​Admission to the fair was fifty ce

​Admission to the fair was fifty cents for the general public, but exhibitors received free entry. Once admitted, visitors had to navigate the overwhelming spaces (the Main Exhibition Building, for example, stretched 1,880 feet in length) and the sheer number of displays (more than 30,000 businesses exhibited). They could use published catalogs that listed the classifications of products (e.g. Silk and Silk Fabrics) along with the building in which they were displayed, and in varying detail the location of an exhibitor within the building.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เข้ายุติธรรมถูก 50 เซ็นต์ สำหรับประชาชนทั่วไป ได้เข้าร่วมงานรับฟรี เมื่อยอมรับ ผู้เยี่ยมชมได้นำช่องว่างครอบงำ (อาคารนิทรรศการหลัก เช่น ยืดเท้า 1,880 ความยาว) และจำนวนแสดง (ธุรกิจกว่า 30000 ที่จัดแสดง) พวกเขาสามารถใช้แค็ตตาล็อกประกาศที่แสดงการจัดประเภทของผลิตภัณฑ์ (เช่นผ้าไหมและผ้าไหม) กับอาคาร ในที่ที่พวกเขาได้แสดง และรายละเอียดต่าง ๆ การเข้าภายในอาคารสถานที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าเข้าชมเป็นธรรมห้าสิบเซ็นต์สำหรับประชาชนทั่วไปเข้าร่วมงาน แต่ได้รับรายการฟรี เมื่อเข้ารับการรักษาผู้เข้าชมมีช่องว่างที่จะนำทางครอบงำ (อาคารแสดงนิทรรศการหลักตัวอย่างเช่นยืด 1,880 ฟุตยาว) และจำนวนที่แท้จริงของการแสดง (มากกว่า 30,000 ธุรกิจการจัดแสดง) พวกเขาสามารถใช้การตีพิมพ์แคตตาล็อกที่จดทะเบียนจำแนกประเภทของผลิตภัณฑ์ (เช่นผ้าไหมและผ้าไหมผ้า) พร้อมด้วยอาคารที่พวกเขามีการแสดงผลและในรายละเอียดที่แตกต่างกันของผู้เข้าร่วมงานสถานที่ภายในอาคาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

​ค่าเข้าชมงาน 50 เซ็นต์สำหรับประชาชนทั่วไป แต่ผู้ที่ได้รับเข้าฟรี เมื่อเข้ารับการรักษา มีผู้เข้าชมเพื่อนำทางเป็นอย่างดี ( อาคารนิทรรศการหลัก ตัวอย่างเช่น ยืด 1880 ความยาวเท้า ) และอิดจำนวนแสดง ( มากกว่า 30 , 000 ธุรกิจจัดแสดง ) พวกเขาสามารถใช้เผยแพร่แคตตาล็อกที่แสดงหมวดหมู่ของผลิตภัณฑ์ ( เช่นผ้าไหมและผ้าไหม ) พร้อมกับอาคารที่พวกเขาปรากฏขึ้นและแตกต่างกันในรายละเอียดของสถานที่การจัดงานภายในอาคาร