ale of Peter Rabbitby Beatrix Potte

ale of Peter Rabbit
by Beatrix Potter


Once upon a time there were four little Rabbits, and their names were-- Flopsy, Mopsy, Cotton-tail, and Peter.

They lived with their Mother in asand-bank, underneath the root of a very big fir-tree.

"Now, my dears," said old Mrs. Rabbit one morning, "you may go into the fields or down the lane, but don't go into Mr. McGregor's garden: your Father had an accident there; he was put in a pie by Mrs. McGregor."

"Now run along, and don't get into mischief. I am going out." Then old Mrs. Rabbit took a basket and her umbrella, and went through the wood to the baker's. She bought a loaf of brown bread and five currant buns.

Flopsy, Mopsy, and Cotton-tail, who were good little bunnies, went down the lane to gather blackberries; But Peter, who was very naughty, ran straight away to Mr. McGregor's garden, and squeezed under the gate!

First he ate some lettuces and some French beans; and then he ate some radishes;
And then, feeling rather sick, he went to look for some parsley. But round the end of a cucumber frame, whom should he meet but Mr. McGregor!

Mr. McGregor was on his hands and knees planting out young cabbages, but he jumped up and ran after Peter, waving a rake and calling out, "Stop thief."

Peter was most dreadfully frightened; he rushed all over the garden, for he had forgotten the way back to the gate.

He lost one of his shoes among the cabbages, and the other shoe amongst the potatoes.
After losing them, he ran on four legs and went faster, so that I think he might have got away altogether if he had not unfortunately run into a gooseberry net, and got caught by the large buttons on his jacket. It was a blue jacket with brass buttons, quite new.

Peter gave himself up for lost, and shed big tears; but his sobs were overheard by some friendly sparrows, who flew to him in great excitement, and implored him to exert himself.
Mr. McGregor came up with a sieve, which he intended to pop upon the top of Peter; but Peter wriggled out just in time, leaving his jacket behind him.

And rushed into the toolshed, and jumped into a can. It would have been a beautiful thing to hide in, if it had not had so much water in it.

Mr. McGregor was quite sure that Peter was somewhere in the toolshed, perhaps hidden underneath a flower-pot. He began to turn them over carefully, looking under each. Presently Peter sneezed-- "Kertyschoo!" Mr. McGregor was after him in no time, And tried to put his foot upon Peter, who jumped out of a window, upsetting three plants. The window was too small for Mr. McGregor, and he was tired of running after Peter. He went back to his work.

Peter sat down to rest; he was out of breath and trembling with fright, and he had not the least idea which way to go. Also he was very damp with sitting in that can.
After a time he began to wander about, going lippity--lippity--not very fast, and looking all around.

He found a door in a wall; but it was locked, and there was no room for a fat little rabbit to squeeze underneath.

An old mouse was running in and out over the stone doorstep, carrying peas and beans to her family in the wood. Peter asked her the way to the gate, but she had such a large pea in her mouth that she could not answer. She only shook her head at him. Peter began to cry.

Then he tried to find his way straight across the garden, but he became more and more puzzled.

Presently, he came to a pond where Mr. McGregor filled his water-cans. A white cat was staring at some goldfish; she sat very, very still, but now and then the tip of her tail twitched as if it were alive. Peter thought it best to go away without speaking to her; he has heard about cats from his cousin, little Benjamin Bunny.

He went back towards the toolshed, but suddenly, quite close to him, he heard the noise of a hoe--scr-r-ritch, scratch, scratch, scritch. Peter scuttered underneath the bushes. But presently, as nothing happened, he came out, and climbed upon a wheelbarrow, and peeped over. The first thing he saw was Mr. McGregor hoeing onions. His back was turned towards Peter, and beyond him was the gate!

Peter got down very quietly off the wheelbarrow, and started running as fast as he could go, along a straight walk behind some black-currant bushes.

Mr. McGregor caught sight of him at the corner, but Peter did not care. He slipped underneath the gate, and was safe at last in the wood outside the garden.

Mr. McGregor hung up the little jacket and the shoes for a scare-crow to frighten the blackbirds.

