The foundations for sustainable tou

The foundations for sustainable tourism development have emerged from a need to
encourage a more sustainable industry practices from an environmental perspective. This
has steadily become a key consideration in a diverse range of contexts. Environmental
awareness has become increasingly visible during the second half of the twentieth century,
and also in the twenty first century. Though evidence shows that environmental awareness
emerged in 1949, in the works by Aldo Leopold (1949, cited Weaver & Lawton, 2010), the
emphasis in tourism literature focuses intensely on the outcomes from the World
Commission on Environment Development Report (1987). Most frequently quoted is the
aforementioned report definition of sustainable development: “development meeting the
needs of the present without compromising the ability of future generations to meet their
own needs” (World Commission on Environment and Development, 1987, p. 54). The
presentation of this report in 1987 by the World Commission on Environment and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รากฐานการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนมีเกิดจากความต้องการส่งเสริมการปฏิบัติอุตสาหกรรมยั่งยืนมากขึ้นจากมุมมองสิ่งแวดล้อม นี้อย่างต่อเนื่องได้กลายเป็นปัจจัยสำคัญในหลากหลายบริบท สิ่งแวดล้อมรับรู้ได้มองเห็นได้มากในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบและ ในศตวรรษยี่สิบแรก แม้ว่า หลักฐานแสดงความตระหนักว่าสิ่งแวดล้อมเกิดใน 1949 ในงานโดยลีโอพอล์ด Aldo (1949 อ้างช่างทอผ้าและลอว์ตัน 2010), การเน้นการท่องเที่ยววรรณคดีเน้นความผลที่ได้จากโลกคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมการพัฒนารายงาน (1987) เสนอราคาบ่อยที่สุดคือการข้อกำหนดของรายงานดังกล่าวของการพัฒนาที่ยั่งยืน: "ประชุมพัฒนาความต้องการของปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถของรุ่นในอนาคตเพื่อตอบสนองความความต้องการของตัวเอง" (โลกคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา 1987, p. 54) ที่งานนำเสนอของรายงานนี้ในปี 1987 โดยกรรมาธิการสิ่งแวดล้อมโลก และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มูลนิธิเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนได้ท่องเที่ยวโผล่ออกมาจากความต้องการที่จะส่งเสริมให้การปฏิบัติอุตสาหกรรมที่ยั่งยืนมากขึ้นจากมุมมองด้านสิ่งแวดล้อม
นี้ได้กลายเป็นอย่างต่อเนื่องการพิจารณาที่สำคัญในความหลากหลายของบริบท สิ่งแวดล้อมการรับรู้ได้เป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบและยังอยู่ในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด แม้ว่าหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมเกิดขึ้นในปี 1949 ในการทำงานโดยอัลโดเลียวโปลด์ (1949 อ้างถึงผู้ประกอบการและลอว์ตัน, 2010) ที่ให้ความสำคัญในวรรณคดีท่องเที่ยวมุ่งเน้นไปอย่างเข้มข้นต่อผลลัพธ์จากโลกคณะกรรมการเกี่ยวกับรายงานการพัฒนาสิ่งแวดล้อม(1987) ส่วนใหญ่มักอ้างเป็นคำนิยามดังกล่าวรายงานการพัฒนาอย่างยั่งยืน"การประชุมการพัฒนาความต้องการในปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถของคนรุ่นอนาคตของพวกเขาเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเอง" (. โลกคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา, 1987, หน้า 54) การนำเสนอของรายงานฉบับนี้ในปี 1987 โดยคณะกรรมาธิการโลกสิ่งแวดล้อมและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มูลนิธิเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนต้องเกิดจากการต้องการให้อุตสาหกรรมที่ยั่งยืนมากขึ้น

) จากมุมมองด้านสิ่งแวดล้อม นี้ได้กลายเป็นปัจจัยสำคัญ
อย่างต่อเนื่องในหลากหลายบริบท . ความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อม
ได้กลายเป็นมองเห็นได้มากขึ้นในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบ ,
และในศตวรรษที่ 21 .แม้ว่าหลักฐานแสดงว่า ความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อม
เกิดใน พ.ศ. 2492 ในงานโดย Aldo Leopold ( 1949 , อ้างวีเวอร์&ลอว์ตัน , 2010 ) ,
เน้นในวรรณคดีการท่องเที่ยวเน้นอย่างเข้มข้นในผลจากคณะกรรมการโลก
การพัฒนาสิ่งแวดล้อมรายงาน ( 1987 ) ที่พบบ่อยที่สุดที่ยกมาเป็น
ดังกล่าวรายงานนิยามของการพัฒนาที่ยั่งยืน :
" การประชุมการพัฒนาความต้องการของปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถของคนรุ่นต่อไปเพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเขา
เอง " ( คณะกรรมาธิการโลกในเรื่องสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา , 2530 , หน้า 54 )
การนำเสนอรายงานนี้ในปี 1987 โดยคณะกรรมาธิการโลกว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและ