได้.
ดินอุดมสมบูรณ์จึงขยายมากกว่าเท่านั้น ประมาณร้อยละ 10 ของพื้นผิวของทวีปอเมริกาใต้ ที่สำคัญที่สุดของเหล่านี้เป็น brunizems (ลึกดินทุ่งหญ้าสีเข้ม, เหลืองที่พัฒนามาจากลมฝาก) ดินเกาลัดและดินปนเขตร้อน ในช่วงต่ำชายฝั่งทะเลในบริเวณเชิงเขาของเทือกเขาแอนดีตะวันตกและที่ราบบริเวณใกล้เคียงและระเบียงของโคลัมเบียและเอกวาดอร์ดินประกอบด้วยส่วนใหญ่ของ latosols สีแดงสีเหลือง podzols และดินลุ่มน้ำ ดินในบราซิลและอุรุกวัยภาคใต้ประกอบด้วย brunizems ดินทุ่งหญ้าสีแดงและ planosols อาร์เจนตินาทุ่งหญ้าพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ที่ใหญ่ที่สุดในทวีปยุโรปที่ได้รับการคุ้มครองเหมือนกันกับสิ่งที่เรียกว่าเหลือง pampean ซึ่งเป็นปูนที่อุดมไปด้วยแร่ธาตุและผสมกับภูเขาไฟที่อุดมไปด้วย sediment.Less ดินที่พบในพื้นที่สูงภาคตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิลและกลาง ส่วนประกอบของ regosols ทรายในภาคเหนือและ latosols สีแดงในภาคใต้.
การพัฒนาการเกษตรของทวีปอเมริกาใต้อย่างใกล้ชิดสะท้อนให้เห็นถึงการกระจายตัวของดินตามความอุดมสมบูรณ์ของพวกเขา มันเป็นที่คุมขังส่วนใหญ่จะอยู่ทางทิศตะวันออกที่ราบละติจูดกลางซึ่งมีความเข้มข้นของการผลิตธัญพืชและสัตว์แทะเล็มนั้น ไปยังส่วนที่ค่อนข้างร้อนและเย็นของแอนดีสจากโคลอมเบียชิลีที่ทุ่งเลี้ยงสัตว์ที่เกิดขึ้นและความหลากหลายของพืชที่ปลูกนั้น และตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิลซึ่งกาแฟโกโก้ถั่วเหลืองและอ้อยที่ปลูกในขณะที่การตกแต่งภายในที่ราบจะอุทิศให้กับการเลี้ยงสัตว์วัว. ดินในทวีปอเมริกาใต้ สารานุกรมตามประมาณการบางในหลายประเทศหรือมากกว่าครึ่งหนึ่งของที่ดินทำกินในปัจจุบันได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงหรือทำลายโดยการจัดการที่ดินที่ไม่ดี ในเทือกเขาแอนดีที่ดินที่ครั้งหนึ่งเคยผลิตผลตอบแทนสูงของข้าวสาลีถูกยกเลิกในขณะนี้ ป่าภูเขาจะถูกล้างยังคงเลี้ยงปศุสัตว์และการเพาะปลูกซึ่งช่วยเร่งการชะล้างพังทลายของดินและซากปรักหักพังของภูมิภาคสำหรับปีหลังจากนั้น ความเสียหายของดินได้รับความรุนแรงน้อยกว่าในพื้นที่ของภูมิประเทศค่อนข้างแบน แคมเปญเพื่อการอนุรักษ์ดินหรือการฟื้นฟูมีการดำเนินการในประเทศส่วนใหญ่ สารานุกรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มากกว่า 20 พื้นที่ดินที่แตกต่างกันสามารถพบได้ในทวีปอเมริกาใต้ เป็นผลของประวัติศาสตร์ ภูมิประเทศ ภูมิอากาศ และพืชพรรณของแร่ . สามกลุ่มหลักสอดคล้องกับทวีปหลักทั้งสามดินแดนภูมิภาคพื้นที่ราบ ที่ราบสูง และแอนดีส ความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติ
ต่ำเป็นคุณลักษณะเด่นของดินในภูมิภาคเขตร้อนชื้นของทวีปอเมริกาใต้ประมาณครึ่งหนึ่งของดินของทวีปประกอบด้วยทั้ง 700 และสารอาหาร จนตะกอน ( เช่น kaolins [ จีน ] และทรายควอทซ์ ) ฝากไว้ในลุ่มน้ำ ( ดิน , ชะแลโทซอลส์สีแดงที่มีความเข้มข้นของซิลิกาและส่วนที่เหลือของเหล็กและอลูมิเนียมเซสควิอ ไซด์ ) พอดซอลส์สีแดงสีเหลือง ( กรดดินกับฟอกบนขอบฟ้า หรือ ชั้น ที่ลงในปูน )และ รีโกโซลส์ ( ดินเอโซนัลประกอบด้วยส่วนใหญ่ของบริษัทมีลักษณะสมบูรณ์วัสดุและซับซ้อน ) เกี่ยวกับหนึ่งในห้าของทวีปปกคลุมด้วย แห้งแล้ง ดินชนิดต่าง ๆซึ่งในการเกษตรมีความเสี่ยงโดยไม่ต้องชลประทาน
