World War One ended in 1919 with the Treaty of Versailles. After four  การแปล - World War One ended in 1919 with the Treaty of Versailles. After four  ไทย วิธีการพูด

World War One ended in 1919 with th

World War One ended in 1919 with the Treaty of Versailles. After four years of bloody war, France and it’s film industry was in tatters. The French film market largely supported the countries it shared a language with: Belgium, Switzerland as well as the French colonies. The only two film studios that were left after the war were Pathe Freres and Leon Gaumont. With the film industry in tatters, American cinema invaded with the works of Chaplin, Fairbanks, DeMille amongst others.

The French film market was looking for way to distinguish itself from the rest of the world. Knowing it couldn’t compete with the big elaborate films of Hollywood, filmmakers turned to inner drama and ways to explore the tortured psyche of man. This idea launched French Impressionist Cinema. French Impressionist Cinema is a period of filmmaking in France from 1919-1929, also known as the first avant-garde or narrative avant-garde. The movement is known for its use of pictorialism, montage and diffusion.

French Impressionist Cinema is unique in that it was never a concerted effort to coordinate films under a specific set of goals. Over the ten years of the movement, the films moved around the concepts of creating an experience that leads to an emotional impression. Impressionism focused on the theory of photogenie, which is concerned with the unique quality that objects take on when they are photographed. It focused on framing and optical effects instead of narrative storytelling.

The director’s were able to show a character’s point-of-view and filter the audiences attention to the same things the character was experiencing. They would superimpose one image over another in order to invoke the character’s inner thoughts. The use of blurred and distorted images were implored to help convey this. They also used “subliminal cuts”, where only a few frames would be spliced in to show flashes of thoughts. Much like the Impressionist painters would use splashes of paint to force the viewer into completing the picture in their mind, the Impressionist filmmakers used editing and camera techniques to force viewers to experience impressions of thought and ideas.

image

Directors working within the movement at the time were Abel Gance, Marcel L’Herbier, Germaine Dulac, and Jean Epstein. These directors saw film as an art form comparable to music and painting. They felt that cinema should be able to stand on its own and not borrow from theater or literature. These filmmakers started by working for the major French studios of the time but by the mid-20’s, had created their own independent studios. Of course treating film as art didn’t pay the bills and they would alternate between commercial film and avant-garde filmmaking to be able to afford their craft.

Abel Gance started the movement with 1918’s La Dixieme symphonies, which featured music being visually illustrated by superimposition and other film tricks. Marcel L’Herbier’s Rose-France would follow it. The film is a dense, symbolic allegory about war-battered France. Germaine Dulac’s La souriante Madame Beudet is almost entirely about the main character’s fantasy life to help her escape her dull marriage. Gance’s five hour La Roue, focuses on the erotic relations among four people and the feelings of the character’s.

These filmmakers would experiment with techniques that would define the language of film we have today. See if these sound familiar. If a character gets drunk or dizzy, the image would appear distorted or the camera would move unsteadily. If a character is looking at something, you then get a shot of that object from the perspective of character. Where would Michael Bay be without the pronounced rhythmic editing to suggest the pace of an experience as a character feels it? The concept of shortening shots to build tension was developed during this time. These are things we take for granted now but in the 1920’s were highly experimental.

The Impressionists took filmmaking to the extreme. If you want to get a character’s point-of-view, the camera would have to move. Cameras came off of tripods and were attached to cars, wheels, bobsleds, people on roller skates and anything to give the illusion that you were experiencing the movement as the character would. Telephoto lenses, multiple frame images, widescreen ratio and handheld cameras were all developed during this time. French filmmakers couldn’t compete with Hollywood on pure spectacle but they could hopefully level the playing field with innovative directing and camera use.

image

By 1929, the Impressionist movement was all but dead. What had happened? It sounded like an exciting time to be a filmmaker. This is another example of artists not falling out of step with the public. Impressionist films were seen as elitist. Production costs were rising and the filmmakers were still creating elaborate productions, which would eventually put them out of business or were absorbed by bigger studios. The unique filmmaking tricks that were developed were adopted by mainstream productions and weren’t unique to Impressionist films any longer. Then sound films came to France and production costs became too expensive. Studios just didn’t have the luxury to spend money on risky experimental productions.

While the first half of the 20’s saw the development of the style, the second half of the 20’s saw other filmmakers taking these concepts and tricks and developing them in new ways. Surrealist, Dadist and abstract films started appearing in the mid- to late 20’s. Cine-clubs and small cinemas were popping up around France at the time and would showcase these short films.

Surrealism evolved out of the artistic/intellectual movement of the late teens called Dadaism. Dadaism was a protest against everything especially the stupidity of World War I. It was nihilistic and anti-rational. The style was meant to be humorous and shocking. Surrealism took these ideas and built on them. The Surrealist cinema movement ran from 1924-30.

Surrealist films differed from the humorous, chaotic ideas of Dada works by embracing the disturbing, sexually charged stories that incorporated Freudian dream symbolism. They would also differ from Impressionist filmmakers by working outside the commercial film industry. Surrealist relied on private funding and screening for small select audiences. Sexuality and sexual desire (mainly male), love, violence, religion, the fantastic, terror, black humour, bourgeois institutions and values were among its central themes. Salvador Dali, Man Ray and Luis Bunuel are major figures in the Surrealist film movement.

The films emphasized visuals over words, feelings over thoughts. Notable films from the movement include Man Ray’s Emak Bakia, Artaud’s The Seagull and the Clergyman and Bunuel and Dali’s Un Chien Andalou and L’Age D’or.

While Man Ray would turn to photography and Dali would move into painting abandoning film in the 30’s, Bunuel would continue to put surrealist elements in his films until his death in the 80’s.

The central theme of surrealist cinema is the idea of freedom. Freedom from being rational, freedom from the bourgeois society and freedom from the constraints and conventions of society.

