Research With Preliminary SupportRe

Research With Preliminary Support
Researchers continue to explore additional options for improving the social play skills of
children with autism. The intervention approaches described below represent a sample of interventions
that have been submitted to very limited empirical investigation. Although the initial
findings are promising, a great deal more research will need to be conducted before they are
widely endorsed in school and clinical settings.
Integrated play group (IPG). Other interventions have been designed to teach typically
developing peers to improve the social play skills of children with autism. One such approach, the
Integrated Play Group (IPG) model, can be described as “adult-facilitated peer mediation” due to
its use of typically developing peers and adult guidance. The IPG model attempts to physically
arrange the environment in order to foster mutually enjoyable social interaction, communication,
play, and imagination experiences between children with autism and typical peers or siblings
(Wolfberg & Schuler, 1993, 1999). It proposes that children with autism maximize their developmental
potential by participating in play activities with more capable peers. The IPG model places
emphasis on increasing the motivation of a child with autism to socialize and play with peers.
These peers are, in turn, taught to accept and include children with autism who may relate and play
differently. Small groups (3 to 5 per group) comprised of children of various ages (ages 3 to 11),
developmental statuses, and play interaction styles regularly play together (generally twice a week
for 30– 60-min sessions over a 6–12-month period) under the guidance of an adult facilitator (play
730 Bass and Mulick
Psychology in the Schools DOI: 10.1002/pits
guide). The play guide encourages the target child to engage in and maintain interaction with peers
who are taught to use a variety of skills, including getting a friend’s attention, sharing, requesting,
play organizers, and compliments. Skills are introduced, described, and modeled before the children
practice and are given feedback. Adult guided supports, such as posters and prompts, are
faded as the children begin to independently use the strategies.
The IPG model has been found to double the amount of interaction with peers involving
“common focus” on an activity, resulting in decreases in manipulative repetitive and isolate play,
gains in functional object use, and collateral gains in more social forms of play (Wolfberg &
Schuler, 1993). Initial behavior gains failed to be maintained following the withdrawal of intervention,