Peter never stopped running or looked behind him till he got home to the big fir-tree.
He was so tired that he flopped down upon the nice soft sand on the floor of the rabbit-hole, and shut his eyes. His mother was busy cooking; she wondered what he had done with his clothes. It was the second little jacket and pair of shoes that Peter had lost in a fortnight!

I am sorry to say that Peter was not very well during the evening.
His mother put him to bed, and made some camomile tea; and she gave a dose of it to Peter!

"One table-spoonful to be taken at bed-time."
But Flopsy, Mopsy, and Cotton-tail had bread and milk and blackberries for supper.

The End

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบียร์ของปีเตอร์กระต่าย
โดย Beatrix Potter


กาลครั้งหนึ่งมีอยู่สี่กระต่ายน้อยและชื่อของพวกเขา -. fl​​opsy, mopsy ฝ้ายหางและ peter

ที่พวกเขาอาศัยอยู่กับแม่ของพวกเขาใน asand ธนาคาร ภายใต้รากของต้นสนสามใบใหญ่มาก.

"ตอนนี้ Dears ของฉัน" นางชรากล่าวว่า กระต่ายในเช้าวันหนึ่ง "คุณอาจจะไปลงในเขตข้อมูลหรือลงช่องทาง แต่ไม่ได้ไปลงในสวนนายเกรเกอร์.คุณพ่อของคุณมีอุบัติเหตุที่นั่นเขาถูกขังอยู่ในวงกลมโดย mrs McGregor. "

" ตอนนี้วิ่งไปตามและไม่ได้รับในความลำบากยากเย็น ฉันจะออก. "จากนั้นนางเก่ากระต่าย. เอาตะกร้าและร่มของเธอและเดินผ่านไม้ขนมปัง. เธอซื้อขนมปังสีน้ำตาลและห้าขนมปังลูกเกด.

flopsy, mopsy และฝ้ายหาง ที่เป็นกระต่ายน้อยที่ดีไปลงช่องทางที่จะรวบรวมแบล็ก;แต่ปีเตอร์ซึ่งเป็นซนมากวิ่งตรงไปที่นาย สวน McGregor และบีบภายใต้ประตู

ครั้งแรกที่เขากินผักและถั่วทอดบาง! และแล้วเขาก็กินหัวไชเท้าบาง
แล้วรู้สึกค่อนข้างป่วยเขาก็จะมองหาผักชีฝรั่งบาง แต่ในตอนท้ายของรอบกรอบแตงกวาซึ่งเขาควรจะตอบสนอง แต่ mr McGregor!

mrMcGregor เป็นที่มือและหัวเข่าของการปลูกกะหล่ำปลีออกสาวของเขา แต่เขาก็กระโดดขึ้นและวิ่งตามหลัง peter โบกเสาะหาและเรียกออก

ปีเตอร์เป็นส่วนใหญ่กลัวอย่างหวาดกลัว "หยุดขโมย."; เขารีบไปทั่วสวนสำหรับเขา ได้ลืมทางกลับไปที่ประตู.

เขาสูญเสียหนึ่งในรองเท้าของเขาในหมู่กะหล่ำปลีและรองเท้าอื่น ๆ ในหมู่มันฝรั่ง.
หลังจากที่สูญเสียพวกเขาเขาวิ่งสี่ขาและไปได้เร็วขึ้นเพื่อที่ฉันคิดว่าเขาอาจจะได้ออกไปโดยสิ้นเชิงถ้าเขาไม่ได้ทำงาน แต่น่าเสียดายที่เข้าสุทธิผลไม้ชนิดหนึ่งและถูกจับได้โดยปุ่มขนาดใหญ่บนแจ็คเก็ตของเขา มันเป็นแจ็คเก็ตสีฟ้าที่มีปุ่มทองเหลืองค่อนข้างใหม่

peter ทำให้ตัวเองขึ้นสำหรับการสูญเสียและหลั่งน้ำตาใหญ่. แต่สะอื้นของเขาถูกได้ยินโดยบางส่วนเป็นมิตรนกกระจอกที่บินกับเขาในความตื่นเต้นดีและอ้อนวอนให้เขาออกแรงตัวเอง.
mr McGregor ขึ้นมาด้วยตะแกรงซึ่งเขาตั้งใจที่จะปรากฏบนยอด peter แต่ peter wriggled ออกเพียงในเวลาที่ออกจากแจ็คเก็ตของเขาอยู่ข้างหลังเขา

