Charles fluttered around the banque

Charles fluttered around the banquet like a butterfly. His charm and humor gathered a good crowd of men and women, many of which were socialites. Naturally, a good number of them were rising stars in the entertainment scene. In case he’d suffocate to death in the crowd, Tang Feng slowly shifted away from Charles.

Holding a glass of champagne, he edged toward the balcony. The night breeze blew past his face like invisible chiffon, adding a trace of mystery to the evening.

He looked up slightly and took a sip of the golden liquid, the alcohol glided through his teeth, making a hot path down to his stomach.

The night sky that night was particularly beautiful.

Hanging alone in the distance was the moon, curved like a shining blade. The countless stars appeared markedly precious against the dirty, industrious city.

Some people were like comets, although beautiful, they pass by like a flash.

Some were like stars, bright but smothered by the thousands more in the ocean above.

Only to the moon have people of history ever wrote poems for, again and again expressing their feelings. Even now, Tang Feng was looking at it in a daze.

He gazed at it blankly, with no particular feeling, or the need to lyricize. It was simply because the curved moon was the first thing he saw.

“Why are you out here alone?” A man’s voice suddenly sounded.

I don’t know you. You don’t know me. Suddenly striking up a conversation, more than likely he’s got something up the sleeve.

“President Su.” Tang Feng retrieved his gaze from the moon and smiled warmly at the man. His features already had a hint of softness before, but under the calm moonlight it looked even gentler.

Suddenly making eye contact with the man, Su Qi Cheng almost felt a shock in his heart.

“That should be my question, shouldn’t it? What’s President Su doing out here?”

“It’s too boring inside. I wanted to come out for some fresh air.” Su Qi Cheng smiled, “I didn’t think you’d be here as well. Oh right, you tango well. I’ve never heard from Tian Chen that you had such talents. He really kept you secret.”

To be honest, Su Qi Cheng gave off a nice first impression. But it was this kind of harmless, good-natured person that Tang Feng felt the need to defend against the most.

Lu Tian Chen’s indifference was placed right on his face, as if declaring to the world: stay away from me if you want to live.

Charles’ bad intentions were hidden right in his eyes. One look at him and you’d know that he was up to no good.

It was people like Su Qi Cheng that Tang Feng feared the most. It was not that he disliked people with good personalities, but that it was honestly inconceivable for the president of a company to be “good”. Especially concerning the matter of how “Lu Tian Chen loves Ge Chen”, Su Qi Chen’s calmness on the subject was frightening.

Either Su Qi Cheng loved Ge Chen so much that he would continue to dote on the latter, or that he simply didn’t care.

Tang Feng couldn’t verify which at this point, but at least he knew Su Qi Cheng wasn’t one to provoke. In this case, bringing a dog to protect himself would probably be smarter than using Charles as a lucky charm.

