Very few studies examined the outco

Very few studies examined the outcomes of SCI when 17β-estradiol was administered at 12 h post-injury or later. A low 17β-estradiol dose was ineffective when treatment was initiated at 12 h post-injury, indicating a narrow therapeutic time window. On the other hand, the high 17β-estradiol doses used in some reports raise concerns about the use of such treatments, considering health benefits versus risks in humans. Moreover,most investigations focused on acute or subacute phases and less information is available about the persistence of the effects in chronic phases. Finally, locomotor recovery was the most frequently assessed functional outcome measure after 17β-estradiol treatment, whereas autonomic and sensory functions were infrequently evaluated. This is especially important in view of a report indicating that a GPER agonist induces mechanical hyperalgesia by acting on a subgroup of DRG nociceptive neurons, which project to the dorsal horns (Kuhn et al., 2008). Another investigation showed that intrathecal administration of a GPER agonist promotes painrelated behaviors and elicits spinal nociception (Deliu et al., 2012). Additional studies also support the notion of pronociceptive effects of estrogens in the dorsal spinal cord (Zhang et al., 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาน้อยมากตรวจสอบผลของวิทยาศาสตร์วิศวกรรมเมื่อ 17β-estradiol ถูกจัดการ ที่ 12 h หลังบาดเจ็บ หรือในภายหลัง ปริมาณต่ำสุด 17β-estradiol มีผลเมื่อเริ่มรักษาที่ 12 h หลังบาดเจ็บ แสดงหน้าต่างแคบเวลารักษา บนมืออื่น ๆ ปริมาณ estradiol 17β สูงที่ใช้ในรายงานบางฉบับเพิ่มข้อสงสัยเกี่ยวกับการใช้การรักษาดังกล่าว พิจารณาสุขภาพเมื่อเทียบกับความเสี่ยงในมนุษย์ นอกจากนี้ การตรวจสอบส่วนใหญ่เน้นในระยะเฉียบพลัน หรือกึ่ง และน้อยมีข้อมูลเกี่ยวกับการมีอยู่ของผลกระทบในระยะเรื้อรัง สุดท้าย กู้คืน locomotor ได้วัดผลจากการประเมินบ่อยทำงานหลังจากที่รักษา 17β-estradiol ในขณะที่มีประเมินทางประสาทสัมผัส และ autonomic ขึ้นนาน ๆ ครั้ง นี้มีความสำคัญอย่างยิ่งมุมมองรายงานแสดงว่า กล้ามเนื้อทำการ GPER hyperalgesia เครื่องจักรกลที่แท้จริง โดยดำเนินการในกลุ่มย่อยของ DRG nociceptive neurons โครงการใดใน dorsal แตร (Kuhn et al., 2008) ตรวจสอบอื่นพบว่า intrathecal บริหารกล้ามเนื้อทำการ GPER ส่งเสริมลักษณะการทำงานของ painrelated และ elicits nociception สันหลัง (Deliu et al., 2012) ศึกษาเพิ่มเติมยังสนับสนุนแนวคิดของ pronociceptive ผลของ estrogens ใน dorsal สันหลัง (Zhang et al., 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาน้อยมากการตรวจสอบผลของ SCI เมื่อ17β-estradiol เป็นยาที่ 12 ชั่วโมงหลังได้รับบาดเจ็บหรือหลังจากนั้น ปริมาณ17β-estradiol ต่ำก็ไม่ได้ผลการรักษาเมื่อเป็นจุดเริ่มต้นที่ 12 ชั่วโมงหลังได้รับบาดเจ็บที่แสดงให้เห็นหน้าต่างเวลาการรักษาแคบ ในทางตรงกันข้าม, ปริมาณ17β-estradiol สูงที่ใช้ในรายงานบางเพิ่มความกังวลเกี่ยวกับการใช้การรักษาดังกล่าวพิจารณาประโยชน์ต่อสุขภาพเมื่อเทียบกับความเสี่ยงในมนุษย์ นอกจากนี้การตรวจสอบส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่ขั้นตอนเฉียบพลันหรือกึ่งเฉียบพลันและข้อมูลน้อยมีอยู่เกี่ยวกับความคงทนของผลกระทบในระยะเรื้อรัง ในที่สุดการกู้คืนการเคลื่อนไหวเป็นบ่อยที่สุดการประเมินผลตัวชี้วัดการทำงานหลังการรักษา17β-estradiol ในขณะที่ฟังก์ชั่นอัตโนมัติและประสาทสัมผัสที่ได้รับการประเมินไม่บ่อย นี้เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในมุมมองของรายงานแสดงให้เห็นว่าตัวเอก GPER ก่อให้เกิดการ hyperalgesia กลโดยทำหน้าที่ในกลุ่มย่อยของเซลล์ประสาทเจ็บปวด DRG ซึ่งโครงการที่จะแตรหลัง (Kuhn et al., 2008) การตรวจสอบข้อเท็จจริงอีกประการหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่าการบริหารเข้าช่องไขสันหลังของตัวเอก GPER ส่งเสริมพฤติกรรม painrelated และองค์ nociception กระดูกสันหลัง (Deliu et al., 2012) การศึกษาเพิ่มเติมยังสนับสนุนความคิดของผลกระทบของ pronociceptive estrogens ในหลังเส้นประสาทไขสันหลัง (Zhang et al., 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาน้อยมากการตรวจสอบผลลัพธ์ของ sci เมื่อ 17 บีตา - ผู้ที่โพสต์ 12 ชั่วโมงก่อนการบาดเจ็บหรือในภายหลัง ระดับบีตา - 17 ยังใช้ไม่ได้ผล เมื่อการรักษาเริ่มต้นที่บาดเจ็บโพสต์ 12 ชั่วโมง แสดงหน้าต่างเวลาการรักษาแคบ บนมืออื่น ๆ , สูง 17 บีตา - ออลโดสที่ใช้ในรายงานเพิ่มความกังวลเกี่ยวกับการใช้ในการรักษา เช่นพิจารณาประโยชน์ต่อสุขภาพเมื่อเทียบกับความเสี่ยงในมนุษย์ นอกจากนี้ จากการสอบสวนส่วนใหญ่เน้นระยะเฉียบพลันหรือกึ่งเฉียบพลันและข้อมูลน้อยสามารถใช้ได้เกี่ยวกับการคงอยู่ของผลในระยะเรื้อรัง ในที่สุดการกู้คืนการเคลื่อนไหวเป็นบ่อยที่สุดโดยวัดผลการทำงานหลังจาก 17 บีตา - ก่อนการรักษา ในขณะที่ฟังก์ชันของระบบประสาทอัตโนมัติและประสาทสัมผัสเป็นไม่บ่อยประเมินนี้เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในมุมมองของรายงานระบุว่า gper อะโกนิสต์ ) เครื่องกลเหนี่ยวนำโดยแสดงบนระบบเซลล์ประสาทกลุ่มย่อยของความเจ็บปวด ซึ่งโครงการเขากระโดง ( คูน et al . , 2008 ) การตรวจสอบอีก พบว่า การบริหารงานในไขสันหลังของ gper ส่งเสริมพฤติกรรม และให้เวลา painrelated กระดูกสันหลัง nociception ( deliu et al . , 2012 )การศึกษาเพิ่มเติมยังสนับสนุนความคิดของ pronociceptive ผลของเอสโตรเจนในไขสันหลังด้านหลัง ( Zhang et al . ,
2012 )