และวิ่งเข้าไปใน Toolshed และกระโดดลงไปในกระป๋อง. ก็จะได้รับสิ่งที่สวยงามซ่อนตัวอยู่ในถ้ามันไม่ได้มีน้ำมากในมัน.

mr McGregor ค่อนข้างแน่ใจว่าปีเตอร์เป็นหนึ่งใน Toolshed,บางทีอาจจะซ่อนอยู่ใต้ดอกหม้อ เขาเริ่มที่จะทำให้พวกเขาไปอย่างระมัดระวังมองในแต่ละ ปัจจุบัน peter จาม - "kertyschoo!" mr McGregor เกิดขึ้นหลังจากที่เขาในเวลาไม่นานและพยายามที่จะวางเท้าของเขาเมื่อปีเตอร์ที่กระโดดออกมาจากหน้าต่าง upsetting สามพืช หน้าต่างมีขนาดเล็กเกินไปสำหรับนาย McGregor, และเขาก็เหนื่อยกับการทำงานหลังจากที่ปีเตอร์ เขาเดินกลับไปที่ห้องทำงานของเขา.

peter นั่งลงกับส่วนที่เหลือนั้นเขาก็ออกจากลมหายใจและตัวสั่นด้วยความตกใจและเขาไม่ได้คิดอย่างน้อยทางที่จะไป เขาก็ยังชื้นมากกับการนั่งอยู่ในกระป๋องที่
หลังจากเวลาที่เขาเริ่มที่จะเดินเรื่องไป lippity - lippity - ไม่ได้เร็วมากและมองไปรอบ ๆ

เขาก็พบว่าประตูในผนัง.. แต่มันเป็น ล็อคและมีห้องพักสำหรับกระต่ายน้อยไขมันจะบีบภายใต้ไม่มี.

เมาส์เก่าได้รับการทำงานในและออกไปบันไดหน้าประตูหินถือถั่วและถั่วกับครอบครัวของเธอในไม้ peter ถามเธอทางไปที่ประตู แต่เธอได้เช่นถั่วขนาดใหญ่ในปากของเธอว่าเธอไม่สามารถตอบ เธอส่ายหัวของเธอที่เขา peter เริ่มร้องไห้.

แล้วเขาก็พยายามที่จะหาทางของเขาตรงข้ามสวน แต่เขาก็กลายเป็นมากขึ้นและมากขึ้นงง.

ปัจจุบันเขามาถึงบ่อที่นาย McGregor เต็มไปด้วยน้ำกระป๋องของเขา แมวสีขาวได้รับการจ้องมองที่ปลาทองบางที่เธอนั่งมากยังคงมาก แต่ตอนนี้แล้วปลายหางของเธอกระตุกราวกับว่ามันยังมีชีวิตอยู่ peter คิดว่ามันที่ดีที่สุดที่จะหายไปโดยไม่พูดกับเธอเขาได้ยินเกี่ยวกับแมวจากลูกพี่ลูกน้องของเบนจามิกระต่ายน้อยของเขา

เขาเดินกลับไป Toolshed แต่ก็ค่อนข้างใกล้เคียงกับเขา.เขาได้ยินเสียงของจอบ - SCR-r-ritch รอยขีดข่วนรอยขีดข่วน, scritch peter scuttered อยู่ใต้พุ่มไม้ แต่ในปัจจุบันเป็นอะไรเกิดขึ้นเขาออกมาและปีนขึ้นไปอยู่บนรถเข็นและ peeped กว่า สิ่งแรกที่เขาเห็นก็คือนาย McGregor hoeing หัวหอม หลังของเขาถูกหันไปทาง peter และเกินเขาเป็นประตู