indicating that the treatment results were dependent upon adult support and that guided
participation should not be prematurely withdrawn.
Peer buddy. The “peer buddy” approach, an active peer tutor training program, focuses on
assigning a child with autism to a typically developing peer “buddy” who is instructed to stay
with, play with, and talk to the child with autism (English, Goldstein, Shafer, & Kaczmarek, 1997;
English, Goldstein, Kaczmarak, & Shafer 1996; Laushey & Heflin, 2000). Refer to Table 1 for a
description of these instructions. The peer buddy approach has resulted in increased social interactions
between children with and without disabilities (English et al., 1997). When compared to a
passive proximity approach in which children were integrated but not assigned a buddy, peer
buddy programs elicited more appropriate social play skills (i.e., asking for an object, getting
someone’s attention, waiting for a turn, and looking at or in the direction of the speaker) in
children with autism. Increases in the amount of time spent in social interaction have also been
exhibited and generalized across multiple peers when dyad pairs have been rotated during training
(Laushey & Heflin).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจัย ด้วยการสนับสนุนเบื้องต้นนักวิจัยทำการสำรวจตัวเลือกเพิ่มเติมสำหรับพัฒนาทักษะการเล่นทางสังคมของเด็กกับโรคออทิซึม วิธีการแทรกแซงที่อธิบายไว้ด้านล่างแสดงตัวอย่างของงานวิจัยที่ได้ถูกส่งไปตรวจสอบผลที่จำกัดมาก ถึงแม้ว่าเบื้องพบสัญญา วิจัยโปรโมชั่นเพิ่มเติมจะต้องดำเนินการก่อนรับรองกันอย่างแพร่หลายในโรงเรียนและการตั้งค่าทางคลินิกเล่นรวมกลุ่ม (IPG) งานวิจัยอื่น ๆ ได้รับการสอนโดยทั่วไปเพื่อนพัฒนาเพื่อพัฒนาทักษะการเล่นทางสังคมของเด็กโรคออทิซึม หนึ่งเช่นวิธีการ การสามารถอธิบายรูปแบบ กลุ่มการรวมเล่น (IPG) เป็น "ผู้ใหญ่อำนวยเพียร์กาชาด" เนื่องการพัฒนาโดยทั่วไปคำแนะนำผู้ใหญ่และเพื่อน แบบ IPG พยายามจริงจัดสิ่งแวดล้อมเพื่อส่งเสริมสังคมความสุขซึ่งกันและกัน สื่อสารเล่น และประสบการณ์จินตนาการระหว่างเด็กโรคออทิซึม และเพื่อนทั่วไป หรือข้อมูลที่เกี่ยวข้อง(Wolfberg และ Schuler, 1993, 1999) เสนอว่า เด็กโรคออทิซึมขยายการพัฒนาศักยภาพ ด้วยการเข้าร่วมเล่นกิจกรรมกับเพื่อนที่มีความสามารถมากขึ้น สถานจำลอง IPGเน้นในการเพิ่มแรงจูงใจของเด็กที่มีโรคออทิซึมเข้าสังคม และเล่นกับเพื่อนเพื่อนเหล่านี้ จะ นักเรียนยอมรับ และมีเด็กโรคออทิซึมที่อาจเกี่ยวข้อง และเล่นแตกต่างกัน กลุ่มเล็ก (3 ถึง 5 สำหรับแต่ละกลุ่ม) ประกอบด้วยเด็กวัยต่าง ๆ (อายุ 3-11),สถานะการพัฒนา และลักษณะการโต้ตอบเล่นเป็นประจำเล่นกัน (โดยทั่วไปสองสัปดาห์สำหรับรอบเวลา 30 – 60 นาทีระยะ 6 – 12 เดือน) ภายใต้การแนะนำของสัมภาษณ์ผู้ใหญ่ (เล่น730 เบสและ Mulickจิตวิทยาในดอยโรงเรียน: 10.1002/หลุมรายการแนะนำ) แนะนำการเล่นให้เด็กเป้าหมาย