Just imagine a noble, elegant and p

Just imagine a noble, elegant and picturesque life in poverty that you might find nowhere else but in a soap opera. No matter how poor you are, it won’t discourage you from showing unconditional love for strangers and even a piece of bread is there to be shared with a warm smile.

If anyone claimed that such an illusion existed in reality, Lee Hyun would beat him to a pulp, and strike once more to finish him off.

Life was too cruel for the poor. The Labor Welfare Law revised by Parliament made all jobs unavailable to minors. Illegal though it was, Lee Hyun had worked in every kind of trade imaginable.

From the age of 14, he took to sewing stitches in a factory. The salary could only be called meager, but he was able to eat for free.

However, underground, with only 2 ventilation fans running, his health extremely deteriorated. Thanks to his damaged lungs, he gained heavy medical bills.

Then, it was a job at a gas station, and occasionally, he even went around pulling a handcart, collecting and selling recyclables.

But no matter how hard he had worked, the money left in his pocket was chump change.

As a minor, he was forced to get a job illegally. This fact was used by his employers to mercilessly work him to the bone.

He lived this life of exploitation until 20 years of age. Thanks to it, Lee Hyun knew very well the value of money. However, things would be different now. Finally an adult, and with it, came an ID card that would allow him to legally work.

Inserting the ID card into his wallet, Lee Hyun mumbled.

“I have to work until my body practically breaks down. I should be able to deal with 3 jobs a day.”

When he was a kid, his parents died, his family now consisted of only his grandma and sister.

“Alright. From now on, we’ll be rich.”

Lee Hyun pledged to do so, and returned home.

“Did you come just now?”

His grandma was lying down, snuggling in a blanket. After falling down the stairs a few days ago, she had gotten a dislocated hip, rendering her unable to go to work.

Although taking medicine, with the household struggling, she could not go to the hospital to receive proper treatment, and thus could only rest at home.

Not receiving treatment, every night, she could only groaned painfully.

Whenever Lee Hyun entered the house, he felt his chest suffocating. It was a lifeless home, with an aloof little sister and an old grandma. Even if he didn’t know it, it was probably why he disliked coming home, even more.

“Hye Yeon?”

“I have no idea. She went out and didn’t return. She might be hanging around with the bad crowd again, not sure.”

Lee Hye Yeon was his little sister. He had not seen her face very often recently.

“It’s going to be okay. What could happen?”

“You are her one and only brother. A brother should protect his little sister.”

“Yes.”

Lee Hyun smiled wryly and went to his room. Even if he was forced into physical labor or driving a taxi, he wanted to send his little sister to college.

For a while now, she had been drifting off the rails, but she was bright and intelligent unlike Lee Hyun. He believed that in college, she would meet a good husband and be able to live well. He also wanted to repay his old and ailing grandma, for all she sacrificed to raise Lee Hyun and Lee Hye Yeon.

“Right, look for work tomorrow. There will probably be an employment test as well…”

Muttering, Lee Hyun turned on the computer. The old computer buzzed to life. As soon as it connected to the internet, as routine, he accessed a game. That game was Continent of Magic. A classic game released 20 years ago. An online game that once created a frenzy of gamers in the Republic of Korea.

That game remained at the pinnacle, until just 3 years ago. Lee Hyun’s antiquated computer, assembled by combining parts from here and there, was not capable of handling most games. Nothing but Continent of Magic ran smoothly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แค่คิดชีวิตชั้นสูง สง่างาม และงดงาม ในความยากจนที่คุณอาจพบว่าเด็ก แต่ ในตัวละคร ไม่ดีอย่างไรคุณอยู่ มันจะกีดกันคุณแสดงความรักโดยไม่มีเงื่อนไขสำหรับคนแปลกหน้า และแม้แต่ชิ้นส่วนของขนมปังมีอยู่ร่วมกับความอบอุ่นยิ้ม

ถ้าใครอ้างว่า ภาพลวงตาที่อยู่ในความเป็นจริง Lee Hyun จะชนะเขาไปเยื่อกระดาษ และตีอีกครั้งให้เสร็จเขา off.

