The ideas and concepts developed ab

The ideas and concepts developed above are not new. We can mention for example the stages of business growth theory as developed in our field by Churchill (1983), following the works of Steinmetz (1969) and Greiner (1972).

This perspective also relies on two semantic approaches.

The first one concerns the definition Stevenson gives of the entrepreneur, a definition that largely draws on Kirzner’s economist argumentation. Entrepreneurs are defined as individuals who are always on the lookout for new opportunities to capture: professional entrepreneurs can express themselves through the creation of a new organisation, or in other contexts (see in particular Stevenson and Jarillo 1990).

The second one is that proposed by Davidsson (1989), who tries to understand and explain the fact that some individuals can be entrepreneurs for life (which he calls ‘continued entrepreneurship’). He proposes to distinguish entrepreneurs from SME owners or managers along the following lines (Davidsson 1989: 6):

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไอเดียและแนวคิดพัฒนาข้างต้นจะไม่ใหม่ เราสามารถพูดถึงตัวอย่างขั้นตอนของทฤษฎีการเจริญเติบโตของธุรกิจเป็นพัฒนาในการโดยเคิร์ดโซว์ (1983), ตามงานของ Steinmetz (1969) และ Greiner (1972) ได้

มุมมองนี้ยังอาศัยบนสองทางตรรกวิธี

แรกเกี่ยวข้องกับการกำหนดให้สตีเวนสันของผู้ประกอบการ คำนิยามที่ส่วนใหญ่วาดบน argumentation นักเศรษฐศาสตร์ของ Kirzner กำหนดเป็นบุคคลที่มักคอยมองหาโอกาสใหม่ในการจับภาพ ผู้ประกอบการ: ผู้ประกอบการมืออาชีพสามารถแสดงตัวเองผ่านการสร้างองค์กรใหม่ หรือ ในบริบทอื่น (ดูเฉพาะสตีเวนสันและ Jarillo 1990)

สองเป็นที่เสนอ โดย Davidsson (1989), ที่พยายามทำความเข้าใจ และอธิบายความจริงที่ว่า บุคคลบางสามารถเป็นผู้ประกอบการสำหรับชีวิต (ซึ่งเขาเรียกว่า 'ผู้ประกอบการอย่างต่อเนื่อง') เขาเสนอให้แยกความแตกต่างของผู้ประกอบการ SME เจ้าของหรือผู้จัดการตามรายการต่อไปนี้ (Davidsson 1989:6):

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดและแนวความคิดการพัฒนาดังกล่าวข้างต้นจะไม่ใหม่ เราสามารถพูดถึงเช่นขั้นตอนของทฤษฎีการเติบโตของธุรกิจในขณะที่การพัฒนาในสาขาของเราโดยเชอร์ชิล (1983) ต่อไปนี้ผลงานของ Steinmetz (1969) และเกรนเนอร์ (1972) มุมมองนี้ยังขึ้นอยู่กับความหมายของสองวิธีแรกกังวล สตีเวนสันให้คำนิยามของผู้ประกอบการนิยามว่าส่วนใหญ่ดึง Kirzner ของนักเศรษฐศาสตร์อภิปราย ผู้ประกอบการที่ได้รับการกำหนดให้เป็นบุคคลที่มักจะมองหาโอกาสใหม่ ๆ ในการจับ: ผู้ประกอบการมืออาชีพที่สามารถแสดงออกผ่านการสร้างองค์กรใหม่หรือในบริบทอื่น ๆ (ดูโดยเฉพาะอย่างยิ่งสตีเวนสันและ Jarillo 1990) คนที่สองคือการที่นำเสนอ โดย Davidsson (1989) ที่พยายามจะทำความเข้าใจและอธิบายความจริงที่ว่าบางคนอาจจะเป็นผู้ประกอบการสำหรับการใช้ชีวิต (ซึ่งเขาเรียกว่า 'ผู้ประกอบการอย่างต่อเนื่อง') เขาแนะให้ผู้ประกอบการเห็นความแตกต่างจากเจ้าของ SME หรือผู้จัดการตามบรรทัดต่อไปนี้ (Davidsson 1989: 6):

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดและแนวคิดการพัฒนาข้างต้นจะไม่ใหม่ เราสามารถพูดถึงตัวอย่างขั้นตอนของทฤษฎีธุรกิจที่พัฒนาในฟิลด์ของเราโดยเชอร์ชิล ( 1983 ) , ตามงานของ Steinmetz ( 1969 ) และไกรเนอร์ ( 1972 ) .

มุมนี้ยังอาศัยสองความหมาย . .

อันแรกเกี่ยวกับนิยามของสตีเวนสัน ให้ผู้ประกอบการเป็นคำนิยามที่ส่วนใหญ่วาดบน kirzner นักเศรษฐศาสตร์ของอาร์กิวเมนต์ . ผู้ประกอบการจะกำหนดบุคคลผู้ที่มักจะมองหาโอกาสใหม่เพื่อจับภาพ : ผู้ประกอบการมืออาชีพสามารถแสดงออกผ่านการสร้างองค์กรใหม่ หรือในบริบทอื่น ๆ ( ดูเฉพาะ Stevenson jarillo และ 1990 )

ตัวที่สองที่เสนอโดย Camilla ( 1989 )ที่พยายามที่จะเข้าใจและอธิบายข้อเท็จจริงว่า บุคคลบางคนสามารถเป็นผู้ประกอบการสำหรับชีวิต ( ที่เค้าเรียกว่า ' ' ( ผู้ประกอบการ ) เขาเสนอให้แยกผู้ประกอบการ SME จากเจ้าของหรือผู้จัดการตามบรรทัดต่อไปนี้ ( Camilla 1989 : 6 ) :