Anita Desai’s story is all about du

Anita Desai’s story is all about duty and devotion. It draws a picture of the life of a son. The son is brought up by his father, starts earning his livelihood and then, dutifully looks after his father. However, crisis develops as his father, whimsical due to age, starts misinterpreting his son’s treatment. The question that the story posse is that how long should a son take care of his father? What should be the extent of his dutifulness and obedience? This is a problem of the modern world caused by the busy life. It becomes difficult to attend to the whims of the elderly people after a days’ hard work. But should the duty and the toleration end? Or should a person remain ever dutiful? Should sacrifices be made on our part or should we continue to be self-centered and move and move our own way. The world has both instances of both but which is more acceptable?
Rakesh was a son born to illiterate parents. He was the first to receive education in his generation and how well he utilized it. Villagers felt proud as Rakesh stood first though the jealousy factor didn’t cease to exist. His education took him to the United States of America but to everyone’s surprise, he returned to his country to marry an Indian removing all doubts to marry a foreigner. His devotion towards his parents was proud when he married an uneducated girl of their choice. The girl too was good natured and they were soon blessed with a son. Rakesh’s rise continued and he soon went to the top of the administrative organization, bought a car and thus it was the beginning of his fortune. However, he did not forget his parents and he did take them out in his brand new car. Rakesh was not only devoted but was also good natured. He obeyed his parents, humored his wife, hosted his friends, and in addition, was an excellent doctor. However, Rakesh’s joyride was short-lived. His mother passed away which also ensured his father’s breakdown. Old age caught up with his father and it was difficult to distinguish between his peevish whims and matters of significance. A birthday party for the youngest son had to be broken up at once, when they discovered that the old man was on the verge of death. The old man, however continued to live much longer thereafter.
Rakesh however, accepted his fate and its’ twist. He brought his father’s morning tea, read the newspapers and visited his father after returning from the clinic. All these couldn’t make the father happy and the situation worsened when Rakesh as a father began to supervise his diet. The supervision which included the cutting down on oily, fried stuff, sweets and beetle nut was seen as a sort of disrespect and mal-treatment by his father. The matter was so serious that the old man even went to the extent of complaining to his neighbors. Rakesh couldn’t help but be sterner. He as a doctor believed that strictness was better where his father’s health was concerned. The old man even tried to bribe his grand children which were met with strong reproach from Rakesh.
The father-son relationship began to go haywire. The old man began to hate his son and his daughter-in-law. The wife of Rakesh stayed out of trouble tactfully and Rakesh, able to feel every pulse, neglected nothing about his father. He made constant and repeated attempts to make improvement in his father’s mental and physical health. His efforts went in vain. This is the poignant question that we face to continue or discontinue service of a son to his father.
This is a matter of both culture and tradition. Old age is also called the second childhood. We are always tender to a child in spite of his naughtiness and undue demands. Similarly, we should treat elderly people the same way. We don’t discard children because they disturb us. In case of old people, we become biased, as we have seen them wise and matured before our own eyes. The grey cells become disfuntioning in old age and so elderly people behave in a childish way. Life is hard and difficult and all of us have our own share of problems. However, the rise above limitation will only make us better human beings. Patience and sacrifice shaped our hallmark. We should understand our own maturity and wisdom are not lost and this would help us to be kinder to them. Old age is cyclic and all of us would step into its shoes one day. The remembrance of this fact can wake us up to the reality of this life. Rakesh, in spite of everything else understood this, which made him stand apart and above from the rest.


Source: http://www.shvoong.com/books/classic-literature/2129754-summary-anita-desai-devoted-son/#ixzz39PktE0Wx

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อนิตา Desai เรื่องเกี่ยวกับหน้าที่และความจงรักภักดีได้ จะวาดภาพชีวิตของลูก บุตรบิดานำขึ้น เริ่มต้นรายได้ดำรงชีวิตของเขาแล้ว dutifully ดูตามพ่อของเขา อย่างไรก็ตาม วิกฤตพัฒนาเป็นบิดา เพ้อฝันเนื่องจากอายุ เริ่ม misinterpreting รักษาลูกชายของเขา คำถามที่กองทหารเรื่องที่ควรลูกระยะดูแลบิดา สิ่งที่ควรเป็นขอบเขตของ dutifulness ของเขาและเชื่อฟัง นี่คือปัญหาของโลกสมัยใหม่ที่เกิดจากชีวิตวุ่นวาย มันจะยากที่จะเชื่อฟัง whims ของผู้สูงอายุหลังจากวันทำงาน แต่ควรหน้าที่และตามคติ หรือควรคนยังคง dutiful เคย ควรบูชาจะทำส่วนของเรา หรือเราควรทำเพื่อสามารถตนเอง และย้ายย้ายวิธีของเราเอง โลกมีทั้งสองกรณีทั้งสองอย่าง แต่ที่เป็นที่ยอมรับมากขึ้น?