In the latter 20’s, Surrealist cinema shifted with several members joining the Communist Party. Luis Bunuel went to Hollywood and the chief patron of Surrealist filmmaking, the Vicomte de Noailles, quit funding the films. The Surrealist movement effectively ended in 1930.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
สงครามโลกครั้งที่หนึ่งสิ้นสุดลงใน 1919 กับสนธิสัญญาแวร์ซาย หลังจากสี่ปีแห่งสงครามเลือดฝรั่งเศสและอุตสาหกรรมภาพยนตร์มันอยู่ในผ้าขี้ริ้ว ตลาดภาพยนตร์ฝรั่งเศสส่วนใหญ่สนับสนุนประเทศมันใช้ร่วมกันกับภาษา: เบลเยี่ยมวิตเซอร์แลนด์เป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส เพียงสองสตูดิโอภาพยนตร์ที่ถูกทิ้งไว้หลังจากที่สงคราม Pathe Freres และ leon Gaumont กับอุตสาหกรรมภาพยนตร์ในขาดรุ่งริ่งภาพยนตร์อเมริกันบุกเข้ามากับผลงานของแชปลิน, แฟร์แบงค์เดมิลล์หมู่คนอื่น ๆ

ตลาดภาพยนตร์ฝรั่งเศสกำลังมองหาวิธีที่จะสร้างความแตกต่างจากส่วนที่เหลือของโลก รู้ว่ามันไม่สามารถแข่งขันกับภาพยนตร์ที่ซับซ้อนขนาดใหญ่ของฮอลลีวู้ดถ่ายทำละครหันไปด้านในและวิธีการที่จะสำรวจจิตใจทรมานของมนุษย์ ความคิดนี้เปิดตัวโรงภาพยนตร์อิมเพรสชั่ฝรั่งเศสโรงหนังอิมเพรสชั่ฝรั่งเศสเป็นระยะเวลาของการสร้างภาพยนตร์ในประเทศฝรั่งเศสจาก 1919-1929 หรือที่รู้จักกันเป็นครั้งแรกที่เปรี้ยวจี๊ดหรือการเล่าเรื่องเปรี้ยวจี๊ด การเคลื่อนไหวเป็นที่รู้จักกันสำหรับการใช้งานของ pictorialism, ตัดต่อและการกระจาย.

โรงหนังอิมเพรสชั่ฝรั่งเศสจะไม่ซ้ำกันในการที่จะไม่เคยเป็นความพยายามร่วมกันในการประสานงานภาพยนตร์ภายใต้ชุดเฉพาะของเป้าหมาย กว่าสิบปีของการเคลื่อนไหว,ภาพยนตร์ที่ย้ายไปรอบแนวคิดของการสร้างประสบการณ์ที่นำไปสู่​​ความรู้สึกทางอารมณ์ อิมเพรสชั่มุ่งเน้นไปที่ทฤษฎีของ photogenie ซึ่งเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพที่ไม่ซ้ำกันว่าวัตถุที่จะใช้ในเมื่อพวกเขาถูกถ่ายภาพ มันมุ่งเน้นไปที่การกำหนดกรอบและผลกระทบแสงแทนการเล่าเรื่องการเล่าเรื่อง

ผู้อำนวยการก็สามารถที่จะแสดงบทบาทของจุดของมุมมองและกรองความสนใจของผู้ชมไปยังสิ่งเดียวกันตัวละครที่กำลังประสบอยู่ พวกเขาจะซ้อนภาพหนึ่งไปอีกเพื่อที่จะก่อให้เกิดความคิดของตนของตัวละคร การใช้ภาพเบลอบิดเบี้ยวและถูกขอร้องให้ช่วยถ่ายทอดนี้ พวกเขายังใช้ "ตัดอ่อน"ที่เพียงไม่กี่ภาพที่จะแต่งงานเพื่อแสดงกะพริบของความคิด เหมือนจิตรกรอิมเพรสชันจะใช้เฉดสีที่จะบังคับให้ผู้ชมเข้ามาในเสร็จสิ้นการถ่ายภาพในใจของพวกเขาที่ถ่ายทำอิมเพรสชันที่ใช้เทคนิคการตัดต่อและกล้องที่จะบังคับให้ผู้ชมจะได้สัมผัสกับความรู้สึกของความคิดและความคิด. ภาพ



กรรมการทำงานในการเคลื่อนไหวในช่วงเวลาที่มี Abel gance, Marcel l'Herbier, Germaine Dulac, และฌองเอพสเต กรรมการเหล่านี้ได้เห็นภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นรูปแบบศิลปะเปรียบกับเพลงและภาพวาด พวกเขารู้สึกว่าโรงหนังควรจะสามารถที่จะยืนบนของตัวเองและไม่ได้กู้ยืมเงินจากโรงละครหรือวรรณกรรม ผู้สร้างภาพยนตร์เหล่านี้เริ่มต้นด้วยการทำงานให้กับสตูดิโอฝรั่งเศสที่สำคัญของเวลา แต่ช่วงกลางยุค 20,ได้ถูกสร้างขึ้นในสตูดิโอของตัวเองที่เป็นอิสระ ของหลักสูตรการรักษาฟิล์มเป็นศิลปะไม่ได้ชำระค่าใช้จ่ายและพวกเขาก็จะสลับกันระหว่างภาพยนตร์เชิงพาณิชย์และการสร้างภาพยนตร์เปรี้ยวจี๊ดที่จะสามารถจ่ายได้เรือของพวกเขา.

Abel gance เริ่มเคลื่อนไหวกับ 1918 ของ la dixieme ซิมโฟนี่ซึ่งเป็นจุดเด่นของเพลงที่ถูกต้องมองเห็น แสดงโดยซ้อนทับและเทคนิคภาพยนตร์เรื่องอื่น ๆMarcel l'herbier's กุหลาบฝรั่งเศสจะทำตามมัน ภาพยนตร์เรื่องนี้คือหนาแน่นชาดกสัญลักษณ์เกี่ยวกับสงครามทารุณฝรั่งเศส Germaine Dulac ของ la souriante มาดาม beudet เกือบทั้งหมดเกี่ยวกับชีวิตเซ็กซ์ของตัวละครหลักที่จะช่วยให้เธอหนีการแต่งงานที่น่าเบื่อของเธอ gance ห้าชั่วโมง la คนเหลวไหลมุ่งเน้นไปที่ความสัมพันธ์ที่เร้าอารมณ์ในหมู่คนสี่คนและความรู้สึกของตัวละคร.