“I’m flattered, President Su. If we actors don’t learn a wide variety of things, our jobs can easily be taken by others.” No matter your intent, I guess we can just go for a round of Tai Chi. Tang Feng gave an open smile.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาร์ลส์ fluttered สถานจัดเลี้ยงเช่นผีเสื้อ เสน่ห์และอารมณ์ขันของเขารวบรวมฝูงชนที่ดีของผู้ชายและผู้หญิง มากมายที่ถูกอีก ธรรมชาติ จำนวนที่ดีของพวกเขาได้เพิ่มขึ้นดาวในสถานบันเทิง ในกรณีที่เขาจะหายใจไม่ออกตายในฝูงชน ถังเฟิงช้าเปลี่ยนจากชาร์ลส์เขาถือแก้วแชมเปญ ขอบไปยังระเบียง คืนสายลมได้พัดผ่านใบหน้าของเขาเช่น chiffon มองไม่เห็น เพิ่มการติดตามตรวจสอบตอนเย็นเขามองขึ้นเล็กน้อย และใช้เวลาจิบของเหลวทอง แอลกอฮอล์ทะยานผ่านฟันของเขา ทำให้เส้นร้อนลงไปที่ท้องของเขาท้องฟ้ากลางคืนคืนสวยงามโดยเฉพาะอย่างยิ่งแขวนเดี่ยวในระยะห่างมูน โค้งเช่นใบมีดแสง ดาวนับไม่ถ้วนที่ปรากฏอย่างเด่นชัดล้ำค่าจากเมืองสกปรก ขยันหมั่นเพียรบางคนได้เช่นดาวหาง แม้ว่าความสวยงาม พวกเขาผ่านเช่นกะพริบบางคนเช่นดาว สว่าง แต่ smothered โดยนับพันอย่างในมหาสมุทรข้างต้นเท่ากับพระจันทร์ มีคนประวัติศาสตร์เคยเขียนบทกวี แสดงความรู้สึกของพวกเขาอีกครั้งและอีกครั้ง ป่านนี้ ถังเฟิงถูกมองที่ดึกเขาจ้องที่จะ blankly ไม่มีความรู้สึกใด หรือจำเป็นต้อง lyricize ก็เพียง เพราะพระจันทร์โค้งเป็นสิ่งแรกที่ เขาเห็น"เหตุใดคุณที่นี่คนเดียว" เสียงผู้ชายคนหนึ่งแต่เพียงแห่งทันทีผมไม่ทราบว่าคุณ คุณไม่รู้จักฉัน ทันใดนั้นโดดเด่นขึ้นสนทนา มีแนวโน้มมากกว่าเขามีบางสิ่งบางอย่างขึ้นแขน"ประธาน Su" ถังเฟิงดึงสายตาของเขาจากดวงจันทร์ และยิ้มอย่างอบอุ่นที่มนุษย์ ลักษณะการทำงานของเขาแล้วมีคำแนะนำของความนุ่มนวลก่อน แต่ภายใต้แสงจันทร์อันเงียบสงบ มองแม้เบาเฉิงฉี Su ก็ทำตากับผู้ชาย เกือบรู้สึกช็อกในหัวใจของเขา"ที่ควรเป็นคำถามของฉัน ไม่มัน ประธาน Su คืออะไรทำที่นี่? ""มันจะน่าเบื่อเกินไปภายใน อยากจะออกมาในอากาศบางอย่าง" เฉิงฉี Su ยิ้ม "ฉันไม่คิดว่า คุณจะอยู่ที่นี่เช่นกัน โอ้ ขวา คุณแทงโก้ด้วยกัน ผมเคยไม่เคยได้ยินจากเฉินเทียนว่า คุณมีความสามารถดังกล่าว เขาจริง ๆ รองเท้าคุณ"ที่จะซื่อสัตย์ เฉิงฉี Su ให้ปิดความประทับใจแรกที่ดี แต่มันเป็นของอันตราย good-natured ผู้ที่ถังเฟิงรู้สึกว่าจำเป็นในการป้องกันมากสุดท่านลูเทียนเฉินถูกวางขวาหน้า ถ้าประกาศไปทั่วโลก: เดินไปจากฉันถ้าคุณต้องการเจตนาของชาร์ลส์ถูกซ่อนอยู่ในดวงตาของเขา ลักษณะหนึ่งที่เขาและคุณจะรู้ว่า เขาไม่ได้ไม่ดีเป็นคนชอบเฉิงฉี Su ว่า เฟิงทังกลัวมากที่สุด มันไม่ใช่ว่า เขา disliked คนที่ มีบุคลิกดี แต่ว่า ไม่สุจริตอย่างน่าเล่าสำหรับประธานบริษัทที่เป็น "คนดี" โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับเรื่องของวิธี "ลูเทียนเฉินรักเฉิน Ge" เฉินซูฉีเงียบในเรื่องน่ากลัวทั้งเฉิงฉี Su รัก Ge เฉินมาก ที่เขาจะทำตะเกียงเป็นหลัง หรือเพียงแค่ไม่ได้ดูแลเฟิงทังไม่สามารถตรวจสอบที่จุดนี้ แต่น้อย เขารู้ว่า เฉิงฉี Su ไม่หนึ่งเย้า ในกรณีนี้ นำสุนัขเพื่อป้องกันตัวเองคงจะฉลาดกว่าใช้ชาร์ลส์เป็นเสน่ห์โชคดี"ฉัน flattered ประธาน Su ถ้านักแสดงเราไม่เรียนรู้สิ่งที่หลากหลาย งานของเราสามารถเดินนำผู้อื่น" ไม่ว่าเจตนาของคุณ ผมคิดว่า เราก็สามารถไปสำหรับรอบด้วยถังเฟิงให้รอยยิ้มเปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาร์ลส์เบาโผบินรอบจัดเลี้ยงเหมือนผีเสื้อ เสน่ห์และอารมณ์ขันของเขารวมตัวกันฝูงชนที่ดีของชายและหญิงหลายแห่งซึ่งเป็น socialites ธรรมชาติเป็นจำนวนที่ดีของพวกเขาได้ที่เพิ่มขึ้นดาวในฉากบันเทิง ในกรณีที่เขาจะหายใจไม่ออกตายในฝูงชนถังฮช้าขยับตัวออกห่างจากชาร์ลส์. โฮลดิ้งแก้วแชมเปญเขาขยับตัวไปทางระเบียง