ราเกมีบุตรที่เกิดมาในครอบครัวที่ illiterate เขาเป็นคนแรกได้รับการศึกษาในรุ่นของเขาและวิธีที่ดีที่เขาใช้ ชาวบ้านรู้สึกภูมิใจราเกยืนก่อนว่าตัวพระไม่ให้อยู่ ศึกษาเขาใช้สหรัฐอเมริกา แต่ความประหลาดใจของทุกคน เขากลับประเทศเขาไปแต่งงานที่อินเดียที่เอาข้อสงสัยทั้งหมดจะแต่งงานกับชาวต่างชาติ เขาความจงรักภักดีต่อพ่อแม่ได้ภูมิใจเมื่อเขาแต่งงานกับสาวที่ตามีตามานัก สาวเกินไปได้ดีมาก และเร็ว ๆ นี้พวกเขาได้พรกับลูกชาย ต่อการเพิ่มขึ้นของราเก และเร็ว ๆ นี้เขาไปด้านบนขององค์การบริหาร ซื้อรถ และจึง เป็นจุดเริ่มต้นของโชคของเขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่ลืมพ่อแม่ของเขาและเขาไม่ได้ออกรถใหม่ ราเกเท่านั้นไม่ใส่ แต่ก็ยังดีมาก เขาเชื่อฟังพ่อแม่ ภรรยา humored ดูแลเพื่อนของเขา และ เป็นหมอดี อย่างไรก็ตาม ของราเก joyride ได้ช่วงสั้น ๆ แม่ของเขาผ่านไปซึ่งยังมั่นใจพ่อของเขาเสีย อายุเก่าจับกับพ่อของเขา และก็ยากที่จะแยกแยะระหว่าง peevish whims และเรื่องสำคัญของเขา ปาร์ตี้วันเกิดสำหรับลูกชายคนเล็กก็จะเสียค่าครั้ง เมื่อพวกเขาพบว่า คนถูกเจียนตาย คน อย่างไรก็ตามยังคงอาศัยอยู่มากอีกต่อไปหลังจากนั้น
ราเกยอมรับชะตากรรมของเขาอย่างไรก็ตาม และ ' บิด เขานำเช้าพ่อชา อ่านหนังสือพิมพ์ และเยี่ยมชมบิดาหลังจากกลับจากคลินิก ทั้งหมดนี้ไม่ทำให้พ่อมีความสุข และสถานการณ์ worsened เมื่อราเกเป็นพ่อเริ่มคุมอาหารของเขา ดูแลซึ่งรวมการตัดลง บนสิ่งมัน ทอด ขนมด้วงถั่ว ที่เห็นเป็นการเรียงลำดับของตุลาการและอัปรักษา โดยพ่อของเขา เรื่องจังว่า คนแม้ไปขอบเขตของการบ่นให้เพื่อนบ้านของเขาได้ ราเกไม่ช่วย แต่จะ sterner เขาเป็นแพทย์เชื่อว่า strictness ไม่ดีที่เป็นห่วงสุขภาพของบิดา เฒ่าแม้พยายามติดสินบนหลานแกที่ตรงตามกับประณามแข็งแกร่งจากราเก
เริ่มความสัมพันธ์พ่อลูกไป haywire คนเริ่มเกลียดบุตรและสะใภ้ ภรรยาของราเกดีจากปัญหางานศิลปะฝีมือของ และราเก สามารถรู้สึกชีพจรทุก ที่ไม่อะไรเกี่ยวกับพ่อของเขามีมากิจกรรม เขาทำให้คง และซ้ำพยายามทำการปรับปรุงในบิดาของจิตใจ และทางกายภาพสุขภาพ ความพยายามของเขาไปเปล่า ๆ นี่คือคำถามประจำที่เราเผชิญเพื่อดำเนินต่อ หรือยกเลิกบริการของบุตรพ่อ
นี้เป็นเรื่องของวัฒนธรรมและประเพณี ยุคโบราณยังเรียกว่าเด็กสอง เรามักให้เด็กแม้ naughtiness ของเขาและความต้องการไม่ครบกำหนดชำระเงิน ในทำนองเดียวกัน เราควรรักษาผู้สูงอายุเหมือน เราไม่ละทิ้งเด็กเนื่องจากจะรบกวนเรา ในกรณีที่คนเก่า เรากลายเป็นลำเอียง เราได้เห็นพวกเขาฉลาด และ matured ก่อนที่ตาของเราเอง เซลล์สีเทากลายเป็น disfuntioning