ผู้สร้างภาพยนตร์เหล่านี้จะมีการทดสอบเทคนิคที่จะกำหนดภาษาของภาพยนตร์เรื่องนี้เรามีวันนี้ ดูว่าเสียงเหล่านี้คุ้นเคย ถ้าตัวละครจะเมาหรือวิงเวียนภาพจะปรากฏบิดเบี้ยวหรือกล้องจะย้ายโทงเทง ถ้าตัวละครที่กำลังมองหาที่บางสิ่งบางอย่างแล้วคุณได้รับ shot ของวัตถุที่จากมุมมองของตัวละครที่ไมเคิลเบย์จะไม่มีการแก้ไขจังหวะเด่นชัดที่บ่งก้าวของประสบการณ์เป็นตัวละครรู้สึกว่ามัน? แนวคิดของการลดภาพที่จะสร้างความตึงเครียดได้รับการพัฒนาในช่วงเวลานี้ เหล่านี้เป็นสิ่งที่เราได้รับอยู่ในขณะนี้ แต่ในปี ค.ศ. 1920 มีการทดลองสูง.

ประพันธ์เอาปราดเปรื่องไปมาก ถ้าคุณต้องการที่จะได้ตัวละครที่จุดของมุมมอง,กล้องจะมีการย้าย กล้องออกมาจากขาตั้งกล้องและติดอยู่กับรถล้อ Bobsleds คนบนโรลเลอร์สเกตและอะไรที่จะให้ภาพลวงตาที่คุณได้ประสบกับการเคลื่อนไหวเป็นตัวอักษรจะ เลนส์ภาพกรอบหลายอัตราส่วนแบบไวด์สกรีนแบบใช้มือถือและกล้องได้รับการพัฒนาทั้งหมดในช่วงเวลานี้ผู้สร้างภาพยนตร์ฝรั่งเศสไม่สามารถแข่งขันกับฮอลลีวู้ดที่น่าตื่นเต้นบริสุทธิ์ แต่พวกเขาหวังว่าจะสามารถยกระดับการเล่นกีฬาที่มีผู้กำกับที่เป็นนวัตกรรมใหม่และการใช้กล้อง. ภาพ



1929, อิมเพรสชั่เคลื่อนไหวเป็นทั้งหมด แต่คนตายแล้ว ว่าเกิดอะไรขึ้น? มันฟังดูเหมือนเป็นเวลาที่น่าตื่นเต้นที่จะอำนวยการสร้างภาพยนตร์ นี้เป็นตัวอย่างของศิลปินที่ไม่ตกก้าวออกมาจากกับประชาชนอีกอิมเพรสชั่ภาพยนตร์ที่ถูกมองว่าเป็นคนชั้นนำ ต้นทุนการผลิตที่สูงขึ้นและการถ่ายทำก็ยังคงสร้างสรรค์ผลงานอย่างประณีตซึ่งในที่สุดก็จะนำพวกเขาออกจากธุรกิจหรือไม่ก็ถูกดูดกลืนโดยสตูดิโอที่ใหญ่กว่า เทคนิคการสร้างภาพยนตร์ที่เป็นเอกลักษณ์ที่ได้รับการพัฒนาที่ถูกนำไปใช้โดยการผลิตที่สำคัญและไม่ซ้ำกับภาพยนตร์อิมเพรสชันใด ๆ อีกต่อไปแล้วภาพยนตร์เสียงมาถึงประเทศฝรั่งเศสและต้นทุนการผลิตได้กลายเป็นราคาแพงเกินไป สตูดิโอก็ไม่ได้มีความหรูหราที่จะใช้จ่ายเงินในการโปรดักชั่นการทดลองที่มีความเสี่ยง.

ในขณะที่ครึ่งแรกของปี 20 เห็นพัฒนาการของรูปแบบ, ครึ่งหลังของปี 20 เห็นการถ่ายทำภาพยนตร์อื่น ๆ การแนวคิดและเทคนิคเหล่านี้และการพัฒนาพวกเขาใน วิธีการใหม่ ๆ surrealist,ภาพยนตร์ dadist และนามธรรมเริ่มปรากฏในช่วงกลางถึงปลายยุค 20 ภาพยนตร์ท์คลับและโรงภาพยนตร์ขนาดเล็กได้รับการ popping up ทั่วฝรั่งเศสในช่วงเวลานั้นและจะแสดงหนังสั้นเหล่านี้.

สถิตยศาสตร์วิวัฒนาการมาจากการเคลื่อนไหวของศิลปะ / ทางปัญญาของช่วงวัยรุ่นที่เรียกว่าลัทธิดาดานิยม ลัทธิดาดานิยมประท้วงต่อต้านทุกอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งความโง่เขลาของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง มันเป็นพวกทำลายและต่อต้านมีเหตุผลรูปแบบควรจะเป็นตลกขบขันและน่าตกใจ สถิตยศาสตร์เอาความคิดเหล่านี้และพวกเขาสร้างขึ้นบน การเคลื่อนไหวของภาพยนตร์ surrealist วิ่ง 1924-30.

ภาพยนตร์ surrealist แตกต่างไปจากความคิดอารมณ์ขันวุ่นวายของ Dada ทำงานโดยการกอดรบกวนเรื่องค่าใช้จ่ายทางเพศที่รวมสัญลักษณ์ความฝันของฟรอยด์พวกเขาก็จะแตกต่างจากการถ่ายทำภาพยนตร์อิมเพรสชั่โดยการทำงานนอกวงการภาพยนตร์ในเชิงพาณิชย์ surrealist พึ่งพาการระดมทุนของภาคเอกชนและการคัดกรองสำหรับผู้ชมเลือกขนาดเล็ก เรื่องเพศและความต้องการทางเพศ (ชายส่วนใหญ่), ความรัก, ความรุนแรง, ศาสนา, ความหวาดกลัว, ความรัก, สีดำอารมณ์ขันสถาบันชนชั้นกลางและค่านิยมในหมู่รูปแบบใจกลางเมือง ซัลวาดอ Dali,คน ray และ Luis Bunuel เป็นตัวเลขที่สำคัญในการเคลื่อนไหวของภาพยนตร์ surrealist.

ภาพยนตร์เน้นภาพจริงกว่าคำความรู้สึกกว่าความคิด ภาพยนตร์ที่โดดเด่นจากการเคลื่อนไหวรวมถึงคนของ ray emak bakia, Artaud ของนกนางนวลและนักบวชและ Bunuel และต้าหลี่อูเชีย andalou และ l'อายุ d'Or.

ในขณะที่เรย์คนจะหันไปถ่ายภาพและ Dali จะย้ายเข้าไปอยู่ในภาพยนตร์เรื่องนี้ทิ้งภาพวาดในยุค 30, Bunuel จะยังคงวางองค์ประกอบ surrealist ในภาพยนตร์ของเขาจนตายใน 80.

แก่นกลางของภาพยนตร์ surrealist คือแนวความคิดของเสรีภาพ เสรีภาพจากการถูกมีเหตุผลเป็นอิสระจากสังคมชนชั้นกลางและเป็นอิสระจากข้อ จำกัด และการประชุมของสังคม.

ในสมัย​​ที่ 20, โรงหนัง surrealist ขยับตัวกับสมาชิกหลายคนมาร่วมงานกับพรรคคอมมิวนิสต์ Luis Bunuel ไปฮอลลีวู้ดและผู้มีพระคุณของหัวหน้าปราดเปรื่อง surrealist, vicomte de Noailles ออกจากการระดมทุนของภาพยนตร์ พวก surrealist สิ้นสุดวันได้อย่างมีประสิทธิภาพใน 1930.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
การสิ้นสุดลงสงครามโลกครั้งหนึ่งในค.ศ. 1919 ด้วยสนธิสัญญาซายส์ หลังจากสี่ปีของสงครามเลือด ฝรั่งเศสและอุตสาหกรรมภาพยนตร์อยู่ใน tatters ตลาดภาพยนตร์ฝรั่งเศสส่วนใหญ่สนับสนุนมันร่วมภาษากับประเทศ: เบลเยี่ยม สวิตเซอร์แลนด์ รวมทั้งอาณานิคมฝรั่งเศส สตูดิโอภาพยนตร์เพียงสองที่ถูกปล่อยหลังจากสงคราม Pathe Freres และ Leon Gaumont กับอุตสาหกรรมภาพยนตร์ใน tatters ภาพยนตร์อเมริกันบุกกับงานของแชปลิน แฟร์แบงค์ DeMille หมู่อื่น

ตลาดภาพยนตร์ฝรั่งเศสได้หาวิธีการแยกตัวจากส่วนเหลือของโลก รู้ว่า มันไม่สามารถแข่งขันกับภาพยนตร์อย่างประณีตใหญ่ของฮอลลีวูด ภาพยนตร์เปิดละครภายในและวิธีการสำรวจกำลังใจทรมานสู่คน ความคิดนี้เปิดตัวโรงภาพยนตร์ฝรั่งเศสด ระยะเวลาเกิดในฝรั่งเศสจาก 1919-1929 เรียกอีกอย่างว่า avant-garde หรือแรกเล่าเรื่องเป็นภาพยนตร์ฝรั่งเศสด avant-garde การเคลื่อนไหวเป็นที่รู้จักกันสำหรับการ pictorialism ภาพที่มีอยู่ และแพร่

ภาพยนตร์ฝรั่งเศสดไม่ซ้ำกันที่ไม่สนุนประสานภาพยนตร์ภายใต้ชุดเฉพาะของเป้าหมาย กว่าสิบปีของการเคลื่อนไหว ภาพยนตร์ย้ายแนวคิดของการสร้างประสบการณ์ให้ประทับใจทางอารมณ์ อิมเพรสชันนิซึมเน้นทฤษฎีของ photogenie ซึ่งเกี่ยวข้องกับคุณภาพที่ไม่ซ้ำที่วัตถุใช้ในเมื่อพวกเขากำลังถ่ายภาพ มันเน้นลักษณะ framing และแสงแทน storytelling บรรยาย

ของผู้กำกับก็สามารถแสดงตัวอักษรจุดมุม และกรองความสนใจผู้ชมสิ่งเดียวที่ตัวละครประสบ พวกเขาจะ superimpose รูปหนึ่งกว่าอีกเพื่อเรียกความคิดภายในของตัวละคร การใช้ภาพไม่คมชัด และเพี้ยนได้ implored เพื่อช่วยถ่ายทอดนี้ พวกเขายังใช้ "ซึ่งตัด" ที่จะ spliced ในเพียงไม่กี่เฟรมแสดงแฟลชของความคิด มากเช่นชื่อจิตรกรยุคอิมเพรสชันนิสม์จะใช้ช็อตสีเพื่อบังคับให้ตัวแสดงเป็นทำภาพความทรงจำ ภาพยนตร์ดูใช้แก้ไขและกล้องเทคนิคการบังคับให้ผู้ชมสัมผัสความรู้สึกความคิดและความคิด

