Conclusions and ImplicationsTo iden

Conclusions and Implications
To identify factors associated with teen spending
behavior and to map the teen consumption and saving
pattern, this study examined the effects of several
characteristics pertaining to teens and their families.
Several factors revealed statistically significant
relationships to the four categories of spending. Most of
the findings seem to be consistent and plausible. For
example, the suggestion that teens allocate less money
for food and snacks as they grow older could be
explained by their growing needs for other consumer
products such as clothing and personal care and
entertainment. In fact, a look at the age variable across
the second and third equations (Table 2) would confirm
the age effect in increasing the expenditures on clothing
and personal care and entertainment. It seems that as
they grow older, teens appreciate entertainment items
more than they do for clothing and personal care items.
The suggestion that boys spend less than girls on clothing
and personal care could be explained by the wellestablished
socioeconomic and cultural norm which
offers girls a wider variety of clothing and personal care
products such as apparel, jewelry, make-up, and hair
supplies and accessories. Further, girls found to be more
likely to save than boys. This could be interpreted that
girls may have developed a higher level of responsibility
related to the use of money since they have been found to
handle family purchases more often than boys (Stipp
1988).
The finding that teenagers who have jobs spend
significantly more on food than those who do not have
jobs could be explained by the fact that they had to spend
more time out of their homes to meet the job
requirements. It was interesting to find that teenagers
who get an allowance may spend less on food and
clothing than those who do not get an allowance which
may sounds contradictory. It may, however, be
interpreted that teenagers who do not receive an
allowance may tend to exhibit a certain level of
independence in their behavior especially when their
spending priorities are concerned. The finding of the
negative effect of Respondent's income on food, and its
positive effect on both clothing and entertainment could
be seen as an indication that teenagers' food and snacks
represent an inferior good to clothing and entertainment
which were considered normal goods. The finding of the
teens' perception of own spending may suggest that those
teenagers who consider themselves generally spending
too little are willing to spend more on entertainment, and
therefore, appreciate it more than those who consider
themselves generally spending too much. Family size
was the only significant variable among all family
characteristics to affect food expenditures. This could be
explained that being in a larger size family may lower the
per capita share of food and snacks, and therefore, raise
the individual motivation to eat out or to share some of
the household costs of food by using personal money to
buy additional food for the family. The finding that
suggests teenagers of non-married mothers may save
more than those of married mothers could be explained
that those teenagers may attempt to lessen the financial
burden on their mothers, and it could reflect the
increasing motivation of those mothers to enforce their