การมีส่วนร่วมในการรักษาการติดต่อกับเพื่อนที่ได้เรียนรู้เรื่องการใช้ความหลากหลายของทักษะ รวมทั้งได้รับความสนใจของเพื่อน ร่วมกัน ร้อง ขอ,เล่นทาง และชมเชย ทักษะนำ อธิบาย และจำลองก่อนเด็ก ๆปฏิบัติและไม่ให้ผลป้อนกลับ ผู้ใหญ่แนะนำสนับสนุน เช่นโปสเตอร์และพร้อมท์สีจางลงเป็นเด็กเริ่มใช้กลยุทธ์การเป็นอิสระแบบ IPG พบคู่จำนวนการโต้ตอบกับเพื่อนที่เกี่ยวข้องกับ"ทั่วไปเน้น" กิจกรรม เกิดลดลงในปฏิบัติซ้ำ และแยกเล่นใช้กำไรในวัตถุที่ทำงาน และหลักประกันกำไรในรูปแบบสังคมที่มากขึ้นของเล่น (Wolfberg และSchuler, 1993) ล้มเหลวในการรักษาดังต่อไปนี้แทรกแซง การถอนกำไรเริ่มต้นลักษณะการทำงานบ่งชี้ว่า การรักษาก็ขึ้นผู้ใหญ่สนับสนุนและที่แนะนำมีส่วนร่วมควรไม่ถูกก่อนกำหนดถอนเพื่อนเพื่อน มุ่งเน้นวิธีการ "เพื่อนเพื่อน" โปรแกรมฝึกอบรมกวดวิชาเพียร์ที่ใช้งานอยู่กำหนดให้เด็กที่ มีโรคออทิซึมกับเพียร์พัฒนาโดยทั่วไป "เพื่อน" ที่สั่งการเล่นกับ และพูดคุยกับเด็กด้วยโรคออทิซึม (อังกฤษ Goldstein, Shafer, & Kaczmarek, 1997อังกฤษ Goldstein, Kaczmarak, & Shafer 1996 Laushey & Heflin, 2000) หมายถึงตารางที่ 1 สำหรับการคำอธิบายของคำแนะนำเหล่านี้ วิธีการเพื่อนเพื่อนมีผลในการโต้ตอบทางสังคมเพิ่มขึ้นระหว่างเด็กกับ และไม่ มีความพิการ (ภาษาอังกฤษและ al., 1997) เมื่อเทียบกับการวิธีแห่งแฝงซึ่งเด็กได้รวม แต่ไม่กำหนดเป็นเพื่อน เพื่อนโปรแกรมเพื่อน elicited ทักษะสังคมการเล่นที่เหมาะสม (เช่น ขอวัตถุ การคนสนใจ รอเลี้ยว และมองที่ หรือทิศทางของลำโพงที่) ในเด็กกับโรคออทิซึม นอกจากนี้ยังได้เพิ่มจำนวนเวลาที่ใช้ในสังคมจัดแสดง และเมจแบบทั่วไปทั่วหลายเพียร์เมื่อมีการหมุน dyad คู่ในระหว่างการฝึกอบรม(Laushey & Heflin)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วยการสนับสนุนการวิจัยเบื้องต้นนักวิจัยยังคงสำรวจตัวเลือกเพิ่มเติมในการปรับปรุงทักษะการเล่นทางสังคมของเด็กออทิสติก การแทรกแซงวิธีการอธิบายไว้ด้านล่างแสดงตัวอย่างของการแทรกแซงที่ได้รับการส่งไปยัง จำกัด มากสืบสวนเชิงประจักษ์ แม้ว่าจะเริ่มต้นการค้นพบมีแนวโน้มการวิจัยมากขึ้นจะต้องมีการดำเนินการก่อนที่พวกเขาจะได้รับการรับรองอย่างกว้างขวางในการตั้งค่าของโรงเรียนและคลินิก. กลุ่มการเล่นแบบบูรณาการ (IPG) การแทรกแซงอื่น ๆ ที่ได้รับการออกแบบมาเพื่อสอนมักจะพัฒนาคนรอบข้างในการปรับปรุงทักษะการเล่นทางสังคมของเด็กออทิสติก วิธีการหนึ่งที่ดังกล่าวแบบบูรณาการกลุ่มเล่น (IPG) รุ่นที่สามารถอธิบายได้ว่า "เพียร์ไกล่เกลี่ยผู้ใหญ่อำนวยความสะดวก" เนื่องจากการใช้งานของคนรอบข้างมักจะพัฒนาและให้คำแนะนำที่เป็นผู้ใหญ่ รุ่น IPG ร่างกายพยายามที่จะจัดให้มีสภาพแวดล้อมในการที่จะส่งเสริมให้เกิดการทำงานร่วมกันที่สนุกสนานร่วมกันทางสังคม, การสื่อสาร, การเล่นและประสบการณ์ระหว่างจินตนาการของเด็กออทิสติกและเพื่อนหรือพี่น้องทั่วไป(Wolfberg และชูเลอร์, 1993, 1999) มันแนะว่าเด็กออทิสติกเพิ่มการพัฒนาของพวกเขาที่อาจเกิดขึ้นจากการมีส่วนร่วมในกิจกรรมการเล่นกับเพื่อนร่วมงานความสามารถมากขึ้น รุ่น IPG สถานที่ให้ความสำคัญกับการเพิ่มแรงจูงใจของเด็กออทิสติกในการเข้าสังคมและการเล่นกับเพื่อน. เพื่อนร่วมงานเหล่านี้ได้รับในการเปิดการเรียนการสอนที่จะยอมรับและรวมถึงเด็กออทิสติกที่อาจเกี่ยวข้องและเล่นที่แตกต่างกัน