รูป

กรรมการที่ทำงานภายในการเคลื่อนไหวในเวลาถูกเอ Gance, Marcel L'Herbier, Germaine Dulac และ Jean สเตียน กรรมการเหล่านี้เห็นภาพยนตร์เป็นแบบศิลปะเทียบได้กับเพลงและภาพวาด พวกเขารู้สึกว่าภาพยนตร์ควรจะยืนในตัวเอง และไม่ยืมจากโรงละครหรือวรรณกรรม ภาพยนตร์เหล่านี้เริ่มต้น ด้วยการทำงานในสตูดิโอฝรั่งเศสสำคัญเวลา แต่ โดยในกลาง-20 ของ ได้สร้างสตูดิโออิสระของตนเอง รักษาฟิล์มเป็นศิลปะไม่ได้ชำระค่าใช้จ่าย และพวกเขาจะสลับระหว่างภาพยนตร์เชิงพาณิชย์และช่างโอ่โถงสามารถจ่ายยานของพวกเขาแน่นอน

Gance เอเริ่มการเคลื่อนไหวของ 1918 Dixieme ลาซิมโฟนี ที่ห้องเพลงการแสดงเห็น superimposition และเทคนิคอื่น ๆ ฟิล์ม Marcel L'Herbier โรสฝรั่งเศสจะตามมันไป ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นอุปมานิทัศน์ที่หนาแน่น สัญลักษณ์เกี่ยวกับฝรั่งเศสจากวิกฤตสงคราม Germaine Dulac ลา souriante Beudet มาดามได้เกือบทั้งหมดเกี่ยวกับชีวิตจินตนาการของตัวละครหลักเพื่อช่วยให้หลบหนีของเธอของเธอแต่งงานที่น่าเบื่อ ของ Gance ห้าชั่วโมง La Roue เน้นความสัมพันธ์ที่เร้าอารมณ์คนที่สี่และความรู้สึกของตัวละคร

ภาพยนตร์เหล่านี้จะทดลองกับเทคนิคที่จะกำหนดภาษาของฟิล์มเรามีวันนี้ ดูถ้าเหล่านี้คุ้น ถ้าอักขระจะเมา หรือเวียนหัว ภาพจะปรากฏเพี้ยน หรือกล้องจะย้าย unsteadily ถ้าอักขระเป็นต้องบางสิ่งบางอย่าง คุณแล้วได้ถ่ายภาพของวัตถุนั้นจากมุมมองของอักขระ ซึ่งไมเคิลเบย์จะเป็นโดยไม่ต้องออกเสียงเป็นจังหวะแก้ไขแนะนำจังหวะของประสบการณ์เป็นอักขระรู้สึกมัน แนวคิดของการลดภาพการสร้างความตึงเครียดได้รับการพัฒนาในช่วงเวลานี้ เหล่านี้คือ สิ่งที่เราจะได้รับตอนนี้ แต่ใน 1920 ได้ทดลองสูงขึ้น

Impressionists ที่เอาช่างไปสุด ถ้าคุณต้องการเรียกใช้ตัวอักษรจุดมุม กล้องจะต้องย้าย กล้องมาปิด tripods และถูกแนบกับรถยนต์ ล้อ bobsleds คนในโรลเลอร์สเก็ต และอะไรให้ภาพลวงตาที่คุณได้ประสบการเคลื่อนไหว ตามที่ต้องการอักขระ เลโฟโต้เลนส์ กรอบรูป อัตราส่วนแบบจอกว้าง และกล้องมือถือหลายที่ทั้งหมดถูกพัฒนาในช่วงเวลานี้ ภาพยนตร์ฝรั่งเศสไม่สามารถแข่งขันกับฮอลลีวูดเกี่ยวกับปรากฏการณ์บริสุทธิ์ แต่พวกเขาอาจหวังระดับเขตเล่นกับนวัตกรรมผู้กำกับและกล้องใช้

ภาพ

โดย 1929 การเคลื่อนไหวดูได้ทั้งหมดแต่ตาย เกิดมีอะไรขึ้น ได้แต่เพียงแห่งเช่นเวลาน่าตื่นเต้นจะ เป็นจุด นี่คืออีกตัวอย่างหนึ่งของศิลปินไม่ล้มออกจากขั้นตอนกับประชาชน ภาพยนตร์ที่ดูได้เห็นเป็น elitist ต้นทุนการผลิตได้เพิ่มขึ้น และยังสร้างภาพยนตร์ผลิตอย่างประณีต ที่จะในที่สุดทำให้พวกเขาออกจากธุรกิจ หรือถูกดูดซึม โดยสตูดิโอใหญ่ เทคนิคเฉพาะช่างที่ได้รับการพัฒนาถูกนำมาใช้ โดยการผลิตที่สำคัญ และไม่เฉพาะฟิล์มดูอีกต่อไป แล้วฟิล์มเสียงมาถึงฝรั่งเศส และต้นทุนการผลิตกลายเป็นแพงเกินไป สตูดิโอเพียงไม่ได้หรูหราจ่ายเงินบนเสี่ยงทดลองผลิต

ขณะครึ่งแรกของ 20's เห็นการพัฒนาของลักษณะ ครึ่งหลังของ 20's เห็นภาพยนตร์อื่น ๆ แนวคิดและเทคนิคเหล่านี้ และพัฒนาไปในรูปแบบใหม่ Surrealist Dadist และฟิล์มนามธรรมเริ่มปรากฏในกลางถึงปลาย 20's Cine สโมสรและโรงภาพยนตร์ขนาดเล็กถูก popping ขึ้นทั่วฝรั่งเศสเวลา และจะแสดงเหล่านี้สั้นฟิล์ม

ลัทธิเหนือจริงพัฒนามาจากการเคลื่อนไหวศิลปะ/สติปัญญาของวัยรุ่นช่วงปลายที่เรียกว่า Dadaism Dadaism ปฏิเสธกับทุกอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งความโง่ของสงครามโลกได้ Nihilistic และเชือดต่อต้านได้ ลักษณะที่หมายถึงการขยัน และอารมณ์ขัน ลัทธิเหนือจริงเอาความคิดเหล่านี้ และพวกเขาสร้างขึ้น การเคลื่อนไหวของภาพยนตร์ Surrealist วิ่ง 30-1924