kids discipline because those mothers are most likely to
be the major, and probably the sole responsible adult in
the household.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปและผลระบุปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่นในการใช้จ่ายลักษณะการทำงานและเมื่อต้องการใช้วัยรุ่น และการบันทึกรูปแบบ การศึกษานี้ตรวจสอบผลของหลายลักษณะที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่นและครอบครัวปัจจัยต่าง ๆ พบว่า มีนัยสำคัญทางสถิติความสัมพันธ์กับประเภทที่ 4 ของการใช้จ่าย ส่วนใหญ่ของประเด็นที่ดูเหมือนจะสอดคล้อง และเป็นไปได้ สำหรับตัวอย่าง คำแนะนำว่า วัยรุ่นจัดสรรเงินน้อยอาหารและอาหารว่างตามพวกเขา อาจจะอธิบาย โดยความต้องการเติบโตสำหรับผู้บริโภคอื่น ๆผลิตภัณฑ์เช่นเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคล และความบันเทิง ในความเป็นจริง ดูที่ตัวแปรอายุระหว่างสมการที่สอง และสาม (ตาราง 2) จะยืนยันผลของอายุในการเพิ่มค่าใช้จ่ายบนเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคลและความบันเทิง ดูเหมือนว่าเป็นพวกเขาโต วัยรุ่นชื่นชอบรายการบันเทิงมากขึ้นกว่าที่พวกเขาทำสำหรับสินค้าเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคลคำแนะนำที่ใช้เด็กชายน้อยกว่าหญิงบนเสื้อผ้าและสามารถอธิบายการดูแลส่วนบุคคล โดยการ wellestablishedปกติ socioeconomic และวัฒนธรรมซึ่งมีสาวใช้ส่วนบุคคลและเสื้อผ้าที่หลากหลายผลิตภัณฑ์เช่นเครื่องแต่งกาย เครื่องประดับ เครื่องสำอาง และผมวัสดุและอุปกรณ์ เพิ่มเติม สาวที่พบจะมากขึ้นน่าจะประหยัดกว่าเด็กผู้ชาย นี้อาจจะตีความที่หญิงอาจมีพัฒนาระดับความรับผิดชอบสูงที่เกี่ยวข้องกับการใช้เงิน เพราะพวกเขาได้พบกับจัดการซื้อครอบครัวมากกว่าชาย (Stipp1988)พบว่าวัยรุ่นที่มีงานใช้อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มเติมในอาหารมากกว่าผู้ที่ไม่มีงานที่สามารถอธิบายความจริงที่พวกเขาต้องใช้เวลาเพิ่มเติมเวลาออกจากบ้านเพื่อตอบสนองงานความต้องการ มันน่าสนใจจะพบว่าวัยรุ่นใครได้รับค่าอาจใช้อาหารน้อยลงบน และเสื้อผ้ามากกว่าผู้ที่ไม่ได้รับค่าที่อาจเสียงขัดแย้ง อย่างไรก็ตาม อาจ เป็นตีความว่าวัยรุ่นที่ไม่ได้รับการค่าอาจจะ แสดงระดับของความเป็นอิสระในการทำงานของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาใช้ระดับความสำคัญเกี่ยวข้อง ค้นพบของการลบอาหาร ผลของรายได้ของผู้ตอบและสามารถผลบวกทั้งเสื้อผ้าและความบันเทิงจะเห็นเป็นลักษณะของเด็กที่อาหารและอาหารว่างแสดงถึงการรองดีเสื้อผ้าและความบันเทิงซึ่งได้ถือว่าเป็นสินค้าปกติ ค้นพบของการรับรู้ของวัยรุ่นการใช้เองอาจแนะนำให้ผู้วัยรุ่นที่คิดว่าตัวเองใช้จ่ายโดยทั่วไปน้อยเกินไปจะยอมจ่ายเพิ่มเติมในบันเทิง และดังนั้น ขอบคุณมันมากกว่าคนที่พิจารณาตัวเองมักใช้จ่ายมากเกินไป ขนาดครอบครัวเป็นตัวแปรสำคัญเท่านั้นในบรรดาครอบครัวทั้งหมดลักษณะมีผลต่อค่าใช้จ่ายอาหาร นี้อาจจะอธิบายว่า การอยู่ในครอบครัวขนาดใหญ่อาจลดการฟิลิปปินส์แบ่งปันอาหารและอาหารว่าง และดังนั้น เพิ่มแรงจูงใจแต่ละบ่อน หรือใช้ร่วมกันบางค่าใช้จ่ายในครัวเรือนของอาหารโดยใช้เงินส่วนตัวซื้ออาหารเพิ่มเติมสำหรับครอบครัว การค้นพบที่แนะนำวัยรุ่นแม่ไม่แต่งงานอาจบันทึกมากกว่าของแม่แต่งงานสามารถอธิบายซึ่งวัยรุ่นเหล่านั้นอาจพยายามที่จะลดงบการเงินสามารถสะท้อนภาระแม่ของพวกเขา และการเพิ่มแรงจูงใจของมารดาในการบังคับใช้ของพวกเขาเด็กมีวินัยเนื่องจากมารดามักมีเป็นหลัก และอาจจะผู้ใหญ่รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียวในครัวเรือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปผลการวิจัยและผลกระทบ
ในการระบุปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการใช้จ่ายของวัยรุ่น
พฤติกรรมและแผนที่การบริโภควัยรุ่นและบันทึก
รูปแบบการศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบผลกระทบของหลาย
ลักษณะที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่นและครอบครัวของพวกเขา.