ในวัยสูงอายุ และผู้สูงอายุเพื่อให้ทำงานในวิธีการพูดแบบเด็ก ชีวิตจะยาก และยาก และเรามีของเราเองที่ใช้ร่วมกันของปัญหา อย่างไรก็ตาม ขึ้นเหนือข้อจำกัดเท่านั้นจะทำให้เราดีกว่ามนุษย์ ความอดทนและเสียสละรูปร่างจุดเด่นของเรา เราควรเข้าใจครบกำหนดและภูมิปัญญาของเราเองจะไม่หายไป และนี้จะช่วยให้เราเป็นเกี่ยวกับพวกเขา วัยเป็นวัฏจักร และเราจะก้าวเข้าไปในรองเท้าของวันหนึ่ง รำลึกของข้อเท็จจริงนี้สามารถปลุกเราขึ้นอยู่กับความเป็นจริงของชีวิต ราเก แม้อะไร ๆ เข้าใจนี้ ซึ่งทำให้เขายืนห่างกันขึ้นไปจากส่วนที่เหลือ


แหล่งที่มา: http://www.shvoong.com/books/classic-literature/2129754-summary-anita-desai-devoted-son/ #ixzz39PktE0Wx

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องราวของแอนนิต้า Desai คือทั้งหมดที่เกี่ยวกับหน้าที่และความจงรักภักดี มันดึงภาพจากชีวิตของลูกชาย ลูกชายถูกนำขึ้นโดยบิดาของเขาเริ่มต้นรายได้ความเป็นอยู่ของเขาแล้วตามหน้าที่ดูหลังจากที่พ่อของเขา อย่างไรก็ตาม วิกฤตพัฒนาในฐานะพ่อ แปลกเนื่องจากอายุเริ่มตีความลูกชายของเขาคือการรักษาถามว่าเรื่องพวกนั้นนานแค่ไหน ควรเป็นลูกดูแลพ่อ ใช่ไหม ? สิ่งที่ควรเป็นขอบเขตของ dutifulness และวินัย ? ปัญหานี้เป็นปัญหาของโลกสมัยใหม่ที่เกิดจากชีวิตที่วุ่นวาย มันกลายเป็นเรื่องยากที่จะเข้าร่วมเพื่อ whims ของผู้สูงอายุหลังทำงานหนัก วัน ' แต่หน้าที่และการสิ้นสุด หรือจะให้คนที่ยังกตัญญู ?ควรเสียสละต้องทำในส่วนของเรา หรือเราควรจะยังคงเป็นหลักและย้ายไปและย้ายไปเอง โลกนี้มีทั้งกรณีของทั้งสอง แต่ที่เป็นที่ยอมรับมากกว่า
ราเกซ เป็นลูกที่เกิดมาพ่อแม่ไร้การศึกษา เขาเป็นคนแรกที่ได้รับการศึกษาในรุ่นของเขาและวิธีที่เขาใช้มันชาวบ้านรู้สึกภาคภูมิใจเป็นราเกซ ยืนแรกแม้ว่าปัจจัยความอิจฉาไม่ได้หยุดอยู่ การศึกษาของเขาเอาเขาไปสหรัฐอเมริกา แต่ที่จะแปลกใจของทุกคน เขากลับไปยังประเทศของเขาแต่งงานกับคนอินเดียลบข้อสงสัยทั้งหมดที่แต่งงานกับชาวต่างชาติ ความจงรักภักดีของเขาที่มีต่อพ่อแม่ก็ภูมิใจเมื่อเขาแต่งงานกับผู้หญิงไร้การศึกษาของทางเลือกของพวกเขาผู้หญิงก็เหมือนกัน นิสัยดีและเขาได้มีความสุขกับลูกชาย ราเกซ ก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และเขาเร็ว ๆนี้ไปด้านบนของการบริหารองค์กร ซื้อรถ และดังนั้นมันจึงเป็นจุดเริ่มต้นของโชคชะตาของเขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ลืมพ่อแม่ของเขาและเขาก็เอามันออกมาในแบรนด์รถใหม่ ราเกซ ไม่ทุ่มเท แต่ยังมีพื้นฐานที่ดี เขาเชื่อฟังพ่อแม่ ความพอใจใช่ไหม ภรรยาของเขากับเพื่อน และยังเป็นหมอที่ยอดเยี่ยม อย่างไรก็ตาม ราเกซ อยู่ชั่วครู่ก็อายุสั้น แม่ของเขาเสียชีวิต ซึ่งยังมั่นใจว่ารายละเอียดของพ่อของเขา อายุเก่าจมกับพ่อของเขา และมันก็ยากที่จะแยกแยะระหว่างความสัมพันธ์ขี้งอนของเขา และเรื่องสำคัญ จัดงานวันเกิดให้ลูกชายคนเล็กต้องเลิกทันทีเมื่อพวกเขาค้นพบว่าชายชราที่กำลังใกล้จะตาย ชายชรา แต่ยังคงมีชีวิตอยู่นานหลังจากนั้น
ราเกซ อย่างไรก็ตาม ยอมรับชะตากรรมของเขาและของ ' บิด . เขานำชาตอนเช้าพ่อ อ่านหนังสือพิมพ์ และเยี่ยมพ่อของเขาหลังจากกลับจากคลีนิคไม่ได้ทั้งหมดเหล่านี้ทำให้คุณพ่อมีความสุข และสถานการณ์เลวร้าย เมื่อราเกซ เป็นพ่อเริ่มที่จะดูแลอาหารของเขา การดูแลซึ่งรวมถึงการตัดลงบนผิว ของทอด ขนมและถั่วด้วงเห็นเป็นจัดเรียงของการเคารพและมัลโดยบิดาของเขา เรื่องเครียดจริงๆ ที่ตาแก่ไปขอบเขตของการบ่นกับเพื่อนบ้านของเขาราเกซ ไม่สามารถช่วย แต่สเตอร์เนอร์ . เขาเป็นหมอเชื่อว่าความเข้มงวดกว่าที่สุขภาพของพ่อน่ะ ชายชราพยายามจะติดสินบนเขา แกรนด์ เด็กที่เจอกับแรงตอดจากสหรัฐ .
พ่อลูกชายความสัมพันธ์เริ่มรวน . ชายชราเริ่มเกลียดลูกชายและลูกสะใภ้ของเขาภรรยาของราเกซ พักออกจากปัญหาแนบเนียนและราเกซสามารถรับรู้ทุกชีพจร หลงอะไรเกี่ยวกับพ่อของเขา เขาทำให้ความพยายามอย่างต่อเนื่องและทำซ้ำเพื่อให้ในการปรับปรุงสุขภาพจิตและทางกายภาพของพ่อของเขา ความพยายามของเขาไปในเรื่องไร้สาระ นี้เป็นคำถามที่เราเผชิญรุนแรงต่อไป หรือยกเลิกบริการของลูกชายพ่อ
ไม่ว่าจะเป็นทั้งวัฒนธรรมและประเพณี วัยชราเรียกว่าเด็กอีกครั้ง เรามักจะอ่อนโยนกับเด็กทั้งๆที่ของเขาซุกซนและความต้องการเต็มที่ ในทำนองเดียวกัน เราต้องดูแลผู้สูงอายุเหมือนกัน เราไม่ได้ทิ้งลูก เพราะมันรบกวนเรา ในกรณีของคนสมัยก่อน เรากลายเป็นอคติอย่างที่เราได้เห็นพวกเขาฉลาดและเป็นผู้ใหญ่ ก่อนที่สายตาของเราเองเซลล์สีเทากลายเป็น disfuntioning ในวัยชรา ดังนั้นผู้สูงอายุประพฤติตัวเหมือนเด็ก ชีวิตเป็นเรื่องยาก และที่ยาก และเราทุกคนมีหุ้นของตัวเองของปัญหา อย่างไรก็ตาม อยู่เหนือข้อจำกัด จะทำให้มนุษย์เราดีกว่า ความอดทนและเสียสละรูปจุดเด่นของเรา เราควรจะเข้าใจวุฒิภาวะของเราเองและปัญญาจะไม่สูญหายและนี้จะช่วยให้เราสามารถสอนให้พวกเขาอายุเป็นไซคลิก และเราทุกคนจะก้าวเข้ารองเท้าของวันเดียว ระลึกถึงความจริงนี้สามารถปลุกเราได้ถึงความเป็นจริงของชีวิตนี้ ราเกซ ทั้งๆที่ทุกอย่างเข้าใจ ซึ่งทำให้เขายืนห่างขึ้นไปจากส่วนที่เหลือ

ที่มา : http : / / www.shvoong . com / หนังสือวรรณคดีคลาสสิก / 2129754 สรุปแอนนิต้า Desai อุทิศให้ลูกชาย / # ixzz39pkte0wx