Surrealist ภาพยนตร์แตกต่างจากความคิดวุ่นวาย อารมณ์ขันของ Dada งาน โดยบรรดารบกวน คิดเรื่องราวที่รวมสัญลักษณ์ Freudian ฝันทางเพศ พวกเขาจะแตกต่างจากภาพยนตร์ยุคอิมเพรสชันนิสม์ยัง โดยทำงานภายนอกอุตสาหกรรมภาพยนตร์เชิงพาณิชย์ Surrealist อาศัยทุนส่วนตัว และคัดกรองสำหรับผู้ชมที่เลือกขนาดเล็ก เพศและกามารมณ์ (ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย), รัก ความรุนแรง ศาสนา มหัศจรรย์ ร้าย อารมณ์ขันดำ สถาบันชนชั้นกลาง และค่าได้ในรูปแบบของเซ็นทรัล ซัลวาดอร์ดาลี เรย์แมนและ Luis Bunuel คือ เลขหลักในภาพยนตร์ Surrealist เคลื่อนไหว

ภาพยนตร์เน้นภาพมากกว่าคำ ความรู้สึกมากกว่าความคิด ภาพยนตร์ที่โดดเด่นจากการเคลื่อนไหวได้แก่ Man Ray Emak Bakia, Artaud ของเดอะซีกัล และ Clergyman และ Bunuel และของต้าหลี่ Andalou เจียนสหประชาชาติและดอร์ L'Age

เรย์แมนจะเปิดเพื่อถ่ายภาพ และต้าหลี่จะย้ายไปทิ้งฟิล์มใน 30's วาดภาพ Bunuel จะยังใส่องค์ประกอบ surrealist ในภาพยนตร์ของเขาจนเขาตายใน 80

รูปกลางโรงภาพยนตร์ surrealist เป็นความคิดของเสรีภาพ เสรีภาพจากการเชือด อิสระจากสังคมชนชั้นกลาง และเป็นอิสระจากข้อจำกัดและข้อตกลงของสังคม

ใน 20's หลัง โรงภาพยนตร์ Surrealist เปลี่ยน มีสมาชิกเข้าร่วมพรรคคอมมิวนิสต์ Luis Bunuel ไปฮอลลีวูด และสมาชิกหัวหน้าของ Surrealist ช่าง Vicomte งด เลิกทุนภาพยนตร์ เคลื่อนไหว Surrealist ได้อย่างมีประสิทธิภาพสิ้นสุดใน 1930
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
โลกสงครามสิ้นสุดวันหนึ่งในปีค.ศ .1919 พร้อมด้วยสนธิสัญญา of Versailles หลังจากสี่ปีของสงครามนองเลือดประเทศฝรั่งเศสและของอุตสาหกรรม ภาพยนตร์ ในรอยฉีกขาดทุกคน ตลาด ภาพยนตร์ ฝรั่งเศสที่ส่วนใหญ่เป็นประเทศที่รองรับที่เป็น ภาษา ที่ใช้ร่วมกันพร้อมด้วยเบลเยียมสวิตเซอร์แลนด์และอาณานิคมฝรั่งเศส. แค่สองห้องสตูดิโอถ่ายทำ ภาพยนตร์ ที่เหลืออยู่หลังจากที่สงครามเป็น pathe freres Leon แน่นอน พร้อมด้วยอุตสาหกรรม ภาพยนตร์ ที่รอยฉีกขาดทุกคนโรง ภาพยนตร์ อเมริกันบุกเข้าไปด้วยผลงานของความชื่นชอบจาก Charie Chapin fairbanks เรื่องอื่นๆ

ตลาด ภาพยนตร์ ฝรั่งเศสที่กำลังมองหาวิธีการในการแยกตัวเองออกจากส่วนที่เหลือของโลก รู้ว่ามันไม่สามารถแข่งขันได้กับ ภาพยนตร์ อย่างประณีตขนาดใหญ่ของ Hollywood filmmakers หันไปทางการแสดงละครในและวิธีในการสำรวจจิตถูกทรมานของคน แนวความคิดนี้เปิดตัวศิลปินอิมเพรสชันนิสต์มองเห็นโรง ภาพยนตร์ ฝรั่งเศสโรง ภาพยนตร์ ฝรั่งเศสศิลปินอิมเพรสชันนิสต์มองเห็นเป็นช่วงของ filmmaking ในประเทศฝรั่งเศสจาก 1919-1929 นอกจากนั้นยังรู้จักกันในชื่อเป็นครั้งแรก avant - garde หรือเรื่อง avant - garde การเคลื่อนไหวที่เป็นที่รู้จักกันในชื่อสำหรับการใช้งานของน้ำท่วมทุ่งและ ภาพ pictorialism .

โรง ภาพยนตร์ ศิลปินอิมเพรสชันนิสต์มองเห็นฝรั่งเศสตั้งอยู่ที่ว่ามันไม่เคยพยายามร่วมกันในการประสานงาน ภาพยนตร์ ตามตั้งค่าเฉพาะของเป้าหมาย ในช่วงสิบปีของการเคลื่อนไหวได้ภาพยนตร์ ที่ย้ายไปโดยรอบแนวความคิดของการสร้างประสบการณ์การที่นำไปสู่ความรู้สึกอารมณ์ความรู้สึกที่ impressionism ให้ความสำคัญกับทฤษฎีของ photogenie ซึ่งมีความกังวลด้วย คุณภาพ ที่โดดเด่นที่วัตถุในเมื่อเขามีถ่าย ภาพ โรงแรมที่มุ่งเน้นในล้อมกรอบและผลกระทบจากออปติคอลไดรฟ์แทนของนิยายหรือนิทานเรื่อง

ของกรรมการที่ได้สามารถไปยังแสดงให้เห็นโซน - ของ - ดูของตัวอักขระและแผ่นกรองผู้ชมที่ให้ความสนใจในเรื่องเดียวกันกับที่ตัวอักษรที่ประสบปัญหา พวกเขาจะทับหนึ่ง ภาพ ไปตามหนึ่งในการสั่งซื้อเพื่อเรียกใช้ความคิดด้านในของตัวอักขระที่ การใช้ ภาพ เบลอ ภาพ บิดเบี้ยวและได้ขอร้องให้ช่วยส่งนี้ นอกจากนี้ยังใช้"การลด subliminal "สถานที่ซึ่งมีเพียงไม่กี่เฟรมจะแต่งงานในการแสดงจะกะพริบในความคิด เหมือนกับจิตรกรศิลปินอิมเพรสชันนิสต์มองเห็นที่จะใช้ในการบังคับให้มีสีที่เข้าไปในการทำให้การแสดง ภาพ ที่อยู่ในใจของตน filmmakers ศิลปินอิมเพรสชันนิสต์มองเห็นที่ใช้เทคนิคกล้องและการแก้ไขเพื่อบังคับให้ผู้ชมเพื่อรับประสบการณ์ความประทับใจในความคิดและความคิด.



ภาพกรรมการบริษัทการทำงาน ภายใน การเคลื่อนไหวในเวลาที่มีอาแบล gance Marcel L ' herbier germaine dulac และจีน Julius Epstein ผู้เขียนบท บริษัทเหล่านี้เห็นว่า ภาพยนตร์ เป็นศิลปะที่ใกล้เคียงกับการวาด ภาพ และเพลง พวกเขารู้สึกว่าโรง ภาพยนตร์ ควรจะสามารถยืนบนของตัวเองและไม่ได้กู้เงินจากเอกสารหรือโฮมเธียเตอร์ filmmakers เหล่านี้เริ่มด้วยการทำงานสำหรับห้องสตูดิโอฝรั่งเศสที่สำคัญของเวลาที่ได้แต่ในช่วงกลาง - 20 ' stheห้องสตูดิโอได้ถูกสร้างขึ้นเป็นอิสระของตัวเอง แน่นอนว่าปฏิบัติต่อ ภาพยนตร์ เป็นศิลปะไม่ยอมจ่ายค่าตั๋วแลกเงินและพวกเขาจะสลับไปมาระหว่างทางการค้าและ ภาพยนตร์ avant - garde filmmaking สามารถซื้อได้ที่งานฝีมือ.

Abel Point gance เริ่มที่การเคลื่อนไหวด้วย 1918 ของ La dixieme ซิมโฟนี,ซึ่งโดดเด่นเพลงเป็นการตรวจสอบด้วยสายตา ภาพ ซ้อนทับและอื่นๆ ภาพยนตร์ เทคนิค.rose-france ของ Marcel L ' herbier จะทำตามนั้น ภาพยนตร์ เป็นนิทานเปรียบเทียบเป็นสัญลักษณ์ที่มีความหนาแน่นมากเกี่ยวกับประเทศฝรั่งเศสสงคราม - เยิน ของ germaine dulac beudet La souriante มาดามมีเกือบทั้งหมดเกี่ยวกับชีวิตแฟนตาซีของอักขระที่จะช่วยให้เธอหนีไปน่าเบื่อการแต่งงานของเธอ gance ของ La คนเหลวไหลระยะเวลาห้าชั่วโมงโดยจะเน้นไปที่ความสัมพันธ์หมกมุ่นในกามที่อยู่ท่ามกลางคนทั้งสี่และความรู้สึกของ' scharacter .

filmmakers เหล่านี้จะทำการทดลองกับเทคนิคที่จะกำหนด ภาษา ของ ภาพยนตร์ ที่เรามีในวันนี้ ดูหากเสียงความคุ้นเคย หากตัวรับมึนเมาหรือตาลาย ภาพ จะปรากฏขึ้นแตกหรือกล้องที่จะย้ายไปเท่าไหร่ หากตัวอักขระที่กำลังมองหาบางสิ่งบางอย่างที่คุณจะได้รับพลังของวัตถุนั้นจากมุมมองของตัวอักษรMichael Bay สถานที่ซึ่งจะเห็นได้โดยไม่ต้องเป็นจังหวะที่การแก้ไขเพื่อขอแนะนำให้วิ่งด้วยจังหวะก้าวเมื่อลงที่มีประสบการณ์เป็นอักขระที่รู้สึกได้ แนวความคิดของอนุ ภาพ ในการสร้างความตึงเครียดได้รับการพัฒนาขึ้นในระหว่างช่วงเวลานี้ เหล่านี้คือสิ่งที่เราได้รับกันได้ในทันทีแต่ในปี 1920 เป็นอย่างสูงที่ได้ทดลอง.

impressionists filmmaking ก็สุดยอด หากคุณต้องการมีการดูของตัวอักษรกล้องที่จะมีการย้าย กล้องเข้ามาปิดของขาตั้งกล้องและมีล้อติดอยู่กับรถยนต์นั่งส่วนบุคคล bobsleds ผู้ที่อยู่บนอะไรเลยและสเก็ตแบบเก่าๆลูกกลิ้งเพื่อทำให้เรื่องที่คุณกำลังประสบปัญหาการเคลื่อนไหวที่เป็นอักขระที่จะ เลนส์เทเลโฟโต้ ภาพ หลายเฟรมจอไวด์สกรีนอัตราและกล้องแบบมือถือก็พัฒนาขึ้นในระหว่างช่วงเวลานี้filmmakers ฝรั่งเศสไม่สามารถแข่งขันพร้อมด้วย Hollywood บนความน่าตื่นตาตื่นใจอย่างแท้จริงแต่พวกเขาไม่สามารถฟิลด์ระดับการเล่นที่เป็นนวัตกรรมใหม่พร้อมด้วยอำนวยและกล้องใช้งาน.