มีหลายปัจจัยที่เผยให้เห็นนัยสำคัญทางสถิติ
ความสัมพันธ์กับสี่ประเภทของการใช้จ่าย ส่วนใหญ่ของ
การค้นพบดูเหมือนจะสอดคล้องและเป็นไปได้ สำหรับ
ตัวอย่างเช่นข้อเสนอแนะว่าวัยรุ่นจัดสรรเงินน้อยลง
สำหรับอาหารและขนมที่พวกเขาโตขึ้นอาจจะ
อธิบายได้ด้วยความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นของพวกเขาสำหรับอุปโภคบริโภคอื่น ๆ
ผลิตภัณฑ์เช่นเสื้อผ้าและดูแลส่วนบุคคลและ
ความบันเทิง ในความเป็นจริงดูที่ตัวแปรอายุทั่ว
สมการที่สองและสาม (ตารางที่ 2) จะยืนยัน
ผลอายุในการเพิ่มค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับการแต่งกาย
และการดูแลส่วนบุคคลและความบันเทิง มันดูเหมือนว่าจะเป็น
พวกเขาเติบโตเก่าวัยรุ่นชื่นชมรายการบันเทิง
มากขึ้นกว่าที่พวกเขาทำเพื่อเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคลรายการ.
ข้อเสนอแนะว่าชายใช้จ่ายน้อยกว่าสาว ๆ ในเครื่องแต่งกาย
และการดูแลส่วนบุคคลสามารถอธิบายได้โดย wellestablished
บรรทัดฐานทางสังคมและเศรษฐกิจและวัฒนธรรมซึ่ง
มีสาว ๆ ความหลากหลายของเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคล
ผลิตภัณฑ์เช่นเครื่องแต่งกาย, เครื่องประดับ, แต่งหน้าและเครื่องเป่าผม
วัสดุและอุปกรณ์ นอกจากนี้สาว ๆ พบว่ามีมากขึ้น
แนวโน้มที่จะประหยัดกว่าเด็กผู้ชาย นี้อาจตีความได้ว่า
สาว ๆ อาจจะมีการพัฒนาในระดับที่สูงขึ้นของความรับผิดชอบ
ที่เกี่ยวข้องกับการใช้เงินตั้งแต่พวกเขาได้พบว่า
การจัดการการซื้อครอบครัวบ่อยกว่าเด็กผู้ชาย (Stipp
1988).
การค้นพบว่าวัยรุ่นที่มีงานที่จะใช้จ่าย
อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นเกี่ยวกับอาหาร กว่าผู้ที่ไม่ได้มี
งานที่สามารถอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่าพวกเขามีการใช้จ่าย
มากขึ้นเวลาออกจากบ้านของพวกเขาเพื่อให้ตรงกับงานที่
ต้องการ มันน่าสนใจที่จะพบว่าวัยรุ่น
ที่ได้รับค่าเผื่ออาจใช้จ่ายน้อยลงในอาหารและ
เสื้อผ้ากว่าผู้ที่ไม่ได้รับเงินสงเคราะห์ซึ่ง
อาจฟังดูขัดแย้ง มันอาจจะอย่างไรจะ
ตีความว่าวัยรุ่นที่ไม่ได้รับการ
ตั้งค่าเผื่ออาจมีแนวโน้มที่จะแสดงระดับหนึ่งของ
ความเป็นอิสระในการทำงานของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขา
จัดลำดับความสำคัญการใช้จ่ายมีความกังวล การค้นพบของ
ผลกระทบจากรายได้การตอบแบบสอบถามเกี่ยวกับอาหารและ
ผลบวกต่อทั้งเครื่องแต่งกายและความบันเทิงที่สามารถ
มองเห็นได้เป็นตัวบ่งชี้ว่าอาหารวัยรุ่นและอาหารว่าง