! ปีเตอร์ได้ลงอย่างเงียบ ๆ ออกรถเข็น,และเริ่มทำงานให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาจะได้ไปพร้อมเดินตรงหลังพุ่มไม้บางสีดำลูกเกด.

mr McGregor จับสายตาของเขาที่มุม แต่ปีเตอร์ไม่ได้สนใจ เขาหลบอยู่ใต้ประตูและมีความปลอดภัยที่ผ่านมาในไม้นอกสวน.

mr McGregor แขวนเสื้อและรองเท้าที่เล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับความหวาดกลัว-กาที่จะขู่ blackbirds.

peter ไม่เคยหยุดทำงานหรือมองหลังเขาจนกว่าเขาจะได้กลับไปที่เฟอร์ต้นไม้ใหญ่.
เขาก็เหนื่อยที่เขาล้มลงบนทรายนุ่มดีบนพื้นของหลุมกระต่ายและปิดตาของเขา แม่ของเขาเป็นปรุงอาหารที่ว่างเธอสงสัยว่าสิ่งที่เขาทำกับเสื้อผ้าของเขา มันเป็นแจ็คเก็ตเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สองและคู่ของรองเท้าที่ปีเตอร์ได้หายไปในปักษ์

!ฉันเสียใจที่จะบอกว่าปีเตอร์ไม่ได้เป็นอย่างดีในช่วงเย็น
แม่ของเขาทำให้เขาไปที่เตียงและทำให้ชาดอกแคมะไมล์.! และเธอให้ปริมาณของมันที่จะ peter

"หนึ่งช้อนโต๊ะจะต้องดำเนินการที่ เตียงเวลา. "
แต่ flopsy, mopsy และฝ้ายหางมีขนมปังและนมและแบล็กสำหรับอาหารมื้อเย็น.


ปลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เบียร์ของปีเตอร์แรบบิท
โดยเบียทริกซ์พอตเตอร์


กาลครั้งหนึ่งมีกระต่ายน้อย 4 และชื่อของพวกเขา อยู่ — Flopsy, Mopsy หางฝ้าย และปีเตอร์

พวกเขาอาศัยอยู่กับแม่ของพวกเขาใน asand-ธนาคาร ภายใต้รากของต้นเฟอร์ใหญ่มาก

"วันนี้ dears ของฉัน กระต่ายนางเก่ากล่าวว่า เช้าวันหนึ่ง "คุณจะไปลง ในเขตข้อมูล หรือ ลงเลน แต่อย่าไปสวนนายแม็คเกรเกอร์: คุณพ่อมีอุบัติเหตุมี เขาถูกใส่ในเป็นวงกลม โดยเกรเกอร์นาง"

"ตอนนี้วิ่งไปตาม และไม่ได้เป็นการเสียหาย ฉันจะออก" กระต่ายนางเก่าเอาตะกร้าและร่มของเธอ แล้วไปผ่านไม้ของเบเกอร์ เธอซื้อก้อนขนมปังสีน้ำตาลและห้า currant ขนมปัง

Flopsy, Mopsy และ หางฝ้าย ที่กระต่ายน้อยดี ไปลงเลน blackberries รวบรวม แต่ปีเตอร์ เจ้าซนมาก วิ่งตรงไปถึงสวนนายแม็คเกรเกอร์ และคั้นภายใต้ประตู!

ก่อน เขากิน lettuces บางและถั่วบางฝรั่งเศส แล้ว เขากินบาง radishes;
แล้ว เขารู้สึกค่อนข้างป่วย ไปหาผักชีฝรั่งบาง แต่รอบปลายเฟรมแตงกวา ที่ควรเขาพบแต่นายแม็คเกรเกอร์

นาย แม็คเกรเกอร์อยู่บนมือและหัวเข่าที่ปลูกออกสาวกาดของเขา แต่เขาไปขึ้น และวิ่งหลังจากปีเตอร์ โบกการคราด และการโทรออก "หยุดขโมย"

