In this essay I want to plead for t

In this essay I want to plead for the rejection of this problem. I want to show that theory—in the requisite classical sense—is never forthcoming in aesthetics, and that we would do much better as philosophers to supplant the question, "What is the nature of art?," by other questions, the answers to which will provide us with all the understanding of the arts there can be. I want to show that the inadequacies of the theories are not primarily occasioned by any legitimate difficulty such, e.g., as the vast complexity of art, which might be corrected by further probing and research. Their basic inadequacies reside instead in a fundamental misconception of art. Aesthetic theory—all of it—is wrong in principle in thinking that a correct theory is possible because it radically misconstrues the logic of the concept of art. Its main contention that "art" is amenable to real or any kind of true definition is false. Its attempt to discover the necessary and sufficient properties of art is logically misbegotten for the very simple reason that such a set and, consequently, such a formula about it, is never forthcoming. Art, as the logic of the concept shows, has no set of necessary and sufficient properties; hence a theory of it is logically impossible and not merely factually difficult. Aesthetic theory tries to define what cannot be defined in its requisite sense. But in recommending the repudiation of aesthetic theory I shall not argue from this, as too many others have done, that its logical confusions render it meaningless or worthless. On the contrary, I wish to reassess its role and its contribution primarily in order to show that it is of the greatest importance to our understanding of the arts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบทความครั้งนี้ ผมต้องยอมรับการปฏิเสธของปัญหานี้ อยากแสดงทฤษฎีที่ — ในความคลาสสิกจำเป็น — ไม่กำลังมาถึงในความสวยงาม และว่า เราจะทำดีเป็นปรัชญา supplant คำถาม, "ลักษณะของศิลปะคืออะไร?, " โดยอื่น ๆ คำถาม คำตอบที่จะให้เราเข้าใจทั้งหมดของศิลปะที่สามารถมี อยากแสดงว่า inadequacies ของทฤษฎีจะไม่หลัก occasioned โดยใด ๆ กฎหมายยากเช่น เช่น เป็นศิลปะ ซึ่งอาจแก้ไขโดยอาศัยการวิจัยซับซ้อนมากมาย Inadequacies ของพื้นฐานอยู่แต่ในความเข้าใจพื้นฐานของศิลปะ ทฤษฎีความงาม — ทั้งหมดซึ่งผิดหลักในคิดว่า ทฤษฎีถูกต้องก็จะได้มันก็ misconstrues ตรรกะของแนวคิดของศิลปะ ของหลักช่วงชิงงานบน "ศิลปะ" ที่จะคล้อยตามการจริงตก หรือใด ๆ ของคำนิยามที่แท้จริงเป็นเท็จ ความพยายามที่ค้นพบคุณสมบัติจำเป็น และเพียงพอของศิลปะคือ misbegotten ตรรกะเหตุผลง่ายมากที่ชุดดังกล่าวและ ดังนั้น เช่นสูตรเกี่ยวกับมัน ไม่ลง ศิลปะ เป็นตรรกะของแนวคิดแสดง มีไม่มีชุดของคุณสมบัติที่จำเป็น และเพียงพอ ดังนั้น ทฤษฎีของมันเป็นตรรกะที่เป็นไปไม่ได้ และไม่ยากแค่ส่ง ทฤษฎีความงามพยายามกำหนดว่าไม่สามารถกำหนดอะไรในความจำเป็น แต่ในการแนะนำที่ปฏิเสธทฤษฎีความงาม ผมจะไม่กล่าวจากนี้ กับคนอื่นมากเกินไปทำเสร็จแล้ว ว่า confusions ตรรกะที่แสดงออก หรือสามหาว ดอก ฉันต้องการที่จะประเมินบทบาทของมันและสัดส่วนของหลักเพื่อแสดงว่า เป็นของสำคัญยิ่งให้เราเข้าใจศิลปะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทความนี้ผมอยากจะวอนขอปฏิเสธของปัญหานี้ ผมต้องการที่จะแสดงให้เห็นว่าทฤษฎีคลาสสิกในความรู้สึกที่จำเป็นไม่เคยเตรียมพร้อมในความสวยงามและที่เราจะทำดีมากเป็นนักปรัชญาที่จะมาแทนที่คำถามที่ว่า "อะไรคือสิ่งที่ธรรมชาติของศิลปะ ?," โดยคำถามอื่น ๆ คำตอบ ซึ่งจะทำให้เรามีความเข้าใจทั้งหมดของศิลปะสามารถมีได้ ผมต้องการที่จะแสดงให้เห็นว่าบกพร่องของทฤษฎีไม่ได้ทำกิจธุระใด ๆ เป็นหลักโดยความยากลำบากดังกล่าวถูกต้องตามกฎหมายเช่นเป็นความซับซ้อนมากมายของศิลปะซึ่งอาจจะมีการแก้ไขโดยละเอียดต่อไปและการวิจัย บกพร่องพื้นฐานของพวกเขาอาศัยอยู่แทนในความเข้าใจผิดพื้นฐานของศิลปะ ทฤษฎีความงามทั้งหมดของมันเป็นที่ไม่ถูกต้องในหลักการในการคิดว่าทฤษฎีที่ถูกต้องเป็นไปได้เพราะมันรุนแรง misconstrues ตรรกะของแนวความคิดของศิลปะ การแข่งขันหลักของมันว่า "ศิลปะ" คล้อยตามจริงหรือชนิดใด ๆ ของความหมายที่แท้จริงเป็นเท็จ ความพยายามที่จะค้นพบคุณสมบัติที่จำเป็นและเพียงพอของศิลปะเป็นลูกนอกกฎหมายเหตุผลเหตุผลที่ง่ายมากที่ชุดดังกล่าวและดังนั้นสูตรดังกล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่เคยมีกำลังจะมาถึง ศิลปะเป็นตรรกะของการแสดงแนวความคิดที่มีชุดของคุณสมบัติที่จำเป็นและเพียงพอไม่มี; ด้วยเหตุนี้ทฤษฎีของมันก็คือเหตุผลที่เป็นไปไม่ได้และไม่ได้เป็นเพียงเรื่องยากจริง ทฤษฎีความงามพยายามที่จะกำหนดสิ่งที่ไม่สามารถกำหนดในความรู้สึกที่จำเป็นของ แต่ในการแนะนำการปฏิเสธของทฤษฎีความงามที่ผมจะไม่เถียงนี้กับคนอื่น ๆ มากเกินไปได้ทำที่สับสนเชิงตรรกะของมันทำให้มันไม่มีความหมายหรือไร้ค่า ในทางตรงกันข้ามฉันต้องการที่จะประเมินบทบาทและผลงานของตนเป็นหลักในการที่จะแสดงให้เห็นว่ามีความสำคัญมากที่สุดเพื่อความเข้าใจของเราของศิลปะ