เป็นตัวแทนของความด้อยกว่าที่ดีในการแต่งกายและความบันเทิง
ซึ่งได้รับการพิจารณาสินค้าปกติ การค้นพบของ
การรับรู้ของวัยรุ่นของการใช้จ่ายของตัวเองอาจแนะนำว่าผู้ที่
วัยรุ่นที่คิดว่าตัวเองโดยทั่วไปการใช้จ่าย
น้อยเกินไปยินดีที่จะใช้จ่ายมากขึ้นกับความบันเทิงและ
จึงเห็นคุณค่าของมันมากขึ้นกว่าผู้ที่คิดว่า
ตัวเองโดยทั่วไปใช้จ่ายมากเกินไป ครอบครัวขนาด
เป็นเพียงตัวแปรที่สำคัญในหมู่ทุกคนในครอบครัว
ลักษณะที่จะส่งผลกระทบต่อค่าใช้จ่ายอาหาร นี้อาจจะ
อธิบายว่าการอยู่ในครอบครัวขนาดที่ใหญ่กว่าอาจลด
ได้ต่อหัวส่วนแบ่งของอาหารและอาหารว่างและดังนั้นจึงเพิ่ม
แรงจูงใจของแต่ละบุคคลที่จะกินหรือจะแบ่งปันบางส่วนของ
ค่าใช้จ่ายในครัวเรือนของอาหารโดยใช้เงินส่วนบุคคลที่จะ
ซื้ออาหารเพิ่มเติม สำหรับครอบครัว ผลการวิจัยที่
แสดงให้เห็นวัยรุ่นของมารดาที่ไม่แต่งงานอาจจะช่วย
มากขึ้นกว่าที่ของมารดาแต่งงานสามารถอธิบายได้
ว่าวัยรุ่นเหล่านั้นอาจพยายามที่จะช่วยลดการเงิน
ภาระให้กับแม่ของพวกเขาและมันอาจสะท้อนให้เห็นถึง
แรงจูงใจที่เพิ่มขึ้นของคุณแม่เหล่านั้นในการบังคับใช้ของพวกเขา
เด็กมีระเบียบวินัย เพราะคุณแม่เหล่านั้นมักจะ
เป็นคนที่สำคัญและอาจจะเป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบ แต่เพียงผู้เดียวใน
ครัวเรือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทสรุปและข้อเสนอแนะปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่นใช้พฤติกรรมการบริโภคและการออม แผนที่ วัยรุ่นรูปแบบการศึกษานี้ศึกษาผลของหลาย ๆลักษณะที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่นและครอบครัวหลายปัจจัยที่พบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติความสัมพันธ์กับสี่ประเภทของการใช้จ่าย มากที่สุดของข้อมูล ดูเหมือนจะสอดคล้องและเป็นไปได้ สำหรับตัวอย่างข้อเสนอแนะที่วัยรุ่นจัดสรรเงินน้อยกว่าอาหารและขนมที่พวกเขาโตขึ้นอาจจะอธิบายโดยความต้องการเพิ่มขึ้นสำหรับผู้บริโภคอื่น ๆสินค้าเช่นเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคลความบันเทิง ในความเป็นจริง ดูที่ตัวแปรข้ามอายุสมการที่สองและสาม ( ตารางที่ 2 ) ขอยืนยันอายุ ผลในการเพิ่มการใช้จ่ายในเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคลและความบันเทิง ดูเหมือนว่าเป็นโตขึ้น วัยรุ่นชอบรายการบันเทิงมากกว่าที่พวกเขาทำสำหรับสินค้าเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคลข้อเสนอแนะที่เด็กใช้จ่ายน้อยกว่าหญิงบนเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคลสามารถอธิบายได้ด้วย wellestablishedสภาพเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรมและบรรทัดฐานที่มีผู้หญิง กว้าง หลากหลายของเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคลสินค้า เช่น เสื้อผ้า เครื่องประดับ การแต่งหน้าและผมวัสดุและอุปกรณ์เสริม ต่อไป สาวๆ พบว่ามีมากกว่าน่าจะประหยัดกว่าเด็กผู้ชาย นี้อาจจะตีความได้ว่าผู้หญิงอาจจะพัฒนาระดับที่สูงขึ้นของความรับผิดชอบที่เกี่ยวข้องกับการใช้เงิน เพราะพวกเขาได้พบจัดการซื้อครอบครัวบ่อยกว่าผู้ชาย ( สติป1988 )พบว่าวัยรุ่นที่มีงานใช้กลุ่มอาหาร น้อยกว่าผู้ที่ไม่ได้มีงานอาจจะอธิบายความจริงที่ว่าพวกเขาจะใช้จ่ายเวลาออกจากบ้านให้ตรงกับงานความต้องการ มันน่าสนใจที่จะพบว่า วัยรุ่นผู้ที่ได้รับเงินช่วยเหลือจะใช้จ่ายน้อยลงในอาหารและเสื้อผ้ามากกว่าผู้ที่ไม่ได้รับเบี้ยเลี้ยง ซึ่งอาจจะฟังดูขัดแย้งกัน มันอาจจะ อย่างไรก็ตามแปลว่าวัยรุ่นที่ไม่ได้รับเผื่ออาจมีแนวโน้มที่จะแสดงระดับของความเป็นอิสระในพฤติกรรมของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาลำดับความสำคัญของการใช้จ่ายในประเทศ การค้นพบของผลกระทบเชิงลบของรายได้ของผู้ตอบในอาหาร และของบวกกับเสื้อผ้าและความบันเทิงได้ทั้งเห็นเป็นข้อบ่งชี้ว่าวัยรุ่น ' อาหารและของว่างแสดงด้านล่างที่ดีเสื้อผ้าและความบันเทิงซึ่งถือว่าเป็นสินค้าปกติ การค้นพบของการรับรู้ของวัยรุ่นที่อาจทำให้ผู้ที่ใช้เองวัยรุ่นที่พิจารณาตัวเองโดยทั่วไปใช้น้อยเกินไปยินดีที่จะใช้จ่ายมากขึ้นในบันเทิงดังนั้น ขอบคุณมันมากขึ้นกว่าผู้ที่พิจารณาตนเองโดยทั่วไป การใช้จ่ายมากเกินไป ขนาดครอบครัวเป็นเพียงตัวแปรสำคัญของครอบครัวลักษณะที่มีผลต่อค่าใช้จ่ายอาหาร นี้อาจเป็นอธิบายว่า เป็นครอบครัวขนาดใหญ่อาจลดต่อหัวแบ่งปันอาหารและขนม และดังนั้น เพิ่มแรงจูงใจส่วนบุคคลที่จะกินออกหรือจะแบ่งปันบางส่วนของค่าใช้จ่ายของอาหารในครัวเรือน โดยใช้เงินส่วนตัวซื้ออาหารเพิ่มเติมสำหรับครอบครัว พบว่าแนะวัยรุ่นที่ไม่แต่งงาน มารดาอาจบันทึกยิ่งกว่ามารดาแต่งงานอาจจะอธิบายที่วัยรุ่นเหล่านั้นอาจพยายามที่จะลดทางการเงินภาระของมารดาของพวกเขาและมันอาจสะท้อนให้เห็นถึงการเพิ่มแรงจูงใจของมารดาผู้บังคับของพวกเขาเด็กมีวินัย เพราะมารดานั้นส่วนใหญ่ มีแนวโน้มที่จะเป็นหลัก และอาจเป็นผู้ใหญ่ที่รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียวในในครัวเรือน