Neoliberalism originated in politic

Neoliberalism originated in political-economic theories formed in the late 19th and early 20th centuries, especially in scholarly debates between German and Austrian economists. In Germany, a historical school of economics had long been critical of the abstract nature of marginalist neoclassical economics, with its unrealistic concepts, especially the notion of economies being in “equilibrium.” Economists such as Wilhelm Roscher (1817–1894) and Gustav Schmoller (1838–1917) thought that it was difficult to keep supply and demand “balanced” in advanced capitalist economies. Crises were probable, particularly when caused by lack of demand (underconsumption by underpaid workers). Other German economists influenced by the historical school stressed the instabilities in capitalist development arising from the uneven growth experienced in the various sectors of an economy. The German historical school was empirical rather than abstract, looked at the very long term, and tended to be somewhat critical of capitalism. In the 1880s a bitter debate between the German Schmoller and the Austrian Menger (discussed in Chapter 2) split German-speaking economics into antagonistic camps for decades. Schmoller thought that classical and neoclassical economics erred in postulating universal laws, preferred induction to mathematical deduction, and found naive the notion that people were motivated entirely by self-interest. By comparison, the Austrian school of economics, led by Menger and his students Friedrich von Wieser (1851–1926) and Eugen von Bohm-Bawerk (1851–1914), was abstract (mathematical) and antihistorical in method and more politically conventional than the German historical school. Here the most interesting ideas came from theorists exposed to the broader context of the social theory flourishing in Germany in the late 19th and early 20th centuries—Max Weber’s economic sociology, for instance (discussed in Chapter 4). Perhaps the most brilliant of the second-generation Austrian economists was Ludwig von Mises (1881–1973), the true founder of neoliberalism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสรีนิยมใหม่มาในทฤษฎีทางการเมืองและเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นในช่วงปลายปี 19 และต้นศตวรรษที่ 20 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการอภิปรายทางวิชาการระหว่างนักเศรษฐศาสตร์เยอรมันและออสเตรีย ในเยอรมนี, โรงเรียนประวัติศาสตร์ของเศรษฐกิจมานานที่สำคัญของลักษณะนามธรรมของเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิ marginalist ด้วยแนวคิดที่ไม่สมจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดของประเทศที่อยู่ใน "ความสมดุล"นักเศรษฐศาสตร์เช่นวิลเฮล์ Roscher (1817-1894) และกุสตาฟ Schmoller (1838-1917) คิดว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะให้อุปสงค์และอุปทาน" สมดุล "ในระบบเศรษฐกิจทุนนิยมที่ทันสมัย วิกฤตก็น่าจะเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกิดจากการขาดความต้องการ (underconsumption โดยแรงงานค่าจ้างต่ำกว่า)นักเศรษฐศาสตร์เยอรมันอื่น ๆ ได้รับอิทธิพลจากโรงเรียนประวัติศาสตร์เน้นความไร้เสถียรภาพในการพัฒนาทุนนิยมที่เกิดขึ้นจากการเจริญเติบโตไม่สม่ำเสมอมีประสบการณ์ในภาคต่างๆของเศรษฐกิจ โรงเรียนประวัติศาสตร์เยอรมันเป็นเชิงประจักษ์มากกว่านามธรรมมองที่ระยะยาวมากและมีแนวโน้มที่จะค่อนข้างสำคัญของระบบทุนนิยมในยุค 1880 การอภิปรายขมระหว่าง Schmoller เยอรมันและ Menger ออสเตรีย (กล่าวถึงในบทที่ 2) แยกเศรษฐศาสตร์พูดภาษาเยอรมันในค่ายศัตรูมานานหลายทศวรรษ Schmoller คิดว่าเศรษฐศาสตร์คลาสสิกและนีโอคลาสสิผิดพลาดในการยืนยันกฎหมายสากลเหนี่ยวนำที่ต้องการหักทางคณิตศาสตร์และพบว่าไร้เดียงสาความคิดที่ว่าคนถูกกระตุ้นโดยสิ้นเชิงประโยชน์ของตนเอง โดยเปรียบเทียบออสเตรียโรงเรียนเศรษฐศาสตร์นำโดย Menger และนักเรียนของเขาฟรีดริชฟอน Wieser (1851-1926) และเออเก็นฟอน Bohm-Bawerk (1851-1914) เป็นนามธรรม (คณิตศาสตร์) และ antihistorical ในวิธีการและอื่น ๆ ทางการเมืองการชุมนุมกว่า โรงเรียนประวัติศาสตร์เยอรมันที่นี่ความคิดที่น่าสนใจที่สุดมาจากทฤษฎีสัมผัสกับบริบทที่กว้างขึ้นของทฤษฎีทางสังคมที่เฟื่องฟูในประเทศเยอรมนีในช่วงปลายปีที่ 19 และสังคมวิทยาทางเศรษฐกิจในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 เวเบอร์-สูงสุดของตัวอย่างเช่น (กล่าวถึงในบทที่ 4) บางทีอาจจะเป็นที่ยอดเยี่ยมที่สุดของรุ่นที่สองนักเศรษฐศาสตร์ออสเตรียเป็นคะเนลุดวิกฟอน (1881-1973) ผู้ก่อตั้งที่แท้จริงของเสรีนิยมใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Neoliberalism มาในทฤษฎีทางการเมืองเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นในปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการดำเนิน scholarly ระหว่างนักเศรษฐศาสตร์ชาวออสเตรีย และเยอรมัน ในเยอรมนี โรงเรียนประวัติศาสตร์เศรษฐศาสตร์จึงได้วิพากษ์วิจารณ์ลักษณะนามธรรม marginalist ฟื้นฟูคลาสสิกเศรษฐศาสตร์ ด้วยแนวคิดไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งแนวคิดของเศรษฐกิจใน "สมดุลการ"นักเศรษฐศาสตร์วิลเฮล์ม Roscher (1817–1894) และกุสตาฟ Schmoller (1838–1917) คิดว่า มันยากที่จะทำให้อุปสงค์และอุปทาน"สมดุล"ในระบบเศรษฐกิจทุนขั้นสูง วิกฤตน่าเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกิดจากการขาดอุปสงค์ (underconsumption underpaid คนงาน) นักเศรษฐศาสตร์อื่น ๆ เยอรมันที่รับอิทธิพลจากประวัติศาสตร์โรงเรียนเน้น instabilities พัฒนาทุนที่เกิดจากการเจริญเติบโตไม่สม่ำเสมอที่มีประสบการณ์ในภาคเศรษฐกิจต่าง ๆ โรงเรียนประวัติศาสตร์เยอรมันประจักษ์ มากกว่า นามธรรม มองในระยะยาวมาก และมีแนวโน้มที่จะค่อนข้างสำคัญของทุนนิยม ในปัจจุบัน การอภิปรายขม Schmoller เยอรมันและ Menger ออสเตรีย (กล่าวถึงในบทที่ 2) แยกเศรษฐศาสตร์พูดเยอรมันเข้าค่ายต่อต้านสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา Schmoller ความคิดที่คลาสสิก และฟื้นฟูคลาสสิกเศรษฐศาสตร์การผิดพลาดในการ postulating กฎหมายสากล การเหนี่ยวนำให้หักทางคณิตศาสตร์ และพบแนวคิดที่ว่า คนมีแรงจูงใจทั้งหมด โดย self-interest ขำน่า บทคัดโดยการเปรียบเทียบ คณะเศรษฐศาสตร์ โดย Menger และนักเรียนของฟรีดริชฟอน Wieser (1851–1926) และ Eugen ฟอน Bohm-Bawerk (1851–1914), ออสเตรียถูกย่อ (ทางคณิตศาสตร์) และ antihistorical ในวิธี และปกติทางการเมืองมากขึ้นกว่าโรงเรียนประวัติศาสตร์เยอรมัน ที่นี่ความคิดน่าสนใจมาจาก theorists สัมผัสกับบริบทกว้างขึ้นของทฤษฎีสังคมที่เฟื่องฟูในเยอรมนีในในปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษ — สังคมวิทยาเศรษฐกิจแมกซ์เวเบอร์ ตัวอย่าง (กล่าวถึงในบทที่ 4) บางทียอดเยี่ยมที่สุดของนักเศรษฐศาสตร์ชาวออสเตรีย second-generation ถูกลุดวิกแห่งฟอน Mises (1881–1973), ผู้ก่อตั้ง neoliberalism จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสรีนิยมแนวใหม่มีต้นกำเนิดในทฤษฎีทางการเมือง - เศรษฐกิจในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และช่วงต้นที่ 20 โดยเฉพาะในข้อถกเถียงทางวิชาการระหว่างนักเศรษฐศาสตร์ชาวเยอรมันและอาหารแบบออสเตรีย ในประเทศเยอรมนีโรงเรียนทางประวัติศาสตร์ของเศรษฐกิจที่ได้รับความสำคัญของธรรมชาติเป็นนามธรรมของเศรษฐกิจ marginalist แบบนีโอคลาสสิกพร้อมด้วยแนวความคิดของอิสรเสรีมานานโดยเฉพาะที่ความคิดของเศรษฐกิจใน"เข้าสู่จุดสมดุล"นักเศรษฐศาสตร์เช่น Wilhelm roscher ( 1817-1894 )และ Gustav schmoller ( 1838-1917 )คิดว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะทำให้อุปสงค์และอุปทาน"สมดุล"ในระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยมขั้นสูง ต้องใช้ความระมัดระวังก็น่าจะเป็นไปได้โดยเฉพาะเมื่อเกิดจากการขาดความต้องการ( underconsumption โดยคนงานได้รับค่าจ้างน้อยไป)นักเศรษฐศาสตร์ชาวเยอรมันได้รับอิทธิพลจากโรงเรียนอื่นๆทางประวัติศาสตร์ที่เน้นเรื่องความไร้ เสถียรภาพ ในการพัฒนาในระบบทุนนิยมที่เกิดจากการเติบโตทางเศรษฐกิจไม่สม่ำเสมอที่มีประสบการณ์ในหลาย ภาค ส่วนของเศรษฐกิจที่ โรงเรียนแห่งประวัติศาสตร์,เยอรมัน,ที่เป็นเชิงประจักษ์ในระดับมากกว่านามธรรมมองระยะยาวที่เป็นอย่างมากและมีแนวโน้มที่จะดีขึ้นบ้างที่สำคัญของระบบทุนนิยมs ที่ไปตั้งแต่ทศวรรษ 1880 )ในการ อภิปราย ขมระหว่างเยอรมัน schmoller และออสเตรีย menger (มีประเด็นในบท 2 )ที่แยกทางด้านเศรษฐศาสตร์ที่พูด ภาษา เยอรมันในค่ายทหารความเป็นศัตรูกันมานานหลายสิบปี schmoller คิดว่าเศรษฐกิจในแบบคลาสสิกและแบบนีโอคลาสสิคทำผิดกฎหมายใน postulating อเนกประสงค์เตาแม่เหล็กไฟฟ้าที่ต้องการไปหักลดหย่อนทางคณิตศาสตร์ไร้เดียงสาและพบว่าความคิดที่ว่าผู้คนกำลังสร้างแรงจูงใจทั้งหมดด้วยตัวเองโดยมีดอกเบี้ย โดยการเปรียบเทียบโรงเรียนแห่งประเทศออสเตรียของเศรษฐกิจนำโดย menger และนักเรียนของเขา Friedrich ฟอน wieser ( 1851-1926 )และ eugen ฟอน bohm-bawerk ( 1851-1914 )เป็นนามธรรม(คณิตศาสตร์)และ antihistorical ในวิธีการและธรรมดาขึ้นในทางการเมืองมากกว่าโรงเรียนทางประวัติศาสตร์ที่เยอรมันที่นี่มากที่สุดความคิดที่น่าสนใจมาจากบรรดานักแสดงให้เห็นถึงเนื้อหาที่กว้างขึ้นของทฤษฎีทางสังคมที่กำลังเบ่งบานในเยอรมนีในสังคมทางเศรษฐกิจของสายที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 เป็นศตวรรษสูงสุด Weber เป็นตัวอย่าง(กล่าวถึงในบทที่ 4 ) อาจจะสดใสมากที่สุดของนักเศรษฐศาสตร์ชาวออสเตรียรุ่นที่สองที่เป็น King Ludwig ฟอน Mises ( 1881-1973 )ผู้ก่อตั้งลัทธิเสรีนิยมใหม่จริง