กลุ่มขนาดเล็ก (3-5 คนต่อกลุ่ม) ประกอบด้วยเด็กวัยต่างๆ (อายุ 3-11) สถานะการพัฒนาและเล่นรูปแบบการทำงานร่วมกันอย่างสม่ำเสมอเล่นด้วยกัน (โดยทั่วไปสองครั้งต่อสัปดาห์สำหรับการประชุม30 นาที 60 กว่า 6-12- เดือนระยะเวลา) ภายใต้การแนะนำของผู้อำนวยความสะดวกสำหรับผู้ใหญ่ (เล่น730 เบสและ Mulick จิตวิทยาในโรงเรียนดอย: 10.1002 / หลุมคู่มือ) คู่มือการเล่นกระตุ้นให้เด็กเป้าหมายที่จะมีส่วนร่วมในการรักษาและการมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้างที่จะสอนให้ใช้ความหลากหลายของทักษะรวมทั้งได้รับความสนใจของเพื่อนร่วมกันขอ, เล่นการจัดงานและการชมเชย จะนำทักษะการอธิบายและรูปแบบก่อนที่เด็กปฏิบัติและข้อเสนอแนะที่จะได้รับ ผู้ใหญ่แนะนำสนับสนุนเช่นโปสเตอร์และแจ้งจะจางหายไปในขณะที่เด็กเริ่มที่จะเป็นอิสระใช้กลยุทธ์. รุ่น IPG ได้รับพบว่าเป็นสองเท่าของจำนวนเงินของการมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานที่เกี่ยวข้องกับการ"โฟกัสร่วมกัน" ในกิจกรรมที่มีผลในการลดลงของการยักย้ายถ่ายเท ซ้ำและแยกเล่นกำไรในการใช้วัตถุการทำงานและกำไรหลักประกันในรูปแบบทางสังคมมากขึ้นของการเล่น(Wolfberg และชูเลอร์, 1993) กำไรพฤติกรรมเริ่มต้นล้มเหลวที่จะได้รับการรักษาต่อไปนี้การถอนตัวของการแทรกแซงที่แสดงให้เห็นว่าผลการรักษาก็ขึ้นอยู่กับการสนับสนุนของผู้ใหญ่และแนะนำว่าการมีส่วนร่วมไม่ควรที่จะถอนตัวออกมาก่อนเวลาอันควร. เพื่อน Peer ว่า "เพื่อนของเพื่อน" วิธีการโปรแกรมการฝึกอบรมครูสอนพิเศษเพียร์ที่ใช้งานมุ่งเน้นไปที่การกำหนดเป็นเด็กออทิสติกที่จะมักจะพัฒนาเพียร์"เพื่อน" ที่ได้รับคำสั่งให้อยู่กับเล่นกับและพูดคุยกับเด็กออทิสติก(อังกฤษ, โกลด์สไตน์ , เช Kaczmarek & 1997; อังกฤษ, โกลด์สตี Kaczmarak และเช 1996; Laushey และเฮฟลิน, 2000) โปรดดูตารางที่ 1 สำหรับรายละเอียดของคำแนะนำเหล่านี้ วิธีเพียร์เพื่อนมีผลในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่เพิ่มขึ้นระหว่างเด็กที่มีและไม่มีความพิการ (อังกฤษ et al., 1997) เมื่อเทียบกับวิธีการใกล้ชิดเรื่อย ๆ ในการที่เด็กถูกบูรณาการ แต่ไม่ได้รับมอบหมายเพื่อน, เพียร์โปรแกรมเพื่อนออกมาทักษะการเล่นที่เหมาะสมมากขึ้นทางสังคม(เช่นขอให้วัตถุที่ได้รับความสนใจของคนที่รอการเปิดและกำลังมองหาที่หรือใน ทิศทางของลำโพง) ในเด็กออทิสติก เพิ่มขึ้นในจำนวนของเวลาที่ใช้ในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมยังได้รับการจัดแสดงผลงานและเพื่อนร่วมงานทั่วไปทั่วหลายคู่ dyad เมื่อได้รับการฝึกอบรมในระหว่างการหมุน (Laushey และเฮฟลิน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิจัยกับนักวิจัยสนับสนุน
เบื้องต้นยังคงสำรวจตัวเลือกเพิ่มเติมเพื่อพัฒนาทักษะทางสังคมของเด็กออทิสติกเล่น
. โดยวิธีการที่อธิบายไว้ด้านล่างแสดงถึงตัวอย่างของการแทรกแซง
ที่ได้รับการส่งไปยัง จำกัด มากเชิงสืบสวน แม้ว่าการค้นพบครั้งแรก
เป็นสัญญามากการวิจัยเพิ่มเติมจะต้องดำเนินการก่อนที่จะได้รับการรับรองในโรงเรียน
อย่างกว้างขวางและการตั้งค่าทางคลินิก
เล่นกลุ่มบูรณาการ ( IPG ) การแทรกแซงอื่น ๆได้รับการออกแบบมาเพื่อสอนโดยปกติ
พัฒนาเพื่อนเพื่อพัฒนาทักษะทางสังคมของเด็กออทิสติกเล่น . วิธีการหนึ่งที่ดังกล่าว กรุ๊ป ( IPG )
รวมเล่นโมเดลสามารถอธิบายเป็น " ผู้ใหญ่สนับสนุนเพื่อนไกล่เกลี่ย " เนื่องจากการใช้โดยทั่วไปการพัฒนา

เพื่อนและคำแนะนำของผู้ใหญ่ รุ่น IPG ความพยายามทางกายภาพ
จัดสภาพแวดล้อมเพื่อส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ร่วมกันที่สนุกสนานการสื่อสาร
เล่นและประสบการณ์จินตนาการระหว่างเด็กออทิสติกโดยเพื่อนหรือพี่น้อง
( wolfberg & Schuler , 1993 , 1999 )มันเสนอว่า เด็กออทิสติก เพิ่มศักยภาพการพัฒนา
โดยเข้าร่วมในกิจกรรมเล่นกับเพื่อนที่มีความสามารถมากขึ้น โดย IPG รูปแบบสถานที่
เน้นการเพิ่มแรงจูงใจของเด็กออทิสติก เพื่อเข้าสังคม และเล่นกับเพื่อน
เพื่อนเหล่านี้ในการเปิดสอนให้ยอมรับ และรวมถึงเด็กออทิสติกที่อาจเกี่ยวข้องและเล่น
แตกต่างกันกลุ่มเล็ก ( 5 / กลุ่ม ) ประกอบด้วยเด็กวัยต่าง ๆ ( อายุ 3 - 11 ) ,
สถานะการพัฒนาและเล่นรูปแบบปฏิสัมพันธ์เสมอเล่นด้วยกัน ( โดยทั่วไปสองสัปดาห์
30 – 60 นาทีช่วงกว่า 6 –ระยะเวลา 12 เดือน ) ภายใต้คำแนะนำของผู้ช่วยผู้ใหญ่ ( เล่น
คุณเบส และจิตวิทยา mulick
ในโรงเรียนดอย : 10.1002 / หลุม
คู่มือ )เล่นคู่มือ เป็นการกระตุ้นให้เด็ก และรักษาเป้าหมายที่จะมีส่วนร่วมในการปฏิสัมพันธ์กับเพื่อน
ที่สอนการใช้ความหลากหลายของทักษะ รวมถึงเรียกความสนใจจากเพื่อน การแบ่งปัน ขอ
เล่น , จัด , และชม ทักษะการแนะนำ อธิบาย และแบบจําลองก่อนเด็ก
ฝึก และให้ข้อเสนอแนะ ผู้ใหญ่แนะนำสนับสนุน เช่น โปสเตอร์ และจะแจ้งเป็น
จางเป็นเด็กเริ่มอิสระใช้กลยุทธ์ .
IPG แบบจำลองได้ถูกพบสองเท่าของปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนที่เกี่ยวข้องกับ
ทั่วไป " โฟกัส " ในกิจกรรม ส่งผลให้ลดใช้ซ้ำและแยกเล่น
จากใช้วัตถุการทำงานและหลักประกันกำไรในรูปแบบทางสังคมมากขึ้นของการเล่น ( wolfberg &
Schuler , 1993 )พฤติกรรมเริ่มต้นไรล้มเหลวในการรักษาต่อไปนี้การถอนแทรกแซง
แสดงว่าการรักษา ผลลัพธ์ที่ได้ขึ้นอยู่กับผู้ใหญ่สนับสนุนและแนวทางการมีส่วนร่วมไม่ควรก่อนกำหนดถอน
.
เพื่อนเพื่อน " เพื่อนบัดดี้ " วิธีการ ใช้งานเพื่อนติวเน้น
ฝึกอบรมโปรแกรมให้เด็กออทิสติกมักจะพัฒนาเพื่อเพื่อน " เพื่อน " ที่สั่งอยู่
, เล่นและพูดคุยกับเด็กออทิสติก ( อังกฤษ , Goldstein , Shafer & kaczmarek , 1997 ;
ภาษาอังกฤษ Goldstein , kaczmarak & Shafer , 1996 ; laushey &เฮฟลิน , 2000 ) ดูที่ตารางที่ 1 สำหรับ
รายละเอียดของคำแนะนำเหล่านี้ เพื่อนเพื่อนเข้าไปมีผลในการเพิ่มการโต้ตอบทางสังคม
ระหว่างเด็กที่มีและไม่มีความพิการ ( ภาษาอังกฤษ et al . , 1997 ) เมื่อเทียบกับ
เรื่อยๆใกล้วิธีการที่เด็กแบบบูรณาการ แต่ไม่มอบหมายงานให้เพื่อน เพื่อน
เพื่อนโปรแกรมโดยใช้ทักษะทางสังคมที่เหมาะสมเล่นมากขึ้น ( เช่น ขอวัตถุรับ
ใครสนใจรอหันมอง หรือในทิศทางของลำโพง )
เด็กออทิสติก .เพิ่มปริมาณของเวลาที่ใช้ในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมก็มีเพื่อนหลายแบบข้าม
และเมื่อคู่คู่ได้หมุนในระหว่างการฝึกอบรม
( laushey & Heflin )