ปีเตอร์ถูกสุด dreadfully กลัว เขาวิ่งไปสวน สำหรับเขาลืมทางกลับไปยังประตู

เขาหายไปหนึ่งรองเท้าของเขาระหว่างกาด และรองเท้าอื่น ๆ หมู่มัน
หลังจากสูญเสียพวกเขา เขาวิ่งบน 4 ขา และไปได้เร็วขึ้น เพื่อให้คิดว่า เขาอาจมีเก็บกัน ถ้าเขามีไม่แต่รันเป็นกูสเบอร์รีสุทธิ ได้จับ ด้วยปุ่มขนาดใหญ่บนเสื้อของเขา มันเป็นเสื้อสีฟ้า มีปุ่มเหลือง ค่อนข้างใหม่

ปีเตอร์ให้ตัวเองสำหรับการสูญหาย และ shed ใหญ่น้ำตา แต่ได้ตก overheard sobs ของเขา โดยนกบางดีกระจอก คนบินเขาตื่นเต้นมากใน และ implored เขาเองจะ
นายแม็คเกรเกอร์มากับตะแกรง ซึ่งเขาตั้งใจจะปรากฏตามด้านบนของปีเตอร์ แต่ปีเตอร์ wriggled ออกในเวลา ออกจากเสื้อของเขาหลังเขา

และวิ่งเข้าไปใน toolshed และสามารถไป ก็จะได้รับสิ่งสวยงามซ่อนใน ถ้ามันไม่เคยมีน้ำมากในมัน

นายแม็คเกรเกอร์ได้ค่อนข้างแน่ใจว่า ปีเตอร์อยู่ใน toolshed อาจจะซ่อนอยู่ใต้กระถางดอกไม้ เขาเริ่มพลิกพวกเขาพิถีพิถัน มองภายใต้แต่ละ ปัจจุบันปีเตอร์ sneezed — "Kertyschoo" นายแม็คเกรเกอร์คือหลังจากเขาในเวลา และพยายามวางเท้าของเขาเมื่อปีเตอร์ ที่ไปออกจากหน้าต่าง upsetting พืช 3 หน้าต่างเล็กเกินไปสำหรับนายแม็คเกรเกอร์ และกำลังเบื่อทำงานหลังจากปีเตอร์ เขาก็กลับไปทำงานเขา

ปีเตอร์นั่งลงพักผ่อน เขาคือลมหายใจและสะทกตกใจ และเขาไม่คิดอย่างน้อยวิธีที่จะไป ยัง กำลังชื้นมาก ด้วยสามารถได้ที่นั่ง
หลังจากเวลาเขาเริ่มร่อนเร่ ไป lippity - lippity - ไม่อย่างรวดเร็ว และมองรอบ ๆ

เขาพบประตูที่ผนัง แต่มันถูกล็อค และมีห้องพักสำหรับกระต่ายน้อยไขมันเพื่อบีบใต้

เมาส์ตัวเก่ากำลังวิ่งออกไปหน้าประตูหิน แบกถั่วลันเตาและถั่วให้ครอบครัวของเธอในไม้ ปีเตอร์ถามเธอไปประตู แต่เธอมีถั่วขนาดใหญ่ในปากของเธอที่เธอไม่สามารถตอบ เธอเท่านั้นจับศีรษะของเธอที่เขา ปีเตอร์เริ่มร้องไห้

แล้วเขาพยายามหาทางของเขาตรงข้ามสวน แต่เขาเป็นพิศวงมากขึ้น

ปัจจุบัน เขามาถึงบ่อที่นายแม็คเกรเกอร์เติมกระป๋องน้ำของเขา แมวสีขาวถูกจ้องบางปลา เธอนั่งมาก มากยัง แต่ตอนนี้แล้วปลายหางของเธอ twitched นั้นมีชีวิตอยู่ ปีเตอร์คิดว่า ดีที่สุดไปโดยไม่พูดกับเธอ เขาได้ยินเกี่ยวกับแมวจากก. น้อยเบนจามินกระต่าย

เขาก็กลับ ไป toolshed แต่ ก็ค่อนข้างใกล้กับเขา เขาได้ยินเสียงของจอบ - scr-r-ritch ลบ ลบ scritch ปีเตอร์ scuttered ใต้พุ่มไม้ แต่ปัจจุบัน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เช่นเขาออกมา และปีนขึ้นรถสาลี่เป็น และ peeped เหนือ สิ่งแรกที่เขาเห็นมีเกรเกอร์ นาย hoeing หอม เขาเปิดไปทางปีเตอร์ และนอกเหนือจากเขาถูกประตู!