ชีวิตโหดร้ายเกินไปสำหรับคนจน กฎหมายสวัสดิการแรงงานที่แก้ไข โดยรัฐสภาทำงานทั้งหมดพร้อมเด็กเล็ก ไม่ถูกต้องว่ามันเป็น Lee Hyun ได้ทำงานในทุกประเภทของการค้าเท่านั้น

จากอายุ 14 เขาเอาไปเย็บในโรงงาน เงินเดือนอาจเท่านั้นถูกเรียกว่าไม่เพียงพอ แต่เขาสามารถกินฟรี

อย่างไรก็ตาม ใต้ ดิน มีห้องพัดลมระบายอากาศทำงาน สุขภาพของเขามากที่เสื่อมสภาพ ด้วยปอดเสียหายของเขา เขารับหนักแพทย์สูตร.

แล้ว มันเป็นงานที่สถานีแก๊ส และบางครั้ง เขาแม้ไปรอบ ๆ ดึง handcart รวบรวม และขาย recyclables.

แต่ไม่ยากเขาได้ทำงาน เงินเหลือในกระเป๋าของเขาก็เปลี่ยน chump

เป็นเด็กอมมือ เขาถูกบังคับให้รับงานผิดกฎหมาย ความจริงถูกใช้ โดยนายจ้างของเขาทำงานเขาปรานีให้กระดูก

เขาอาศัยชีวิตการแสวงหาประโยชน์จนถึงอายุ 20 ปี ขอบคุณ Lee Hyun รู้ดีค่าเงิน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่จะแตกต่างกันตอนนี้ สุดท้ายผู้ใหญ่ กับ มาบัตรประจำตัวประชาชนที่จะช่วยให้เขาให้ถูกต้องตามกฎหมายทำ

ใส่บัตรประชาชนลงในกระเป๋าสตางค์ของเขา Mumbled Lee Hyun

"ฉันต้องทำงานจนกว่าร่างกายของฉันจริงแบ่ง ฉันควรจะจัดการกับงาน 3 วัน"

เมื่อเด็ก พ่อตาย ครอบครัวตอนนี้ประกอบด้วยเฉพาะของคุณยายและน้องสาว

"ครับ จากนี้ เราจะรวย"

Lee Hyun บริจาคดัง และกลับ

"ได้มาเมื่อกี้นี้"

คุณยายของเขากำลังนอนลง snuggling ในผ้าห่ม หลังจากล้มลงบันไดกี่วันที่ผ่านมา เธอได้รับสะโพกเคล็ด แสดงเธอไม่สามารถไปทำงานได้

ถึงแม้ว่าการแพทย์ มีบ้านดิ้นรน เธอไม่สามารถไปโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาที่เหมาะสม และดัง ไม่เท่าเหลือที่บ้านได้

ไม่ได้รับการรักษา ทุกวัน เธออาจเพียง groaned เจ็บปวดได้

เมื่อ Lee Hyun เข้าไปในบ้าน, เขารู้สึกว่าหน้าอกของเขา suffocating บ้าน lifeless มีน้องตัวน้อย ๆ อยู่ห่าง ๆ และคุณยายมีอายุได้ แม้ว่าเขาไม่รู้ว่า ก็คงทำไมเขา disliked มาบ้าน แม้แต่มากกว่า

"Hye ยอน"

"มีความคิดไม่ เธอออกไป และไม่กลับ เธออาจเป็นรอบ ๆ ด้วยฝูงชนเสียอีก ไม่แน่ใจว่า"

Lee Hye ยอนถูกน้องน้อย เขาไม่ได้เห็นหน้าเธอบ่อย ๆ เพิ่ง

"มันจะไปไกล อะไรจะเกิดขึ้น"

"คุณเป็นหนึ่งของเธอและพี่ชายเท่านั้น พี่น้องควรป้องกันน้องลิตเติ้ล"

"ใช่"

Lee Hyun ยิ้ม wryly และไปที่ห้องของเขา แม้เขาถูกบังคับเป็นแรงงานทางกายภาพ หรือการขับรถแท็กซี่ เขาอยากส่งน้องลิตเติ้ลกับวิทยาลัย

ขณะนี้ เธอได้ถูกลอยปิดราง แต่เธอสดใส และฉลาดต่างจาก Lee Hyun เขาเชื่อว่า ในวิทยาลัย เธอจะตามสามีที่ดี และสามารถอาศัยอยู่ด้วย เขายังต้องการชำระของเขาเก่า และ ailing ยาย สำหรับเธอเสียสละยก Lee Hyun และ Lee Hye ยอน

"ขวา ดู งานวันพรุ่งนี้ อาจจะมีการทดสอบงานเช่น... "

Muttering, Lee Hyun เปิดคอมพิวเตอร์ คอมพิวเตอร์เครื่องเก่า buzzed ชีวิต ทันทีที่มันเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ต เป็นประจำ เขาเข้าเกม เกมที่มีทวีปมายากล เกมคลาสสิกออกเมื่อ 20 ปีที่ผ่านมา เกมออนไลน์ที่สร้างความตื่นเต้นของเกมครั้งในแบบสาธารณรัฐของเกาหลี

เกมที่ยังคงเหลืออยู่ที่พินนาเคิล เพียง 3 ปีที่ผ่านมา Lee Hyun คอมพิวเตอร์ล้า รวบรวม โดยการรวมชิ้นส่วนจากมา ไม่สามารถจัดการเกมส่วนใหญ่ แต่ทวีปวิเศษวิ่งได้อย่างราบรื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แค่คิดชีวิตเกียรติหรูหราและงดงามในความยากจนที่คุณอาจพบว่าไม่มีที่ไหนเลยอื่น แต่ในละคร ไม่ว่าวิธีการที่ดีที่คุณมีมันจะไม่กีดกันคุณจากการแสดงความรักอย่างไม่มีเงื่อนไขกับคนแปลกหน้าและแม้กระทั่งชิ้นส่วนของขนมปังจะมีการใช้ร่วมกันกับรอยยิ้มที่อบอุ่นถ้าใครอ้างว่าภาพลวงตาดังกล่าวมีอยู่ในความเป็นจริงลีฮยอนจะชนะ เขาเยื่อกระดาษและตีอีกครั้งจนจบเขาออกจากชีวิตเป็นสิ่งที่โหดร้ายเกินไปสำหรับคนยากจน สวัสดิการแรงงานกฎหมายที่แก้ไขโดยรัฐสภาทำงานทั้งหมดไม่สามารถใช้งานให้กับผู้เยาว์ ที่ผิดกฎหมายแม้ว่ามันจะเป็นลีฮยอนเคยทำงานในลักษณะของการค้าทุกเท่าจากอายุ 14 เขาเอาไปเย็บแผลเย็บผ้าในโรงงาน เงินเดือนสามารถเฉพาะที่เรียกว่าน้อย แต่เขาก็สามารถที่จะรับประทานอาหารฟรีแต่ใต้ดินมีเพียง 2 พัดลมทำงานสุขภาพของเขาเสื่อมโทรมมาก ขอบคุณไปยังปอดเสียหายของเขาเขาได้รับค่ารักษาพยาบาลหนักแล้วมันเป็นงานที่สถานีบริการน้ำมันและบางครั้งเขาก็เดินไปรอบ ๆ ดึงรถเข็นขนาดเล็กการจัดเก็บภาษีและการขายทิ้งแต่ไม่ว่าวิธีการที่ยากที่เขาเคยทำงานเงินที่ไม่มี ที่เหลืออยู่ในกระเป๋าของเขาคือการเปลี่ยนแปลงคนโง่เป็นผู้เยาว์เขาถูกบังคับที่จะได้งานอย่างผิดกฎหมาย ความจริงเรื่องนี้ถูกนำมาใช้โดยนายจ้างของเขาไปอย่างไร้ความปราณีทำงานให้เขากระดูกเขาอาศัยอยู่ชีวิตของการแสวงประโยชน์นี้จนถึง 20 ปีของอายุ ขอบคุณมันลีฮยอนรู้ดีค่าของเงิน แต่สิ่งที่จะแตกต่างกันในขณะนี้ ในที่สุดผู้ใหญ่และกับมันมาบัตรประจำตัวที่จะช่วยให้เขาไปทำงานถูกต้องตามกฎหมายการใส่บัตรประชาชนลงไปในกระเป๋าสตางค์ของเขาลีฮยอนพึมพำ"ฉันต้องทำงานจนร่างกายของฉันจริงแบ่งลง ฉันควรจะสามารถที่จะจัดการกับงาน 3 วัน. " เมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็กพ่อแม่ของเขาเสียชีวิตครอบครัวของเขาในขณะนี้มีเพียงคุณยายและน้องสาวของเขา"Alright จากนี้ไปเราจะอุดมไปด้วย. " ลีฮยอนปฏิญาณว่าจะทำเช่นนั้นและกลับบ้าน"คุณมาเพียงแค่ตอนนี้" คุณยายของเขาก็นอนลง snuggling ในผ้าห่ม หลังจากที่ล้มลงบันไดไม่กี่วันที่ผ่านมาเธอมีอากาศสะโพกเคล็ดการกระทำของเธอไม่สามารถที่จะไปทำงานแต่กินยาที่มีการดิ้นรนในครัวเรือน, เธอไม่สามารถไปโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาที่เหมาะสมและทำให้ได้เพียง ส่วนที่เหลือที่บ้านไม่ได้รับการรักษาทุกคืนเธอจะครางเจ็บปวดเพียง แต่เมื่อใดก็ตามที่ลีฮยอนเดินเข้าไปในบ้านเขารู้สึกว่าหน้าอกของเขาหอบ มันเป็นบ้านที่ตายกับน้องสาวคนเล็กห่างและยายเก่า แม้ว่าเขาไม่ได้รู้ว่ามันอาจจะเป็นเหตุผลที่เขาไม่ชอบมาที่บ้านมากยิ่งขึ้น"เฮยอน?" "ผมไม่มีความคิด เธอก็ออกไปและไม่ได้กลับ เธออาจจะแขวนรอบกับฝูงชนที่ไม่ดีอีกครั้งไม่แน่ใจว่า. " เฮลียอนเป็นน้องสาวคนเล็กของเขา เขาไม่เคยเห็นใบหน้าของเธอบ่อยมากเมื่อเร็ว ๆ นี้"มันเป็นไปได้ไม่เป็นไร สิ่งที่อาจเกิดขึ้นได้อย่างไร " "คุณเป็นของเธอคนเดียวของพี่ชาย พี่ชายควรจะปกป้องน้องสาวคนเล็กของเขา. " "ใช่." ลีฮยอนยิ้มถึงคราวและเดินไปที่ห้องของเขา แม้ว่าเขาจะถูกบังคับให้ใช้แรงงานทางร่างกายหรือการขับรถแท็กซี่ที่เขาอยากจะส่งน้องสาวคนเล็กของเขาที่วิทยาลัยสำหรับในขณะที่ตอนนี้เธอได้รับการดริฟท์ปิดทางรถไฟ แต่เธอก็สดใสและมีความคิดสร้างสรรค์ที่แตกต่างจากลีฮยอน เขาเชื่อว่าในวิทยาลัยที่เธอจะได้พบกับสามีที่ดีและสามารถที่จะมีชีวิตอยู่ได้เป็นอย่างดี นอกจากนี้เขายังต้องการที่จะชำระคืนยายเก่าและไม่สบายของเขาสำหรับทุกอย่างที่เธอเสียสละเพื่อเพิ่มลีฮยอนและลีเฮยอน"ขวามองหางานในวันพรุ่งนี้ อาจจะมีการทดสอบการจ้างงานเช่นกัน ... " พึมพำลีฮยอนเปิดคอมพิวเตอร์ คอมพิวเตอร์เก่า buzzed ชีวิต ทันทีที่เชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตเป็นประจำเขาเข้าถึงเกม เกมที่เป็นทวีปแห่งเวทมนตร์ เกมคลาสสิกเปิดตัว 20 ปีที่ผ่านมา เกมออนไลน์ที่เคยสร้างความตื่นเต้นของเกมในสาธารณรัฐเกาหลีเกมที่ยังคงอยู่ที่จุดสุดยอดจนเพียงแค่ 3 ปีที่ผ่านมา ลีฮยอนคอมพิวเตอร์โบราณประกอบโดยการรวมชิ้นส่วนจากที่นี่และมีไม่สามารถจัดการกับเกมมากที่สุด แต่ไม่มีอะไรที่ทวีปแห่งเวทมนตร์วิ่งได้อย่างราบรื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพียงแค่จินตนาการสูงส่ง , สง่างามและชีวิตที่งดงามในความยากจนที่คุณอาจพบไม่มีที่ไหนเลยอื่น แต่ในละคร . ไม่ว่าจะจนแค่ไหน คุณก็จะไม่กีดกันคุณจากการแสดงความรักที่ไม่มีเงื่อนไขสำหรับคนแปลกหน้าและแม้แต่ชิ้นส่วนของขนมปังมีที่จะใช้ร่วมกันกับรอยยิ้มอบอุ่น