ภูมิภาคอื่นที่เป็นตัวแทนประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ทั้งหมด จะได้ระบายดินที่ถูกให้ gleys ( ดินเหนียวที่พื้นผิวเป็นสีน้ำเงินเทา มักจะเหนียว และมักจะ structureless เพราะความชื้นที่มากเกินไป ) , ดินแดง grumosols บาดาล , ( ดินที่มีปริมาณสูงของการขยายดินเหนียว )หรือ planosols ( ชนิดของดินที่พบในภูมิอากาศร้อนชื้นซึ่งละลายเกลือและแร่ธาตุที่ถูกชะออกมาจากชั้นบนและมีซีเมนต์หรืออัดในระดับล่าง ) ใน Andes , ลาดมักชัน และลิโทซอลส์ ( ดินตื้น ประกอบด้วยเศษหินผุบริบูรณ์สมบูรณ์ ) , การบัญชีสำหรับอีก 10 เปอร์เซ็นต์ของพื้นผิวของทวีปแอนเดียนในอินเตอร์หุบเขาและในบางส่วนของเขา แต่ดินยูโทรฟิก ( ฝากโดย ทะเลสาบ และประกอบด้วยเรื่อง สารอาหารมากแต่ตื้นและมักจะขึ้นอยู่กับฤดูกาล การขาดออกซิเจน ) สามารถพบได้ .
อุดมสมบูรณ์ ดิน จึงแผ่ไปทั่ว เพียงประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์ของพื้นผิวของอเมริกาใต้ ที่สำคัญที่สุดของเหล่านี้เป็น brunizems ( ลึกมืดสีผืนดินพัฒนาจาก ลม ดิน ฝาก ดินลมหอบ ) เกาลัด และดินเขตร้อนแต่ . ในช่วงต่ำชายฝั่งใน foothills ของเทือกเขาแอนดีสตะวันตกและในที่ราบที่อยู่ใกล้เคียงและระเบียงของประเทศโคลัมเบียและเอกวาดอร์ ดินประกอบด้วยส่วนใหญ่ของแลโทซอลส์สีแดงสีเหลืองพอดซอลส์ และดินตะกอน . ดินในภาคใต้ของบราซิลและอุรุกวัยประกอบด้วย brunizems ดิน ผืนแดง planosols .ส่วนซางอาร์เจนตินาใหญ่อุดมสมบูรณ์ พื้นที่ในทวีป คือ จุดที่เรียกว่า pampean ปกคลุมด้วยดินลมหอบ ซึ่งเป็นเนื้อปูนที่อุดมไปด้วยแร่ธาตุ และผสมกับตะกอนภูเขาไฟ ดินรวยน้อย พบในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคกลางในบราซิล ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของทรายรีโกโซลส์ในภาคเหนือและแลโทซอลส์สีแดงในภาคใต้
การพัฒนาการเกษตรของอเมริกาใต้อย่างใกล้ชิดสะท้อนให้เห็นถึงการกระจายของดินตามความอุดมสมบูรณ์ของพวกเขา มันเป็นส่วนใหญ่คับไปยังตะวันออกกลางละติจูดที่ราบ ซึ่งมีความเข้มข้นของการผลิตธัญพืชและปศุสัตว์ทุ่งเลี้ยงสัตว์ ; ชิ้นส่วนกึ่งเขตร้อนและหนาวของ Andes , จากโคลัมเบีย ชิลี ที่กินหญ้าเวลาสถานที่และความหลากหลายของพืชปลูก ;และตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้บราซิล , กาแฟ , โกโก้ , ถั่วเหลืองและอ้อยปลูก ส่วนที่ราบภายในเพื่อรองรับโคแทะเล็ม .



ดินในอเมริกาใต้ สารานุกรม
ตามประมาณการบางในหลายประเทศหรือมากกว่าครึ่งหนึ่งของปัจจุบันการเกษตรได้รับความเสียหายอย่างหนัก หรือทำลายโดยการจัดการที่ดินที่น่าสงสาร ใน Andes ,ที่ดินที่เคยผลิตสูง ผลผลิตของข้าวสาลี คือตอนนี้ถูกทิ้งร้าง ป่าภูเขายังล้างสำหรับโคแทะเล็มและการทำนาที่ช่วยเร่งการกัดกร่อนและทำลายดินของภูมิภาคสำหรับปีหลังจากนั้น ดินที่ได้รับความเสียหายรุนแรงน้อยกว่า ในเขตภูมิประเทศที่ค่อนข้างแบน แคมเปญสำหรับดินการอนุรักษ์หรือฟื้นฟูได้ถูกพัฒนาในประเทศส่วนใหญ่ สารานุกรม