ปีเตอร์ได้ลงอย่างเงียบ ๆ ออกรถสาลี่ และเริ่มทำงานเร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถไป พร้อมเดินไปตรงหลังพุ่มไม้ดำ currant บาง

นายแม็คเกรเกอร์จับสายตาของเขาที่มุม แต่ปีเตอร์ไม่ได้ดูแลไม่ เขาเล็ดรอดใต้ประตู และก็ปลอดภัยที่สุดในไม้นอกสวน

นายแม็คเกรเกอร์แขวนเสื้อเล็กและรองเท้าสำหรับแผลขันกาเหว่าที่หลอก

ปีเตอร์ไม่เคยหยุดทำงาน หรือมองหลังเขาจนเขาได้บ้านเฟอร์ใหญ่-ทรี
เขาเหนื่อยเพื่อว่า เขา flopped ลงตามชายหาดดีบนชั้นของรูกระต่าย และปิดตา แม่ของเขามีอาหารว่าง เธอสงสัยว่า เขาได้ทำ ด้วยผ้า สองน้อยเสื้อและรองเท้าที่ปีเตอร์ได้หายไปในสั้น ๆ คู่!

ผมขอพูดว่า ปีเตอร์ไม่ดีช่วงเย็น
ลูกแมวนอน และทำบางเวอร์ฟิลด์ชา และเธอให้ปริมาณของปีเตอร์!

"หนึ่งตาราง-spoonful เวลาเวลานอน"
แต่ Flopsy, Mopsy และ หางฝ้ายมีขนมปัง และนม และ blackberries ซุปเปอร์

สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบียร์ของปีเตอร์กระต่าย
โดย Beatrix Potter


เมื่อเมื่อเวลามีน้อยทั้งสี่กระต่าย,และได้ชื่อเป็น - - ฟล็อปซี่ม็อปซี่,คอตต้อน - เทล,ผ้าฝ้าย - หางและปีเตอร์.

ทั้งสี่อาศัยอยู่กับมารดาใน asand - ธนาคาร,อยู่ใต้ที่รากเป็นอย่างมากของต้นสนใหญ่.

"ในตอนนี้,ของฉันที่รัก,"คุณนายกระต่ายเช้าวันหนึ่ง,"คุณอาจเข้าไปในฟิลด์หรือลงถนนแต่ไม่เข้าไปในสวนของนายแม็ค:พ่อของลูกประสบอุบัติเหตุที่นั่นเขาจะถูกจัดให้อยู่ในที่พายโดยนางเกรเกอร์"

"ไปกันได้แล้วอย่าไปก่อเรื่อง ผมจะออกไปข้างนอก"แล้วคุณนายแก่ก็ตะกร้าและคว้าร่มและผ่านเข้าไปด้วยไม้สีเข้ากับ' sbaker ได้ เธอซื้อขนมปังสีน้ำตาลและห้าลูกเกดขนมปัง.

ฟล็อปซี่ม็อปซี่และคอตต้อน - เทลซึ่งเป็นกระต่ายน้อยนิสัยดีพากันเดินไปตามถนนเพื่อไปเก็บลูกแบล็คเบอร์รี่แต่ปีเตอร์จอมซนกลับวิ่งตรงไปที่สวนของนายเกรเกอร์แล้วเบียดตัวลอดใต้ประตู!

ครั้งแรกเขาทานผักกาดหอมและถั่วแขกบางส่วนแล้วเขากินพอประมาณ
และแล้วความรู้สึกไม่สบายมากเขาก็ไปหาผักชีฝรั่งบางคน แต่ร้านแตงกวาไปซึ่งเขาควรจะไปพบแต่นายเกรเกอร์

นายเกรเกอร์กำลังอยู่ในมือทั้งสองข้างและเข่าของเขาออกมาปลูกกะหล่ำปลีแต่ก็กระโดดลุกขึ้นและวิ่งหลังจากปีเตอร์โบกมือไปและการโทรออกมา"หยุดนะเจ้าหัวขโมย"

ปีเตอร์ตกใจกลัวเป็นที่สุดเขาวิ่งพล่านไปทั่วสวนเพราะเขาลืมทางกลับไปยังประตูที่.

เขาสูญเสียหนึ่งในรองเท้าของเขาในหมู่กะหล่ำปลีและอื่นๆของรองเท้าที่อยู่ท่ามกลางมันฝรั่ง.
หลังจากสูญเสียเขาเขาก็วิ่งสี่ขาและความเร็วก็ให้ผมคิดว่าเขาอาจจะได้ไปแน่ถ้าเขาไม่วิ่งเข้าไปในมะเฟืองที่เป็นที่น่าเสียดายว่าจับได้และปุ่มขนาดใหญ่ที่อยู่บนเสื้อของเขา มันเป็นเสื้อแจ็คเก็ตสีน้ำเงินพร้อมด้วยปุ่มทำด้วยทองสัมฤทธิ์ค่อนข้างใหม่.

ปีเตอร์ทำให้ตัวเองขึ้นไปสำหรับสูญหายไปและน้ำตาขนาดใหญ่แต่เสียงสะอื้นของเขาก็ดักฟังได้โดยนกกระจอกซึ่งบินกับเขาในความน่าตื่นตาตื่นใจที่ดีเยี่ยมและขอให้เขาจะออกแรง.
นาย เกรเกอร์ก็ขึ้นมาด้วยตะแกรงที่ซึ่งเขาตั้งใจจะสกรีนป็อปเมื่อด้านบนของปีเตอร์แต่ปีเตอร์ดิ้นหนีออกไปในช่วงเวลาออกจากเสื้อของเขาอยู่ข้างหลังเขา.

และรีบวิ่งไปในโรงเก็บเครื่องมือและกระโดดลงไปในสามารถ มันจะเป็นสิ่งที่สวยงามในการซ่อนในหากไม่มีน้ำมากนั้น.

นาย เกรเกอร์แน่ใจทีเดียวว่าปีเตอร์ที่ใดที่หนึ่งในโรงเก็บเครื่องมืออาจจะซ่อนอยู่ใต้ดอกไม้ - หม้อ เขาเริ่มพลิกมันขึ้นอย่างระมัดระวังเพื่อดูในแต่ละครั้ง ปัจจุบันปีเตอร์ก็จาม" kertyschoo !"นายเกรเกอร์หลังจากเขาไม่ว่าในเวลาและพยายามจะทำให้เท้าของเขาเมื่อปีเตอร์ที่กระโดดออกมาจากหน้าต่างที่สามถ้วย หน้าต่างที่มีขนาดเล็กเกินไปสำหรับนายเกรเกอร์และเขาก็เหนื่อยกับการทำงานหลังจากปีเตอร์ เขาก็กลับไปทำงานของเขา.

ปีเตอร์นั่งอยู่ลงไปยังส่วนที่เหลือเขาจะได้ออกจากลมหายใจและตัวสั่นด้วยความตกใจและเขาก็ไม่ใช่ความคิดอย่างน้อยที่ไป ยังเป็นอย่างมากพร้อมด้วยที่นั่งพักในน้ำบิดพอหมาดที่สามารถ.
หลังจากเวลาที่เขาก็เริ่มเดินไปเดินมาที่จะหมดหมดไม่ได้อย่างรวดเร็วและกำลังมองหาอยู่โดยรอบ.

เขาพบว่าประตูที่ผนังด้านหนึ่งแต่มันถูกล็อคไว้และมีห้องสำหรับไม่มีกระต่ายน้อยไขมันที่เพื่อบีบใต้.