ภาพ

โดยหวังว่าปี 1929 ขบวนการศิลปินอิมเพรสชันนิสต์มองเห็นได้ทั้งหมดแต่คนตาย สิ่งที่เคยเกิดขึ้น มันฟังดูคล้ายกับช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นสำหรับการเป็น filmmaker ที่ โรงแรมแห่งนี้คือตัวอย่างหนึ่งของศิลปินไม่ได้ลดลงมาจากขั้นตอนที่พร้อมด้วยระบบเสียงประกาศสาธารณะได้ภาพยนตร์ ศิลปินอิมเพรสชันนิสต์มองเห็นได้เป็นเกมส์หนักๆ ต้นทุนการผลิตสูงขึ้นและ filmmakers เป็นการสร้างการผลิตประดิดประดอยซึ่งจะทำให้เขาออกมาจากทางธุรกิจหรือเป็นของสตูดิโอมีขนาดใหญ่กว่าและในที่สุดก็นำมาซึ่งยังคงอยู่ เคล็ดลับ filmmaking ที่โดดเด่นที่ได้พัฒนาขึ้นมาได้ถูกนำมาใช้โดยการผลิตใช้งานทั่วไปและไม่ได้ที่ไม่ซ้ำกันใน ภาพยนตร์ ศิลปินอิมเพรสชันนิสต์มองเห็นได้อีกต่อไปจากนั้นก็มาถึงเสียง ภาพยนตร์ ฝรั่งเศสและต้นทุนการผลิตก็กลายเป็นราคาแพงเกินไป ห้องพักแบบสตูดิโอไม่เพียงมีความหรูหราที่จะใช้เงินในการทดลองมีความเสี่ยง.

ในขณะที่ครึ่งปีแรกของปี 20 ได้เห็นการพัฒนาของสไตล์ที่ช่วงครึ่งปีหลังของปี 20 ได้เห็น filmmakers อื่นๆการและเทคนิคการพัฒนาแนวความคิดเหล่านี้และด้วยวิธีใหม่ surrealistdadist และ ภาพยนตร์ แบบนามธรรมเริ่มปรากฏในช่วงกลางไปจนถึงช่วงดึก 20 ปี ภาพยนตร์ - คลับและโรง ภาพยนตร์ ขนาดเล็กผุดขึ้นโดยรอบประเทศฝรั่งเศสที่เวลาและจะจัดแสดง ภาพยนตร์ สั้น.

ประหลาดใจเหล่านี้มาจากการเคลื่อนไหวทางศิลปะ/ทางปัญญาของวัยรุ่นช่วงดึกที่เรียกว่าลัทธิ ลัทธิการประท้วงที่ทุกอย่างโดยเฉพาะความโง่เขลาของโลกสงครามมันเป็นซึ่งเป็นไปในเชิงทำลายและการป้องกันอย่างมีเหตุผลมีสไตล์ที่ตั้งใจจะตลกและสะเทือน ประหลาดใจก็เอาความคิดต่างๆเหล่านี้และสร้างขึ้นบนเขา การเคลื่อนไหวโรง ภาพยนตร์ surrealist วิ่งไปวิ่งมาจาก 1924-30 . ภาพยนตร์

surrealist แตกต่างจากความคิดที่สับสนอลหม่านตลกของงาน Dada โดยโอบล้อมไปด้วยเรื่องทางเพศรบกวนที่รวมอยู่สัญลักษณ์ความฝันวิธีการพวกเขาจะแตกต่างจาก filmmakers ศิลปินอิมเพรสชันนิสต์มองเห็นโดยการทำงานทางด้านนอกอุตสาหกรรม ภาพยนตร์ ทางการค้าที่ยัง surrealist ไว้วางใจในการตรวจคัดและเงินทุนส่วนตัวสำหรับผู้ใช้เลือกขนาดเล็ก ความรู้สึกทางเพศและความปรารถนาทางเพศ(ตัวผู้เป็นหลัก)ความรักความรุนแรงทางศาสนาที่น่ามหัศจรรย์ใจด้วยความตกใจกลัวอารมณ์ขันสีดำและการกำกับสถาบันการเงินของชนชั้นกลางในธีมในศูนย์กลางของโรงแรม Salvador Daliคน Ray และ Luis bunuel เป็น ภาพ หลักในการเคลื่อนไหว ภาพยนตร์ surrealist .

ภาพยนตร์ ที่เน้น ภาพ มากกว่าความรู้สึกคำมากกว่าความคิด ภาพยนตร์ มีชื่อเสียงจากการเคลื่อนไหวที่รวมถึงของ emak bakia ของคน Ray อย่างเช่น Holderlin , Artaud , Seagull :และศาสนาและ bunuel สหประชาชาติและพระราชินีแห่งท้องฟ้าเทียงโหว andalou ของ Salvador Dali และ L ' D 'หรืออายุ.

ในขณะที่คน Ray จะให้ถ่าย ภาพ และ Salvador Dali จะย้ายเข้าสู่ ภาพ เขียน ภาพยนตร์ ล้มเลิกใน bunuel 30 ' sthe จะดำเนินการต่อในการใส่องค์ประกอบ surrealist ใน ภาพยนตร์ ของเขาจนกว่าการตายของเขาใน 80 ' sthe .

ธีมในส่วนกลางของโรง ภาพยนตร์ surrealist เป็นความคิดของความเป็นอิสระ อิสระจากการเป็นคนมีเหตุผลมีอิสระจากสังคมชนชั้นกลางและอิสระจากข้อจำกัดและงานสังสรรค์ของสังคม.

ใน surrealist 20 ' slatter หันไปที่โรง ภาพยนตร์ พร้อมด้วยสมาชิกจำนวนมากเข้าร่วมพรรคคอมมิวนิสต์ Luis bunuel ไปยัง Hollywood และ ผู้อุปถัมภ์ หลักที่สำคัญของ filmmaking surrealist Vicomte de noailles ที่ออกจากเงินทุนที่ ภาพยนตร์ การเคลื่อนไหวได้อย่างมี ประสิทธิภาพ surrealist สิ้นสุดในปี 1930 .
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: