During the 1970s the elites of many

During the 1970s the elites of many Third World countries had borrowed as much as they could to finance development projects. Third World and eastern European debt tripled (to a total of $626 billion) between 1976 and 1982 (Kojm 1984). As alluded to earlier, in 1973 OPEC raised the price of oil from $3.01 to $5.12 a barrel and shortly thereafter increased the price to more than four times the original level. Many non-oil-producing Third World countries were left without sufficient means of paying for oil imports, on which their economies were heavily dependent. These conditions produced a massive shift in the geography of international payments. Oil-producing states accumulated huge surpluses in their balances of payments, while most non-oil-producing countries, especially in the Third World, went into equally serious deficit. These deficits faced by Third World countries were also an opportunity for private financial institutions to step in, especially commercial and investment banks. Led by Citicorp, a U.S. commercial bank based in New York, First World banks first began to lend large amounts of money to the Third World during the late 1960s. The scale of this lending further increased during the mid-1970s when the commercial banks began recycling “petrodollars,” deposited in New York and London banks, as loans to Third World governments. These private institutions were less concerned with the social and political responsibilities attending the loans and were more concerned with the interest earned—on the whole, commercial bank lending was to middle-income industrializing Third World countries, where it was thought that money could be made. The whole process of inflated lending on easy or convoluted terms resulted in even more debt, without much economic growth to service the loans, and in excess, unneeded imports, contributing even further to national deficits. Increasingly, Third World countries accrued new debt merely to repay interest on the old. Then financial institutions in the West suddenly realized that many debtors were not repaying their loans. The major banks panicked and refused to lend more. Third World countries could no longer borrow to cover their balance of payments deficits.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระหว่างปี 1970 ชนชั้นสูงของหลายประเทศโลกที่สามได้ยืมมากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อเป็นเงินทุนโครงการพัฒนา หนี้ยุโรปโลกที่สามและตะวันออกสามเท่า (เพื่อรวม $ 626,000,000,000) ระหว่างปี 1976 และ 1982 (kojm 1984) ที่พาดพิงถึงก่อนหน้านี้ในปี 1973 โอเปคขึ้นราคาน้ำมันจาก $ 3.01 ถึง $ 512 บาร์เรลและหลังจากนั้นไม่นานราคาที่เพิ่มขึ้นถึงกว่าสี่เท่าระดับเดิม หลายการผลิตน้ำมันที่ไม่ใช่ประเทศโลกที่สามที่ถูกทิ้งไว้โดยไม่มีวิธีการที่เพียงพอในการจ่ายสำหรับการนำเข้าน้ำมันที่เศรษฐกิจของพวกเขาขึ้นอยู่อย่างมาก