Alternative Participatory Design ap

Alternative Participatory Design approaches are concerned with enabling non-designers to articulate their ideas, so they could become a foundation for the subsequent design work (e.g., Müller, 2007; Sanders, 2008). Yet another approach promotes using infrastructures or toolkits supporting users and appropriating technology designed by others (e.g., Goodell, Kuhn, Maulsby and Traynor, 1999). Mattelmakki (2006) showed how probing techniques could prove productive in co-design projects due to the richness of their characteristics. Westerlund (2009) further shows how to combine probing and prototyping while Brereton and Buur (2008) apply tools created for a singular participatory workshop and embed them long term while exploring user context over time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการมีส่วนร่วมในการออกแบบทางเลือกมีความกังวลกับการเปิดใช้งานไม่ใช่ออกไปประกบความคิดของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาสามารถกลายเป็นรากฐานสำหรับการทำงานออกแบบตามมา (เช่น Müller, 2007 แซนเดอร์ส์ 2008) แต่ วิธีอื่นส่งเสริมโดยใช้โครงสร้างพื้นฐานหรือแหล่งสนับสนุนผู้ใช้ และยึดครองเทคโนโลยีการออกแบบ โดยผู้อื่น (เช่น Goodell, Kuhn, Maulsby และ Traynor, 1999) Mattelmakki (2006) พบว่าวิธีละเอียดเทคนิคสามารถพิสูจน์ได้ว่ามีประสิทธิภาพในการออกแบบร่วมโครงการเนื่องจากของลักษณะของพวกเขา Westerlund (2009) การแสดงวิธีการละเอียดและต้นแบบในขณะที่ Brereton และ Buur (2008) ใช้เครื่องมือที่สร้างขึ้นสำหรับการประชุมเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเอกพจน์ และงานระยะยาวขณะที่การสำรวจบริบทของผู้ใช้ตลอดเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทางเลือกวิธีการออกแบบแบบมีส่วนร่วมมีความกังวลกับการช่วยให้นักออกแบบที่ไม่ใช่จะเป็นปล้องความคิดของพวกเขาดังนั้นพวกเขาจะกลายเป็นรากฐานสำหรับการทำงานการออกแบบที่ตามมา (เช่นมุลเลอร์ 2007 แซนเดอ 2008) แต่อีกวิธีหนึ่งส่งเสริมการใช้โครงสร้างพื้นฐานหรือชุดเครื่องมือสนับสนุนผู้ใช้และจัดสรรเทคโนโลยีที่ออกแบบโดยคนอื่น (เช่น Goodell คุห์น, Maulsby และ Traynor, 1999) Mattelmakki (2006) แสดงให้เห็นว่าการแหย่เทคนิคสามารถพิสูจน์ได้ว่าการผลิตในโครงการร่วมออกแบบเนื่องจากความอุดมสมบูรณ์ของลักษณะของพวกเขา Westerlund (2009) แสดงให้เห็นต่อไปวิธีการรวมละเอียดและต้นแบบในขณะที่เบรเรตันและ Buur (2008) ใช้เครื่องมือที่สร้างขึ้นสำหรับการประชุมเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเอกพจน์และฝังไว้ในระยะยาวขณะที่การสำรวจบริบทของผู้ใช้เมื่อเวลาผ่านไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวทางการออกแบบแบบมีส่วนร่วม เป็นทางเลือก ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับนักออกแบบที่จะประกบความคิดของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาอาจจะกลายเป็นรากฐานสำหรับงานออกแบบที่ตามมา เช่น มู̈ ller , 2007 ; Sanders , 2008 ) แต่อีกวิธีส่งเสริมโดยใช้โครงสร้างพื้นฐานหรือชุดเครื่องมือสนับสนุนผู้ใช้กับเทคโนโลยีและออกแบบโดยคนอื่น ๆ ( เช่น Goodell คูน และ เทรเนอร์ โมลสบี , 1999 ) mattelmakki ( 2006 ) พบว่าเทคนิคที่สามารถพิสูจน์ประสิทธิภาพในการโครงการ ดีไซน์ จำกัด เนื่องจาก ส่วนลักษณะของพวกเขา westerlund ( 2009 ) ต่อไปจะแสดงวิธีการรวมและการสร้างต้นแบบและในขณะที่นอร์ธ Buur ( 2008 ) ใช้เครื่องมือที่สร้างขึ้นสำหรับการประชุมเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเป็น เอกพจน์ และฝังพวกเขา ระยะยาว ขณะที่การสำรวจบริบทของผู้ใช้ตลอดเวลา