The scheduling of sleep time for al

The scheduling of sleep time for all children, when for most sleep is no longer biologically required (Acebo et al., 2005 and Iglowstein et al., 2003), raises the possibility of two disruptive and potentially detrimental mechanisms. First, for children who sleep during the ECE day, there may be a reduction in the homeostatic sleep drive such that night-time sleep is affected (Fukuda and Asaoka, 2004 and Fukuda and Sakashita, 2002). The net benefit of a sleep time may only pertain for children who have insufficient night sleep at home (Kelly & El-Sheikh, 2011), or who have not yet ceased to require additional sleep during the day in accordance with individual difference in normative patterns of sleep development (Acebo et al., 2005). Second, for those children who cannot sleep, the experience may be stressful, particularly in circumstances where alternative activities are not permitted (Ward, Gay, Alkon et al., 2008). In the absence of alternative activities, children unable to sleep may transgress behavioral expectations, be viewed as behaviorally difficult by staff and therefore be reprimanded, or experience stress. Mandating sleep time for children who do not sleep may also present an issue of behavioral management. Difficulties arise when the rights of those to have an appropriately quiet environment for those who sleep, is pitched against the management of children who do not require sleep. To test both the biological (homeostatic drive) and behavioral hypotheses requires observation of the emotional quality of the environment in the ECE classroom alongside the behavioral management strategies used during sleep time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดกำหนดการของเวลานอนสำหรับเด็ก ๆ การนอนหลับมากที่สุดไม่ต้องชิ้น (Acebo et al., 2005 และ Iglowstein และ al., 2003) เพิ่มความเป็นไปได้ของกลไกสองขวัญ และผลดีอาจ ครั้งแรก สำหรับเด็กที่นอนในระหว่างวัน ECE อาจมีลดป homeostatic ไดรฟ์เช่น ให้นอนหลับเวลากลางคืนได้รับผลกระทบ (ดะ และ Asaoka, 2004 และดะ Sakashita, 2002) ประโยชน์สุทธิเวลานอนหลับอาจเพียงเกี่ยวข้องสำหรับเด็กที่มีไม่เพียงพอค่ะที่บ้าน (เคลลี่และเอลชีค 2011), หรือที่มีไม่ได้หยุดลงต้องนอนเติมระหว่างวันตามแต่ละความแตกต่างในรูปแบบ normative พัฒนาป (Acebo et al., 2005) สอง สำหรับเหล่าเด็กที่นอนไม่หลับ ประสบการณ์ได้เครียด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่กิจกรรมอื่นไม่ได้ (Ward เกย์ Alkon et al., 2008) ขาดกิจกรรมทางเลือก เด็กสามารถนอนหลับอาจล้ำความคาดหวังพฤติกรรม ดูเป็น behaviorally ยากโดย และดังนั้นจะ reprimanded หรือพบความเครียด ทั้งการบังคับเวลานอนเด็กที่นอนอาจยังมีปัญหาของการจัดการพฤติกรรม ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อสิทธิของผู้ที่ มีสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบเหมาะสมสำหรับผู้ที่นอน เป็นขึ้นกับการจัดการเด็กที่ต้องนอนหลับ การทดสอบทางชีวภาพ (homeostatic ไดรฟ์) และสมมุติฐานพฤติกรรมต้องสังเกตคุณภาพทางอารมณ์สภาพแวดล้อมในห้องเรียน ECE ควบคู่ไปกับกลยุทธ์การจัดการพฤติกรรมที่ใช้ในช่วงเวลานอนหลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดตารางเวลาการนอนหลับสำหรับเด็กทุกเมื่อสำหรับการนอนหลับมากที่สุดคือไม่จำเป็นต้องทางชีวภาพ (Acebo et al., 2005 และ Iglowstein et al., 2003), เพิ่มความเป็นไปได้ของทั้งสองกลไกการก่อกวนและอันตรายที่อาจเกิดขึ้น ครั้งแรกสำหรับเด็กที่หลับระหว่างวัน ECE ที่อาจจะมีการลดลงในไดรฟ์การนอนหลับเช่น homeostatic ว่าการนอนหลับเวลากลางคืนได้รับผลกระทบ (ฟูกูดะและ Asaoka 2004 และฟูกูดะและ Sakashita, 2002) ประโยชน์สุทธิของเวลาการนอนหลับอาจเกี่ยวข้องสำหรับเด็กที่มีการนอนหลับไม่เพียงพอที่บ้าน (เคลลี่และ El-Sheikh 2011) หรือผู้ที่ยังไม่ได้หยุดยังไม่จำเป็นต้องมีการนอนหลับเพิ่มขึ้นในระหว่างวันให้สอดคล้องกับความแตกต่างของแต่ละบุคคลในรูปแบบเชิงบรรทัดฐาน ของการพัฒนาการนอนหลับ (Acebo et al., 2005) ประการที่สองสำหรับเด็กผู้ที่ไม่สามารถนอนหลับได้ประสบการณ์อาจจะเครียดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่กิจกรรมทางเลือกที่ไม่ได้รับอนุญาต (วอร์ด, เกย์, Alkon et al., 2008) ในกรณีที่ไม่มีกิจกรรมทางเลือกที่เด็กนอนไม่หลับอาจละเมิดความคาดหวังพฤติกรรมถูกมองว่าเป็นพฤติกรรมที่ยากลำบากโดยเจ้าหน้าที่จึงได้รับการตำหนิหรือประสบการณ์ความเครียด อิงเวลานอนสำหรับเด็กที่ไม่ได้นอนหลับนอกจากนี้ยังอาจมีปัญหาของการจัดการพฤติกรรม ความยากลำบากที่เกิดขึ้นเมื่อสิทธิของผู้ที่จะมีสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบเหมาะสมสำหรับผู้ที่หลับเป็นแหลมกับการจัดการของเด็กที่ไม่จำเป็นต้องมีการนอนหลับ ในการทดสอบทั้งทางชีวภาพ (ไดรฟ์ homeostatic) และสมมติฐานพฤติกรรมต้องใช้การสังเกตของที่มีคุณภาพทางอารมณ์ของสภาพแวดล้อมในห้องเรียน ECE ข้างกลยุทธ์การจัดการพฤติกรรมที่ใช้ในช่วงเวลานอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดตารางการนอนเป็นเวลาที่เด็กทุกคนเมื่อนอนหลับมากที่สุด คือ ไม่ได้ต้องการ ( เอเซอโบ et al . , 2005 และ iglowstein et al . , 2003 ) , ยกความเป็นไปได้ของทั้งสององค์กร และกลไกที่เป็นอันตรายที่อาจเกิดขึ้น . ครั้งแรกสำหรับเด็กที่หลับยาม , วัน , อาจจะมีการลดลงในการนอน homeostatic ไดรฟ์เช่นที่นอนกลางคืนจะได้รับผลกระทบ และ อาซาโอกะ ( Fukuda ,2004 และฟูคูดะและ sakashita , 2002 ) ประโยชน์สุทธิของเวลาหลับ อาจจะ เกี่ยวข้อง กับ เด็กที่ไม่นอนที่บ้าน ( เคลลี่& เอล - ชีค , 2011 ) หรือผู้ที่ยังไม่ได้หยุดที่จะต้องเพิ่มเติมนอนในระหว่างวันตามความแตกต่างระหว่างบุคคลในรูปแบบบรรทัดฐานของการพัฒนานอน ( เอเซอโบ et al . , 2005 ) ประการที่สอง สำหรับเด็กที่ไม่ได้นอนประสบการณ์อาจจะเครียด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่กิจกรรมทางเลือกที่ไม่ได้รับอนุญาต ( วอร์ด เกย์ alkon et al . , 2008 ) ในการขาดของกิจกรรมทางเลือกให้เด็กนอนไม่หลับอาจละเมิดความคาดหวัง พฤติกรรมที่ถูกมองว่าเป็นพฤติกรรมที่ยาก โดยเจ้าหน้าที่ และดังนั้น จะตำหนิ หรือประสบการณ์ที่เครียดนอนเวลาเครื่องคอมพิวเตอร์สำหรับเด็กที่ไม่นอนอาจนำเสนอปัญหาของการจัดการพฤติกรรม ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อสิทธิของผู้ที่จะมีบรรยากาศเงียบอย่างเหมาะสมสำหรับผู้นอน ชัดเจนกับการจัดการของเด็กที่ไม่ต้องนอนเพื่อทดสอบทั้งทางชีวภาพ ( homeostatic ไดรฟ์ ) และสมมติฐานเชิงพฤติกรรมต้องตรวจสอบคุณภาพทางอารมณ์ของสภาพแวดล้อมในชั้นเรียนควบคู่ไปกับพฤติกรรม , กลยุทธ์การจัดการที่ใช้ในเวลาหลับ