เงื่อนไขเหล่านี้ผลิตการเปลี่ยนแปลงใหญ่ในทางภูมิศาสตร์ของการชำระเงินระหว่างประเทศรัฐการผลิตน้ำมันส่วนเกินสะสมมากในยอดคงเหลือของการชำระเงินของพวกเขาในขณะที่การผลิตน้ำมันที่ไม่ใช่ส่วนใหญ่ของประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศโลกที่สามเข้าไปในการขาดดุลอย่างเท่าเทียมกัน การขาดดุลเหล่านี้ต้องเผชิญกับประเทศโลกที่สามก็ยังเปิดโอกาสให้สถาบันการเงินส่วนตัวถึงขั้นตอนในโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเชิงพาณิชย์และธนาคารเพื่อการลงทุน ซิตี้คอร์ปที่นำโดยสหรัฐอเมริกาธนาคารพาณิชย์ที่ตั้งอยู่ในนิวยอร์กธนาคารแรกของโลกครั้งแรกที่เริ่มที่จะให้ยืมเงินจำนวนมากในโลกที่สามในช่วงปลายทศวรรษ 1960 ขนาดของสินเชื่อเพิ่มขึ้นอีกในช่วงกลางปี​​ 1970 เมื่อธนาคารพาณิชย์เริ่มรีไซเคิล "petrodollars" ฝากไว้ในนิวยอร์กลอนดอนและธนาคารเป็นเงินให้กู้ยืมแก่รัฐบาลประเทศโลกที่สามสถาบันเอกชนเหล่านี้มีน้อยที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดชอบทางสังคมและการเมืองที่เข้าร่วมการให้กู้ยืมเงินและมีความกังวลมากขึ้นกับดอกเบี้ยที่ได้รับในภาพรวมสินเชื่อของธนาคารพาณิชย์ก็จะมีรายได้ปานกลางอุตสาหกรรมประเทศโลกที่สามที่ใคร ๆ ก็คิดว่าเงินอาจจะทำ .กระบวนการทั้งหมดของการปล่อยสินเชื่อที่สูงขึ้นในแง่ง่ายหรือซับซ้อนส่งผลให้ในตราสารหนี้มากยิ่งขึ้นโดยไม่ต้องเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจมากในการให้บริการสินเชื่อและในส่วนเกินที่ไม่จำเป็นนำเข้ามีส่วนให้ดียิ่งขึ้นเพื่อให้การขาดดุลของประเทศ มากขึ้นประเทศโลกที่สามค้างหนี้ใหม่เพียงเพื่อชำระคืนดอกเบี้ยเก่าจากนั้นสถาบันการเงินที่อยู่ทางทิศตะวันตกก็รู้ว่าลูกหนี้จำนวนมากไม่ได้รับการจ่ายคืนเงินกู้ยืมของพวกเขา ธนาคารใหญ่ตกใจและปฏิเสธที่จะให้ยืมมากขึ้น ประเทศโลกที่สามไม่สามารถที่จะกู้ให้ครอบคลุมถึงความสมดุลของการขาดดุลชำระเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงทศวรรษ 1970 ร่ำรวยของประเทศโลกที่สามได้ยืมมากที่สุดแต่ไม่ให้เงินพัฒนาโครงการ โลกที่สามและหนี้ยุโรปตะวันออกสามเท่า (ให้รวมของ 626 ล้านดอลลาร์) ระหว่างปี 1976 และปี 1982 (Kojm 1984) เป็น alluded ไป ก่อนหน้านี้ ใน 1973 โอเปกขึ้นราคาน้ำมันจาก $3.01 $512 ต่อบาร์เรล และในไม่ช้าหลังจากนั้นเพิ่มราคามากกว่าสี่เท่าเดิมระดับ ไม่ใช่น้ำมันผลิตโลกสามประเทศถูกซ้าย โดยไม่มีหมายความเพียงพอของการชำระเงินสำหรับการนำเข้าน้ำมัน ที่ประเทศของตนได้มากขึ้น เงื่อนไขเหล่านี้ผลิตกะใหญ่ในภูมิศาสตร์ของการชำระเงินระหว่างประเทศ ผลิตน้ำมันอเมริกาสะสมใหญ่ surpluses ในการชำระของยอดดุลของเงิน ในขณะที่ส่วนใหญ่ไม่ใช่น้ำมันประเทศผู้ผลิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโลกที่สาม ไปเป็นขาดดุลรุนแรงเท่า ๆ กัน เหล่านี้ขาดดุลกับประเทศโลกที่สามยังมีโอกาสสำหรับการลงทุนธนาคารและสถาบันการเงินส่วนตัวไปยังขั้นตอนใน เชิงพาณิชย์โดยเฉพาะ นำ โดย Citicorp ประเทศ ธนาคารไทยพาณิชย์อยู่ในนิวยอร์ก ธนาคารโลกครั้งแรกก่อนเริ่มยืมเงินจำนวนมากไปโลกที่สามในช่วงปี 1960 ปลาย สเกลนี้ยืมเพิ่มเติมขึ้นในในกลางทศวรรษ 1970 เมื่อธนาคารพาณิชย์เริ่มรีไซเคิล "petrodollars ในนิวยอร์กและลอนดอนธนาคาร ฝากเป็นเงินให้กู้ยืมรัฐบาลโลกที่สาม สถาบันเหล่านี้ส่วนตัวไม่น้อยกังวลรับผิดชอบของสังคม และการเมืองที่ร่วมการกู้ยืม และมีห่วงผลประโยชน์ที่ได้รับ — ทั้งหมดใน สินเชื่อธนาคารพาณิชย์คือการคอร์รัปชั่น industrializing โลกสามประเทศ ซึ่งมันถูกคิดว่า เงินสามารถทำ กระบวนการทั้งหมดของการให้กู้ยืมสูงเกินจริงในเงื่อนไขง่าย หรือคดเคี้ยวให้หนี้ยิ่ง มากเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจให้บริการสินเชื่อ และ ใน นำไม่จำเป็น ส่วนเกิน สนับสนุนแม้ติดขาดดุลชาติ มาก ประเทศโลกที่สามค้างหนี้ใหม่เพียงเพื่อชำระดอกเบี้ยที่เก่า แล้ว สถาบันการเงินในตะวันตกก็ตระหนักว่า ลูกหนี้หลายมี repaying ยืมของพวกเขา ธนาคารใหญ่พอ และปฏิเสธที่จะให้ยืมเพิ่มเติม ประเทศโลกที่สามอาจไม่ยืมการขาดดุลการชำระเงินของยอดดุล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในระหว่าง 1970 s ชนชั้นนำของประเทศโลกที่สามจำนวนมากเข้ามาขอยืมเงินมาเป็นจำนวนมากเนื่องจากจะเป็นทุนโครงการพัฒนา ตราสารหนี้โลกที่สามและตะวันออกของยุโรปอีกก้าว(รวมทั้งหมดของ$ 626 , 000 ล้านบาท)ระหว่างปี 1976 และ 1982 ( kojm 1984 ) เป็นถึงก่อนหน้าในปีค.ศ. 1973 กลุ่มโอเปกเพิ่มขึ้นราคาน้ำมันจาก$ 3.01 ดอลลาร์สหรัฐฯ 512 บาร์เรลและไม่นานหลังจากนั้นเพิ่มขึ้นราคาไปมากกว่าสี่เท่าที่ระดับเดิม. ประเทศโลกที่สามไม่ใช่ - น้ำมัน - การผลิตจำนวนมากถูกทิ้งไม่มีวิธีที่ถูกต้องเพียงพอในการชำระเงินสำหรับการนำเข้าน้ำมันที่เศรษฐกิจของคนขึ้นอยู่กับจำนวนมาก เงื่อนไขเหล่านี้ผลิตการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ที่อยู่ในลักษณะของการชำระเงินระหว่างประเทศรัฐน้ำมัน - การผลิตสะสมดุลบัญชีเดินสะพัดเกินดุลขนาดใหญ่อยู่ใน ภาวะ ของการชำระเงินในขณะที่ประเทศไม่ใช่ - น้ำมัน - การผลิตมากที่สุดโดยเฉพาะในประเทศโลกที่สามที่เข้าไปในการขาดดุลอย่างจริงจังอย่างเท่าเทียมกัน การขาดดุลนี้ต้องเผชิญกับปัญหาประเทศโลกที่สามได้นอกจากนั้นยังมีโอกาสสำหรับการกำกับสถาบันการเงินทางการเงินส่วนตัวไปที่ขั้นตอนในธนาคารหลายแห่งโดยเฉพาะทางการค้าและการลงทุน นำทางโดยบลของสหรัฐอเมริกาธนาคารพาณิชย์อยู่ใน New York ครั้งแรกโลกธนาคารเป็นครั้งแรกเริ่มในการให้กู้ยืมเงินจำนวนมากขนาดใหญ่ของเงินในโลกที่สามในระหว่าง 1960 ช่วงปลายทศวรรษ ขนาดของเงินกู้แห่งนี้ยังเพิ่มขึ้นในระหว่างช่วงกลางทศวรรษที่ 1970 s เมื่อธนาคารพาณิชย์ที่เริ่มการรีไซเคิล" petrodollars "ฝากไว้ใน New York และธนาคารกรุงลอนดอนเป็นเงินกู้ในประเทศโลกที่สามของรัฐบาลการกำกับสถาบันการเงินส่วนตัวนี้ไม่เกี่ยวข้องกับความรับผิดชอบต่อสังคมและการเมืองที่เข้าร่วมปล่อยสินเชื่อได้มากขึ้นและมีความกังวลด้วยความสนใจที่ได้รับการปล่อยกู้ของธนาคารทั้งที่ทางการค้าเป็นประเทศ industrializing ประเทศโลกที่สามรายได้ระดับกลางที่เป็นความคิดว่าเงินไม่ได้ขั้นตอนการดำเนินการทั้งหมดของเงินกู้แพงลิบลิ่วอยู่ในเงื่อนไขเรื่องง่ายหรือรู้สึกว่ามันซับซ้อนส่งผลให้ในตราสารหนี้มากขึ้นโดยไม่ต้องการขยายตัวทางเศรษฐกิจมากนักในการให้บริการสินเชื่อและการนำเข้าที่ไม่จำเป็นมากเกินไปมีผลต่อไปแม้ว่าชาติกับการขาดดุลการค้า เพิ่มมากขึ้นประเทศโลกที่สามดอกเบี้ยค้างชำระหนี้ใหม่เพียงเพื่อชำระคืนดอกเบี้ยเก่าจากนั้นการกำกับสถาบันการเงินการเงินในด้านตะวันตกก็ตระหนักว่าลูกหนี้จำนวนมากไม่ได้ประหยัดดอกเบี้ยเงินกู้ของพวกเขา ธนาคารที่สำคัญความตกใจกลัวและปฏิเสธที่จะให้รายละเอียดเพิ่มเติม ประเทศโลกที่สามไม่สามารถขอยืมเพื่อความสมดุลของฝาครอบของการขาดดุลการชำระเงินไม่ได้อีกต่อไป