สายลมคืนพัดผ่านใบหน้าของเขาเช่นชีฟองที่มองไม่เห็นการเพิ่มร่องรอยของความลึกลับตอนเย็นก. เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและเอาจิบของเหลวสีทอง, เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เดินผ่านฟันของเขาทำให้เส้นทางที่ร้อนลงไปที่ท้องของเขา. ท้องฟ้ายามค่ำคืนในคืนนั้นเป็นภาพที่สวยงามโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. แขวนอยู่คนเดียวในระยะทางที่ถูกดวงจันทร์โค้งเหมือนใบมีดที่ส่องแสง ดาวนับไม่ถ้วนปรากฏมีค่าอย่างเห็นได้ชัดกับสกปรกเมืองขยัน. บางคนเป็นเหมือนดาวหางแม้ว่าสวยงามที่พวกเขาผ่านเช่นแฟลช. บางคนเป็นเหมือนดาวที่สดใส แต่ smothered โดยนับพันมากขึ้นในมหาสมุทรข้างต้น. เพียงไปยังดวงจันทร์ มีคนของประวัติศาสตร์ที่เคยเขียนบทกวีสำหรับอีกครั้งและอีกครั้งแสดงความรู้สึกของพวกเขา แม้ตอนนี้ฮถังถูกมองที่มันอยู่ในอาการงุนงง. เขาจ้องมองไปที่มัน blankly โดยไม่มีความรู้สึกโดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือจำเป็นที่จะต้อง lyricize มันเป็นเพียงเพราะดวงจันทร์โค้งเป็นสิ่งแรกที่เขาเห็น. "ทำไมคุณถึงออกจากที่นี่คนเดียว?" เสียงของมนุษย์อย่างกระทันหันเป่า. ผมไม่ทราบว่าคุณ คุณไม่รู้จักผม ทันใดนั้นโดดเด่นขึ้นมาสนทนามากกว่ามีแนวโน้มที่เขามีบางสิ่งบางอย่างขึ้นแขน. "ประธานาธิบดีซู." ถังฮดึงสายตาของเขาจากดวงจันทร์และยิ้มอย่างอบอุ่นที่ชายคนนั้น คุณสมบัติของเขาแล้วมีคำใบ้ของความนุ่มนวลก่อน แต่ภายใต้แสงจันทร์สงบมันดูอ่อนโยนแม้กระทั่ง. ทันใดนั้นทำให้สายตากับคนที่ซูฉีเฉิงเกือบจะรู้สึกช็อกในหัวใจของเขา. "ที่ควรจะเป็นคำถามของฉันมันไม่ควร ? ประธานคือสิ่งที่ซูทำออกจากที่นี่? "" มันน่าเบื่อเกินไปภายใน ผมอยากจะออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์. "ซูฉีเฉิงยิ้ม" ผมไม่ได้คิดว่าคุณจะอยู่ที่นี่เช่นกัน โอ้ขวาคุณแทงโกดี ฉันไม่เคยได้ยินจากเทียนเฉินว่าคุณมีความสามารถดังกล่าว เขาเก็บความลับจริงๆ. "จะซื่อสัตย์ซูฉีเฉิงให้ออกจากความประทับใจแรกที่ดี แต่มันก็เป็นชนิดที่ไม่เป็นอันตรายคนที่มีอัธยาศัยดีที่ถังฮรู้สึกว่าจำเป็นต้องป้องกันมากที่สุดนี้. Lu Tian ไม่แยแสเฉินก็อยู่บนใบหน้าของเขาเช่นถ้าประกาศไปทั่วโลก: อยู่ห่างจากฉันถ้าคุณต้องการที่จะ มีชีวิตอยู่. ชาร์ลส์ 'ความตั้งใจดีถูกซ่อนไว้ถูกต้องในสายตาของเขา ลักษณะหนึ่งที่เขาและคุณจะรู้ว่าเขาเป็นถึงไม่ดี. มันเป็นคนชอบซูฉีเฉิงที่ถังฮกลัวมากที่สุด มันไม่ได้ว่าเขาไม่ชอบคนที่มีบุคลิกที่ดี แต่ว่ามันเป็นตรงไปตรงมาไม่น่าเชื่อสำหรับประธานของ บริษัท ที่จะ "ดี" โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของวิธีการ "ลูเทียนเฉินรักจีอีเฉิน" ที่สงบซูฉีเฉินในเรื่องที่น่ากลัว. ทั้งซูฉีเฉิงรักจีอีเฉินมากว่าเขาจะยังคงหลงใหลได้ปลื้มหลังหรือว่าเขาก็ didn ' เสื้อดูแล. Tang ฮไม่สามารถตรวจสอบซึ่งในจุดนี้ แต่อย่างน้อยเขารู้ว่าซูฉีเฉิงไม่ได้เป็นหนึ่งที่จะกระตุ้น ในกรณีนี้นำสุนัขเพื่อป้องกันตัวเองอาจจะฉลาดกว่าที่ใช้ชาร์ลส์เป็นเสน่ห์โชคดี. "ฉันปลื้มประธานซู ถ้านักแสดงที่เราไม่ได้เรียนรู้ที่หลากหลายของสิ่งที่งานของเราสามารถนำมาโดยคนอื่น ๆ . "ไม่ว่าเจตนาของคุณผมคิดว่าเราก็สามารถไปสำหรับรอบของไทจิ ถังฮรอยยิ้มให้เปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

The characters from the gas station PTT in Thai.The characters from the gas station PTT in Thai.The characters from the gas station PTT in Thai.The characters from the gas station PTT in Thai.The characters from the gas station PTT in Thai.The characters from the gas station PTT in Thai.The characters from the gas station PTT in Thai.The characters from the gas station PTT in Thai.The characters from the gas station PTT in Thai.