More specifically, the extent to wh

More specifically, the extent to which respondents experienced one or more of the six primary emotions was investigated in the following way. Respondents were asked to evaluate the level to which each of the six emotions was experienced (1 = no such feeling; 5 = very much this feeling). Surprise would be determined through three items that related to the experience of surprise, amazement, and astonishment. The higher respondents evaluated their experiences of these three items, the more the respondents had felt the emotion of surprise. In a similar fashion, each of the other five primary emotions would be determined using respondents' felt experiences of three different items (see Izard, 1977). These items included feeling:
•
joyful, delighted, and happy (emotion of joy);
•
distressed, sad, and downhearted (emotion of sadness);
•
discouraged, mad, and enraged (emotion of anger);
•
afraid, scared, and fearful (emotion of fear); and
•
disgusted, distaste, and revolted (emotion of disgust).


To decrease the likelihood of bias, the 18 items appeared in a randomized sequence in the survey. In all, 180 evaluations were generated from surveying 20 consumers (nine campaigns evaluated by 20 consumers, indicating the extent to which they felt six emotions that were determined by using three different items). To illustrate, a summary of consumers' felt emotions for the Weapons of Mass Destruction campaign is listed in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ขอบเขตที่ผู้ตอบมีประสบการณ์อารมณ์หลักหกอย่างน้อยหนึ่งถูกตรวจสอบใน ขอตอบเพื่อประเมินระดับของอารมณ์หกคือประสบการณ์ (1 =ไม่มีความรู้สึกดังกล่าว 5 =สัมผัสมาก) แปลกใจที่จะกำหนดได้ผ่านสามรายการที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์ของความประหลาดใจ ความประหลาดใจ และเมือ ตอบสูงประเมิน 3 รายการเหล่านี้ประสบการณ์ของพวกเขา ตอบมากขึ้นเขารู้สึกถึงอารมณ์ของความประหลาดใจ ในลักษณะคล้าย แต่ละอารมณ์หลักห้าอื่น ๆ จะกำหนดโดยใช้ผู้ตอบรู้สึกว่าประสบการณ์ของสามรายการที่แตกต่างกัน (ดู Izard, 1977) รายการที่รวมความรู้สึกเหล่านี้:•ความสุข ความยินดี และมีความสุข (อารมณ์ของความสุข); •เป็นทุกข์ เศร้า และมนุษย์เอง (อารมณ์ของความเศร้า);•กำลังใจ บ้า และโกรธ แล้ว (อารมณ์ของความโกรธ);•กลัว กลัว และกลัว (อารมณ์ความกลัว); และ•เบื่อหน่าย เปาโล และ revolted (อารมณ์ของรังเกียจ)เพื่อลดโอกาสของความโน้มเอียง 18 รายการปรากฏในลำดับแบบสุ่มในการสำรวจ สร้างการประเมิน 180 จากการสำรวจผู้บริโภค 20 (เก้าส่งเสริมการขายประเมิน โดยผู้บริโภค 20 ระบุขอบเขตที่พวกเขารู้สึกว่าอารมณ์ที่หกที่ถูกกำหนด โดยการใช้สินค้าแตกต่างกันสาม) ทั้งหมด แสดงให้เห็นถึง สรุปการบริโภครู้สึกอารมณ์สำหรับอาวุธของมวลทำลายเสริมอยู่ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยเฉพาะอย่างยิ่งขอบเขตที่ผู้ตอบแบบสอบถามที่มีประสบการณ์หนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งในหกของอารมณ์หลักถูกตรวจสอบในลักษณะดังต่อไปนี้ ตอบแบบสอบถามถูกถามในการประเมินระดับที่แต่ละหกอารมณ์มีประสบการณ์ (1 = ไม่มีความรู้สึกดังกล่าว 5 = มากความรู้สึกนี้) เซอร์ไพร์สจะได้รับการพิจารณาผ่านสามรายการที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์ของความประหลาดใจ, ความประหลาดใจและประหลาดใจ ผู้ตอบแบบสอบถามที่สูงกว่าการประเมินประสบการณ์ของพวกเขาทั้งสามรายการที่มากกว่าที่ผู้ตอบแบบสอบถามมีความรู้สึกอารมณ์ความรู้สึกของความประหลาดใจ ในลักษณะคล้ายแต่ละอีกห้าอารมณ์หลักจะได้รับการพิจารณาโดยใช้ผู้ตอบแบบสอบถามรู้สึกว่าประสบการณ์ของสามรายการที่แตกต่างกัน (ดู Izard, 1977) รายการเหล่านี้รวมถึงความรู้สึก:
•
ความสุขความยินดีและมีความสุข (อารมณ์ความรู้สึกของความสุข);
•
ทุกข์เศร้าและเศร้าซึม (อารมณ์ความรู้สึกของความโศกเศร้า);
•
ท้อแท้บ้าและโกรธ (อารมณ์ความรู้สึกของความโกรธ);
•
กลัวกลัวและ กลัว (อารมณ์ความรู้สึกของความกลัว); และ
•
รังเกียจความไม่พอใจและไม่เห็นด้วย (อารมณ์ความรู้สึกของความรังเกียจ). เพื่อลดโอกาสของการมีอคติที่ 18 รายการที่ปรากฏในลำดับแบบสุ่มในการสำรวจ ในทุก 180 การประเมินผลถูกสร้างขึ้นจากการสำรวจผู้บริโภค 20 (เก้าแคมเปญการประเมินโดยผู้บริโภค 20 แสดงให้เห็นขอบเขตที่พวกเขารู้สึกว่าหกอารมณ์ที่ได้รับการพิจารณาโดยใช้สามรายการที่แตกต่างกัน) เพื่อแสดงให้เห็นบทสรุปของผู้บริโภครู้สึกว่าอารมณ์สำหรับอาวุธของการรณรงค์ประลัยเป็น บริษัท จดทะเบียนใน