ถ้าใครอ้างว่าเป็นภาพลวงตาอยู่ในความเป็นจริง ลี ฮุน จะซัดมันให้ปางตายและนัดหยุดงานอีกครั้งเพื่อกำจัดเขา ชีวิต

โหดร้ายเกินไปสำหรับคนจน สวัสดิการแรงงานกฎหมายแก้ไขโดยรัฐสภา ทำให้งานทั้งหมดไม่พร้อมใช้งานกับผู้เยาว์ ผิดกฎหมาย แม้ว่ามัน ลี ฮุน ได้ทำงานในทุกประเภทของการค้าเท่า

ตั้งแต่อายุ 14 เขาเอาเข็มเย็บผ้าในโรงงาน เงินเดือนอาจจะถูกเรียกว่าน้อย แต่เขาก็สามารถที่จะกินฟรี

แต่ใต้ดินมีเพียง 2 พัดลมระบายอากาศทำงานของเขาสุขภาพยิ่งทรุดโทรม ขอบคุณเขาปอดเสียหาย เขาได้รับค่ารักษาหนัก

แล้วมันคืองานที่ปั๊มน้ำมัน และบางครั้ง เขายังไปดึงรถเข็นขนาดเล็ก , การเก็บรวบรวมและการรีไซเคิล .

แต่ไม่ว่าอย่างไรหนักเขาก็ทำงาน เงินที่เหลือในกระเป๋าของเขาที่จะเปลี่ยน

เป็นผู้เยาว์เขาถูกบังคับให้ทำงานอย่างผิดกฎหมาย ความจริงนี้ถูกใช้โดยนายจ้างของเขาอย่างไร้ความปราณี งานเขากระดูก

เขาอาศัยอยู่ชีวิตของการเอารัดเอาเปรียบจน 20 ปีอายุ ขอบคุณนะ ลี ฮยอนรู้ดีว่าค่าของเงิน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่จะแตกต่างกันในขณะนี้ ในที่สุดผู้ใหญ่ และมันก็มา บัตรประชาชน ซึ่งจะอนุญาตให้ถูกต้องตามกฎหมายทำงาน

ใส่บัตรประชาชนลงในเงินของเขาลีฮยอนพึมพำ

" ฉันต้องทำงานจนร่างกายแทบจะแตกลง ฉันควรจะสามารถที่จะจัดการกับ 3 งานวัน "

เมื่อเขาเป็นเด็ก พ่อแม่ของเขาเสียชีวิต ครอบครัวของเขาตอนนี้ มีเพียงยายของเขาและน้องสาว

" ครับ จากนี้ไป เราจะรวย "

ลีฮยอนสัญญาที่จะทำและกลับบ้าน

" คุณมาตอนนี้ "

คุณยายของเขานอนเบียดกระแซะอยู่ในผ้าห่มหลังจากตกบันไดเมื่อไม่กี่วันก่อน เธอได้เคลื่อนสะโพก , การแสดงของเธอไม่สามารถที่จะไปทำงาน

แม้ว่าจะกินยา กับครอบครัวที่ดิ้นรน เธอไม่สามารถไปโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาที่เหมาะสม และดังนั้นจึง สามารถพักผ่อนที่บ้าน

ไม่ได้รับการรักษา ทุกๆคืน เธอได้แต่ครางอย่างเจ็บปวด

เมื่อลีฮยอนเข้าไปในบ้านเขารู้สึกว่าหน้าอกหายใจไม่ออก มันคือบ้านที่ไร้ชีวิต กับอยู่ห่าง ๆ น้องสาว และ เป็นยายแก่ แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักมัน มันอาจจะทำให้เขาไม่ชอบกลับบ้านมากขึ้น

" แฮยอน "

" ฉันมีความคิดที่ไม่มี เธอออกไปแล้วไม่ได้กลับ เธออาจจะอยู่กับเลวฝูงชนอีกครั้ง ไม่แน่ใจว่า "

ลีฮเยยอนน้องสาวของเขา .เขาไม่ได้เจอหน้าเธอบ่อยๆๆ

" มันก็จะโอเค จะเกิดอะไรขึ้น "

" คุณหนึ่งเธอและพี่ชาย พี่จะปกป้องน้องสาวของเขา "

" ค่ะ "

ลีฮยอนยิ้มอย่างบิดเบี้ยว และก็ไปที่ห้อง แม้ว่าเขาจะถูกบังคับให้ใช้แรงงานทางกาย หรือ ขับแท็กซี่ เขาต้องการส่งน้องสาวเรียน

สำหรับตอนนี้ เธอได้ลอยออกจากรางแต่เธอฉลาดและฉลาดเหมือน ลี ฮยุน เขาเชื่อว่า ในมหาลัย เธอจะหาสามีที่ดี และสามารถอยู่ได้ เขายังต้องการที่จะตอบแทนคุณยายแก่และเจ็บป่วยของเขา ทั้งหมดที่เธอเสียสละให้ ลี ฮุน และ ลี แฮยอน

" ใช่ มองหางานพรุ่งนี้ อาจจะมีการจ้างงานการทดสอบเช่นกัน . . . . . . . "

พูดพึมพำ ลี ฮุน เปิดคอมพิวเตอร์คอมพิวเตอร์เก่าพึมพำกับชีวิต ทันทีที่เชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตเป็นประจำ เขาเข้าถึงเกม เกมที่เป็นทวีปแห่งเวทย์มนต์ เกมคลาสสิกออกมาเมื่อ 20 ปีก่อน เกมออนไลน์ที่เคยสร้างความโกลาหลของเกมเมอร์ในเกาหลี

เกมนั้นอยู่ที่จุดสูงสุด จนเมื่อ 3 ปีก่อน ลีฮยอนโบราณคอมพิวเตอร์ประกอบโดยรวมชิ้นส่วนจากที่นี่และมี , ไม่สามารถจัดการกับเกมมากที่สุด ไม่มีอะไร แต่ทวีปของเวทมนตร์วิ่งได้อย่างราบรื่น