เมาส์ตัวเดิมที่ใช้งานอยู่ในและนอกเหนือแผ่นหินหน้าประตูเพื่อนำถั่วและเมล็ดถั่วลันเตาเพื่อครอบครัวของเธออยู่ในป่า ปีเตอร์ถามเธอทางที่จะไปยังประตูที่แต่เธอก็ถั่วลันเตาขนาดใหญ่ในปากของเธอว่าเธอไม่สามารถตอบคำถาม เธอเท่านั้นก็ส่ายหัวมาที่เขา ปีเตอร์ก็เริ่มร้องไห้.

จากนั้นเขาก็พยายามหาทางกลับตรงด้านตรงข้ามสวนได้แต่เขากลายเป็นมากขึ้นและมากขึ้นทุกที.

ปัจจุบันเขาก็มาถึงสระน้ำที่คุณแม็คเกรเกอร์ตักน้ำรดต้นไม้ แมวสีขาวที่กำลังจ้องปลาเงินปลาทองที่เธอนั่งอยู่เป็นอย่างมากเป็นอย่างมากแต่ในปัจจุบันและจากนั้นปลายหางของเธอกระดุกกระดิกว่ามันคือมีชีวิตชีวา ปีเตอร์คิดว่ามันดีที่สุดในการไปออกไปโดยไม่ต้องพูดถึงเขาก็มีเคยได้ยินเกี่ยวกับแมวจากญาติของเขาเบนจามินบันนี่.

เขาเดินกลับไปทางโรงเก็บเครื่องมือแต่จู่ๆอยู่ใกล้กับเขาเขาได้ยินเสียงของจอบ - กกรากกรากแกรกรอยขีดข่วนรอยขีดข่วนจอบดังขึ้นใกล้ตัวแกร. ปีเตอร์รีบมุดเข้าไปแอบใต้ต้นไม้ แต่เมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้นเขาก็ออกมาแล้วปีนขึ้นไปบนรถเข็นและแอบมอง สิ่งแรกที่เขาเห็นคือนายแม็คเกรเกอร์กำลังพรวนแปลงหัวหอมอยู่ เขาหันหลังให้ปีเตอร์และถัดออกไปนั่นคือประตู!

ปีเตอร์ลงเป็นอย่างมากอย่างเงียบๆจากรถเข็นและเริ่มวิ่งเร็วเท่าที่เขาได้ไปตามทางเดินหลังสีดำ - ลูกเกดพุ่ม.

บางนาย เกรเกอร์เห็นเขาอยู่ที่มุมแต่ปีเตอร์ไม่สนใจ เขารีบมุดลอดใต้ประตูและมีความ ปลอดภัย ที่ผ่านมาด้วยไม้ที่อยู่ทางด้านนอกสวน.

นาย เกรเกอร์เอาเสื้อคลุมและรองเท้าคู่น้อยที่สำหรับทำให้กลัว - กาเพื่อไล่นกแบล็คเบิร์ด.

ปีเตอร์ไม่เคยหยุดการทำงานหรือเหลียวหลังจนไปถึงบ้านต้นสนใหญ่.
เขาเหนื่อยกับลงบนหาดทรายที่สวยงามให้ความนุ่มนวลที่อยู่บนชั้นของกระต่าย - หลุมและปิดตาของเขา แม่ของเขาก็ยุ่งอยู่กับการเตรียมเธอสงสัยว่าเขาทำอะไรลงไปกับเสื้อผ้าของเขา เป็นคู่และเสื้อแจ็คเก็ตตัวน้อยที่สองของรองเท้าที่ปีเตอร์หายไปในช่วงสองสัปดาห์!

ผมขอ อภัย ที่ต้องบอกว่าปีเตอร์ก็ไม่ได้เป็นอย่างดีเป็นอย่างมากในช่วงเย็น.
แม่ของเขาทำให้เขาไปที่เตียงและทำให้บางดอกคาร์โมมายน้ำชาและเธอก็ทำให้ได้ขนาดและเป็นไปในปีเตอร์!

"หนึ่ง - ในหนึ่งช้อนโต๊ะได้ที่เวลาเข้านอน"
แต่ฟล็อปซี่ม็อปซี่,คอตต้อน - เทลและผ้าฝ้าย - หางมีขนมปังนมและแบล็คเบอร์รี่และสำหรับอาหารมื้อค่ำ.

ปลาย